Neraida
Επιφανές μέλος
Το πιο όμορφο είναι όταν ο καθένας είναι ευτυχισμένος. Με ισορροπημένη ή μη ζωή, με ποικιλία στη ζωή του ή όχι.
Και μακάρι να μπορούσαμε να αφήσουμε τον κάθε τέτοιο στην ευτυχία του, αντί να καθόμαστε σαν όρνεα να (κατα)κρίνουμε πώς έφτασε σε αυτή, αν είναι αληθινή και αν συμβαδίζει με την κοσμοθεωρία μας. Όλα αυτά φυσικά κατα βάθος πηγάζουν από τη δική μας δυστυχία και τα δικά μας κόμπλεξ τα οποία προβάλλουμε σε όλο τον κόσμο.
Αποψεις κρινονται. Και οι δικες μας απο αλλους και των αλλων απο εμας.
Δεν αισθανθηκα να με ξεβολευει απο την "ευτυχια" μου καμμια αντιθετη αποψη, αλλα ουτε και εγω ειχα προθεση να ξεβολεψω καποιον αλλο εκφραζοντας τη γνωμη μου.
Ψαχνουμε για θυματα και θυτες σε μια συζητηση?!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Δεν ασχολούμαι άλλο. Όποιος θέλει, βλέπει τις ομιλίες -που αναφέρονται στην ρομαντική αγάπη και όχι για παράδειγμα στη μητρική- και βγάζει τα συμπεράσματά του.
Οκ, θα το συζητησω με τον εαυτο μου. Γιου αρ ραιτ!
Μόνη σου το είπες: Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν έχουμε ζήσει πράγματι έναν μεγάλο έρωτα...
Να καταλαβαινα πως το συνδεεις με το οτι δεν παραμιλω στον υπνο μου...αυτο ειναι ενα θεμα, αληθεια.
Ωστόσο δεν θα διαφωνήσω πως η εξάρτηση είναι κακό πράγμα. Οι πολυγαμικές σχέσεις μπορούν να μας βοηθήσουν ν' απαλλαγούμε απ' αυτήν, ή τουλάχιστον να την μετριάσουν.
Κοντολογίς, αυτό που εσύ περιγράφεις ως αποκλειστική ερωτική σχέση, για τα δικά μου δεδομένα είναι μάλλον προσκόλληση και μάλιστα αρρωστημένη.Καθένας βέβαια, ...όπως αγαπά.
Ναι οι πολυγαμικες σχεσεις σε κανουν να εξαρτασαι οχι απο εναν, αλλα απο περισσοτερους!
Και οπως ειπες, ο καθε ενας... οπως αγαπα!
Αντε και του χρονου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Εύκολο: "Εν συντομία, είμαστε ικανοί να αγαπάμε περισσότερους από έναν ανθρώπους ταυτόχρονα."
Όσοι καταλάβατε καλύτερα την ομιλία της, εξηγήστε μου κι εμένα τι θέλει να πει εδώ το ποιήτρια.
(Στο σχετικό θέμα ει δυνατόν.)
Μαλλον σου ζητησα κατι δυσκολο.
Μου παραθετεις αυτο που εξαρχης ρωτησα απο που προκυπτει απο τα λεγομενα της.
Σου ζητησα λοιπον να μου παραθεσεις σημεια που το εξηγουν.
Εαν προσεξες εγραψα καποια πραγματα περι αγαπης και πως γινεται να αγαπας πανω απο δυο ατομα ταυτοχρονα.
Αλλα πουθενα δε λεει πως μπορει να εισαι ερωτευμενος με πανω απο ενα ατομο οπως ισχυριζεσαι.
Ειτε αυτος ο ερωτας ειναι παραληρηματικος ειτε οχι. Για μενα βεβαια ενας ειναι ο ερωτας, απλα στην αρχη του οι αντιδρασεις μας ειναι πιο εντονες.
Καταρχάς η προσκόλληση δεν είναι συνήθεια, αλλά αφοσίωση, προσήλωση, λατρεία. Εντελώς διαφορετικά πράγματα που παραπέμπουν πολύ περισσότερο σε έρωτα απ' όσο το παρουσιάζεις.
Ωστόσο μάλλον δεν πρόσεξες ότι τόνισα στο ποστ μου την χαρακτηριστική και σημαντική περίοδο που ο έρωτας είναι παραληρηματικός. Που δεν σε αφήνει να κοιμηθείς, να φας, να σκεφτείς τίποτε άλλο πέραν από το αγαπημένο πρόσωπο κτλ.
Ο έρωτας όμως δεν τελειώνει μαζί με το παραλήρημα, εκτός κι αν μπορείς να ισχυριστείς ότι μετά από Χ χρόνια σχέσης, ακόμη παραμιλάς στον ύπνο σου για τον αγαπημένο σου. Αυτό το δεύτερο στάδιο έρωτα, το πιο κατασταλαγμένο και ήπιο, εγώ (χέσ' τη τη Φίσερ για να συνεννοηθούμε) ισχυρίζομαι ότι μπορεί να αφορά περισσότερα των δύο άτομα.
