Τη γνώμη της; Τη γνώμη της; Θα μου πει εμένα η Εκκλησίας αν θα θαφτώ; Γιατί; Τι την αφορά από τη στιγμή που εγώ θέλω να καώ και όχι να θαφτώ;ρεαλιστικα ως κυριαρχουσας Θρησκειας χρειαζεται η γνωμη της..
και εχει δωσει την εγκριση της πια..
Έχει δώσει την έγκριση της για κάτι που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ενώ το θάψιμο καταπληκτικό σαν διαδικασία, προσωπικά δεν μπορώ να περιμένω...δεν ξερω αλλα μου ακουγεται καπως αποκρουστικο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πολύ ωραίο ποστ, με αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό. Και έγκυρες ερωτήσεις αν και αμφιβάλλω αν θα λάβεις ικανοποιητική απάντηση.Καταρχην..αν υπαρχει Θεος και ειναι τοσο τυπολατρης...μαλλον δεν μου κανει ,διοτι η τυπολατρεια ειναι ο εχθρος της ουσιας,το οποιο ειναι και αυτο που μας ενδιαφερει.Αν επισης υπαρχει η ανασταση..δεν νομιζω οτι εχει καμια διαφορα να λιωσεις και να σε φανε τα ωραιοτατα σκουλικακια,απο το να γινεις σταχτη.Καλιστα ο Θεουλης μπορει να τους αναστησει και τους δυο..αλλιως..τι Θεος ειναι!!Κατα δευτερον..αυτος που δεν πιστευει...γιατι θα πρεπει να ασπαστει αυτα που λεει η εκκλησια;;; και με ποιο δικαιωμα αυτη,θα εμποδισει τον αλλον να καει οταν πεθανει;;...ω..ναι..κατανοω οτι εχουν λυσσαξει που ο κοσμος εχει αρχισει να ξυπναει...και προσπαθουν με νυχια και με δοντια να καθορισουν τα πραγματα...αλλα,ας καθισουν στα χωραφακια τους...,ας κοιταξουν τις δικες τους τις μουριτσες στον καθρεφτη.....και ας αφησουν τον κοσμο να αποφασισει ο ιδιος τι θελει για μετα τον θανατο του..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ναι αλλά όποιος επιθυμεί να καεί ίσως δεν πιστεύει in such things. Ή τα δέχεται διαφορετικά. Ούτε εγώ έχω καταλάβει γιατί ανακατεύεται... Και έχω πάψει να προσπαθώ βασικά. Η καύση είναι ε π ι λ ο γ η. Καταλάβετε το αυτό. Γιατί την κατακρίνετε μερικοί τόσο πολύ;Ναι.. αλλα η ψυχη; Αυτη ζει εις τους αιωνας, ακομα κι οταν απεμπολησει το φθαρτο γαιδουρακι της, και τοτε μαλιστα κατανοει την ανημπορια της, if you believe in such things που λεγε κι ο μιστερ Γκιμπς..
Στο θεμα μας, γιατι σταδιαλα θα πρεπει να χωνεται η εκκλησια στους κρατικους νομους ποτε δε το καταλαβα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τι εννοείς ότι ο νεκρός κατανοεί πόσο ανήμπορος είναι; Αφού είναι νεκρός.Επίσης, ο τάφος καλύπτεται με χριστιανικά σύμβολα (σταυρός) που δηλώνουν τον τελικό θρίαμβο του χριστιανισμού πάνω στη σωρό του ανθρώπου: όσο και να εναντιώθηκε στην εκκλησία, ο νεκρός επιτέλους κατανοεί πόσο ανήμπορος είναι μπροστά στην ισχύ της Ορθοδοξίας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Θα σου ζήταγα να το εξηγήσεις αλλά φοβάμαι ότι δεν θα μου αρέσει και πολύ η απάντηση. Τι σχέση έχει όμως με την καύση των νεκρών. Πάντως νομίζω ότι έχει επιτραπεί, έτσι δεν είναι;Όλα αυτά τα συγκροτήματα υμνούν το Σατανά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μα άμα ο νεκρός το ήθελε εξακολουθεί να είναι τόσο κατακριτέο;Οταν ο ανθρωποs δεν εχει ουτε ιερο ουτε οσιο σε αυτο το σημειο φτανει,να καιει ακομα και του δικουs του ανθρωπουs και να καμαρωνει για τον κανιβαλοπολιτισμο του.
