mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
07-04-10
16:01
νομίζω ότι στη σημερινή εποχή η αγάπη είναι παραγκωνισμένη......
Δηλαδη?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
30-03-10
03:04
Αυτό μπορείς να μου το εξηγήσεις....;;;
Θα προσπαθησω...
Η καθε σχεση που πετυχαινει τελικα τον μεγαλυτερο βαθμο οικειοτητας ειναι αποτελεσμα σκληρης δουλειας. Ειναι αληθεια που ελαχιστοι καταννοουν. Ακουμε συχνα ανθρωπους να λενε ''μου βγαζει τον χειροτερο εαυτο μου!!'' Αυτη δεν ειναι και η γοητεια ομως? Καποιος που μας βγαζει το χειροτερο εαυτο μας, μπορει ναι μεν να μας οδηγησει σε πονο πολλες φορες (οποιος περιμενει την ευτυχια απο εναν αλλο, ειναι γελασμενος, κατα τη δικη μου αποψη), ωστε να μας κινητοποιησει να ασχοληθουμε με τον κακο αυτο εαυτο.
Κατα τη γνωμη μου, τα ζευγαρια που χρησιμοποιουν τα προβληματα τους σαν κινητηριο δυναμη, για να δουλεψουν πιο σκληρα, κι οχι να δικαιολογουνται για να την κανουν, ειναι τα πιο σοφα και τελικως τα πιο ευτυχισμενα.
Άρα συμφωνείς ότι το πάθος είναι απαραίτητο...
Ποτε ειπα οτι διαφωνω καλε? Απο τις πρωτες του χορου υπηρξα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
29-03-10
03:22
Κοιτα, γενικα συμφωνω μαζι σου στις αποψεις σου αλλα εδω θα βαλω ενα , διοτι θες δε θες καποια στιγμη βαριεσαι τον αλλο αν τον βλεπεις καθε μερα, κανετε τα ιδια, μενετε/τρωτε/κοιμαστε μαζι, συζητατε για τα ιδια.
Προκειται για ατομικη βαρεμαρα κι οχι απαραιτητα ειναι βαρετος ο αλλος. Προσωπικα ας πουμε, βαριεμαι ευκολα. Εκ φυσεως ομως. Ειναι ο χαρακτηρας μου. Και θελω ενεργεια πολλη, γιατι εχω πολλη.
Πουχου, βαριεμαι τα ιδια μερη/συζητησεις/ συνεχεια, την ιδια δουλεια ακομα, μπορει και ανθρωπους, ομως δε με χαλαει, το χω αποδεχτει. Μαρεσει να βαριεμαι γιατι κανω δουλεια. Δε σημαινει πως κατι δε παει καλα στη ζωη μου. Περνανε αυτα γιατι ειναι παροδικα συναισθηματα.
Ναι, ειμαι μια βαρεμενη.
Εδω πχ διαφωνω καθετα
Κι αυτη η δουλεια ειναι που δινει και το παθος και το κρατα μονιμως ζεστο.
Εχεις μεινει με καποιον? Αν ναι, θα καταλαβεις τι θελω να πω περι βαρεμαρας.
Οταν μενεις με καποιον, στην αρχη ειναι απιστευτο συναισθημα, τραλαλα τραλαλο, ομως θες δε θες, συνηθιζεις τα χουγια του, την ωρα που θα πλυνει τα δοντια του την ξερεις, δε θαναι κατι καινουριο, θα δεις τα ρουχα του πεταμενα, κι οχι πεταμενα επειδη του ταχες βγαλει, αλλα πεταμενα και βρωμικα, θα τον δεις σε φασεις που θα πεις - ξερω την επομενη κινηση του-
Αυτο ειναι συνηθεια. Εχω περασει απο μακροχρονες σχεσεις και λιγο μικρομεγαλες, σα να ''βιαστηκα'' δηλαδη να μεγαλωσω, που οφειλω να ομολογησω μονο βαρετες δεν ηταν (δεν τις αφηνα να γινουν, ταραζοντας τα νερα). Τη συνηθεια και τη ρουτινα λοιπον, ακομα και για μενα δλδ που οπως σου ειπα ειμαι βαρεμενη και κανω τα παντα για να την αποφυγω, δεν μπορεσα.
Παρολαυτα .....ειναι απο τις πιο ομορφες συνηθειες που εχω ζησει, διοτι αν αγαπας, αγαπας ακομα και τις συνηθειες του, αγαπας ακομα και τη ρουτινα μαζι του. Τα αγαπας ολα του.
