The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Έχω καεί
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Γιάννης Μηλιώκας- Για το καλό μου
Eίδα ένα κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου
είδα να γίνεται γιαπί η γειτονιά μου
για το καλό μου
Eίδα τα δέντρα που σκαρφάλωνα κομμένα
σε φορτηγό τα όνειρά μου φορτωμένα
για το καλό μου
Eίδα το δάσκαλο να με χτυπάει με ζήλο
είδα τα χέρια μου πρησμένα από το ξύλο
είδα τα νεύρα μου σιγά σιγά να σπάνε
με καλοσύνη και στοργή να με χτυπάνε
Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου
Eίδα να κόβουν τη μπουκιά για την μπουκιά μου
ρούχα να φτιάχνουν απ' τα ρούχα τα παλιά μου
για το καλό μου
Eίδα τη μάνα μου να κλαίει απελπισμένα
είδα το γέρο μου να φεύγει για τα ξένα
για το καλό μου
Eίδα τους φίλους μου να σκίζονται για μένα
είδα να θέλουν να ξεκόψω από σένα
είδα χαράματα να με τραβάν στο τμήμα
για να γλιτώσω το κελί να πω το ποίημα
Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου
Για το καλό μου για το καλό μου
έχει μουδιάσει το κορμί και το μυαλό μου
ενέσεις χάπια ηλεκτροσόκ για το καλό μου
σήμερα πήρανε νεκρό τον διπλανό μου
ενώ παλεύω για να βρω τον εαυτό μου
κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου
'Έτσι
Θεός ο Γιάννης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Βαρέθηκα τα βρώμικα φουστάνια της Αθήνας
Βαρέθηκα να πέφτω στα πόδια της βιτρίνας, ναι
Το δράμα σ' επανάληψη να βλέπω με συμπόνια
Να σ' έχω στο κρεβάτι μου κι εσένα με κουπόνια, ναι
Βαρέθηκα τα όνειρα στη χώρα των θαυμάτων
Τα σκεύη που αδειάζουνε σωρούς απορριμμάτων, ναι
Το σύννεφο που σ' έπνιξε και θες να το διαλύσεις
Το στόμα που δεν άνοιξες ποτέ σου να μιλήσεις, ναι
Ευτυχώς που η πατρίς δικαιώνεται
Σε ταβέρνες, πλατείες κι αλάνες
Ευτυχώς που δε χάθηκε ο έρωτας
Ευτυχώς που υπάρχουν πουτάνες
Βαρέθηκα να βλέπω το ληστή με το πριόνι
το γύρο του θριάμβου του να κάνει στο σαλόνι, ναι
Να τρέμω κι απ' το φόβο μου να τα 'χω κατεβάσει
να είμαι εκεί που μ' άφησα αλλά να μ' έχω χάσει, ναι
Βαρέθηκα τον πάνσοφο τον υπολογιστή σου
Το χρέος που μου άφησε ο πρώην εραστής σου, ναι
Βαρέθηκα τους πάνω, βαρέθηκα τους κάτω
Το τρύπιο μου φιλότιμο που έφτασε στον πάτο, ναι
Ευτυχώς που η πατρίς δικαιώνεται
Σε ταβέρνες, πλατείες κι αλάνες
Ευτυχώς που δε χάθηκε ο έρωτας
Ευτυχώς που υπάρχουν πουτάνες
Πές τα Βασίλη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Κάθε φορά που το ακούω χ*νω.
Παθιασμένη η φωνή του Βασίλη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Β.Παπακωνσταντίνου - Τσε
Αχ τι μου έκανε η συναυλία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Ξανά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Θες να΄μαι καλά να μην πονάω
θες να ΄σαι μακριά και να μοιράζεις στιγμές
που ΄χα κρατήσει για να σ΄έχω
θες να μη σου λέω πως σ΄αγαπάω
Να ζώ και να ξεχνάω το άρωμά σου
θες να μην υπάρχω στα όνειρά σου ποτέ
να μην ακούω της καρδιάς μου τη φωνή
να της κρατήσω μια γωνίτσα να κρυφτεί
να μην λυπάμαι που σε χάνω ξαφνικά
να μην φοβάμαι που η ανάγκη μας νικά
να μην αγγίξω την αλήθεια σου ξανά
να μην πονέσω με το τέλος με το τέλος που πονά
Θες να γίνω άλλος να μην είμαι πια εγώ
μέσα στο κόσμο αυτό που έφτιαξες να ζω
να΄μαι καθρέφτης της δικής σου λογικής
που θα σε βλέπει και θα λέει ότι πεις
να ψάξω αλλού το άλλο μου μισό
αυτό που πάντα μ΄άφηνε μισό
να΄μαι καθρέφτης σε όλα αυτά που εσύ θα θες
μα αν το μπορώ ποτέ δεν ρώτησες
Θες ότι κακό να το περνάω
θες να προσποιούμαι πως γελάω
χωρίς να ΄σαι κοντά μου να υπάρχω
θες δικαιολογίες πάντα να΄χω
θες να μην λυπάμαι που σε χάνω ξαφνικά
να μην φοβάμαι που η ανάγκη μας νικά
να μην αγγίξω την αλήθεια σου ξανά
να μην πονέσω με το τέλος με το τέλος που πονά
Θες να γίνω άλλος να μην είμαι πια εγώ
μέσα στο κόσμο αυτό που έφτιαξες να ζω
να΄μαι καθρέφτης της δικής σου λογικής
που θα σε βλέπει και θα λέει ότι πεις
να ψάξω αλλού το άλλο μου μισό
αυτό που πάντα μ΄άφηνε μισό