Έλα ντε; Πραγματικά δεν καταλάβαινω τι μας νοιάζει; Μπορεί κάποιος να απαντήσει ικανοποιητικά σε αυτή την ερώτηση;Αν συμφωνούν οι ίδιοι,
τι λόγος μας πέφτει εμάς;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ειμαι καθετα αντιθετοs με την καυση των νεκρων,το ανθρωπινο σωμα δεν ειναι ουτε καυσοξυλο ουτε σκουπιδι για το βαζειs φωτια και να το καιs αν μη τι αλλο αυτο ειναι προσβολη νεκρου το κανανε καποτε η μαο μαο και εμειs το πηραμε ακουσων ακουσων ωs δειγμα προοδευτισμου και με το προσχημα οτι ειναι και αντιαισθητικο να υπαρχουν νεκροταφεια θαρρειs και προκειται για χαβουζεs ελεοs πια!!! Βγαινουν τα καθε ειδουs λαμογια μαs παιρναν μια π*π*ρια στο κεφαλι για τουs δικουs τουs λογουs και εμειs σαν προβατα ακολουθουμε δηθεν προs χαρη τηs προοδου χωριs να σκεφτουμε γιατι να προσπαθουν να μαs περανε τετοιεs αισχρεs ιδεεs στο κεφαλι και τι σκοπουs εχουν.
Καταρχάς δεν καταλάβαινω γιατί λες ότι είναι προσβολή προς τον νεκρό.. Αφού αυτός θα είχε εκφράσει την επιθυμία. Ή σε πιο σπάνιες περιπτώσεις οι συγγενείς του, που τον ξέρουν, είναι οι πιο κοντινοί του άνθρωποι και αναλαμβάνουν τα πάντα σε περίπτωση ταφής.
Κατά δεύτερον, δεν καταλάβαινω τι εννοείς ότι κάποια ''λαμόγια'' μας παρέσυραν φυτεύοντας μας ιδέες στο κεφάλι. Προσωπικά, δεν άκουσα κάποιον, ούτε επηρεάστηκα από αυτόν. Απλά σύμφωνα με τις δικές μου απόψεις η καύση των νεκρών πρέπει να επιτραπεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κι εγώ αυτό αναρωτιόμουν όταν στα 15 μου έφεραν τον πατέρα μου στο σπίτι για να τον ξενυχτήσουμε
ναι το έχω ζήσει και αυτό
Δεν θα επεκταθώ παραπάνω γιατί για χρόνια ήταν μια εικόνα που με καταδίωκε νύχτα και μέρα … όμως
Επειδή οι άνθρωποι αλλάζουμε ευτυχώς για μας
Αλλάζει Και ο τρόπος που επεξεργαζόμαστε τις καταστάσεις και τα συναισθήματα …
Όταν πρόσφατα έχασα τη μητέρα μου θα πω πως θα ήθελα να την "ξενυχτήσω" το τελευταίο βράδυ της …
Είχα αυτή τη δυνατότητα για όση ώρα μου επέτρεψε το νοσοκομείο , αφήνοντάς με μόνη μου μαζί της
μέχρι να μου την πάρουν , για μένα είναι από τις πιο ιερές στιγμές που κρατώ στην ψυχή μου η
τελευταία μας « συζήτηση»
Το ίδιο συνέβη και στην ταφή …
με αποτέλεσμα να εμποδίσω την διαδικασία γιατί δεν ήθελα να πάψω να την βλέπω
και ήθελα λίγο χρόνο ακόμα μαζί της , το αποτέλεσμα βέβαια ήταν να φάει σπρωξιά ένας θειος μου
που με σκούνταγε να συμμορφωθώ , και σφαλιάρα μια γνωστή μου που τόλμησε να μου πει πως δεν
ήταν πρέπον να της τραγουδώ αυτό
Μπααα , πίστεψε με το τελευταίο πράγμα που αντέχεις να κάνεις όταν πονάς είναι να φιλοσοφήσεις
Αυτό είναι για πολύ … αλλά για πολύ μετά …
Όταν πονάς να ρημάξεις όλους τους φιλοσοφικούς τόμους που έχουν εκδοθεί θες όχι να φιλοσοφήσεις ατενίζοντας το υπερπέραν δια την ματαιότηταν της ζωής
Kαταρχάς λυπάμαι και για τις δυο απώλειές σου. Κατά δεύτερον όταν έχασες τη μητέρα σου και ήσουν στο νοσοκομείο μέχρι να την πάρουν, ήσουν μόνη σου έτσι δεν είναι; Όχι ότι απαλύνει αυτό τον πόνο, αλλά το θεωρώ πιο λυτρωτικό και χρήσιμο από το έθιμο της ολονυκτίας και ότι αυτό συνεπάγεται.
