mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
24-09-11
21:15
Ενός έτους ήμουν τότε:ρ.... Ημισκούμπρια μπλιάχ, ΖΝ ναι! Txc mmmm ναι! Θα ήθελα να βάλω ένα που μ'αρέσει, αλλά θα είναι εκτός θέματος! Μήπως θυμάστε ενα απο Βαβυλώνα που έλεγε ο στίχος κάπως έτσι'' ... βέβηλος και πυροβάτης... οι πρώτοι κάτοικοι μιας πόλης''. Το ψάχνω αλλά δεν το βρίσκω. Ηταν εισαγωγή σε 'αλμπουμ και νομίζω ήταν στο άλμπουμ ''αρχή επι τέλους'' και πιο συγκεκριμένα το σιντι ήταν πράσινο (ούτε ξέρω τι απέγινε αυτό το σιντί... :/)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
24-09-11
20:47
Πού τους θυμηθηκατε παιδιά?? Ειχα την εντύπωση πως ανήκουν στη low bap μουσική, απο την οποία εγώ είχα ξεχωρίσει τους Active member και Babylona. Απο FFC μου αρέσει το ας χαθώ στο όνειρο ( και πάρα πολύ τα φωνητικά της κοπελιάς )
Και όταν τα χρόνια θα περάσουνε
Γρήγορα όπως περνάει μια στιγμή
Και όταν οι μορφές μας πια γεράσουνε
Δεν θέλω να ψάχνω τότε το πώς και το γιατί
Και όταν τα πράγματα αλλάξουνε
Όπως δεν περίμενες ποτέ
Και όσα από μπροστά μου θα περάσουνε
Κάποτε και αυτά θα ανήκουνε στο χτες
Πόσα την ζωή μας τη σημάδεψαν
Όπως τη γη οι εποχές
Και σαν τα πλοία μες στη θάλασσα
Πολλές οι τρικυμίες και λίγες οι στεριές
Και όσο θα γράφω στοίχους τα χαράματα
Τόσο θα απαλύνω τις πληγές
Και όσο παλεύουν οι λέξεις με τα πράγματα
Τόσο θα ψάχνω νόημα στου ονείρου τις σχισμές
Και αν είναι να χαθώ
Ας χαθώ πάλι μες στο όνειρο
Σε ότι αξίζει να μένει ζωντανό
Σε ότι αντέxει στο καιρό
Σε ότι αγάπησα σε ότι ξέχασα
Σε ότι νοστάλγησα μα το έχασα
Σε ότι θυμήθηκα μα δεν γέλασα
Σε όσα εμένα χρέωσα
Και όταν τα χρόνια θα περάσουνε
Γρήγορα όπως περνάει μια στιγμή
Και όταν οι μορφές μας πια γεράσουνε
Δεν θέλω να ψάχνω τότε το πώς και το γιατί
Και όταν τα πράγματα αλλάξουνε
Όπως δεν περίμενες ποτέ
Και όσα από μπροστά μου θα περάσουνε
Κάποτε και αυτά θα ανήκουνε στο χτες
Πόσα την ζωή μας τη σημάδεψαν
Όπως τη γη οι εποχές
Και σαν τα πλοία μες στη θάλασσα
Πολλές οι τρικυμίες και λίγες οι στεριές
Και όσο θα γράφω στοίχους τα χαράματα
Τόσο θα απαλύνω τις πληγές
Και όσο παλεύουν οι λέξεις με τα πράγματα
Τόσο θα ψάχνω νόημα στου ονείρου τις σχισμές
Και αν είναι να χαθώ
Ας χαθώ πάλι μες στο όνειρο
Σε ότι αξίζει να μένει ζωντανό
Σε ότι αντέxει στο καιρό
Σε ότι αγάπησα σε ότι ξέχασα
Σε ότι νοστάλγησα μα το έχασα
Σε ότι θυμήθηκα μα δεν γέλασα
Σε όσα εμένα χρέωσα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.