selc
Δραστήριο μέλος
Η selc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
02-10-11
17:48
ACTIVE MEMBER-ΤΙ ΑΛΛΟ ΦΟΒΑΣΑΙ
Κάποτε σ’ είδα στο πέρασμα του αιώνιου κόμβου,
στο καιρό του τρόμου και τ' αλλόκοτου φόβου,
να διπλώνεσαι, ν’ ανησυχείς και να τρομάζεις
και πριν καλάρουν οι μέρες το σκασμό να βγάζεις.
Nα μι' άπ' τα ίδια, ίδιοι δρόμοι ίδιοι κύκλοι
γαβγίζουν οι άνθρωποι σκιάζονται οι σκύλοι
θρηνούν μανάδες και που να ξαποστάσεις
όταν στη μνήμη σου μακραίνουν οι αποστάσεις.
Έτσι σκηνοθετούν το σήμερα άκριτοι κοσμοκράτορες
βαρέθηκα τα έγκυρα-είναι όλοι προβοκάτορες
που πιάνονται απ' το φόβο σου και φτιάχνουν ιστορίες
κι ενάντια στους άπιστους στήνουν σταυροφορίες
από χορτασμένους με το ίδιο ήθος και παράστημα
που θα εξοντώνουν, όσα τους μοιάζουν άσχημα
έτσι κι εγώ αφού σκιάζεσαι ξανά σε φτύνω
ψάχνω λοιπόν ότι φοβάσαι για να γίνω.
Γίνομαι τάφος αντάρτη στο Ιράκ
και μοιρολόι στην Παλαιστίνη
τυφλός στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη
πεινασμένος ιθαγενής στο Μεξικό
χίλιες επεξηγήσεις για το φόβο σου στο λεξικό
μοναχός στο Θιβέτ – κι aboriginal στην Αυστραλία,
τζαμί καμένο από φασίστες στην Ιταλία
εθελοντής γιατρός απ’ την Αβάνα
και παιδί στην Τεχεράνη απ’ ανύπαντρη μάνα
νεκρός κι άταφος δάσκαλος στη Σομαλία,
κυνηγημένος Τούρκος συγγραφέας στη Γαλλία,
εργάτης στα πετρέλαια στη Βενεζουέλα
και στο Μπέλφαστ μια ματωμένη φανέλα
Βραζιλιάνος με 8 σφαίρες στο κεφάλι στο Λονδίνο
- τι άλλο φοβάσαι, πες μου, και θα γίνω.
Εγώ που κάνω όνειρα κι έχω πολλά ωραία να χάσω
κάνω και την αρχή – δε γουστάρω να ησυχάσω.
Τι άλλο (Τι άλλο) φοβάσαι, πες μου, και θα γίνω (τι άλλο φοβάσαι, πες μου και θα γίνω)
κι ας έχω (τα πιο ωραία εγώ να χάσω) τόσα πολλά κι ωραία να χάσω.
(Έχω τόσα πολλά και ωραία... να ΧΑΣΩ )
Κι ούτε στιγμή (κι ούτε στιγμή σου λέω, ούτε στιγμή) μη ρωτάς τι θα απογίνω,
(μη ρωτάς για μένα φοβισμένε, μη ρωτάς)
μου φτάνει (αλήθεια... μου ΦΤΑΝΕΙ!) που δε γουστάρω να ησυχάσω
(που είμαι εδώ και θέλω τη βολή σου να χαλάσω – πες μου, τι άλλο φοβάσαι!)
Τι άλλο.. (τι ΑΛΛΟ!) φοβάσαι πες μου (και θα γίνω)
Θα γίνω χρήστης που παλεύει για τη σωτηρία,
διψασμένος πρόσφυγας από τη Νιγηρία,
σαρίκι τυλιγμένο σε περήφανο κεφάλι
και μασάτι από αφρικάνικο ατσάλι.
