που στα 20λίγα του σκέφτεται το γάμο και αγχώνεται...
Και, τελικά, είναι πολύυυ φυσιολογικό. Αλλιώς θα του βγει μετά, μπορεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Άρα μπορούμε να σε πείσουμε!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Όοολοι μα όλοι οι χωρισμοί είναι χάλια. Στην τελική, το να σκέφτεσαι, άαααν και όοοοταν έρθει η ώρα, ότι κρίμα τα 13 χρόνια μαζί, θα το 'χαμε καταφέρει, ή κρίμα θα 'ταν ο μόνος μου, ή κρίμα από απόσταση να χωρίζουμε από το τηλέφωνο, και δεν πρόλαβα να τον επισκεφτώ... κλπ κλπ...
Είναι επίκτητα, παράσιτα της στεναχώριας.
Πίστεψέ με, αν έρθει η ώρα, απλά θα (πρέπει να) στεναχωριέσαι που χωρίζετε.
Κι όταν με το καλό προχωρήσεις με τη ζωή σου, θα πάψεις αυτόματα να το σκέφτεσαι.
Ξέρεις τι όμως;
Ακόμα δεν έφυγε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιατί δεν ξεκινάτε, αοφύ για να έχετε "επιβιώσει" τόσα χρόνια, προφανώς και έχετε πυγμή και ξέρετε να δουλεύετε τη σχέση...
Κι αν δείτε ότι η απόσταση θα μπει ανάμεσά σας, τότε μιλάτε για χωρισμό...
Και την επανασύνδεση, άστην, είναι άλλο "ανέκδοτο"...
Αλλά, αυτός τι λέει, είναι απλά τώρα ερωτευμένος και δε θέλει να χωρίσει, ή σε έχει για γυναίκα της ζωής του;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αυτός αρκετά μεγαλύτερός μου, είχε κάνει πολλά στη ζωή του, ήταν πλέον σε φάση να χτίζει τη ζωή του μακροπρόθεσμα... Χορτασμένος από εμπειρίες.
Εγώ, πάλι, τελείωνα τις σπουδές μου, 22 χρόνια στην Αθήνα, ανυπομονούσα να ανοίξω φτερά, να μάθω νέα πράγματα...
Μεγάλος έρωτας.
Κάποια στιγμή βρέθηκε μία αφορμή, για να συνειδητοποιήσει αυτός ότι εάν έφευγα, έστω για ένα χρόνο μόνο, δε θα ήταν σε θέση να στηρίξει τη σχέση από απόσταση. Για κάποιους λόγους.
Κι επειδή εμένα με είχε ήδη στεναχωρήσει αυτό το "εμπόδιο", επειδή κανονικά θα σκεφτόμουν να μείνω και παραπάνω από ένα χρόνο, αλλά για κείνον έλεγα μήπως να το μειώσω κλπ...
Μου είπε, κοίταξα, μία φορά στη ζωή σου κι εσύ ανοίγεις φτερά, δεν αξίζει... όχι να μείνεις λιγότερο για μένα... ούτε καν να πηγαινοέρχεσαι...
Απόλαυσε την εμπειρία του εξωτερικού.
κλπ κλπ
και χωρίσαμε.
Ήταν ακόμα ερωτευμένος μαζί μου, αλλά με χώρισε.
Καπίτο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
τελικα..μετα απο τα ποστ σας...δεν εχω καταλαβει...
ενας ερωτευμενος μπορει να χωρισει..εστω και αν ο λογος ειναι η αποσταση..?
..και αν θεωρησουμε οτι για για τους χ,ψ λογους βασει λογικης το κανει.....αντεχει στο χρονο..?
δεν ξερω..ρε σεις..αλλα μου μοιαζει πολυ δυσκολο να χωρισει καποιος ενω ειναι ερωτευμενος...εχω την εντυπωση πως αν δεν "ξενερωσει" ..εστω και λιγο...δε φευγει...
Μμμ... κοίτα...
