PYLH
Δραστήριο μέλος
Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
11-07-07
15:15
Θα ήθελα να κάνω μια "προσπάθεια" ακόμα αφού το ερώτημα τροποποιήθηκε,αν και για μένα η αρχική μου άποψή δεν αλλάζει. Κάπου αναφέρθηκε η λέξη: "απαιτήσεις..."
Τι σόϊ φιλία είναι αυτή που να "χωράει" την λέξη "απαιτώ" ??? Δεν απαιτώ τίποτα και ιδίως απ'τούς φίλους μου!!! Είναι καθαρά θέμα "προσφοράς". "Εγώ" ΠΡΩΤΗ θα δώσω ό,τι μπορώ στην φίλη-ο μου κι ύστερα θα "πάρω". Αν κι αυτό το θεωρώ σχετικό. Δεν περιμένω να μού δώσει....,μου αρκεί πού "δίνω" εγώ, ό,τι έχω κι ότι μπορώ κάθε φορά. Έτσι είμαι "φτιαγμένη" ίσως....,δεν ξέρω. Το να προσφέρω ,όταν και όπως μπορώ, από "μόνο" του....μού είναι αρκετό. Ίσως μιλάμε για "ιδανικές" ανθρώπινες σχέσεις...,αλλά ας μην αποκλείουμε στην ζωή μας τίποτα. Ότι "δίνουμε".....μας "επιστρέφεται" διπλό και τρίδιπλο. Απ'την ίδια την "ζωή". Εννοείται, πως δεν λειτουργώ έτσι, ώς φίλη, για "να έχω να λαμβάνω" στο μέλλον γιατί απλούστατα αυτό δεν θα "λειτουργούσε". Ότι , μέ "δόλο" γίνεται, ότι αποσκοπεί κάπου....,θα έχει αντίθετα αποτελέσματα απ'αυτά πού περιμένουμε. Ίσως τελικά να είμαι "πολύ τυχερή" στην ζωή μου, γιατί "είμαι" τέτοια φίλη , και ζητώ "συγγνώμη" (απ'τον εαυτό μου...) πού τολμώ και το λέω γιατί ίσως έτσι μειώνω τους φίλους μου.
Αν μ'έχουν εκμεταλλευτεί ??? Πολλές φορές και άσχημα.Μέ πόνεσαν και με πλήγωσαν τόσο, όσο δεν μπορώ να περιγράψω...,έκαναν κακό στην οικογενειά μου και κυρίως στα ΠΑΙΔΙΑ μου, έμεσσα δλδ,μέσα από μένα.(ελπίζω ότι έστω κι ένας καταλαβαίνει πώς μιλάω, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω κανέναν πρός θεού!!! ) Μ'έκαναν "κομμάτια" , με "διέλυσαν" , με "κατέστρεψαν οικονομικά"... Κι ήρθαν τότε στιγμές πού ίσως και μίσος να΄νοιωσα! Όταν όμως κατάφερα "ν'αφήσω" πίσω μου και να παραμερίσω αυτά πού με δηλητηρίαζαν, (θυμό,εγωϊσμό...), τότε ένοιωσα "πολύ τυχερή" πραγματικά. Γιατί ??? Γιατί "εγώ" τουλάχιστον,ήξερα πώς μόνο "καλό" είχα κάνει, είχα προσφέρει ό,τι ,(λανθασμένα βέβαια ),ένοιωθα ό,τι η φίλη μου-ος μου είχε ανάγκη. Ενώ "αυτοί"...??? Τί άραγε να νοιώθουν...??? Όλα έχουν ένα τίμημα. Έτσι δεν είναι ? Τίποτα δεν μας προσφέρεται απλόχερα κι εύκολα. Πρέπει να παλέψουμε,να πονέσουμε,να κλάψουμε....,πρέπει "πολλά" να "δουν" τα μάτια μας. Ανησυχώ ό,τι έχω βγεί εκτός θέματος...,αλλά συγχωρείστε με διότι είναι αδύνατον να σταματήσω. Με πονάει ακόμα και σήμερα. Όχι για μένα...αλλά γι αυτήν-ον. Πού δεν "κατάφερε" να νοιώσει τίποτα. Μού "λείπουν" πολλά στη ζωή μου, αλλά σίγουρα δεν μού λείπου οι φίλοι, (άντρες και γυναίκες).....κι ίσως αυτό είναι, πού μου "επιστρέφεται" πίσω...
(Συγγνώμη άν κούρασα,αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά.)
Τι σόϊ φιλία είναι αυτή που να "χωράει" την λέξη "απαιτώ" ??? Δεν απαιτώ τίποτα και ιδίως απ'τούς φίλους μου!!! Είναι καθαρά θέμα "προσφοράς". "Εγώ" ΠΡΩΤΗ θα δώσω ό,τι μπορώ στην φίλη-ο μου κι ύστερα θα "πάρω". Αν κι αυτό το θεωρώ σχετικό. Δεν περιμένω να μού δώσει....,μου αρκεί πού "δίνω" εγώ, ό,τι έχω κι ότι μπορώ κάθε φορά. Έτσι είμαι "φτιαγμένη" ίσως....,δεν ξέρω. Το να προσφέρω ,όταν και όπως μπορώ, από "μόνο" του....μού είναι αρκετό. Ίσως μιλάμε για "ιδανικές" ανθρώπινες σχέσεις...,αλλά ας μην αποκλείουμε στην ζωή μας τίποτα. Ότι "δίνουμε".....μας "επιστρέφεται" διπλό και τρίδιπλο. Απ'την ίδια την "ζωή". Εννοείται, πως δεν λειτουργώ έτσι, ώς φίλη, για "να έχω να λαμβάνω" στο μέλλον γιατί απλούστατα αυτό δεν θα "λειτουργούσε". Ότι , μέ "δόλο" γίνεται, ότι αποσκοπεί κάπου....,θα έχει αντίθετα αποτελέσματα απ'αυτά πού περιμένουμε. Ίσως τελικά να είμαι "πολύ τυχερή" στην ζωή μου, γιατί "είμαι" τέτοια φίλη , και ζητώ "συγγνώμη" (απ'τον εαυτό μου...) πού τολμώ και το λέω γιατί ίσως έτσι μειώνω τους φίλους μου.
