hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Ολοι μπορουμε να σκεφτουμε και πραγματα και ατομα που δεν υπαρχουν ομως. Καλο να εχουμε θετικη σκεψη, δε λεω, αλλα αυτη η προταση ειναι παραλογη.
Επειδή το πιστεύω και εγώ αυτό, δεν σημαίνει ότι κάτι που για σένα είναι παράλογο ότι για άλλους δεν είναι εφικτό..ή πραγματοποιήσιμο, πόσο μάλλον αν τους έχει συμβεί ήδη
Και δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχει κάτι που σκέφτομαι εγώ.. Κάτι που σκέφτομαι εγώ, το σκέφτεται σίγουρα και κάποιος άλλος εκεί έξω, οπότε δίνει και απαιτεί ακριβώς τα ίδια πράγματα..
Θα μου πεις.. πόσο εύκολο είναι να συναντήσεις έναν άνθρωπο που έχετε τα ίδια θέλω?
Για μένα όταν Δεν αναλώνεσαι σε καταστάσεις και σε σχέσεις που Δεν σε γεμίζουν και το ξέρεις από την αρχή, είναι πολύ πιο εύκολο.. μάλλον έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Το ότι ξέρω τι θέλω, σημαίνει ότι τα έχω καλά με τον εαυτό μου, καλά ως εδώ? Εφόσον ξέρω τι θέλω σημαίνει ότι ξέρω τι είδους άνθρωπο θέλω δίπλα μου, καλά ως εδώ? Αυτό σημαίνει ότι κάνοντας γνωριμίες άμεσα ξέρω αν αυτός ο άνθρωπος μου κάνει ή όχι? Ο.κ ως εδώ? Συνεχίζοντας λέω.. ότι αν αυτό που θέλω δεν το έχω δίπλα μου, δεν συμβιβάζομαι με τίποτα "λιγότερο από τα δικά μου θέλω, ο.κ ως εδώ? Οπότε στην περίπτωση που δεν έχω αυτό που θέλω είμαι μόνη μου, Επιλέγοντάς το αφού δεν έχω αυτό που θέλω, και τίποτα κατώτερο δεν με καλύπτει.. Ποιο είναι το δύσκολο? Είμαι καλά όταν είμαι μόνη μου (γιατί περνάω καλά μόνη μου γνωρίζοντας Πώς να περνάω καλά και χωρίς να συμβιβάζομαι με καταστάσεις και με ανθρώπους που Πλέον δεν με καλύπτουν) και όταν είμαι σε σχέση είμαι εξίσου καλά γιατί η σχέση που έχω με καλύπτει 100%. Ποιο είναι το περίεργο δεν καταλαβαίνω???Εκμεταλλεύομαι την Κάθε φάση που βρίσκομαι στο 100% περνώντας εξίσου καλά..Τι ακριβώς θα ήθελες να σου εξηγήσω περαιτέρω?Ολοι μπορουμε να σκεφτουμε και πραγματα και ατομα που δεν υπαρχουν ομως. Καλο να εχουμε θετικη σκεψη, δε λεω, αλλα αυτη η προταση ειναι παραλογη.
hamsteraki, διορθωσε με γιατι μπορει να καταλαβα λαθος.
1.Ειπες οτι πιστευεις οτι υπαρχει το τελειο ταιρι για ολους, αρα και για σενα.
2.Αρα λογικο να θεωρεις οτι θα ηθελες αυτο το τελειο ταιρι.
3.Ειπες οτι ξερεις τι θελεις και δε συμβιβαζεσαι με τιποτα λιγοτερο.
4.Ομως λες οτι θα ευτυχισεις το ιδιο, ειτε βρεις το τελειο ειτε οχι.
help me out here
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Να ξεκινήσω από το δεύτερο, πράγματι συμφωνώ ότι αυτό λέγεται ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ και όχι συμβιβασμός. Όποιος τα θέλει όλα δικά του και δεν δέχεται τη διαφορετικότητα και τα χούγια των άλλων, απλά είναι φτιαγμένος για να ζει μόνος του. Στην καλύτερη περίπτωση θα βρει έναν "δούλο" που στο τέλος ούτε και ο ίδιος δεν θα σέβεται (μιλάω και για τα δύο φύλα αλλά βαριέμαι συνέχεια το στυλ "όποιοι-ες" κλπ)
Για το πρώτο τώρα. Πριν περίπου 20 χρόνια μιλούσα με έναν φίλο μου. Του έλεγα ότι δεν με ικανοποιούσε η σχέση που είχα και ότι συμβιβαζόμουν κι εκείνος με ρώτησε "Και τι είδους γυναίκα θέλεις ρε Χάος για να σου ταιριάζει;" Εγώ του απάντησα: "Θέλω μια γυναίκα που να είναι έτσι κι έτσι κι έτσι και γιουβέτσι". Αυτός μου είπε ότι τέτοια γυναίκα δεν υπάρχει, και τότε εγώ του απάντησα το περίφημο "Αφού τη σκέφτηκα υπάρχει και μάλιστα θα την βρω γρήγορα". Μετά από λίγους μήνες απλά τη συνάντησα μπροστά μου. Η πρώτη μου σκέψη όταν τη γνώρισα ήταν "Να ρε λαλάκα, μια τέτοια κοπέλλα δεν μπορείς να βρεις για τον εαυτό σου;". Με αυτήν τη γυναίκα είμαι σήμερα παντρεμένος. Δεν ήμασταν ίδιοι από την αρχή, όμως ταιριάζαμε στα σημαντικά και από κει και πέρα δεν χρειάστηκε τίποτε περισσότερο από την αγάπη και τον σεβασμό για να συγκλίνουμε στα περισσότερα πράγματα. Βασικό είναι ότι και στους δύο άρεζε ο άλλος όπως ήταν κι έτσι δεν δοκιμάσαμε να αλλάξουμε ο ένας τον άλλο.
