woochoogirl
Τιμώμενο Μέλος
Η Αλεξάνδρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,971 μηνύματα.
23-08-10
19:13
Μπα, απλα καταλαβαμε πως υπαρχει κι αλλη λογω διαφορετικου χρωματος. Και η τριτη παντως καφε ηταν. Και οι καφε ειναι μεγαλυτερες απο τις μαυρες απο ο,τι ειδα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
woochoogirl
Τιμώμενο Μέλος
Η Αλεξάνδρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,971 μηνύματα.
23-08-10
09:56
Γυρισα Αθηνα μετα απο 2 μηνες. 4 χρονια ειχα συναντησει 1 φορα κατσαριδα σε αυτο το σπιτι, η πολυκατοικια ειναι καινουργια, κανουμε συνεχεια απολυμανσεις. Παει να μπει το αγορι μου στο μπανιο και νιωθει κατι μαυρο στο ποδι του το οποιο ενστικτωδως κλοτσησε και αυτο εξαφανιστηκε. Με φωναζει και βλεπω μια κατσαριδα αναποδα. Μετα το ανατριχιαστικο κρατς της συνειδητοποιει πως αυτη ειναι καφε και οχι μαυρη Φρικαρω και πιανω το τεζα με το οποιο ψεκασα το μπανιο και εκλεισα την πορτα. Σε λιγο βρηκαμε και τη μαυρη φιλη της. Ειπα να ριξω και σε κανα δυο ακομα μερη και βρηκα ακομα μια. Εχω σιχαθει τη ζωη μου, εχω χλωρινιασει το σπιτι μην αφησουν τα αποτυπωματα τους πισω, αλλα με ταρακουνησαν αυτα τα σιχαμενα πλασματακια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
woochoogirl
Τιμώμενο Μέλος
Η Αλεξάνδρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,971 μηνύματα.
08-07-10
23:31
Kαναδα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
woochoogirl
Τιμώμενο Μέλος
Η Αλεξάνδρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,971 μηνύματα.
08-07-10
12:14
λολ, τι μου θύμισες. Το παλιό σπίτι μας είχε ένα μεγάλο κήπο πίσω, με λογιών λογιών ζουζουνια. Μια μέρα πήγα να ανοίξω τα ξύλινα πατζούρια και νιώθω κάτι να πέφτει στο κεφάλι μου. Ήταν δυο ακρίδες οι οποίες συνουζιάντονταν οι βλαμμένες πάνω μου. Αηδία ακόμα το θυμάμαι. Η φάση είναι ότι τις πέταξα κάτω κι αυτές τον χαβά τους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.