Αν μ'έχουν εκμεταλλευτεί ??? Πολλές φορές και άσχημα.Μέ πόνεσαν και με πλήγωσαν τόσο, όσο δεν μπορώ να περιγράψω...,έκαναν κακό στην οικογενειά μου και κυρίως στα ΠΑΙΔΙΑ μου, έμεσσα δλδ,μέσα από μένα.(ελπίζω ότι έστω κι ένας καταλαβαίνει πώς μιλάω, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω κανέναν πρός θεού!!! ) Μ'έκαναν "κομμάτια" , με "διέλυσαν" , με "κατέστρεψαν οικονομικά"... Κι ήρθαν τότε στιγμές πού ίσως και μίσος να΄νοιωσα! Όταν όμως κατάφερα "ν'αφήσω" πίσω μου και να παραμερίσω αυτά πού με δηλητηρίαζαν, (θυμό,εγωϊσμό...), τότε ένοιωσα "πολύ τυχερή" πραγματικά. Γιατί ??? Γιατί "εγώ" τουλάχιστον,ήξερα πώς μόνο "καλό" είχα κάνει, είχα προσφέρει ό,τι ,(λανθασμένα βέβαια ),ένοιωθα ό,τι η φίλη μου-ος μου είχε ανάγκη. Ενώ "αυτοί"...??? Τί άραγε να νοιώθουν...??? Όλα έχουν ένα τίμημα. Έτσι δεν είναι ? Τίποτα δεν μας προσφέρεται απλόχερα κι εύκολα. Πρέπει να παλέψουμε,να πονέσουμε,να κλάψουμε....,πρέπει "πολλά" να "δουν" τα μάτια μας. Ανησυχώ ό,τι έχω βγεί εκτός θέματος...,αλλά συγχωρείστε με διότι είναι αδύνατον να σταματήσω. Με πονάει ακόμα και σήμερα. Όχι για μένα...αλλά γι αυτήν-ον. Πού δεν "κατάφερε" να νοιώσει τίποτα. Μού "λείπουν" πολλά στη ζωή μου, αλλά σίγουρα δεν μού λείπου οι φίλοι, (άντρες και γυναίκες).....κι ίσως αυτό είναι, πού μου "επιστρέφεται" πίσω...
(Συγγνώμη άν κούρασα,αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά.)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PYLH
Δραστήριο μέλος
Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
10-07-07
18:41
Με αφορμή ένα τηλεφώνημα,πού μόλις δέχτηκα, από την φίλη μου πού έλειπε διακοπές και γύρισε, ( κι είναι καθ'οδόν για το σπίτι μου), ένοιωσα την ανάγκη να γράψω αυτό πού νοιώθω.
" Φίλοι είναι "αυτοί " πού εμείς επιλέγουμε για οικογένεια"
" Πραγματικοί φίλοι είναι αυτοί πού κατανοούν το παρελθόν το μας,πού πιστεύουν στό μέλλον μας, πού μας αποδέχονται γι'αυτό πού είμαστε".
" Είναι αυτοί πού κάποιες φορές, άν και δεν μπορούν να μας καταλάβουν , απλά , μας αγαπάνε..."
Φίλη-ος είναι αυτός πού ξέρει πώς μπορεί να μού τηλεφωνήσει ,ακόμα και μέσα στη νύχτα, μόνο και μόνο γιατί έχει την ανάγκη να μού μιλήσει...
Πολλά ακόμα θα ήθελα να γράψω κι ίσως ακούγονται όλα αυτά πολύ " ιδανικά" ή "ποιητικά" ....όμως γιά "μένα" αυτό σημαίνει φίλος και είμαι "ευτυχισμένη"....πού έχω, έστω κι έναν, " τέτοιο " !!!
Συγγνώμη όμως ...χτυπάει το κουδούνι. Ήρθε...!!!
" Φίλοι είναι "αυτοί " πού εμείς επιλέγουμε για οικογένεια"
" Πραγματικοί φίλοι είναι αυτοί πού κατανοούν το παρελθόν το μας,πού πιστεύουν στό μέλλον μας, πού μας αποδέχονται γι'αυτό πού είμαστε".
" Είναι αυτοί πού κάποιες φορές, άν και δεν μπορούν να μας καταλάβουν , απλά , μας αγαπάνε..."
Φίλη-ος είναι αυτός πού ξέρει πώς μπορεί να μού τηλεφωνήσει ,ακόμα και μέσα στη νύχτα, μόνο και μόνο γιατί έχει την ανάγκη να μού μιλήσει...
Πολλά ακόμα θα ήθελα να γράψω κι ίσως ακούγονται όλα αυτά πολύ " ιδανικά" ή "ποιητικά" ....όμως γιά "μένα" αυτό σημαίνει φίλος και είμαι "ευτυχισμένη"....πού έχω, έστω κι έναν, " τέτοιο " !!!
Συγγνώμη όμως ...χτυπάει το κουδούνι. Ήρθε...!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.