christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
08-01-12
12:35
E, ίσως έτσι το δικαιολόγησαν τότε γιατί η μαμά μου μόνο αδερφές είχε. Και μην με παρεξηγείς με την επιλογή της λέξης, γενικά δεν πολυπιστεύω ο,τι λέει η ελληνική νομοθεσία γιατί σχεδόν πάντα έχεις κι άλλες επιλογές που φροντίζουν να τις αποκαλύψουν τελευταίες με ψιλά γράμματα. Πόσες φορές έχουμε πάει σε δημόσιες υπηρεσίες και μας λένε "ΜΟΝΟ έτσι γίνεται", τρέχουμε να μαζέψουμε τόννους από χαρτιά και μετά ο υπάλληλος που τα καταθέτουμε λέει "Α, δεν χρειαζόταν, γιατί γίνεται κι αλλιώς?".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
07-01-12
22:29
Δεν πολυπιστευω ότι πρέπει να το δηλώσεις κατά το γάμο, γιατί όπως είπε και ο Mercury μπορεί και να μην υπάρχει γάμος. Η μπορεί να αλλάξεις γνώμη αργότερα, πολλοί κάνουν παιδιά χρόνια μετά το γάμο και οι αντιλήψεις τους δεν μένουν πάντα ίδιες. Οι δικοι μου παντρεύτηκαν πριν το '83 κι εγώ έχω και τα δύο επώνυμα, άρα πως έγινε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
07-01-12
13:26
Στο εξωτερικό γίνεται αυτό, αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα πρέπει όλα τα παιδιά να έχουν το ίδιο επώνυμο.
Με αποτέλεσμα αν κάνεις αυτό που λες, να είσαι η μόνη στην απέξω και όλη η υπόλοιπη οικογένεια να έχει κοινό επίθετο.
Το τι θεωρεί ο καθένας σοβαρό λόγο υποθέτω ότι διαφέρει ανά άνθρωπο. Η μητέρα μου το έθεσε ως απαραίτητη προυπόθεση για να παντρευτεί τον πατέρα μου, τόσο σοβαρό το θεωρούσε. Και δικαίως, το επίθετο έχει μεγάλη σημασία, όσο κι αν οι περισσότερες γυναίκες έχουν εκπαιδευτεί να το θεωρούν ανούσιο για να τηρούν αδιαμαρτύρητα τις πατριαρχικές παραδόσεις ακόμη και σήμερα που η αρχική του σημειολογία (της ιδιοκτησίας) είναι παρωχημένη και που οι γυναίκες είναι εξίσου ολοκληρωμένες προσωπικότητες.
Μόνο και μόνο το ότι θεωρείς ότι μπορεί να προκαλέσει εντάσεις το να είναι ΈΝΑ από τα ΔΥΟ επίθετα του παιδιού δικό σου (απαίτηση καθ'όλα δίκαιη), δείχνει πόσο σημαντικό το θεωρεί ο σύντροφος σου. Μήπως λοιπόν δεν είναι όσο ανούσιο νομίζεις; Think about it.
Καλά, κι εμένα στην περίπτωσή μου η μητέρα μου επέμεινε να πάρουμε και το δικό της (δεν νομίζω να ήταν όρος γάμου, γιατι έκανε παιδιά πολύ αργότερα). Επειδή σε αυτό το θέμα οι μισοί είναι σαν κι εμας και θεωρούν το διπλό επώνυμο χρήσιμο και βολικο, ενώ οι υπολοιποι το θεωρουν "σιδηρόδρομο" και ταλαιπωρία, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση. Ισως αν είχα δύο μεγάλα επώνυμα να μην μ' άρεσε τόσο (το ένα είναι μεγάλο και το δεύτερο μικρό στην περίπτωσή μου). Και σκέψου και ότι κάθε φορά στο "ονομα πατρός" και "γένος" το παιδί θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να γράφει δύο επώνυμα. Φοβάμαι λίγο ότι μπορεί να γυρίσει μια μέρα και να μου πει: "ρε μάνα, τι μου βαλες και μένα δύο και με ταλαιπωρείς?"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
07-01-12
05:01
Um, το ίδιο που θα έκανες αν είχε ένα: Θα διαλέξεις ένα από τα δικά σου. Ε, τώρα που έχει δύο θα πρέπει να κάνει κι αυτός το ίδιο. Οπότε τα παιδιά θα πάρουν πάλι δύο επίθετα, ένα από τον καθένα σας.
Δεν το έχω συζητήσει καθόλου (φοβάμαι μην κρυφτεί σε καμιά σπηλιά) αλλά ξέρω ότι το καινούριο επίθετο θα αναγκαστεί να το βάλει γιατί αυτός είναι ο λόγος που το απέκτησε. Αλλά το άλλο πάλι θα το θέλει νομίζω... Και σε τέτοια περίπτωση δεν θα πατήσω πόδι να μπει και ένα δικό μου για να μην έχουμε εντάσεις χωρίς σοβαρό λόγο.
Γίνεται το ένα παιδί να έχει τα δύο δικά του και το άλλο τα δύο δικά μου? Η α+γ, β+δ? Θα ήταν πρωτότυπο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
07-01-12
04:44
Θα ήθελα, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα. Εγώ έχω δύο επίθετα και ο δικός μου το ίδιο. Τι θα κάνουμε λοιπόν? Πόσο μάλλον που ο ίδιος πρόσφατα απέκτησε το δεύτερο (για λόγους διαιώνισης, μετά από πίεση συγγενών) αλλά μια ζωή είχε του πατέρα του (και πιστεύω αυτό θα ήθελε να δώσει στα παιδιά). Ασε που μπορεί να μην συμφωνούμε στο πρώτο όνομα και να δώσουμε δύο πρώτα...Οπότε δεν θέλω να το σκέφτομαι μέχρι να προκύψει.
Εγώ που είχα από τη γέννησή μου δύο μου αρέσει πολύ. Βέβαια είναι λίγο ταλαιπωρία στα γραφειοκρατικά και όταν είχα πάει για ΑΜΙ, ΑΦΜ και τα σχετικά με γράφανε πάντα λάθος και έτρεχα. Αλλά κατά τα άλλα είναι πολύ βολικό, χρησιμοποιείς όποιο θες και μερικές φορές νιώθεις και λιγο σαν κατάσκοπος.
Οσον αφορά πτυχία, διπλώματα, τίτλους κατοχής κλπ, έχεις χαρτιά που αποδεικνύουν το "παλιο" όνομα (σε περίπτωση ριζικής αλλαγής) οπότε όλα καλά.
Εγώ που είχα από τη γέννησή μου δύο μου αρέσει πολύ. Βέβαια είναι λίγο ταλαιπωρία στα γραφειοκρατικά και όταν είχα πάει για ΑΜΙ, ΑΦΜ και τα σχετικά με γράφανε πάντα λάθος και έτρεχα. Αλλά κατά τα άλλα είναι πολύ βολικό, χρησιμοποιείς όποιο θες και μερικές φορές νιώθεις και λιγο σαν κατάσκοπος.
Οσον αφορά πτυχία, διπλώματα, τίτλους κατοχής κλπ, έχεις χαρτιά που αποδεικνύουν το "παλιο" όνομα (σε περίπτωση ριζικής αλλαγής) οπότε όλα καλά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.