Δεν παραμιλω Δημητρα ουτε καν τους πρωτους μηνες, ποσο μαλλον μετα απο χ χρονια. Αλλα εαν μετα απο χ χρονια, οπως λες, δε μου λειπει, δε βλεπω την ωρα να κανω πραγματα μαζι του, δεν ειναι η πρωτη μου σκεψη οταν ξυπναω και η τελευταια πριν κοιμηθω, τοτε δεν ειμαι πλεον ερωτευμενη. Δε χρειαζεται να κοβεις φλεβες για να ζεις τον ερωτα. Και αυτο το συναισθημα οχι δε γινεται να το νοιωθεις για παραπανω απο ενα ατομο. Τωρα εαν μεσα μας μπερδευουμε τη συνηθεια και την αγαπη που εχουμε για εκεινο και το ονομαζουμε ερωτα, ειναι αλλο θεμα.
Περι προσκολλησης...
Προσκολληση σε καποιον σημαινει εξαρτηση και οχι λατρεια, αφοσιωση και προσηλωση. Εξαρτωμαι απο καποιον ανθρωπο, γιατι ικανοποιει καποιες αναγκες μου. Ισως λαθος μιλησα περι συνηθειας. Βασικα, σκεφτηκα τι ειναι η συνηθεια σε μια σχεση. Δηλαδη οτι ειμαστε με εναν ανθρωπο χ διαστημα, εχουμε μαθει να λειτουργουμε κατα βαση με εκεινον μαζι, να ικανοποιει τις αναγκες μας, ωστε να ειναι τοσο εντονη η παρουσια του στη ζωη μας που προσκολλωμαστε σε αυτον, χωρις να μας ειναι ευκολο να τον αποχωριστουμε, ακομα και εαν πλεον δεν ειμαστε ερωτευμενοι μαζι του. Χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν τον αγαπαμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Κι εγώ τι να κάνω τώρα; Θα πρέπει να επικοινωνήσεις με την Helen Fisher για να σου λύσει την απορία.
Αυτό που υποστηρίζει η Fisher (σε αυτήν την ομιλία, αλλά και σε άλλες) είναι πως υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αγάπης (τρία διαφορετικά εγκεφαλικά συστήματα), κάτι που η Ελληνική γλώσσα και κουλτούρα έχει προβλέψει σε αντίθεση με τα Αγγλικά. Γι' αυτό άλλωστε αναγκάζεται να χρησιμοποιεί στην ομιλία της την έκφραση "romantic love" (το έχουμε συζητήσει επαρκώς στο θέμα της).
Προφανώς για να καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα, θεωρεί εκφάνσεις του έρωτα την επιθυμία για σεξ, την ρομαντική αγάπη και την προσκόλληση. Άλλωστε βιολογικά ο έρωτας δεν παύει να είναι ένας αναπαραγωγικός μηχανισμός για τη διευκόλυνση της διαιώνισης του είδους. Και τα τρία είδη έρωτα.
Φυσικά και μπορεί εγώ να κάνω λάθος. Ο καθένας με τις δυνατότητες του... Οι ομιλίες είναι εκεί, όποιος θέλει τις βλέπει και βγάζει τα συμπεράσματά του.
For the record, δεν έχω κάνει εγώ τη μετάφραση της συγκεκριμένης ομιλίας.
Θα μπορουσες και εσυ παραθετοντας σημεια της ομιλιας της οπου εμφανως στηριζουν αυτο ακριβως.
Βεβαια καλο θα ηταν να δοσουμε και εναν ορισμο στη λεξη "αγαπη".
Γιατι ναι, μπορουμε να αγαπαμε, δηλαδη να νοιαζομαστε ειλικρινα για τον αλλον, να τον ποναμε και ολα τα συναφη, ακομα και εαν με εκεινον εχουμε μονο σεξ, ειτε ειμαστε και ερωτευμενοι μαζι του ειτε ειμαστε μαζι του απο συνηθεια.
Αλλο ομως η ρομαντικη αγαπη δηλαδη ο ερωτας που νοιωθουμε για καποιο προσωπο, αλλο πραγμα ο σαρκικος και μονο ποθος για εκεινον και αλλο η προσκολληση δλδ η συνηθεια. Δεν ειναι τυποι αγαπης αυτοι. Απλα μπορουμε να αγαπαμε αυτο το προσωπο ασχετα με το τι παραπανω μπορει να αισθανομαστε για εκεινο.
Και μια σημειωση, ο σαρκικος ποθος που καταληγει σε σεξ ειναι αρκετος για τη διαιωνιση του ειδους μας και οχι το συναισθημα του ερωτα.
