25-03-06
00:18
Nα πω κι εγω την γνωμη μου...
Πανω κατω η Μισελ, κλεφτοκοριτσο και ο φιλος faithplus με καλυψαν.
Προσωπικα δεν ειμαι εναντια στις πλαστικες επεμβασεις με οποια του μορφη.Αν κι εγω εχω αυτο που περιγραψε η Μισελ πιο πανω με το κοκκαλακι στην μυτη, καποτε ειχα σκεφτει να παω να το αφαιρεσω και χαιρομαι που οι γονεις μου (ισως να παιζει ρολο οτι εχω μεγαλωσει και σε οικογενεια ιατρων), δεν μου το αρνηθηκαν, αντιθετα ειχαμε καθισει και το ειχαμε συζητησει.
Τελικα δεν την εκανα, γιατι περασε ο καιρος και...το ξεχασα.Η μαλλον επειδη αλλαξε το προσωπο μου, δεν με ενοχλουσε πια και δεν φαινοταν.Γι' αυτο και οι ιατροι σου λενε να περιμενεις μεχρι καποια ηλικια.
απο εκει και περα εχω κανει αλλου ειδους επεμβαση η οποια ξεκινησε για λογους αισθητικους αλλα τελικα αποδειχθηκε σωτηρια.
Αποφασισα να παω να αφαιρεσω ορισμενες "ελιες" απο το κορμι μου.Οι λογοι ηταν δυο.
Πρωτων οι δυο που ηθελα να βγαλω δεν ηταν "επιδερμικες"(επιπεδες με το δερμα-κρεατοελιες δηλαδη), και δευτερον μια αλλη στην πλατη, αν και "επιπεδη" μεγαλωνε...ειδικα τα καλοκαιρια με τον ηλιο.
Ετσι ξεκινησα και πηγα.Ο ιατρος ομως κανοντας εναν ελεγχο στις ελιες μου, αποφασισε να μου βγαλει περισσοτερες και μαλιστα μερικες πολυ μικρες μιας και δεν του "αρεσαν" στην οψη.(Δεν του γεμισαν το ματι δηλαδη.
Τελικα αποδειχθηκε οτι η μια απο τις εξτρα που μου εβγαλε (μετα απο βιοψια), υπηρχε πιθανοτητα μελλοντικα να προσψρησει σε μελανωμα.(καρκινος του δερματος δηλαδη.)Να προσθεσω οτι δεν μου εβγαλε παραπανω ελιες για να μου παρει λεφτα...μιας και δεν πληρωσα.)
Αυτο σαν μια προσωπικη και μικρη εμπειρια.
Απο την αλλη προσωπικα ειμαι εντελως αντιθετος στο επειχηρημα ετσι μας εφτιαξε η φυση κι ετσι πρεπει να μεινουμε...Η φυση κανει τραγικα λαθη.(Εστω και λοφω ανθρωπινων λαθων επανω της).
Την επιστημη προσωπικα και στο συγκεκριμενο θεμα την πλαστικη χειρουργικη την θεωρω σαν μια εναλλακτικη λυση πολλων σημαντικων προβληματων.Και οχι μονο "επιδερμικων-εξωτερικων".
Π{ολυ σημαντικο ρολο παιζει και η ψυχολογια του ατομου.Υπαρχουν ατομα που πραγματικα μια πλαστικη επεμβαση τους αλλαξε την ζωη.Τους εκανε να αποκτησουν αυτοπεποιθηση, να νιωθουν πιο δυνατοι,να ανπτερωσουν το ηθικο τους...γιατι κακα τα ψεματα ολοι μας θελουμε να ειμαστε "αρεστοι".
Πολυ καλη μου φιλη, χαρη στην χειρουργικη εχασε 75 κιλα βαρους και χαρη στην πλαστικη χειρουργικη πολλα εκατοστα (πανω απο μισο μετρο) δερμα απο την κοιλια μονο.Η κοπελα ξαναγεννηθηκε και προσωπικα την βλεπω και το χαιρομαι.
Ακομα και το λιφτινγκ δεν το κατηγορω.Τωρα αυτοι που το παρακανουν, ειναι υπευθυνοι για τις πραξεις τους.
Τελος για οσους αποκτουν σημαδια απο ατυχημα...δεν το συζητω καν.Εκει πραγματικα ερχεται για να σβησει απο τα ματια τα οσα ασχημα περασε ο "ατυχος" συνανθρωπος μας.