Σφαγμένο θηλυκό απ’ τους γονείς του στην Κίνα
κι ορφανό σε φαβέλα που πεθαίνει απ’ την πείνα.
Τι άλλο φοβάσαι πες μου και θα γίνω… (φοβάσαι πες μου και θα γίνω)
Αλγερινός που ξημερώνεται σε γαλλικά λιμάνια
και μάτια που κοιτούν από πασαμοντάνια
Τούρκος αναλφάβητος που ζει στο Γκάζι
και μορφωμένος Αλβανός που σε τρομάζει
στο τείχος της ντροπής stencil απ’ τον Banksy
κι ο εφιάλτης σου πριν να χαράξει.
Πες μου τι άλλο φοβάσαι και θα γίνω...
Κάποτε σ’ είδα στο πέρασμα του αιώνιου κόμβου,
στο καιρό του τρόμου και τ' αλλόκοτου φόβου,
να διπλώνεσαι, ν’ ανησυχείς και να τρομάζεις
και πριν καλάρουν οι μέρες το σκασμό να βγάζεις.
Nα μι' άπ' τα ίδια, ίδιοι δρόμοι ίδιοι κύκλοι
γαβγίζουν οι άνθρωποι σκιάζονται οι σκύλοι
θρηνούν μανάδες και που να ξαποστάσεις
όταν στη μνήμη σου μακραίνουν οι αποστάσεις.
Έτσι σκηνοθετούν το σήμερα άκριτοι κοσμοκράτορες
βαρέθηκα τα έγκυρα-είναι όλοι προβοκάτορες
που πιάνονται απ' το φόβο σου και φτιάχνουν ιστορίες
κι ενάντια στους άπιστους στήνουν σταυροφορίες
από χορτασμένους με το ίδιο ήθος και παράστημα
που θα εξοντώνουν, όσα τους μοιάζουν άσχημα
έτσι κι εγώ αφού σκιάζεσαι ξανά σε φτύνω
ψάχνω λοιπόν ότι φοβάσαι για να γίνω.
Γίνομαι τάφος αντάρτη στο Ιράκ
και μοιρολόι στην Παλαιστίνη
τυφλός στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη
πεινασμένος ιθαγενής στο Μεξικό
χίλιες επεξηγήσεις για το φόβο σου στο λεξικό
μοναχός στο Θιβέτ – κι aboriginal στην Αυστραλία,
τζαμί καμένο από φασίστες στην Ιταλία
εθελοντής γιατρός απ’ την Αβάνα
και παιδί στην Τεχεράνη απ’ ανύπαντρη μάνα
νεκρός κι άταφος δάσκαλος στη Σομαλία,
κυνηγημένος Τούρκος συγγραφέας στη Γαλλία,
εργάτης στα πετρέλαια στη Βενεζουέλα
και στο Μπέλφαστ μια ματωμένη φανέλα
Βραζιλιάνος με 8 σφαίρες στο κεφάλι στο Λονδίνο
- τι άλλο φοβάσαι, πες μου, και θα γίνω.
Εγώ που κάνω όνειρα κι έχω πολλά ωραία να χάσω
κάνω και την αρχή – δε γουστάρω να ησυχάσω.
Τι άλλο (Τι άλλο) φοβάσαι, πες μου, και θα γίνω (τι άλλο φοβάσαι, πες μου και θα γίνω)
κι ας έχω (τα πιο ωραία εγώ να χάσω) τόσα πολλά κι ωραία να χάσω.
(Έχω τόσα πολλά και ωραία... να ΧΑΣΩ )
Κι ούτε στιγμή (κι ούτε στιγμή σου λέω, ούτε στιγμή) μη ρωτάς τι θα απογίνω,
(μη ρωτάς για μένα φοβισμένε, μη ρωτάς)
μου φτάνει (αλήθεια... μου ΦΤΑΝΕΙ!) που δε γουστάρω να ησυχάσω
(που είμαι εδώ και θέλω τη βολή σου να χαλάσω – πες μου, τι άλλο φοβάσαι!)