Οπως σου απαντησα ναι ειναι δυνατον να αγαπας πανω απο ενα ατομο. Αλλα δε γινεται να εισαι ερωτευμενος με πανω απο ενα. Κατι που και η ιδια η Φισερ υποστηριζει βασει αυτων που ακουσα και διαβασα.Για να αναλύσω λίγο περισσότερο την προηγούμενη ασαφή απάντησή μου, όχι δεν πιστεύω ότι μπορείς ν' αγαπάς με παραληρηματικό έρωτα περισσότερους από έναν, όμως αυτή η κατάσταση διαρκεί λίγο (σε διαφορετική περίπτωση θα τρελαινόμασταν από τις χημικές διεργασίες στον εγκέφαλό μας).
Μπορείς όμως ν' αγαπάς εξίσου έντονα δύο ή περισσότερους ανθρώπους, τόσο ώστε να θέλεις να τους έχεις στη ζωή σου ταυτόχρονα.
Εαν ειναι μαζι μου απο συνηθεια, oσο και να με νοιαζεται και να με ποναει, σαφως και ειναι λογικο να ποθησει τη Ρουπα (χαχαχα μενει απεναντι η κυρια και γινεται χρηση του ονοματος αντι της εκφρασης "ο γειτονας απεναντι" ), απεναντι.Πάντως, σύμφωνα με την Fisher, είναι παράλογο να περιμένεις κάτι τέτοιο από έναν άνθρωπο, αφού μπορεί να αισθάνεται για σένα ρομαντική αγάπη ή προσκόλληση, αλλά να ποθεί ερωτικά τη Ρούπα (τι είναι η Ρούπα; ) απέναντι.
Αν μη τι άλλο, μπορεί να περνά από το μυαλό του, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει ότι δεν σε αγαπά.
Εαν ομως ειναι ερωτευμενος μαζι μου και δε νομιζει απλα πως ειναι, οχι δεν πιστευω πως ειναι φυσιολογικο να την ποθησει. Γι αυτο το λογο και υποστηριζω πως δεν πρεπει να επαναπαυομαστε μεσα σε μια σχεση, αλλα να τη φροντιζουμε καθημερινα, ωστε να διατηρηθει η φλογα του ερωτα για οσο μεγαλυτερο χρονικο διαστημα γινεται. Ευκολο δεν ειναι, αλλα ξερω πως ειναι εφικτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Δεν ειχα κουραγιο να διαβασω ολα τα ποστ αλλα νομιζω πως ειναι καθαρα προσωπικος ο τροπος που βλεπει καποιος την πολυγαμια και ειδικα αν ποτε του δεν ειχε τετοια σχεση.
Η δικη μου εμπειρια λεει οτι η πολυγαμικη σχεση δεν ειναι χυδαια δεν περιλαμβανει αρσενικες πουτανες ουτε εκφυλισμενες γυναικες ειναι καποια απο τα σχολια που με εντυπωσιαν σε διαφορα ποστ.
Ηταν μια απλη σχεση φιλικη αγαπησιαρικη σχεση τρυφερη παθιασμενη χωρις ζηλια που ειναι και δεν πηρε τηλ γιατι αργησε κτλ.
Την ειχαμε απο κοινου οριοθετησει και σεβαστει και οι δυο κρατησε δυο χρονια περιπου και εξελιχθηκε σε μια καταπληκτικη σχεση ζωης καθαρα φιλικα τωρα πια .
Αν ολο αυτο εμενα με κανει φτηνη διαθεσιμη ευκολη και εκεινον μαλακα αρσενικο πουτανακι κτλ σας λεω οτι ειστε βαθια νυχτωμενοι και απορω αν ανθρωποι που εκφραζονται ετσι εχουν την ικανοτητα να αγαπουν πραγματικα τον συντροφο τους μονιμο η περιστασιακο
Κατερινα, μηπως αναφερεσαι σε ελευθερη σχεση και οχι σε παραλληλη?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Ναι! Μην τα ξαναλέμε. Τα έχει πει και η Fisher.
Ωστόσο, υπάρχουν όλων των ειδών οι επιπλοκές σ' αυτό. Σ' αυτά τα τρία εγκεφαλικά συστήματα, επιθυμία για σεξ, ρομαντική αγάπη και προσκόλληση - δεν πάνε πάντα μαζί. Μπορούν, όμως να συνυπάρχουν. Γι' αυτό και το ευκαιριακό σεξ δεν είναι τόσο ευκαιριακό. Με τον οργασμό έχουμε μια αύξηση της ντοπαμίνης.
Η ντοπαμίνη συνδέεται με την ρομαντική αγάπη, και μπορούμε να ερωτευθούμε κάποιον με τον οποίο κάνουμε σεξ. Με τον οργασμό έχουμε μια αύξηση της οξυτοκίνης και της βασοπρεσίνης - αυτές συνδέονται με την προσκόλληση. Γι' αυτό αισθανόμαστε αυτό το αίσθημα της κοσμικής ένωσης με κάποιον αφού κάναμε σεξ μαζί του.
