Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αντιμέτωπος με ισόβια
Καταπέλτης για Κορκονέα η πρόταση του εισαγγελέα της έδρας
Για τα μάαααατια του κόΖμου......
Σοβαρά τώρα. Θα γίνει αυτό ή είναι για το θεαθήναι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
καλε τι εχουν τα ψυχιατρια μια χαρα ειναι, καμια σχεση με την φυλακη εισαι σοβαρη?
Ναι δεν έχεις άδικο. Αλλά τουλάχιστον δε θα κυκλοφορεί ελεύθερος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
"Αυτοί που μας προστατεύουν και μας βοηθούν" κάποια άλλη στιγμή , όταν είναι σκοποί κρατητηρίων ας πούμε, μπορεί να δέρνουν δεμένους χιλιανούς μετανάστες ή αφρικανούς μικροπωλητές...Ειδήσεις βλέπεις φαντάζομαι. Το γεγονός άλλωστε ότι είναι μέλη ομάδας (Σώμα) και το ότι "εκτελούν εντολές" ελαχιστοποιεί τις όποιες ηθικές αναστολές. Τη δουλειά τους κάνουν βέβαια. Και "η δουλειά δεν είναι ντροπή" ε;
Καθόλου. Αλλά πάλι γενικεύεις. "Κακοί" υπάρχουν σε όλα τα επαγγέλματα. Γι' αυτό μιλάω για αλλαγή - ξαναλέω. Ανθρώπους που δε θα εκμεταλλεύονται την εξουσία τους αλλά θα τη χρησιμοποιούν όπως πρέπει: για καλό σκοπό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Με βάση τα στατιστικά μιλάω... Τι εννοείς όταν μιλάς για "αλλαγές" σε ένα (αστυνομικό) σώμα , που εκ φύσεως ενέχει την βία ως συστατικό του; Όσο για τους οικονομικούς λόγους που προβάλλεις, you have a point, η αναγκαιότητα πάντα περιορίζει τις επιλογές... Τέλος τα περί "βοήθειας προς την πατρίδα", στην Ελλάδα του 2010, που όλοι σκίζονται να βγουν Ι5 όταν πάνε στρατό ή να υπηρετήσουν στα σύνορα Παπάγου-Χολαργού (για να μην είναι μακρυά από τη μαμά...), τα ακούω βερεσέ.
Για δείξε μου τα στατιστικά...
Το αστυνομικό σώμα δε (θέλω να πιστεύω οτι) έχει τη βία ως συστατικό του. Είναι ένα μέρος του το οποίο ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ αν θα είναι μεγάλο ή μικρό, αν θα γίνει σωστή "χρήση" και τον τρόπο που θα γίνει. Οι (λάθος) άνθρωποι κάνουν τη (λάθος) χρήση του. Γι΄αυτό μιλάω για αλλαγές. Αστυνομία δεν είναι μόνο αυτοί που πετάνε δακρυγόνα και δέρνουν στις πορείες. Είναι κι αυτοί που μας προστατεύουν, εξιχνιάζουν σπείρες ναρκωτικών, εγκλήματα, ληστείες, αυτοί που μας βοηθούν αν το χρειαστούμε.
"όλοι σκίζονται να βγουν Ι5 όταν πάνε στρατό ή να υπηρετήσουν στα σύνορα Παπάγου-Χολαργού (για να μην είναι μακρυά από τη μαμά...)"
Γενικεύεις επικίνδυνα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τίποτα δεν αλλάζει πια σ' αυτόν τον τόπο... Οι πιτσιρικάδες που πέρυσι τον Δεκέμβρη διαδήλωναν έξω από τα αστυνομικά τμήματα πως "αλήτες είναι τα ΜΑΤ κι οι ασφαλίτες" λίγους μήνες μετά δήλωναν στο μηχανογραφικό τους την police academy ως πρώτη τους επιλογή...
Καλά αυτό είναι λίγο παρακινδυνεμένο να το λες χωρίς αποδείξεις οτι ήταν όντως τα ίδια παιδιά. Αλλά και τα ίδια να ήταν, ποιος μου λέει οτι δεν το κάνουν με την ελπίδα οτι αυτοί δε θα γίνουν όπως αυτούς, οτι θέλουν να αλλάξουν κάτι σε αυτό το σώμα, θέλουν να βοηθήσουν την πατρίδα, θέλουν απλά να έχουν ένα σταθερό μισθό βρε αδελφέ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Της ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΑΛ ΣΑΛΕΧ
Τότε, μια κραυγή ακούστηκε από τις ψυχές όλων, τόσο αυθόρμητη κι ωστόσο τόσο συντονισμένη. Κι όλοι μαζί ενωθήκαμε, μικροί τε και μεγάλοι, για να καταγγείλουμε τη δολοφονία του Αλέξη από όργανο του κράτους, αλλά και για τα δικά μας, σπουδαία αδιέξοδα που εμείς οι ίδιοι θέτουμε στον εαυτό μας, γιατί σάμπως να νομίσαμε πως μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει κάποιος.
