Madrugada*
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Madrugada* αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 808 μηνύματα.
16-02-10
20:22
Δόκτωρά μου, έχουμε διαφορετική οπτική πάνω στο ζήτημα. Μπλέκεις δύο διαφορετικές παραμέτρους που δεν είναι κατ'ανάγκην εξαρτημένες. Συμφωνώ πως το δυο-δυο είναι πολύ καλή ομάδα, αλλά σε σχέση με τη μονάδα. Κι αυτό ισχύει γενκότερα, και στη φιλία, και σε μια επαγγελματική συνεργασία, και παντού. Όμως το γεγονός ότι μια δυάδα, ένα ζευγάρι όπως αναφέρεις, είναι ικανό να διαλύσει την ομάδα ή το κράτος, έστω ότι το δέχομαι αυτό, δεν υπάρχει κανένας λόγος οι δύο μονάδες (μεμονωμένα η καθεμιά) να είναι αποκομμένες από το υπόλοιπο σύμπαν!
Κατά την άποψή μου λοιπόν, νομίζω πως θα πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία ώστε να μη χάσει κανείς το μέτρο. Ναι, νιώθω πλήρης ούσα μόνο με εκείνον επειδή είμαι ερωτευμένη κι αυτό είναι αμοιβαίο, περνάμε υπέροχα, έχω την ανάγκη να είμαι μαζί του συνέχεια και μου λείπει όταν δεν είμαστε μαζί, ΑΛΛΑ δε χαλάω την καθημερινότητά μου για κανέναν όσο κι αν με γεμίζει.
Η ζωή μου χωρίζεται σε τομείς όπως της οικογένειας, δουλειάς, φιλίας, ερωτικού τομέα, υποχρεώσεων και ελεύθερου χρόνου. Βάζω προτεραιότητες ούτως ώστε να είμαι πρωτίστως εγώ ικανοποιημένη στο μέτρο του δυνατού, αλλά και οι άλλοι γύρω μου. Εάν αφιερώσω όλο τον ελεύθερό μου χρόνο σ'εκείνον, δε θα είναι χαρούμενοι και ευχαριστημένοι οι υπόλοιποι άνθρωποι που με πλαισιώνουν, θα παραμελήσω τις υποχρεώσεις μου, εκείνους, και τον ίδιο μου τον εαυτό.
Κατά την άποψή μου λοιπόν, νομίζω πως θα πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία ώστε να μη χάσει κανείς το μέτρο. Ναι, νιώθω πλήρης ούσα μόνο με εκείνον επειδή είμαι ερωτευμένη κι αυτό είναι αμοιβαίο, περνάμε υπέροχα, έχω την ανάγκη να είμαι μαζί του συνέχεια και μου λείπει όταν δεν είμαστε μαζί, ΑΛΛΑ δε χαλάω την καθημερινότητά μου για κανέναν όσο κι αν με γεμίζει.
Η ζωή μου χωρίζεται σε τομείς όπως της οικογένειας, δουλειάς, φιλίας, ερωτικού τομέα, υποχρεώσεων και ελεύθερου χρόνου. Βάζω προτεραιότητες ούτως ώστε να είμαι πρωτίστως εγώ ικανοποιημένη στο μέτρο του δυνατού, αλλά και οι άλλοι γύρω μου. Εάν αφιερώσω όλο τον ελεύθερό μου χρόνο σ'εκείνον, δε θα είναι χαρούμενοι και ευχαριστημένοι οι υπόλοιποι άνθρωποι που με πλαισιώνουν, θα παραμελήσω τις υποχρεώσεις μου, εκείνους, και τον ίδιο μου τον εαυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Madrugada*
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Madrugada* αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 808 μηνύματα.
16-02-10
16:00
Μεταξύ τους κάνουνε "ελεύθερη σχέση", όχι με όλον τον υπόλοιπο κόσμο. So, who cares for the others?
Θα λειτουργήσει μέχρι να ξενερώσει ένας εκ των δύο με την όλη κατάσταση.
Γενικά άμα γουστάρουν κι οι δύο γιατί να μη το κάνουν; Χίλιες είκοσι τέσσερις (1024) φορές να κάνεις αυτό που σου λέει η καρδιά σου, παρά να μείνεις με το "απωθημένο". Αν στο τέλος πληγωθείς θα μάθεις απ' τα λάθη σου και δεν θα θες να το ξανακάνεις. Αν μείνεις με το απωθημένο, πιθανώς να το κουβαλάς και για πάντα.
Βρε Jorge μου, συμφωνώ εν μέρει με το παραπάνω έτσι όπως το θέτεις, μόνο που το δικό μου ποστ απαντούσε στο ποστ του δόκτωρα, που απαντούσε στο ποστ του Βάλντερ, το οποίο με τη σειρά του απαντούσε στο προηγούμενο του δόκτωρα
Γι'αυτό έκανα και παράθεση Αναφέρομαι συνεπώς στο ακριβώς αντίθετο της ελεύθερης σχέσης έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε από τη ροή της κουβέντας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Madrugada*
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Madrugada* αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 808 μηνύματα.
16-02-10
15:31
είναι κι αυτός ένας τρόπος ζωής, όπως το να είσαι στρατιωτικός, ιερέας, χίπης, γκοθάς ή μαφιόζος, άμα το τραβάει ο οργανισμός και των δυο είναι μια χαρά, έχει και πλάκα
Βγαίνω τώρα για 4 ώρες περίπου. Ενημερώνω το στέκι να φάει αν δεν γυρίσω.
Ίσως <<μια χαρά>> για τους ίδιους, για τους υπολοίπους όμως; Και για πόσο διάστημα θα είναι <<μια χαρά;>> Είναι υγιές να είσαι τόσο προσκολλημένος στον άλλο και κρεμασμένος από πάνω του και να είστε αχώριστοι; Αναρωτιέμαι για πόσο θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτό...
υ.γ.1 δεν έχω επιθετική διάθεση, εκφράζω τις αμφιβολίες μου
υ.γ.2 Αχ, βγες, θα προσπαθήσω να το αντέξω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.