Αλλά αυτά τα τρία εγκεφαλικά συστήματα, η επιθυμία για σεξ, η ρομαντική αγάπη και η προσκόλληση, δεν είναι πάντα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Μπορεί να αισθάνεστε μια βαθιά προσκόλληση με ένα μόνιμο σύντροφο ενώ ταυτόχρονα αισθάνεστε έντονη ρομαντική αγάπη για κάποιον άλλο, ενώ αισθάνεστε σεξουαλική παρόρμηση για ανθρώπους που δεν σχετίζονται με τους άλλους συντρόφους. Εν συντομία, είμαστε ικανοί να αγαπάμε περισσότερους από έναν ανθρώπους ταυτόχρονα.
1ον. Το "εν συντομια..." δεν καταλαβαινω απο που βγαινει βασει των ανωτερω.
2ον. Δε διαβασα κατι που να λεει οτι ταυτοχρονα μπορεις να εισαι ερωτευμενος με δυο ατομα.
&
3ον. Συμφωνω οτι σεξ, ρομαντική αγάπη και προσκόλληση δεν πανε παντα μαζι.
Σεξ, ρομαντικη αγαπη (ερωτας), προσκολληση (συνηθεια) -ναι
Σεξ, ρομαντικη αγαπη - ναι
Σεξ σκετο - ναι
Οπως λεει και η Φισερ "Μπορεί να αισθάνεστε μια βαθιά προσκόλληση με ένα μόνιμο σύντροφο ενώ ταυτόχρονα αισθάνεστε έντονη ρομαντική αγάπη για κάποιον άλλο, ενώ αισθάνεστε σεξουαλική παρόρμηση για ανθρώπους που δεν σχετίζονται με τους άλλους συντρόφους."
Δε μιλαει για καποιο ατομο που ειναι ερωτευμενο με δυο ανθρωπους ταυτοχρονα.
Σαφεστατα και ναι...γιατι οχι;Ποιος το απαγορευει;
Οι καταγραφές μας.
Θα απαντησω τι συμβαινει σε μενα προσωπικα...
Δεν το απαγορευει τιποτα.
Αλλα δεν εχω υπαρξει ταυτοχρονα ερωτευμενη με 2 ανθρωπους ποτε μεχρι τωρα. Και οταν ΗΜΟΥΝ/ΕΙΜΑΙ ΟΝΤΩΣ ερωτευμενη, δε θελησα/θελω σεξουαλικα καποιον αλλο.
Τωρα, εαν εχει συμβει σε καποιον και ειναι πολυ σιγουρος οτι ειναι ερωτας αυτο που ενοιωσε παραλληλα και για τους δυο ανθρωπους...γκουντ φορ χιμ, αλλα αδιανοητο για μενα.
Τωρα σε ποιες καταγραφες αναφερεσαι Δημητρα, ειλικρινα, δε γνωριζω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Την αποψη μου την εχω εξαντλησει...δεν εχω να προσθεσω τιποτε περισσοτερο...ερωτας και αγαπη για μενα ειναι βαθεια ανιδιοτελεις σχεσεις ....δινεις χωρις ανταλλαγματα ...δεν υπαρχει εξουσια στη σχεση παρα απολυτη ελευθερια ...μονο ανθρωποι που στοχαζονται πραγματικα ελευθερα μπορουν αυτο να το καταλαβουν...μπορουν να βιωσουν αυτου του ειδους την απολυτη αγαπη ....
Εσυ δηλαδη ερωτευεσαι και αγαπας χωρις να περιμενεις ανταποκριση? Διοτι, εαν περιμενεις, τοτε ανιοτελεια δεν υπαρχει.
Μα δεν αναφερθηκα σε εξουσια. Σε μια σχεση δε θα πρεπει να εξουσιαζεσαι αλλα ουτε και να εξουσιαζεις. Θα πρεπει να συμπορευεσαι. Συγγνωμη που θελω εναν ανθρωπο και οχι δυο-τρεις παραλληλα. Τους δυο-τρεις παραλληλα θα τους ηθελα στην περιπτωση εκεινη που η σχεση μου εχει "τρυπες". Και τοτε γιατι να την κρατησω?! Ειδικα οταν βρισκεσαι σε μια φαση ζωης που ξερεις τι θελεις, πως το θελεις και δε συμβιβαζεσαι με κατι λιγοτερο.
Τι να πω, οταν ειμαι πραγματικα ερωτευμενη με καποιον, δεν εχω ποθησει παραλληλα και καποιον αλλο. Οταν ποθησα καποιον αλλον, συνειδητοποιησα πως δεν ειμαι πλεον. Πως ειχα μπερδεψει τη συνηθεια και την αγαπη με τον ερωτα.
Ήδη έβαλες όρο να είναι ένας.