Καλά κάνεις και πιστεύεις αυτά τα πράγματα, όμως άκου ένα μαγικό του Μεγάλου Χάους: Για να βρεις αυτό που ψάχνεις θα πρέπει πρώτα να το καθορίσεις μέσα σου, δηλαδή τι είναι αυτό που ψάχνεις, ποιος τύπος θα ταίριαζε σε αυτά που ζητάς. Το επόμενο βήμα είναι να το προφέρεις δυνατά με τρόπο που να δείχνει πίστη ότι υπάρχει και ότι θα τον βρεις. Από εκεί και πέρα, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να περιμένεις. Καθώς περιμένεις πρέπει να απαντήσεις σε ένα δύσκολο ερώτημα: "Όταν βρω τον άνθρωπο που θέλω, άραγε εγώ θα είμαι αυτό που θέλει εκείνος; Τι θα ήθελε ένας τέτοιος τύπος;" Μόλις απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα, το Μέγα Χάος θα τον κάνει να πέσει επάνω σου σαν κουτορνίθι.
Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που έχουμε τον ίδιο τρόπο σκέψης.
Βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι μόνο οι τέτοιου είδους σχέσεις έχουν "ουσιαστικό" μέλλον και "γερές" βάσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Δεν φάσκω και αντιφάσκω, λέω απλά ότι είτε είμαι με μία σχέση και είμαι απόλυτα ικανοποιημένη, είτε είμαι μόνη μου μπορώ να νιώσω το ίδιο καλά και το ίδιο ευτυχισμένη!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Δεν έχεις διαβάσει κάποιο ποστ μου που γράφω σχεδόν το ίδιο πράγμα για το συμβιβάζομαι-εθελοτυφλώ.hamsteraki επιλογη σου φυσικα να πιστευιες οτι υπαρχει το τελειο για σενα καπου, αλλα αποτι εχω δει οσοι το βλεπουν ετσι δεν ευτυχουν ποτε.
Και δεν εχει μεγαλη διαφορα ο συμβιβασμος με την εθελοτυφλια. Ενας που εθελοτυφλει ουσιαστικα συμβιβαζεται μη θελοντας να δει το προβλημα (κοροιδευει τον εαυτο του δλδ), ενω ενας που συμβιβαζεται μπορει να βλεπει το προβλημα και να επιλεγει να το υποκειται (συμβιβαζεται).
Βασικα οταν εθελοτυφλεις , συμβιβαζεσαι, ενω οταν συμβιβαζεσαι δεν εθελοτυφλεις απαραιτητα.
Τωρα το σε τι βαθμο συμβιβαζεσαι ειναι αλλο θεμα. Εγω διαβαζω εδω απολυτες αποψεις επομενως περιλαμβανουν καποιοι ολους τους βαθμους συμβιβασμου.Διαβαστε λιγο τι γραφουν ολοι.
Όσον αφορά αυτό που πιστεύω..Είμαι σίγουρη ότι θα ευτυχίσω είτε έχω δίπλα μου το απόλυτο ταίρι για μένα είτε όχι. Πώς; Επειδή απλά ξέρω τι θέλω και δεν συμβιβάζομαι με τίποτα "λιγότερο". Είναι καθαρά προσωπική μου επιλογή δεν περιμένω να συμφωνήσει κάποιος, είναι αυτός ο τρόπος σκέψης μου και μέχρι τώρα μου έχει βγει μόνο σε καλό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει το απόλυτο ταίρι μου κάπου εκεί έξω. Και αν στην πορεία διαπιστωθεί ότι δεν είναι ο άνθρωπος που έχω δίπλα μου θα είναι κάποιος άλλος που θα βρεθεί στο δρόμο μου. Το πιστεύω απόλυτα. Δεν θα το ψάξω θα έρθει μόνο του. Δεν είναι θέμα ρομαντισμού, απλά πιστεύω ότι κάθε μα κάθε άνθρωπος έχει ενα δικό του "ταίρι" που δεν ανήκει σε κανέναν άλλο. Δεν είναι τυχαίο τίποτα για μένα.. Η τύχη σε συνδιασμό με τις ορθές επιλογές είναι τα βασικά για μένα.Eφοσον δεν υπαρχει το τελειο και εφοσον δεν υπαρχει το απολυτο ταιρι μας, θα κανουμε αναγκαστικα συμβιβασμους. Οποιος λεει οτι δεν κανει κανεναν ειτε λεει ψεματα, ειτε κοροιδευει τον εαυτο του.