να΄μαι καθρέφτης σε όλα αυτά που εσύ θα θες
μα αν το μπορώ ποτέ δεν ρώτησες
Θες να ψάξω αλλού το άλλο μου μισό
αυτό που πάντα μ΄άφηνε μισό
να΄μαι καθρέφτης σε όλα αυτά που εσύ θα θες
μα αν το μπορώ ποτέ δεν ρώτησες
Θες να΄μαι καλά να μην πονάω
θες να ΄σαι μακριά και να μοιράζεις στιγμές
που ΄χα κρατήσει για να σ΄έχω
θες να μη σου λέω πως σ΄αγαπάω θες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
κόλαση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Ξανά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Στίχοι: Κυριάκος Ντούμος
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Λάκης Παπαδόπουλος & Δημήτρης Μητροπάνος ( Ντουέτο )
Για να σε εκδικηθώ
σου σκίζω τις φωτογραφίες
κι εσύ όπως και εγώ
κομμάτια στις γωνιές και στις πλατείες
τα γράμματά σου καίω
μέσα στον πυρετό μου
και σβήνω το όνομά σου
μαζί με το δικό μου
Για να σε εκδικηθώ
πετάω ενθύμια και δώρα
κι εσύ όπως και εγώ
θρύψαλα και σκουπίδια τώρα
τις ζωγραφιές σου σκίζω
τα πόστερ που αγαπούσες
και βάφω τις κουρτίνες
στο χρώμα που μισούσες
Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
αφού δεν βγήκες από μέσα μου ποτέ
Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
αφού δεν βγήκες από μέσα μου ποτέ
Για να σε εκδικηθώ
πετάω ενθύμια και δώρα
κι εσύ όπως και εγώ
θρύψαλα και σκουπίδια τώρα
τις ζωγραφιές σου σκίζω
τα πόστερ που αγαπούσες
και βάφω τις κουρτίνες
στο χρώμα που μισούσες
Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
αφού δεν βγήκες από μέσα μου ποτέ
Για να γιατρέψω τις ατέλειωτες πληγές
αφού δεν βγήκες από μέσα μου ποτέ
Τίποτα δεν με εκφράζει περισσότερο από αυτό το τραγούδι αυτόν τον καιρό...
Respect.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας
Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μηλιώκας
Σκύλα, δε θα σου τηλεφωνήσω
κι αν με πάρεις θα στο κλείσω θα σου δείξω εγώ
Κάργια, έσκισα τα γράμματα σου
μάζεψα τα πράγματα σου τέρμα ως εδώ
Γιατί είσαι άχαρη είσαι αχάριστη
είσαι μονόχνωτη, κομπλεξικιά
Γιατί είσαι άγαρμπη είσαι αναίσθητη
είσαι κρυόκωλη και ανοργασμικιά και ανοργασμικιά
Κτήνος, δε μου φτάνει ένα μπουκάλι
με κατάντησες ρεμάλι κι αλκοολικό
Βούρλο, πρώτα θες να με φυτέψεις
κι ύστερα θα με πιστέψεις πόσο σ' αγαπώ
Γιατί είσαι άχαρη είσαι αχάριστη
είσαι μονόχνωτη, κομπλεξικιά
Γιατί είσαι άγαρμπη είσαι αναίσθητη
είσαι κρυόκωλη και ανοργασμικιά και ανοργασμικιά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Άψογος ο Γιάννης.ΘΕΟΣ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Β.Παπακωνσταντίνου - Κάντιλακ
Εκπληκτικά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Προσκυνώ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Στίχοι: Δημήτρης Μητσοτάκης
Μουσική: Δημήτρης Μητσοτάκης
Πρώτη εκτέλεση: Ενδελέχεια
Μισή σελίδα ενοχές,
για μια ζωή "συγνώμη",
κάνω βαθιά τις χαρακιές,
το κάθε τι τελειώνει.
Δεν ήταν λάθος εποχές
ούτε κι εμείς το λάθος,
είναι η πίκρα της στιγμής
και της φυγής το πάθος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
The Stand
Πολύ δραστήριο μέλος
Στίχοι: Πάνος Σταθογιάννης
Μουσική: Ηλίας Μακρίδης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Φύσαγε τότε ένας αέρας όλο δαίμονες
Θυμάμαι μόνο τα μαλλιά σου τρελαμένα
Είναι παιδιά που δεν μεγάλωσαν οι έρωτες
Παιδιά ορφανά στα παραμύθια ξεχασμένα
Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε
Λόγια δικά μας που ακούγονται σαν ξένα
Κάποιον δικάζουνε και κάποιον αθωώνουνε
Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε
Τις άγριες νύχτες που αγγίζονται τα σώματα
Κι η λογική γίνεται άλλοθι της τρέλας
σε ζωγραφίζω απ' την αρχή μ' όλα τα χρώματα
κάποιας παλιάς και σκοτεινής ακουαρέλας
Πες μου τι μένει...
Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε
Λόγια δικά μας που ακούγονται σαν ξένα
Κάποιον δικάζουνε και κάποιον αθωώνουνε
Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε
Έτσι γμ το κέρατο μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.