Συγγνωμη, αλλα εισαι της αποψης οτι ειναι δυνατον καποιος να ειναι ερωτευμενος με πανω απο ενα ατομο?!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Αυτός ο έρωτας που τα θέλει όλα, τα δίνει και όλα; Διότι εάν θέτει όρους, σαν να πέφτουμε σε αντιφάσεις μου φαίνεται.
Σαφως.
Σε ποια αντιφαση αναφερεσαι? Δε θετεις ορο οταν τα θελεις ολα απο "εναν" και τα δινεις ολα σε "εναν".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Ισα ισα ....ακριβως το αντιθετο...ειναι απαλαγμενος απο καθε μορφης ανασφαλειες....ειναι ελευθερος ανθρωπος...Ανασφαλεις ειναι αυτοι που ζηλευουν ,που δεν ξερουν να δινουνστη σχεση ,που καταδυναστευουν το συντροφο ...που δεν αφηνουν τη σχεση να αναπνευσει...
Μιλαμε για καταπιεση και καταδυναστευση σε μια σχεση...
Μα για ποιο λογο να εισαι σε μια σχεση που σε κανει να νοιωθεις ετσι?
Κακως υφιστανται αυτες οι σχεσεις...
Το θεμα ειναι να ταιριαζουν τα θελω μας με εκεινα του αλλου. Τοτε και ελευθεροι θα νοιωθουμε και η σχεση θα ειναι υγιης.
Τωρα το πως κανεις αντιλαμβανεται τον ερωτα, πως τον βιωνει (εαν τον εχει βιωσει δλδ) και τι περιμενει απο μια σχεση απ' ο,τι εχω καταλαβει απο προηγουμενες αναρτησεις για τον καθε ενα ισως ειναι και κατι διαφορετικο.
Για μενα ειναι κατι πολυ συγκεκριμενο. Ο ερωτας ειναι ιδιοτελης, εγωιστης, τα θελει ολα ή τιποτα. Δε υπακουει σε τετραγωνη λογικη, αλλα ουτε και συμβιβαζεται.
Εαν μαζι με μενα ο ανθρωπος μου σκεφτεται και την Ρουπα απεναντι, προφανως εγω δεν ειμαι αυτο που πραγματικα θελει και δε τον καλυπτω απολυτα. Συνεπως, δε μου κανει και δεν του κανω. Τετοιου ειδους "εκπτωσεις", οπως εχω αναφερει ξανα, δεν κανω.
Μηπως τελικα νομιζουμε οτι ερωτευομαστε, ενω δεν ειναι παρα ενας ενθουσιασμος, ενας σαρκικος ποθος, ενα παθος και τιποτα παραπανω?
Ή μηπως εχουμε την εντυπωση πως ειναι ευκολο να συναντησουμε εκεινο το ατομο, τον "εναν" ανθρωπο που θα μας καλυπτει σε ολους τους τομεις και αυτο θα ειναι αμφιδρομο?! Ισως να μην το συναντησουμε και ποτε...
Βεβαια το χειροτερο ολων ειναι να βρεθει στο δρομο μας και να μην το "αναγνωρισουμε".
Ενιγουει, περι ορεξεως...ξερετε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Απαιτεί τεράστια ψυχική, πνευματική και συναισθηματική ωριμότητα, κάτι που για την ώρα δεν νομίζω πως έχω. Το θαυμάζω πάντως όταν το βρίσκω σε άλλους.
Πως οριοθετεις την ωριμοτητα αυτη που αναφερεις?
Τι σημαινει τεραστια και τι λιγη?
Ποια η ψυχικη, ποια η πνευματικη και ποια η συναισθηματικη?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Ξέρετε τί γίνεται;;; Τραβάω ζόρι με την ελεύθερη σχέση!...
Όποτε είχα πει και προσυμφωνήσει (μία δυο φορές) κάτι τέτοιο, τελικά δεν εφαρμόστηκε, και γινόταν ¨κανονική¨ σχέση...
Έχω θέμα.... εμπλέκεται το συναίσθημα και δεν μπορώ να λειτουργήσω χωρίς αυτό...
Αν κάποιος μου κάνει καλό σεξ, μπορεί άνετα να με σύρει απ'την μύτη...
Και συνήθως όποτε γίνεται καλό σεξ με κάποιον, με εκφράζουν και άλλα στοιχεία του, γιατί με έναν ¨κούφιο¨ δεν θα μπορούσα να έχω καλό σεξ... αν δεν μου διεγείρει και το μυαλό...
Για να πεις ¨ελεύθερη σχέση¨ σημαίνει ότι παίζει καλό σεξ...Και αν παίζει καλό σεξ, σε μένα τουλάχιστον, με εκφράζουν εκ των προτέρων και άλλα στοιχεία του..
Επίσης , χμ...αυτό συνέβαινε και από την άλλη πλευρά... ο άλλος άρχιζε να θέλει και να διεκδικεί αποκλειστικότητες, να ζηλεύει, να καψουρεύεται κτλ...
Μπα.... δεν είμαι εγώ για ελεύθερες σχέσεις...