Οι υποχωρησεις ειναι κατι αλλο. Η υποχωρηση ειναι να βαζεις I, να βαζει I, να βαζει II, να βαζεις III και το αντιστροφο, να πηγαινεις μειον I, να πηγαινει μειον II και ουτω καθ εξης. Δηλαδη, πολλες φορες να βαζεις νερο στο κρασακι για να μη δημιουργηθουν εντασεις απο το παραμικρο ας πουμε ή να κανεις τελοσπαντων πισω, σκεπτομενη τον αλλο και καθολου εσενα σε στιγμες. Την υποχωρηση τη θεωρω σπουδαια σε μια σχεση και ειναι ακρως απαραιτητη και εχει μεγαλη δυναμικη για τη διαρκεια αυτης.
Ο συμβιβασμος ειναι το κ-α-κ-ο γιατι θεωρω πως υποβιβαζει την προσωπικοτητα, ανεξαρτητως φυλου. Συμβιβασμος ειναι να καθεσαι με καποιον που δεν θες, επειδη ειναι τα παιδια στη μεση. Συμβιβασμο θεωρω να καθεσαι με καποια που δε θες επειδη εχεις χρεη και σε ξεχρεωνει ξερω γω.
Συμβιβασμο θεωρω επισης μια γυναικα να πηγαινει με καποιον που δε γουσταρει πραγματικα για να κανει παιδι κ.ο.κ.
Στην εποχη μας, δε νομιζω πως υπαρχει τοσο το φαινομενο του συμβιβασμου. Ισα ισα νομιζω πως σημερα οι νεοτεροι ξερουμε πολυ καλυτερα που παταμε με τις σχεσεις, το φιλοσοφουμε και το συζηταμε ακομα περισσοτερο. Γιαυτο και δε βιαζομαστε, κι αφηνουμε το χρονο να κυλα. Εχουμε καλυτερη επικοινωνια με το αλλο φυλο, γεγονος που παλαιοτερα- ας μας διορθωσει/συμπληρωσει καποιος ωριμοτερος- δεν υπηρχε νομιζω.
Προκειται για ατομικη βαρεμαρα κι οχι απαραιτητα ειναι βαρετος ο αλλος. Προσωπικα ας πουμε, βαριεμαι ευκολα. Εκ φυσεως ομως. Ειναι ο χαρακτηρας μου. Και θελω ενεργεια πολλη, γιατι εχω πολλη.
Πουχου, βαριεμαι τα ιδια μερη/συζητησεις/ συνεχεια, την ιδια δουλεια ακομα, μπορει και ανθρωπους, ομως δε με χαλαει, το χω αποδεχτει. Μαρεσει να βαριεμαι γιατι κανω δουλεια. Δε σημαινει πως κατι δε παει καλα στη ζωη μου. Περνανε αυτα γιατι ειναι παροδικα συναισθηματα.
Ναι, ειμαι μια βαρεμενη.
Εδω πχ διαφωνω καθετα
γιατι....η σχεση απαιτει σκληρη δουλεια, η σχεση με το παθος που λεμε. Πολλα ζευγαρια λενε: ''για να χρειαζεται τοση δουλεια στη σχεση μας, δε ταιριαζουμε''. Οσο παραξενο κι αν ακουστει, πιστευω πως η σκληρη δουλεια σε μια σχεση σημαινει πως εχεις διαλεξει και τον σωστο ανθρωπο. Η σκληρη δουλεια αντικατοπτριζει το οτι ολοι μας εχουμε ενα σωρο πραματα που πρεπει να βελτιωσουμε πανω μας για να ολοκληρωθουμε.(Αν είχε πάθος τότε δεν θα χρειαζόταν καμία πάλη!)Ποιός ο λόγος!!!???Μιλάνε για αγάπη την στιγμή που βαριούνται ή δεν επικοινωνούν με τον άνθρωπό τους και κάνουν τα πάντα για να επανορθώσουν ή να διατηρήσουν την σχέση
Κι αυτη η δουλεια ειναι που δινει και το παθος και το κρατα μονιμως ζεστο.
Εχεις μεινει με καποιον? Αν ναι, θα καταλαβεις τι θελω να πω περι βαρεμαρας.
