underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
24-02-07
16:48
Torry πολύ διαφωτιστική απάντηση. Ευχαριστώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
18-02-07
23:22
Να ρωτήσω κάτι, και κυρίως όσους έχουν εμπειρία διαζυγίου: ας πούμε το ζευγάρι έχει χωρίσει, και ο 1 ή κι οι 2 γονείς ξαναπαντρεύονται. Και το παιδί είναι παιδί, ούτε έφηβος, ούτε ενήλικας. Όταν ο χωρισμένος γονιός θέλει ο νέος σύντροφος να αγαπήσει το παιδί, δεν πρέπει να του δώσει ορισμένα περιθώρια στην διαπαιδαγώγησή του (κυρίως αν μένουν στο ίδιο σπίτι); Αν δηλαδή η σχέση τους είναι απομακρυσμένη τι αγάπη να αποκτήσουν; Πείτε μου καταρχάς την γνώμη σας γι'αυτό, αλλά και για το πώς θεωρείτε θα δεχόταν κάτι τέτοιο ο άλλος γονιός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
06-01-07
18:32
Αυτό το "είμαι ο τρίτος για τα παιδιά" νομίζω πως είναι μια εσφαλμένη εικόνα που έχει καλλιεργηθεί από το κοινωνικό κατεστημένο.
Isiliel θα διαφωνήσω. Ο πατριός/μητριά είναι ο τρίτος για τα παιδιά. Δεν είναι ο πατέρας/μητέρα του παιδιού αλλά ο σύντροφος του γονιού. Εντάξει, δεν σημαίνει ότι είναι "κακός" ή ανεπιθύμητος, αλλά δεν αντικαθιστά τον γονιό (αν υπάρχει βέβαια, ξέρω άτομα που δεν έχουν γνωρίσει τον ένα τους γονιό ή βρίσκονται σε απόσταση και ο πατριός έχει γίνει δεύτερος πατέρας γι'αυτούς). Αλλά σε όλες τις περιπτώσεις ο σύντροφος του γονιού είναι ένας ξένος που πρέπει να πείσει για τις προθέσεις του. Να αποκτήσει μια καλή σχέση με το παιδί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.