Ωστόσο, είμαι ανοιχτή σε μια πιο kinky εκδοχή... να έχω κανονική σχέση με κάποιον, και να τον ¨αφήνω¨ να πηγαίνει με αυτή που θέλει,όταν και αν θελήσει κάποια, και μετά να....έρθει και να... τα λέμε , και να τη βρίσκουμε μαζί... (είμαι καλή ακροάτρια)
θα μου πεις ¨δεν ζηλεύεις;¨ ... Μα απ'τη στιγμή που την φαντασιώνεται και την γουστάρει, ούτως ή άλλως στο μυαλό του έχει γίνει η συνουσία... Άστον τον άνθρωπο να την υλοποιήσει κιόλας, και θα έχουμε και ....υλικό...για συζήτηση...
Χειρότερα είναι να την φαντασιώνεται σαν απωθημένο, άσε που οι φαντασιώσεις είναι πάντα εξιδανικευμένες...
Την στιγμή που τον ρωτάς ¨θα ήθελες να πας και δεν πας εξαιτίας μου;¨ -ναι... σου λέει... Ε πήγαινε βρε πουλάκι μου αφού το θέλεις...
Το εξιδανικευμένο ίσως θα ήταν να μην ήθελε, ... τώρα αφού θέλει, ε, ας πάει!
(Το εγχείρημα βρίσκεται καθ'οδόν αυτή την περίοδο..)
(shoot me ... )
υγ--- σαφώς και υπάρχει λίγη ζήλεια...Αν δεν υπήρχε δεν θα είχε νοστιμάδα! Λίγη! Όχι υστερίες... αλλά λειτουργεί άκρως διεγερτικά, όπως και διεγερτικά λειτουργεί να μη τον νιώθεις δεδομένο τον άλλο.... Άλλωστε, (shoot me) μ'αρέσει να τον βλέπω να κοιτάει τριγύρω... (του επισημαίνω και τα... καλά! )
Κινκι?! Πιο αντισεξουαλ και ακρως ξενερωτικη εκδοχη για μενα δεν υπαρχει.
Αν ο αντρας που εγω ειμαι ερωτευμενη μαζι του φαντασιωνεται αλλη, στο καλο και ας μη μου γραφει. Και βεβαια να υλοποιησει τις φαντασιωσεις του, αλλα χωρις εμενα στη ζωη του.
Για μενα δε νοειται ερωτας χωρις αποκλειστικοτητα και μαλιστα σε ολο της το μεγαλειο. Τετοιου ειδους "εκπτωσεις" εγω στον ερωτα δεν κανω. Θες? Καλως. Δε θες...παλι καλως και δρομο καλον να εχεις.
Κατ΄αρχας επετρεψε μου,εκφραζοντας την αποψη μου ,που συμφωνει πανω κατω με της Μαρινας ,να σου επισημανω το εξης :''Απορεις πως εναν ανθρωπο που αγαπας ειναι δυνατον να τον
αφηνεις να πηγαινει με αλλες''.Μαθε λοιπον κυρια μου οτι σε μια πραγματικη σχεση αγαπης οι συντροφοι αγαπουν ,σεβονται,υπολογιζουν την προσωπικοτητα του ανθρωπου που εχουν διπλα τους ,τον θελουν ευτυχισμενο ...Δεν ειναι σκυλακι ο συντροφος τους για να τον αφηνουν ή να μην τον αφηνουν..ουτε κτημα τους ...Απο τον βερμπαλισμο σου και μονο φαινεται οτι αυτο το επιπεδο αγαπης δεν το εχεις βιωσει...χρειαζεται μεγαλη ζυμωση,χημεια ,ανιδιοτελεια,απογυμνωση απο καθε εγωισμο στη σχεση οπου το μονο που σε ενδειαφερει ειναι να αγ
Επιπεδο αγαπης...οπου σεβεσαι τον ανθρωπο σου, υπολογιζεις την προσωπικοτητα του και τον θες ευτυχισμενο. Λαμπρα ολα αυτα.
Τι σχεση ομως εχει με το να απορει κανεις πως ειναι δυνατον καποιος ερωτευμενος ανθρωπος να μην εχει προβλημα το αλλο του μισο να το "δινει" κα αλλου?
Απο ποτε ο ερωτας εγινε ανιδιοτελης και δεν το ηξερα? Απο ποτε ο ερωτας δεν ειναι εγωιστης και μαλιστα μεγαλος?!
Εκπλησσομαι με τις αποψεις σου...