Οταν μενεις με καποιον, στην αρχη ειναι απιστευτο συναισθημα, τραλαλα τραλαλο, ομως θες δε θες, συνηθιζεις τα χουγια του, την ωρα που θα πλυνει τα δοντια του την ξερεις, δε θαναι κατι καινουριο, θα δεις τα ρουχα του πεταμενα, κι οχι πεταμενα επειδη του ταχες βγαλει, αλλα πεταμενα και βρωμικα, θα τον δεις σε φασεις που θα πεις - ξερω την επομενη κινηση του-
Αυτο ειναι συνηθεια. Εχω περασει απο μακροχρονες σχεσεις και λιγο μικρομεγαλες, σα να ''βιαστηκα'' δηλαδη να μεγαλωσω, που οφειλω να ομολογησω μονο βαρετες δεν ηταν (δεν τις αφηνα να γινουν, ταραζοντας τα νερα). Τη συνηθεια και τη ρουτινα λοιπον, ακομα και για μενα δλδ που οπως σου ειπα ειμαι βαρεμενη και κανω τα παντα για να την αποφυγω, δεν μπορεσα.
Παρολαυτα .....ειναι απο τις πιο ομορφες συνηθειες που εχω ζησει, διοτι αν αγαπας, αγαπας ακομα και τις συνηθειες του, αγαπας ακομα και τη ρουτινα μαζι του. Τα αγαπας ολα του.
Οι υποχωρησεις ειναι κατι αλλο. Η υποχωρηση ειναι να βαζεις I, να βαζει I, να βαζει II, να βαζεις III και το αντιστροφο, να πηγαινεις μειον I, να πηγαινει μειον II και ουτω καθ εξης. Δηλαδη, πολλες φορες να βαζεις νερο στο κρασακι για να μη δημιουργηθουν εντασεις απο το παραμικρο ας πουμε ή να κανεις τελοσπαντων πισω, σκεπτομενη τον αλλο και καθολου εσενα σε στιγμες. Την υποχωρηση τη θεωρω σπουδαια σε μια σχεση και ειναι ακρως απαραιτητη και εχει μεγαλη δυναμικη για τη διαρκεια αυτης.
Ο συμβιβασμος ειναι το κ-α-κ-ο γιατι θεωρω πως υποβιβαζει την προσωπικοτητα, ανεξαρτητως φυλου. Συμβιβασμος ειναι να καθεσαι με καποιον που δεν θες, επειδη ειναι τα παιδια στη μεση. Συμβιβασμο θεωρω να καθεσαι με καποια που δε θες επειδη εχεις χρεη και σε ξεχρεωνει ξερω γω.
Συμβιβασμο θεωρω επισης μια γυναικα να πηγαινει με καποιον που δε γουσταρει πραγματικα για να κανει παιδι κ.ο.κ.
Στην εποχη μας, δε νομιζω πως υπαρχει τοσο το φαινομενο του συμβιβασμου. Ισα ισα νομιζω πως σημερα οι νεοτεροι ξερουμε πολυ καλυτερα που παταμε με τις σχεσεις, το φιλοσοφουμε και το συζηταμε ακομα περισσοτερο. Γιαυτο και δε βιαζομαστε, κι αφηνουμε το χρονο να κυλα. Εχουμε καλυτερη επικοινωνια με το αλλο φυλο, γεγονος που παλαιοτερα- ας μας διορθωσει/συμπληρωσει καποιος ωριμοτερος- δεν υπηρχε νομιζω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
29-03-10
00:57
(γι'αυτό και λέμε ότι δεν μπορείς να αγαπήσεις κάποιον μέσα σε ένα μήνα).
γυαλακια κανεις?8)
(γω)
Ποια η διαφορα συνηθειας απο συμβιβασμο?
Το πρωτο μου φαινεται καλυτερο απο το τελευταιο. Το τελευταιο με κανει να βγαζω αφρους. Το διαχωριζω απο την υποχωρηση.
Τη συνηθεια ομως, θελεις δε θελεις δεν ξερω κατα ποσο μπορεις να την αποφυγεις.
Δηλαδη, εχεις μαθει να ζεις με τον αλλο, να κανετε 5-10 πραματα μαζι, ακομα και διαφορετικα να ειναι καθε φορα, τα κανετε ομως.
Ειναι στη ζωη σου κι εχεις μαθει τα κουσουρια του, τα καλα και τα στραβα του. Τον εχεις συνηθισει κι αυτο δε μου φαινεται απαραιτητως κακο.