Και λεω απο τα ματια μιας και δεν θα χρειαζεται να βλεπει καθε μερα τις ουλες του και να θυμαται 24/7 τι του συνεβη.Και γι' αυτο δεν λεω απο το μυαλο.Το μυαλο μπορει να "θαψει" αλλα δεν σβηνει.
Εν κατακλειδι την πλαστικη χειρουργικη προσωπικα την βλεπω με πολυ καλο ματι.
Την θεωρω σαν εναν σημαντικο ασσο στο μανικι μας (σαν επιλογη, απαξ και μπορουμε να ανταποκριθουμε στο κοστος μιας τετοιαςεπεμβασης), για καταστασεις οπου μικρες ή μεγαλες ατελειες ή σημαδια απο "καταραμενες στιγμες", μας βαζουν "τρικλοποδια" στην ζωη μας, φθειρωντας μας ψυχολογικα.
P.S.-Συγγνωμη εαν εγραψα πολλα ή δεν βγαζεται νοημα...δεν φταιω εγω!Ειλικρινα!
Στον Ιακωβο να τα χωσετε!
Πανω κατω η Μισελ, κλεφτοκοριτσο και ο φιλος faithplus με καλυψαν.
Προσωπικα δεν ειμαι εναντια στις πλαστικες επεμβασεις με οποια του μορφη.Αν κι εγω εχω αυτο που περιγραψε η Μισελ πιο πανω με το κοκκαλακι στην μυτη, καποτε ειχα σκεφτει να παω να το αφαιρεσω και χαιρομαι που οι γονεις μου (ισως να παιζει ρολο οτι εχω μεγαλωσει και σε οικογενεια ιατρων), δεν μου το αρνηθηκαν, αντιθετα ειχαμε καθισει και το ειχαμε συζητησει.
Τελικα δεν την εκανα, γιατι περασε ο καιρος και...το ξεχασα.Η μαλλον επειδη αλλαξε το προσωπο μου, δεν με ενοχλουσε πια και δεν φαινοταν.Γι' αυτο και οι ιατροι σου λενε να περιμενεις μεχρι καποια ηλικια.
απο εκει και περα εχω κανει αλλου ειδους επεμβαση η οποια ξεκινησε για λογους αισθητικους αλλα τελικα αποδειχθηκε σωτηρια.
Αποφασισα να παω να αφαιρεσω ορισμενες "ελιες" απο το κορμι μου.Οι λογοι ηταν δυο.
Πρωτων οι δυο που ηθελα να βγαλω δεν ηταν "επιδερμικες"(επιπεδες με το δερμα-κρεατοελιες δηλαδη), και δευτερον μια αλλη στην πλατη, αν και "επιπεδη" μεγαλωνε...ειδικα τα καλοκαιρια με τον ηλιο.
Ετσι ξεκινησα και πηγα.Ο ιατρος ομως κανοντας εναν ελεγχο στις ελιες μου, αποφασισε να μου βγαλει περισσοτερες και μαλιστα μερικες πολυ μικρες μιας και δεν του "αρεσαν" στην οψη.(Δεν του γεμισαν το ματι δηλαδη.
Τελικα αποδειχθηκε οτι η μια απο τις εξτρα που μου εβγαλε (μετα απο βιοψια), υπηρχε πιθανοτητα μελλοντικα να προσψρησει σε μελανωμα.(καρκινος του δερματος δηλαδη.)Να προσθεσω οτι δεν μου εβγαλε παραπανω ελιες για να μου παρει λεφτα...μιας και δεν πληρωσα.)
Αυτο σαν μια προσωπικη και μικρη εμπειρια.
Απο την αλλη προσωπικα ειμαι εντελως αντιθετος στο επειχηρημα ετσι μας εφτιαξε η φυση κι ετσι πρεπει να μεινουμε...Η φυση κανει τραγικα λαθη.(Εστω και λοφω ανθρωπινων λαθων επανω της).
Την επιστημη προσωπικα και στο συγκεκριμενο θεμα την πλαστικη χειρουργικη την θεωρω σαν μια εναλλακτικη λυση πολλων σημαντικων προβληματων.Και οχι μονο "επιδερμικων-εξωτερικων".
Π{ολυ σημαντικο ρολο παιζει και η ψυχολογια του ατομου.Υπαρχουν ατομα που πραγματικα μια πλαστικη επεμβαση τους αλλαξε την ζωη.Τους εκανε να αποκτησουν αυτοπεποιθηση, να νιωθουν πιο δυνατοι,να ανπτερωσουν το ηθικο τους...γιατι κακα τα ψεματα ολοι μας θελουμε να ειμαστε "αρεστοι".