Σαφως και δεν ειναι καλο να συνεχιζει μια σχεση που εχει προβληματα και ασυμβατοτητες .....που ομως να εγινε προσπαθεια να συζητηθουν και να λυθουν.
Καλα τα ειπε και η Nana. Και το Χαος.
Επίσης είναι τελείως διαφορετικό να "συμβιβάζεσαι" με κάποιες καταστάσεις που σε χαλάνε, που σε πληγώνουν, που τις ξέρεις και εθελοτυφλείς (αυτό λέω στο ποστ μου) και τελείως διαφορετικό να "συμβιβάζεσαι", υποχωρείς με καταστάσεις που δεν σου προκαλούν στην ουσία πρόβλημα. Αυτό είναι τελείως διαφορετικό.
Για να δώσω παράδειγμα. Άλλου είδος ο συμβιβασμός όταν έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου ο οποίος με μειώνει, με προσβάλλει, δεν με σέβεται και άλλου είδους ο συμβιβασμός ότι ο άνθρωπος που παντρεύομαι δεν μαγειρεύει οπότε θα μαγειρεύω εγώ. Το δεύτερο απλά δεν με ενοχλεί και ενώ για τους άλλους λέγεται συμβιβασμός, για εμένα δεν λέγεται γιατί απλά δεν είναι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Αυτό ακριβώς εννοώ..Vkey όντως ο έρωτας μπορεί να μας κάνει να ανεχτούμε πράγματα αδικαιολόγητα. Αν και δεν μου αρέσει αυτό, ανεξάρτητα του ότι έχω πέσει χαμηλά λόγω παλαβού έρωτα, σε αυτό βρίσκω και λίγο ρομαντισμό. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που όντως βλέπεις συμβιβασμό χωρίς έρωτα. Σχέσεις που έχουν βαλτώσει, άτομα 20 και 25 χρονών που φέρονται σαν 40ρηδες παντρεμένοι κι όμως λόγω συνήθειας ή φόβου μοναξιάς συμβιβάζονται. Δεν περνάνε καλά, αλλά δεν σταματάνε την σχέση. Και είναι πολλά αυτά γ@μώτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Είναι αυτονόητο! Παιδιά δεν μιλάμε για γάμο, μιλάμε για σχέσεις!Aν ζουν σε χωριστά σπίτια ίσως
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Εγώ διαφωνώ.. νομίζω ότι όταν Θέλεις Κάτι Πραγματικά..δεν παίζει να μην το αποκτήσεις κάποτε..αρκεί να το Διεκδικήσεις..(αλλά μην πηγαίνω αλλού το θέμα)Μα εδώ δεν μιλάμε για πράγματα που δεν μπορούμε να έχουμε, αλλά για θέματα στα οποία εμείς βάζουμε τους κανόνες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Γι' αυτό ακριβώς έβαλα το ποστ. Θέλω να ακούσω διαφορετικές απόψεις, αν υπάρχουν, για ποιο λόγο σκέφτεται κάποιος έτσι/αλλιώς και αν θεωρεί ότι έχει "κερδίσει" πράγματα μέσα από αυτόν τον τρόπο σκέψης ή όχι.κι εγώ θέλω να μείνω σε παλάτι 5 ορόφων με 8 χρυσά μπάνια αλλά επειδή δεν έχω τα λεφτά συμβιβάζομαι και μένω σε 60 τετραγωνικά σπιτάκι... Τι πάει στραβά στη ζωή μου? Α ναι... ότι δεν με λένε Αθηνά Ωνάσση...
[sorry για το τραβηγμένο από τα μαλλιά offtopic, αλλά δεν είναι όλα 1+1=2 στη ζωή.!]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Μήπως στην ουσία είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα; Εθελοτυφλείς και συμβιβάζεσαι παράλληλα. Απλά άλλοι αναγνωρίζουν ότι συμβιβάζονται, το παραδέχονται και δεν έχουν πρόβλημα με αυτό και άλλοι απλά δεν το παραδέχονται (Βασικα, ειναι αλλο το να συμβιβαστεις και αλλο το να εθελοτυφλεις. Εχει διαφορα, τουλαχιστον σε μια σχεση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
hamsteraki
Δραστήριο μέλος
Τι πιστεύετε γι' αυτό; Δεν είναι Απαράδεκτο;
Ή μήπως κάποια στιγμή στη ζωή τους και αυτοί που είχαν τις υψηλότερες απαιτήσεις φοβούμενοι και μόνο τη μοναξιά κάνουν το ίδιο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.