Κακο θα μου φαινοταν να συμβιβαζομαι κανοντας πραματα που δε θελω, καταπιεζοντας τον εαυτο μου, στο βωμο της....χμμμ σχεσης!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
28-03-10
17:37
...και ό,τι άλλο εξάπτει και δίνει παράταση στην ανθρώπινη φαντασία!
Α. Οκευ, δεν εχει τυχει να ορισω ποτε την κ@υλα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
28-03-10
17:22
Προφανώς το "Κ@υ#%@" σημαίνει: "λαχτάρα για αναπαραγωγή" ή κάνω λάθος;
Τι εννοεις αναπαραγωγη? Να κανεις παιδια?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
28-03-10
17:12
Ωπ, τωρα ανακαλυψα και αυτο το θεμα.
Εχω ηδη απαντησει στο αλλο, επιπροσθετα με το ποστ μου το πρωτο, πως η αγαπη δεν αρκει σε ενα ερωτικο ζευγαρι.
Διαβασα κι οσα γραψατε και θα παρω οσα μου καναν το κλικ να πω κι εγω, ταπεινα, τη δικη μου γνωμη.
Προσπαθω να ξεχωρισω λιγακι παθος, ποθο κι αγαπη.
Διαφωνω καθετως κι οριζοντιως με Γιωργο σχετικα με τον ορισμο της αγαπης, πως ειναι ιδια παντου κι απαραλλαχτη. Κι εν πασει περιπτωσει ειναι δυνατον να μπορουμε να καταγραφουμε τα συναισθηματα? Δεν ξερω, σε κατι τετοια θεματα, ειναι σαν να τα βαζω με την ψυχη μου και της χωνω ενα μαχαιρακι να απαντησει. Αυτα τα νιωθεις, κι αν θες να νιωθεις πως αγαπας, τοτε αυτο κανεις, αγαπας. Σου χαλω εγω χατηρι ψυχη μου για το πως θες να νιωθεις?
Μπορει παραδειγματος χαρην εγω να πιστευω πως ο τεως φιλος μου δε μαγαπησε ποτε, συμφωνα μετα δικα μου κριτηρια. Κι εκεινος μεχρι και σημερα πχ να επιμενει πως μαγαπησε.
Εκει τι σκεφτεσαι? Ο καθενας τα κριτηρια του.
Συμφωνω με Love πως η αγαπη σε καθε σχεση ειναι διαφορετικη. Διαφορετικα αισθανομαι για την καλυτερη μου φιλη, διαφορετικα για τον ανθρωπο μου, διαφορετικα για τους γονεις μου. Με τον φιλο μου, υπαρχει κατι διαφορετικο, ελξη, παθος και ποθος, κατι συν.
Ο ποθος ειναι η κ@υλα που σου ρχεται και σου φευγει. Κι αυτο απαραιτητο για! Ολα καλα ειναι
Το παθος, οπως λεει και η Λια δυσευρετο και εξισου σημαντικο, αυτο μαρεσει κι εμενα, η ολα η τιποτα που λεμε. Η αγαπη ερχεται με τα χρονια - και σε αυτο το κομματι διαφωνω μαζι της που ειπε πως μπορεις ναγαπησεις σε ενα μηνα- γιατι πιστευω πως η αγαπη ερχεται με τα χρονια, περνας απο σταδια με τον αλλο που σε δενουν και σε κανουν ενα μαζι του, εχετε κοινα να σας συνδεουν (αλλοτε παιδια σε μεγαλυτερες απο εμας ηλικιες). Η Λια αποσο καταλαβα (καταλαβα καλα?) θεωρει πως προκειται για συνηθεια, αφου περνουν τα χρονια, ομως εδω λεω πως διαχωριζω τη συνηθεια απο την αγαπη. Πχ ενα ζευγαρι χωρισμενο αγαπιεται γιατι εχουν κοινα δεσμα (πχ παιδια) αλλα ειναι χωρια. Νοιαζονται ο ενας για τον αλλο και ειναι κοντα ο ενας στον αλλο σε διαφορες φασεις σημαντικες της ζωης τους.