Τι άλλο.. (τι ΑΛΛΟ!) φοβάσαι πες μου (και θα γίνω)
Θα γίνω χρήστης που παλεύει για τη σωτηρία,
διψασμένος πρόσφυγας από τη Νιγηρία,
σαρίκι τυλιγμένο σε περήφανο κεφάλι
και μασάτι από αφρικάνικο ατσάλι.
Σφαγμένο θηλυκό απ’ τους γονείς του στην Κίνα
κι ορφανό σε φαβέλα που πεθαίνει απ’ την πείνα.
Τι άλλο φοβάσαι πες μου και θα γίνω… (φοβάσαι πες μου και θα γίνω)
Αλγερινός που ξημερώνεται σε γαλλικά λιμάνια
και μάτια που κοιτούν από πασαμοντάνια
Τούρκος αναλφάβητος που ζει στο Γκάζι
και μορφωμένος Αλβανός που σε τρομάζει
στο τείχος της ντροπής stencil απ’ τον Banksy
κι ο εφιάλτης σου πριν να χαράξει.
Πες μου τι άλλο φοβάσαι και θα γίνω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
selc
Δραστήριο μέλος
Η selc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
15-09-11
19:06
ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΝΑ ΓΕΛΑΣ-ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ
Μέρες που γλιστρούν μέσα απ' τα χέρια σου
Πάνε μέρες που έχασα το γέλιο σου
Φτιάχνεις μέσα σου όνειρα μα είναι μικρά
Πόσο θέλω απόψε να σε δω όπως παλιά
να γελάς....
Να σε δω να γελάς,
να σε δω να μου γελάς
Μια στιγμή κι αν χαθεί
τότε ο χρόνος θα πει το γιατί
Σκέψεις που προδίδουνε τα λόγια σου
σύννεφα μου κρύβουνε το γέλιο σου
Φτιάχνεις τόσα κάστρα μα κι αυτά μικρά
Πόσο θέλω απόψε να σε δω όπως παλιά
να γελάς....
Μέρες που γλιστρούν μέσα απ' τα χέρια σου
Πάνε μέρες που έχασα το γέλιο σου
Φτιάχνεις μέσα σου όνειρα μα είναι μικρά
Πόσο θέλω απόψε να σε δω όπως παλιά
να γελάς....
Να σε δω να γελάς,
να σε δω να μου γελάς
Μια στιγμή κι αν χαθεί
τότε ο χρόνος θα πει το γιατί
Σκέψεις που προδίδουνε τα λόγια σου
σύννεφα μου κρύβουνε το γέλιο σου
Φτιάχνεις τόσα κάστρα μα κι αυτά μικρά
Πόσο θέλω απόψε να σε δω όπως παλιά
να γελάς....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
selc
Δραστήριο μέλος
Η selc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
12-09-11
23:05
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ-ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΣΟΥ
Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
ό,τι αγγίζεις να 'χει κάτι κι από μένα
να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
να 'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ' το τσιγάρο σου
κι η τελευταία η γουλιά απ' το ποτό σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Θα 'θελα να 'μαι αστραπή που σβήνει μες στο βλέμμα σου
πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
να 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
ό,τι αγγίζεις να 'χει κάτι κι από μένα
να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
να 'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ' το τσιγάρο σου
κι η τελευταία η γουλιά απ' το ποτό σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Θα 'θελα να 'μαι αστραπή που σβήνει μες στο βλέμμα σου
πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
να 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
selc
Δραστήριο μέλος
Η selc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
12-09-11
00:30
ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ-ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Πάλι μέτρησα τ΄αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε
μόνο τα δικά σου χέρια δε μ΄ εγκαταλείπουνε
πώς μ΄αρέσουν τα μαλλιά σου στη βροχή να βρέχονται
τα φεγγάρια στο κορμί σου να πηγαινοέρχονται
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας
Τα φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα
σαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ΄τα χαράματα
στων ματιών σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου
στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας
Πάλι μέτρησα τ΄αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε
μόνο τα δικά σου χέρια δε μ΄ εγκαταλείπουνε
πώς μ΄αρέσουν τα μαλλιά σου στη βροχή να βρέχονται
τα φεγγάρια στο κορμί σου να πηγαινοέρχονται
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας
Τα φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα
σαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ΄τα χαράματα
στων ματιών σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου
στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
selc
Δραστήριο μέλος
Η selc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
08-09-11
20:08
DE FACTO-ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΝΑ ΨΕΜΑ
Είναι κάτι μέρες, μέρες σαν κι αυτή
Που ακούω τα λόγια σου μες στο μυαλό μου,
Τρέχουν σε μια ατέλειωτη στροφή
Είναι μέρες βυθισμένες στη σιωπή
Και νιώθω σαν ποτάμι που ξεβράζει
Πόνο και οργή
Είναι κάτι μέρες παράξενες, ατέλειωτες
Παλεύω με τον εαυτό μου
Μέρες ανεκπλήρωτες
Είναι μέρες πεταμένες στη φωτιά
Το ξέρω είσαι εδώ κοντά μου,
Μα τόσο μακριά
Πες μου ένα ψέμα, μίλησέ μου
Πες μου ένα ψέμα
Είναι νύχτες που δεν έχω,
Από που να κρατηθώ
Να στηριχτώ για λίγο, κάπου
Είναι νύχτες που παγώνει ο χρόνος,
Νύχτες που σε βλέπω εδώ κοντά μου να γελάς
Και τι δε θα ‘δινα να μ’ αγαπάς
Και φοβάμαι όλα αυτά που θα ‘ρθουν
Σίγουρα θα ‘ρθουν, φοβάμαι, θα ‘μαι εκεί
Θα καίνε, θα πονούν
Θα με προδώσουν τα δυο χέρια σου,
Φοβάμαι να μη γίνουνε φτερά
Να μην ανοίξουνε και φύγεις μακριά
Χάρισέ μου ένα δάκρυ, να νιώσω την αγάπη
Έλα απόψε σαν βροχή στα όνειρά μου μια στιγμή
Θα περιμένω να ‘ρθεις, θα κάνω υπομονή
Είναι κάτι μέρες, μέρες σαν κι αυτή
Που ακούω τα λόγια σου μες στο μυαλό μου,
Τρέχουν σε μια ατέλειωτη στροφή
Είναι μέρες βυθισμένες στη σιωπή
Και νιώθω σαν ποτάμι που ξεβράζει
Πόνο και οργή
Είναι κάτι μέρες παράξενες, ατέλειωτες
Παλεύω με τον εαυτό μου
Μέρες ανεκπλήρωτες
Είναι μέρες πεταμένες στη φωτιά
Το ξέρω είσαι εδώ κοντά μου,
Μα τόσο μακριά
Πες μου ένα ψέμα, μίλησέ μου
Πες μου ένα ψέμα
Είναι νύχτες που δεν έχω,
Από που να κρατηθώ
Να στηριχτώ για λίγο, κάπου
Είναι νύχτες που παγώνει ο χρόνος,
Νύχτες που σε βλέπω εδώ κοντά μου να γελάς
Και τι δε θα ‘δινα να μ’ αγαπάς
Και φοβάμαι όλα αυτά που θα ‘ρθουν
Σίγουρα θα ‘ρθουν, φοβάμαι, θα ‘μαι εκεί
Θα καίνε, θα πονούν
Θα με προδώσουν τα δυο χέρια σου,
Φοβάμαι να μη γίνουνε φτερά
Να μην ανοίξουνε και φύγεις μακριά
Χάρισέ μου ένα δάκρυ, να νιώσω την αγάπη
Έλα απόψε σαν βροχή στα όνειρά μου μια στιγμή
Θα περιμένω να ‘ρθεις, θα κάνω υπομονή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.