Όσο για τη φιλοσοφία δεν ξέρω αν έρχεται πολύ μετά. Μετά, ναι, αλλά όχι πάρα πολύ. Όχι τουλάχιστον σε μένα. Αλλά, σίγουρα δεν θα τα καταφέρεις. Απλά λέω πως είναι καλύτερο να το προσπαθήσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Το κλάμα δεν το προκαλεί η τελετή. Το προκαλεί ο πόνος της απώλειας. Η τελετή αυτή έχει αρχαιότατες ρίζες κι έχει επιβιώσει προφανώς επειδή έχει αντικειμενικά κάτι να προσφέρει, κάποια μορφή ανακούφισης. Σου δίνει την ευκαιρία να εκφράσεις τα συναισθήματά σου, ενώ υπάρχει κάποιος να σου κρατά το χέρι. Το κλάμα λυτρώνει!
Επίσης, πρόκειται για κάτι σαν "θεατρικό δρώμενο", μια πρόχειρη μορφή τραγωδίας, που έχει τη δύναμη να φέρνει την κάθαρση, όπως κάθε γνήσιο δράμα. Εάν θέλεις, πρόκειται για group therapy, χωρίς φυσικά να λείπει από μέσα η ανθρώπινη υπερβολή και υποκρισία, που μας ακολουθούν σε όλες μας τις κοινωνικές εκδηλώσεις.
Ίσως δεν εκφράστηκα καλά. Δεν με ενοχλεί το κλάμα. Φυσικά και θα κλάψεις! Αλλά επειδή το νιώθεις... Όχι, επειδή είσαι σε ένα δωμάτιο με καμιά τριανταριά γυναίκες και όλες κλαίνε, επειδή στενοχωριούνται για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Και μόνος σου το πες ότι η ανθρωπινή υπερβολή κατέχει μεγάλο, τεράστιο θα έλεγα ρόλο. Όπως και η υποκρισία.
Από τα άτομα που βρίσκονται σε αυτό το δωμάτιο, αυτά που πραγματικά πονάνε πολύ και θέλουν να κλάψουν είναι περίπου πέντε ή έξι. Τα πολύ κοντινά πρόσωπα.
Και για μένα είναι καλύτερο εκείνο το βράδυ που έχασες τον άνθρωπο σου να μείνεις ή μόνος σου ή με τους πολύ κόντινους σου ανθρώπους (κόρες, γιοι, αδέρφια, ότι έχει ο καθένας). Και αυτό δεν θα είναι βλέποντας το νεκρό σώμα του αγαπημένου σου.... Σε τι βοηθάει αυτό;;;
Καλύτερα να σκεφτείτε, να αναπολήσετε τις καλές στιγμές, να ''φιλοσοφήσετε'' όσο γίνεται το θέμα, ή αν μείνετε μόνοι σας να κλάψετε αν το αισθάνεστε, αλλά μακριά από τα μάτια του κόσμου.
Όσο για το group therapy, θεωρώ πώς η παρέα, οι συγγενείς κλπ. πρέπει να συμπαρασταθούν τις μέρες που θα ακολουθήσουν. Εκείνη τη μέρα καλύτερα να απομακρυνθεί το φέρετρο και ο καθένας στο σπίτι του... Αυτή είναι η άποψη μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νομίζω ότι ο πόνος δεν αυξάνεται αλλά εκφράζεται.