Ειναι συζητηση πολυ μπερδεμα, τουλαχιστον για μενα, αν και τελικα νιωθω πως ειναι πιο απλα τα πραματα αποσο νομιζουμε(καποιος κει πανω γελα μαζι μας, Νωευ), διοτι ο καθενας απο εμας οριζει τα συναισθηματα του διαφορετικα, που ισως τελικα να ειναι ιδια για ολους αλλα διαφορετικα στον τροπο που τα οριζουμε. Κι οπως χθες ρωτησα την Καyira - και τι ειναι ερωτας τελικα?
- Δεν υπαρχει ορισμος, για τον καθενα ειναι κατι διαφορετικο.
Εχω ηδη απαντησει στο αλλο, επιπροσθετα με το ποστ μου το πρωτο, πως η αγαπη δεν αρκει σε ενα ερωτικο ζευγαρι.
Διαβασα κι οσα γραψατε και θα παρω οσα μου καναν το κλικ να πω κι εγω, ταπεινα, τη δικη μου γνωμη.
Προσπαθω να ξεχωρισω λιγακι παθος, ποθο κι αγαπη.
Διαφωνω καθετως κι οριζοντιως με Γιωργο σχετικα με τον ορισμο της αγαπης, πως ειναι ιδια παντου κι απαραλλαχτη. Κι εν πασει περιπτωσει ειναι δυνατον να μπορουμε να καταγραφουμε τα συναισθηματα? Δεν ξερω, σε κατι τετοια θεματα, ειναι σαν να τα βαζω με την ψυχη μου και της χωνω ενα μαχαιρακι να απαντησει. Αυτα τα νιωθεις, κι αν θες να νιωθεις πως αγαπας, τοτε αυτο κανεις, αγαπας. Σου χαλω εγω χατηρι ψυχη μου για το πως θες να νιωθεις?
Μπορει παραδειγματος χαρην εγω να πιστευω πως ο τεως φιλος μου δε μαγαπησε ποτε, συμφωνα μετα δικα μου κριτηρια. Κι εκεινος μεχρι και σημερα πχ να επιμενει πως μαγαπησε.
Εκει τι σκεφτεσαι? Ο καθενας τα κριτηρια του.
Συμφωνω με Love πως η αγαπη σε καθε σχεση ειναι διαφορετικη. Διαφορετικα αισθανομαι για την καλυτερη μου φιλη, διαφορετικα για τον ανθρωπο μου, διαφορετικα για τους γονεις μου. Με τον φιλο μου, υπαρχει κατι διαφορετικο, ελξη, παθος και ποθος, κατι συν.
Ο ποθος ειναι η κ@υλα που σου ρχεται και σου φευγει. Κι αυτο απαραιτητο για! Ολα καλα ειναι
Το παθος, οπως λεει και η Λια δυσευρετο και εξισου σημαντικο, αυτο μαρεσει κι εμενα, η ολα η τιποτα που λεμε. Η αγαπη ερχεται με τα χρονια - και σε αυτο το κομματι διαφωνω μαζι της που ειπε πως μπορεις ναγαπησεις σε ενα μηνα- γιατι πιστευω πως η αγαπη ερχεται με τα χρονια, περνας απο σταδια με τον αλλο που σε δενουν και σε κανουν ενα μαζι του, εχετε κοινα να σας συνδεουν (αλλοτε παιδια σε μεγαλυτερες απο εμας ηλικιες). Η Λια αποσο καταλαβα (καταλαβα καλα?) θεωρει πως προκειται για συνηθεια, αφου περνουν τα χρονια, ομως εδω λεω πως διαχωριζω τη συνηθεια απο την αγαπη. Πχ ενα ζευγαρι χωρισμενο αγαπιεται γιατι εχουν κοινα δεσμα (πχ παιδια) αλλα ειναι χωρια. Νοιαζονται ο ενας για τον αλλο και ειναι κοντα ο ενας στον αλλο σε διαφορες φασεις σημαντικες της ζωης τους.
Ειναι συζητηση πολυ μπερδεμα, τουλαχιστον για μενα, αν και τελικα νιωθω πως ειναι πιο απλα τα πραματα αποσο νομιζουμε(καποιος κει πανω γελα μαζι μας, Νωευ), διοτι ο καθενας απο εμας οριζει τα συναισθηματα του διαφορετικα, που ισως τελικα να ειναι ιδια για ολους αλλα διαφορετικα στον τροπο που τα οριζουμε. Κι οπως χθες ρωτησα την Καyira - και τι ειναι ερωτας τελικα?
- Δεν υπαρχει ορισμος, για τον καθενα ειναι κατι διαφορετικο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.