Ένας ερωτευμένος δύσκολα παίρνει την απόφαση να χωρίσει.
Όσο για την απόσταση... Μεγάλο θέμα.
Αλλά υπάρχουν πολλοί λόγοι, για τους οποίος κάποιος, έστω όντας ακόμα ερεωτευμένος, χωρίζει... Μου έχει τύχει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χαίρομαι αν σου δίνω έστω και λίγη αισιοδοξία!!!
Πίστεψέ με, ααααν ποτέ είναι δυνατό να γίνετε φίλοι, θα 'ναι μετά από ένα-ενάμιση χρόνο...
Και, believe me, δε νομίζω να καίγεσαι και τόσο για τη φιλία του τότε...
Δυναμικά!!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πας ταξίδι, απόλαυσέ το...
Κάτσε λίγο μόνη σου με τον εαυτό σου, σκέψου τι θέλεις, τι ήθελες να ξεκινήσεις, οργάνωσε κα΄τι για μες στις γιορτές με τους φίλους σου...
Θέλει χρόνο, τσούζει, αλλά οι φιλοσοφίες περί του αν και πότε και γιατί θα γυρίσει.. μόνο πίσω σε κρατάνε. Είσαι μικρή και δε σου αξίζει!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κλάψε, δε λέω, αλλά ο χρόνος που θα περνάς, σκεπτόμενη τι είπε, γιατί το είπε, πώς φέρθηκε, πώς έπρεπε να είχε φερθεί, τι σημαίνει η στάση του, κλπ, είναι απόλυτα χαμένος χρόνος...!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κοίτα τον εαυτό σου...
Και κάποια στιγμή δε θα σε νοιάζει το τι είπε, γιατί το είπε...
Κάααθε μα κάααθε χωρισμός είναι απογοήτευση. Όχι μόνο γιατί χάνεις τον άλλον, αλλά και γιατί η συμπεριφορά του/της κατά τη "διαδικασία", ποτέ δε σου δίνει αυτό που θες...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εγώ αυτό ξέρω: Αν έχεις κάποια στιγμή ερωτευτεί, έστω λίγο, όταν χωρίσεις, για όποιο λόγο κι αν χωρίσεις, θέλεις δε θέλεις, έχεις αγαπήσει και σίγουρα θα πονέσει.
Κατ' επέκτασιν, θα θέλεις πάλι πίσω τη γλυκειά, όμορφη κατάσταση.
Θα θέλεις τις καλές στιγμές, θα σου λείπει η αγκαλιά και η ασφάλεια. Έστω λίγη νοσταλγία, θα έχεις.
Αν είναι αυτά τόσα, ώστε να σου λείπει πολύ, σκέφτεσαι να κάνεις το βήμα πίσω.
Αλλά:
Ακόμα και όντως λάθος να ήταν ο χωρισμός, πάντα μα πάντα λειτουργεί η ανάμνηση σαν παράγοντας και σε ωθεί ο πόνος.
Άρα πρέπει να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου, πρέπει να κόψεις επικοινωνία.
Για να προχωρήσεις. Μόνο αφού κάνεις κάτι άλλο, περάσει καιρός, έχεις ζήσει κάτι αξιόλογο μακριά του/της, ρε παιδί μου... Τότε μόνο αξίζει να καθίσεις κάτω και να σκεφτείς... διάολε, γιατί είναι ακόμα μέσα στο μυαλό μου;
Αν και πιστεύω ότι αν έχεις κινηθεί με αισιοδοξία (μετά από τη φάση κατάθλιψης και κλάμματος), θα έχεις εξελιχθεί. Και όταν εξελίσσεσαι δε θες να πας πίσω.
Κοινώς, αν δεν ξαναγυρίσει... καλό δικό του. Δεν έπαψε να αγαπάει, δε σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρθηκε για τον άλλον. Αλλά ενδιαφέρθηκε πιο πολύ για τον εαυτό του.
Και καλό δικό του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.