Για λίγες ημέρες ξεχάσαμε τα ατομικά μας προκείμενα, λησμονήσαμε τα προσωπεία μας και φωνάξαμε, όλοι μαζί, εκείνο το «όχι άλλο πια». Κι έπειτα ήρθαν τα Χριστούγεννα και οι φωνές χαμήλωσαν, μέχρι που σβήσανε. Η δύναμη της λήθης.
Σήμερα, ένα χρόνο μετά, πλήθη ανθρώπων να περπατάνε με βήμα γοργό και με σκυμμένο το κεφάλι στους κατάμεστους από αστυνομικές δυνάμεις δρόμους, ωσάν λανθάνοντες διαδηλωτές. Άλλοι να στέκουν έξω από τα μαγαζιά τους αποφασισμένοι να προστατεύσουν μονάχοι τους την περιουσία τους. Μετανάστες να πουλούν την πραμάτεια τους. Χρήστες ναρκωτικών να ψάχνουν για τη δόση τους. Μπαράκια και ταβέρνες γεμάτα πελάτες που, εις πείσμα των γεγονότων, επιθυμούν να περάσουν το βράδυ τους όπως κάθε άλλο βράδυ. Και οι διαδηλώσεις; Μια θλιβερή απομίμηση της περσινής εξέγερσης.
Κι όμως, πέρσι η βία ήταν παρεπόμενο της κραυγής. Η βία είχε λυγμό. Η βία ερχόταν ως απάντηση σε όλους αυτούς που επέλεγαν να μην ακούν, να μη νιώθουν, να μην αντιλαμβάνονται. Φέτος, η βία ήταν αυτοσκοπός – για λίγους μεν, αλλά ωστόσο ικανούς να στρέψουν αλλού την προσοχή μας. Ίσως να φταίμε όλοι γιʼ αυτό. Ίσως γιατί ο Αλέξης ξεχάστηκε για ένα χρόνο, και μόνο επετειακά θυμηθήκαμε το τραγικό συμβάν. Τι άλλαξε στην καθημερινότητά μας, ως πολιτών, ως γονέων, ως ανθρώπων, από την 6η Δεκέμβρη του 2008; Τίποτα.
Φέτος, το καθετί, συντονίστηκε στο στερεοτυπικό του ρόλο – διαδηλώσεις, επεισόδια, καταστολή, συλλήψεις. Περισυλλογή καμία και από κανέναν. Κι αυτοί, οι πολλοί, που ήλπισαν πως φέτος θα ολοκληρώνονταν αυτό που διακόπηκε πέρσι, πως φέτος θα κατάφερναν να αρθρώσουν την κραυγή απόγνωσης που έμεινε μετέωρη, στέκονταν αμήχανοι ανάμεσα σε μια προαναγγελθείσα «εξέγερση» και μια αντίστοιχη «καταστολή». Λες και το θέμα ήταν πώς οι μεν θα τα σπάσουν και πώς οι δε θα τα προστατεύσουν. Λες κι όλα αυτά δεν γίνονται γιατί ένα παιδί δολοφονήθηκε. Λες κι όλα αυτά δεν γίνονται για να μη συμβεί ποτέ ξανά τέτοιο κακό.
Μήτε οι ρόλοι είναι πλέον διακριτοί – πρυτάνεις που φυγαδεύονται από αναρχικούς, πεζές περιπολίες που διασώζονται από αντιεξουσιαστές ύστερα, πέτρες που εκσφενδονίζονται κατά διαδηλωτών από έτερους διαδηλωτές, ηλικιωμένοι που διαπληκτίζονται με νέους και τανάπαλι, και οι ειδικές δυνάμεις επί τω έργω. «Όλοι εναντίων όλων», και οι λοιποί, αμήχανοι, να αναρωτούνται ποιος ο καλός, ποιος ο κακός, και ποια η εξέγερση;
Το μόνο που έχει μείνει ίδιο από πέρσι είναι η απουσία του Αλέξη και ο πόνος των γονιών του.
Συγνώμη.
πηγή: athensvoice
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.