Καταρχην αυτο το ''να τον αφηνεις να κανει σεξ με αλλες'' τι ειναι ο συντροφος κυρια μου ; και ισχυριζεσαι οτι αγαπας κι ολας,σκυλακι ή υποχειριο σου σε μια σχεση ,για να τον αφηνεις ;Ετσι εννοεις τις σχεσεις αγαπης ;
Μαθε λοιπον ,οτι οι σχεσεις στις οποιες αναφερεται (υποθετω) η Μαρινα ,και σιγουρα εγω αφορουν ενα ανωτερο επιπεδο επικοινωνιας στη σχεση,ωριμοτητας ,ανιδιοτελους και απλης αγαπης που προερχεται μεσα απο μια μακροχρονια ζυμωση ,χημεια δυο ανθρωπων που σεβονται και αγαπουν τον συντροφο τους κατα τετοιο τροπο ωστε το κυριο μελημα τους ειναι η ευτυχια του αλλου και ο σεβασμος της ελευθερης προσωπικοτητας του....Αυτο ειναι θεμελιος λιθος καθε σοβαρης ,στεραιης σχεσης με μακροχρονια προοπτικη.Νοοτροπιες τυπου αφηνω- δεν αφηνω,απατω (απο τι αραγε), προδιδω (τι προδιδω) παραπεμπουν ισα ισα σε υποτακτικες σχεσεις και νοοτροπιες που οδηγουν σε συμπεριφορες χαμηλης αυτοεκτιμησης και τιναζουν γαμους και σχεσεις στον αερα....γιατι δεν βλεπεις τον αλλο συντροφο αλλα κτημα σου...
Οι ελευθερες σχεσεις ειναι ενα αλλο ξεχωριστο κεφαλαιο...Συμφωνεις δεν συμφωνεις ,υπαρχουν ανθρωποι που τις επιλεγουν σε καποια δεδομενη φαση της ζωης τους .Προσωπικα ουτε εγω θα τις επελεγα...Οι χαρακτηρισμοι ομως "'αρσενικο πουτανακι'' δεν νομιζω οτι οφελουν ...
Αντε παλι με την ανιδιοτελη αγαπη!
Ανιδιοτελης δεν ειναι καν η γονεικη, θα ειναι η ερωτικη?! Εχουμε χασει τον μπουσουλα τελειως μου φαινεται.
.
Γενικεύσεις μπορούμε να κάνουμε όλοι. Κι εγώ μπορώ να πω ότι όσοι είναι υπέρ της μονογαμίας είναι υποκριτές, διότι μιλούν για "πειρασμούς" στους οποίους αντιστέκονται, που σημαίνει ότι η επιθυμία υπάρχει, άρα να το βράσω το ότι δεν γίνεται πράξη. Από τη στιγμή που υπάρχει η επιθυμία, το αν θα γίνει πράξη δεν καταλαβαίνω τι αλλάζει. Ίσα ίσα που εξιδανικεύεται κιόλας ο ...πειρασμός.
Αυτό που οι περισσότεροι μονογαμικοί αγνοείτε, είναι ότι όλα βρίσκονται στο μυαλό. Από τη στιγμή που ο σύντροφος σας έχει την επιθυμία να κάνει σεξ με άλλη, αυτό που φοβάστε έχει ήδη γίνει, και λόγω του μοντέλου σχέσης που ακολουθείτε, δεν θα το μάθετε και ποτέ. Το αν όντως θα το κάνει, δεν αλλάζει απολύτως τίποτα.
Σε αυτα τα σημεια συμφωνω.
Εαν υπαρχει η επιθυμια, ειτε την υλοποιησει ειτε μεινει σε αυτη για μενα ειναι το ενα και το αυτο.
Οσο και να προσπαθησει δε να με πεισει πως ειναι ερωτευμενος μαζι μου, απλα θα χασει τον χρονο του. Δεν υπαρχει τιποτα που θα μπορεσει να πει ή να κανει.
Για μενα δε νοειται ερωτας οπως προειπα χωρις αποκλειστικοτητα, η οποια βεβαια δε σημαινει οτι θα ειναι συμφωνημενη, αλλα θα ειναι σιωπηλη αναγκη και των δυο.
Μαγκιά είναι να αφήνεις τον άλλο ελεύθερο να κάνει ότι γουστάρει και αγαπά και αυτός να επιλέγει να μένει μαζί σου - γιατί πολύ απλά αυτό θέλει.
αφήστε με να ονειροπολώ
Μαγκια ειναι να εχεις την τυχη να συναντησεις εστω και μια φορα στη ζωη σου τον ανθρωπο εκεινον που θα ερωτευτεις,θα αγαπησεις βαθεια και δε θα θες τιποτα λιγοτερο η περισσοτερο απο αυτο που εκεινος ειναι και αντιστοιχα το αυτο να ισχυει και απο τη μερια του.
Θες να μου πεις δηλαδή οτι η σκέψη του να σκοτώσω κάποιον με το να το κάνω στην πραγματικότητα είναι ένα και το αυτό και πρέπει να αρχίσουμε να καταδικάζουμε ανθρώπους μόνο από τη σκέψη... Ε δεν είναι λογικό αυτό. Είναι πολύ σημαντικό να κρατήσεις την επιθυμία σου (έστω οτι υπάρχει) μόνο στη σκέψη και να μην την κάνεις πράξη απλά και μόνο για να μην πληγώσεις τον άλλον, δείχνει οτι βάζεις τον άλλον πάνω από τον εαυτό σου, κι αυτός είναι ο λόγος που ο μονογαμικός ακόμα κι αν το επιθυμεί δεν πάει με άλλον άνθρωπο: γιατί μέσα από την πίστη του εκφράζει την αγάπη του. Άσε που η πίστη με εμπόδια μετράει και πιο πολύ...
