xrisopsaro
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η xrisopsaro αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 213 μηνύματα.
12-07-11
12:36
Καλησπέρα, είμαι και εγώ σε μία περίεργη περίπτωση, ειμαι 22 ετών, και εχω βρεθεί σε μία περίεργη περίπτωση οπου το αγόρι μου ειναι 8 χρόνια μεγαλύτερός μου. Και εχει αρχισει ευθέως να περνάει και την κρίση των 30. Έβαλα και εγώ βέβαια το χεράκι μου, γιατι είμαι εργαζόμενη και με άτακτα ωραρια ως δημοσιογράφος. οπότε μπορείτε να μου πείτε τι στάση να κρατήσω. Ενώ ταιριάζουμε και στις παρέες και στις απόψεις και έχουμε και κοινούς φίλους που τα βρήσκουμε πολύ καλά, γνωριζόμασταν σαν παρέα 2 μήνες και ειμαστε μαζι εδω και 3 μήνες και δεν έχουμε <<συνεβρεθεί>> τον τελευταίο μήνα, μονο μερικά Σαββατοκύριακα, περνάμε τον υπνο μας μαζι και τίποτα άλλο. Είναι σοβαρό αυτό? πρέπει να αρχήσω να αναθεωρώ αν πρεπει να συνεχίσω να είμαι μαζί του? Επειδη δεν ήξερα που να στείλω να με διαφωτήσετε σχετικά με την στάση μου.
Αναφέρω, οτι με έχει διαφωτίσει πλήρως με την φαση που περνάει, και εγω απο διακριτικότητα του παραχωρώ τον χρόνο που χρειάζεται, (το πολύ να περάσουμε ενα βράδυ την εβδομάδα μαζι) και του εδωσα περιθώριο να αραιώσει η επικοινωνία μας με δική μου προτοβουλία για να νιώσει πιο άνετα και να εχει χρόνο με τον εαυτό του.. μιας και ήταν ήδη σε μια 8 χρόνια σχέση. Είμαι λάθος?
κοιτα εγω(χωρις να εχω περασει κατι τετοιο) νομιζω οτι εισαι πολυ λαθος...εχεις κι εσυ αναγκες...κι αν δεν το νιωθεις τωρα θα το νιωσεις μετα...δεν μπορεις να δινεις και να μην περνεις...ε και στην τελικη αμα θελει καποιον για να εχει παρεα οταν κοιμαται να παρει ενα αρκουδακι!!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.