Όποιον όρο προτιμάς. Πιθανόν να έχεις και δίκιο....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι η καύση των νεκρών δεν συνεπάγεται απαραίτητα την κατάργηση του εθίμου της ολονυκτίας του νεκρού, τη λειτουργία από παπά (εφόσον το αποδεκτεί η εκκλησία), τον καφέ και το κονιάκ κι όλ' αυτά. Απλά, αντί η σεμνή τελετή να καταλήγει στο νεκροταφείο, θα καταλήγει στο κρεματόριο. Αυτά που θα καταργηθούν είναι οι ευχές πάνω απ' τον τάφο, η εκταφή μετά από Χ χρονικό διάστημα κλπ.
Θα ήθελα επίσης να σημειώσω πως σύμφωνα τουλάχιστον με την προσωπική μου εμπειρία, ο πόνος για το χαμό ενός αγαπημένου προσώπου δεν πρόκειται να απαλυνθεί από την καύση του νεκρού. Η ολονυκτία έχει κοινωνική λειτουργία και θεωρώ ότι μάλλον λειτουργεί λυτρωτικά. Βοηθάει τους ζωντανούς να συνειδητοποιήσουν κατ' αρχήν το γεγονός και να προσαρμοστούν στο ότι το αγαπημένο τους πρόσωπο δεν κατοικεί πλέον στο κορμί μέσα στο οποίο συνήθισαν να το βλέπουν...
Και οι ευχές πάνω στον τάφο είναι απίστευτα επώδυνες... Απίστευτα. Πρόσφατα είδα ένα θέαμα που έκανε την καρδιά μου να σπάσει σχεδόν.... Αλλά πιστεύω, ή για να είμαι πιο ακριβής, θα ήθελα να μην γίνεται κάποιο τελετή, αν συμφωνούν και οι συγγενείς ή αν είχε εξεφράσει επιθυμία ο εκλιπών. Απλά ο πιο κοντινός συγγενείς ή οι πιο κοντινοί 4,5 άνθρωποι να παραλάβουν τη στάχτη και να την κάνουν ότι θέλουν ή ότι τους είχε ζητήσει το πρόσωπο που έχασαν. Χωρίς περιττές τελετές γεμάτες κλάμα.
Όσο για το αν απαλύνει η κατάργηση των συγκεκριμένων εθίμων τον πόνο... Ίσως όχι, δε θα μειωθεί ο πόνος, αλλά θεωρώ ότι με αυτά τα έθιμα αυξάνεται. Αυτό τουλάχιστον έζησα... Ίσως κάνω λάθος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερώτηση: Που κυμαίνεται το κόστος μιας χριστιανικής κηδείας; Αν μπορείτε οι γνώστες, αναλύστε τα έξοδα (παππάς, εκκλησία, νεκροφόρα, λουλούδια, χώρος στο νεκροταφείο, τυχών ενοίκιο μετά την κηδεία κ.α.)
-petros
Επειδή, δυστυχώς έχω πρόσφατη εμπειρία με το θέμα, μια κηδεία μαζί με το μνήμα, το ''τραπέζι'' που σερβίρεται καφές κλπ. κοστίζει γύρω στα 5000 ευρώ. Χωρίς να υπολογίσω εννιάμερα, σαράντα κλπ....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Και επίσης, θεωρώ ότι κάποιοι άνθρωποι μπορούν να θέλουν να καεί το σώμα τους αφού πεθάνουν και για άλλους λόγους. Για παράδειγμα πριν ένα περίπου μήνα πέθανε ένα κοντινό μου πρόσωπο. Ήμουν στο σπίτι όπου ήταν το φέρετρο και μερικοί ξαγρύπνησαν όλη τη νύχτα κλαίγοντας πάνω από αυτό κλπ. και είδα πόσο επώδυνα ήταν αυτά τα έθιμα.... Σκέφτηκα λοιπόν, ότι θέλω όταν πεθάνω να πάρουν αμέσως το σώμα μου και να το κάψουν και να πετάξουν τη στάχτη στη θάλασσα..
Αλλά, για να επανέλθω στο ερώτημα το θεωρώ απαράδεκτο να μην επιτρέπεται σε κάποιον να ικανοποιήσει μια τέτοια επιθυμία... Μου φαίνεται απίστευτα εξοργιστικό. Ελπίζω σύντομα να αλλάξει η νομοθεσία, αν δεν έχει αλλάξει ήδη. (που νομίζω ότι δεν έχει γίνει)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.