Τι να τον κανεις ρε συ Χιμελα, εαν εκεινος φαντασιωνεται αλλες, ακομα και εαν δεν το κανει πραξη?
Σε ποια πιστη αναφερεσαι?! Η απιστια Χιμελα μου ξεκιναει απο τη σκεψη. Το που θα καταληξει μικρη σημασια θα εχει.
Τέλος πάντων, αυτό τώρα δεν ξέρω αν κολλάει με το θέμα...
(κολλάει και δεν κολλάει)
Μου έχει κάνει εντύπωση σε φίλες μου, που μουλωχτά και παρασκηνιακά την έχουν κάνει την-τις ¨κουτσουκέλα¨-ες τους, και όταν ανακαλύπτουν ότι ο δικός τους έχει κάνει κάτι ανάλογο, (πολλές φορές και πτέσμα σε σχέση με τα δικά τους) τρρρρρρελαιαινονταιαιαι!!!!!! Μου φαίνεται τελείως παράλογη αυτή η υστερία... Και όταν τους λες ¨βρε καλή μου,βρε χρυσή μου, εσύ έχεις πάει με αυτόν, αυτόν, αυτόν, και αυτόν...Χαλάρωσε, μήπως τον αδικείς;;...¨ Απάντηση
-Άλλο εγώ! Ή .... - ΄Τώρα εγώ είμαι το θέμα; Γ'αυτόν τον @ούστη μιλάμε , που μου έλεγε και ότι με αγαπάει... (μα και εσύ του το έλεγες....)
Όμορφη είναι -και- η μονογαμία,('ασχετα αν στο πολύ μακροπρόθεσμό της μου βγάζει συμπτώματα μετατραυματικού σοκ, αλλεργίας, κατάθλιψης και πρόωρης γήρανσης) αρκεί να μην τίθεται σαν έμμεσος γλυκούλης εκβιασμούλης... ¨Εφόσον εγώ σου παρέχω αποκλειστικότητα, το θέλω-απαιτώ και από σένα¨...
Μα δεν απαιτειται. Θεωρειται ντε φακτο και απο τις δυο μεριες, διαφορετικα απλα θελουν διαφορετικα πραγματα, οποτε και δε θα ειναι μαζι.
Για μένα το ζήτημα είναι απλό: το κάθε ζευγάρι ορίζει την σχέση του με τους δικούς του όρους. Το βασικό είναι, οτιδήποτε και αν αποφασίσει, να είναι αποδεκτό και από τους 2. Να μην κάνει ο καθένας ότι γουστάρει. Από εκεί και πέρα, αν το ζευγάρι είναι ικανοποιημένο, δεν μπορώ να κατανοήσω όλους τους "ηθικούς" που θα (κατα)κρίνουν το πόσο ουσίας είναι η χ σχέση με βάση το αν είναι αποκλειστική ή όχι. Ας ασχοληθούμε με την δική μας σχέση, προσπαθώντας να την κάνουμε όσο καλύτερη μπορούμε βάσει των προσωπικών μας αξιών και ας σταματήσουμε να κρίνουμε ως Ιερά Εξέταση το οτιδήποτε διαφοροποιείται από το αξιακό μας σύστημα, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που ούτε μας αγγίζουν ούτε βλάπτουν τον οποιοδήποτε (σε τι θα με επηρεάσει εμένα αν το τάδε ζευγάρι έχει μονογαμική ή πολυγαμική σχέση; ).
Προσωπικα δε με ενδιαφερει τι κανει ο καθενας στη σχεση του και τι εχει "συμφωνημενο".
Αλλα σε καμμια των περιπτωσεων, οπως προανεφερα, δε θα με πεισει κανεις πως ενω γευεται αλλα φρουτα ειναι και ερωτευμενος. Αυτα τα δυο μαζι δεν...Εαν ισχυει το πρωτο, τοτε δεν ισχυει το δευτερο και τουμπαλιν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η αλήθεια είναι ότι ένας πολυγαμικός άνθρωπος μπορεί επίσης να δίνεται όπως δίνεσαι και σε περισσότερους του ενός φίλου αλλά συνήθως είναι πιο δύσκολο γιατί ο έρωτας και η ερωτική αγάπη δεν μας αρκεί να ξέρουμε ότι είναι εκεί για μας... θέλουμε και να τον γευόμαστε όσο πιο συχνά μπορούμε... οπότε σκάει πιο συχνά μύτη η ζήλεια.
Εγω τωρα γιατι δεν καταλαβα τι θελεις να πεις...?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.