Πολυ καλη μου φιλη, χαρη στην χειρουργικη εχασε 75 κιλα βαρους και χαρη στην πλαστικη χειρουργικη πολλα εκατοστα (πανω απο μισο μετρο) δερμα απο την κοιλια μονο.Η κοπελα ξαναγεννηθηκε και προσωπικα την βλεπω και το χαιρομαι.
Ακομα και το λιφτινγκ δεν το κατηγορω.Τωρα αυτοι που το παρακανουν, ειναι υπευθυνοι για τις πραξεις τους.
Τελος για οσους αποκτουν σημαδια απο ατυχημα...δεν το συζητω καν.Εκει πραγματικα ερχεται για να σβησει απο τα ματια τα οσα ασχημα περασε ο "ατυχος" συνανθρωπος μας.
Και λεω απο τα ματια μιας και δεν θα χρειαζεται να βλεπει καθε μερα τις ουλες του και να θυμαται 24/7 τι του συνεβη.Και γι' αυτο δεν λεω απο το μυαλο.Το μυαλο μπορει να "θαψει" αλλα δεν σβηνει.
Εν κατακλειδι την πλαστικη χειρουργικη προσωπικα την βλεπω με πολυ καλο ματι.
Την θεωρω σαν εναν σημαντικο ασσο στο μανικι μας (σαν επιλογη, απαξ και μπορουμε να ανταποκριθουμε στο κοστος μιας τετοιαςεπεμβασης), για καταστασεις οπου μικρες ή μεγαλες ατελειες ή σημαδια απο "καταραμενες στιγμες", μας βαζουν "τρικλοποδια" στην ζωη μας, φθειρωντας μας ψυχολογικα.
P.S.-Συγγνωμη εαν εγραψα πολλα ή δεν βγαζεται νοημα...δεν φταιω εγω!Ειλικρινα!
Στον Ιακωβο να τα χωσετε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
24-03-06
21:18
Λοιπον σε αυτο το thread θα ηθελα να που με την γνωμη μας γυρω απο την "Πλαστικη Χειρουργικη".
Με λιγα λογια:
-Εαν την θεωρουμε σαν μια "σεβαστη" λυση ειτε για να διορθωσουμε κατι επανω μας το οποιο ενδεχωμενως να μην μας αρεσει
-Εαν ειναι μια "σωτηρια λυση" για τυχων σημαδια που μας εχουν αφησει ασθενειες-ατυχηματα
-Εαν ειναι "θεμιτος" τροπος ωστε να ξεγελασουμε οχι τοσο τον χρονο που περνα απο πανω μας,αλλα κυριως εμας οτυς ιδιους αναπτερονωντας μας ομως το ηθικο.
Τα παραπανω δεν τα βαζω με μορφη ερωτηματων.
Απλως, θα ηθελα να μην μεινουμε μονο σε μια απο τις περιπτωσεις (που υπαρχουν) οπου μπορει να απευθυνθουμε στην πλαστικη χειρουργικη.Αλλα να αναλυσουμε και να συζητησουμε τοσο το κατα ποσο θα οδηγουμασταν εμεις σε αυτη την λυση οσο και το που ειναι το "μετρο" ή ακομα και το τι θεωρουμε "σωστο".
Με λιγα λογια:
-Εαν την θεωρουμε σαν μια "σεβαστη" λυση ειτε για να διορθωσουμε κατι επανω μας το οποιο ενδεχωμενως να μην μας αρεσει
-Εαν ειναι μια "σωτηρια λυση" για τυχων σημαδια που μας εχουν αφησει ασθενειες-ατυχηματα
-Εαν ειναι "θεμιτος" τροπος ωστε να ξεγελασουμε οχι τοσο τον χρονο που περνα απο πανω μας,αλλα κυριως εμας οτυς ιδιους αναπτερονωντας μας ομως το ηθικο.
Τα παραπανω δεν τα βαζω με μορφη ερωτηματων.
Απλως, θα ηθελα να μην μεινουμε μονο σε μια απο τις περιπτωσεις (που υπαρχουν) οπου μπορει να απευθυνθουμε στην πλαστικη χειρουργικη.Αλλα να αναλυσουμε και να συζητησουμε τοσο το κατα ποσο θα οδηγουμασταν εμεις σε αυτη την λυση οσο και το που ειναι το "μετρο" ή ακομα και το τι θεωρουμε "σωστο".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.