Mercury
Επιφανές μέλος
Ο Doctor αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 13,611 μηνύματα.
26-01-12
01:00
Ποτέ μη λες ποτέ, δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή και το μυαλό πως σκέφτεται .. "γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα".
Ευκολα λέμε "θα αυτοπυρποληθώ", πόσο εύκολα έχεις το κουράγιο.
Στην οικογένεια μου έχω ένα τέτοιο παράδειγμα, αλλά κατά πλειοψηφία βλέπω το αντίθετο...κανείς δεν θέλει να πεθάνει...
[....]
Καληνύχτα σας
Προσωπικα δεν φοβαμαι τον θανατο.Τον εχω σχεδον συναντησει δυο φορες.
Αν ποτε φτασω σε σημειο να μην ζω οπως θελω εγω(σε επιπεδο ψυχικο και σωματικο) δεν θα διστασω να αφαιρεσω την ζωη μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mercury
Επιφανές μέλος
Ο Doctor αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 13,611 μηνύματα.
25-01-12
02:21
For the record...
Εαν χρειαστει καποτε να με ξεσκατισουν και το μυαλο μου ειναι ηδη πουρες πατατας...
Please shoot me in the head...With a shotgun!!!
Σοβαρα το λεω.
Εαν χρειαστει καποτε να με ξεσκατισουν και το μυαλο μου ειναι ηδη πουρες πατατας...
Please shoot me in the head...With a shotgun!!!
Σοβαρα το λεω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mercury
Επιφανές μέλος
Ο Doctor αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 13,611 μηνύματα.
24-01-12
22:58
Εγω παντως δεν θα μπορουσα να υποβαλω τα παιδια μου(εαν κανω ποτε) σε μια τετοια δοκιμασια.Θα τα αγαπαω παρα πολυ για να το κανω.
Δεν θα αντεχα να βλεπουν τον ανθρωπο που ειχαν σαν προτυπο,τους μεγαλωσε να αργοπεθαινει σε ενα κρεβατι ανυμπορος. Θα προτιμουσα να με θυμουνται οπως ημουν οταν ημουν ακμαιος και γερος.
Θα επερνα μονος μου την ζωη μου.Δεν φοβαμαι τον θανατο...αργα η γρηγορα σε ολους ερχεται.Τουλαχιστον ας ειναι με αυτοεκτιμηση και αυτοσεβασμο.
Δεν θα αντεχα να βλεπουν τον ανθρωπο που ειχαν σαν προτυπο,τους μεγαλωσε να αργοπεθαινει σε ενα κρεβατι ανυμπορος. Θα προτιμουσα να με θυμουνται οπως ημουν οταν ημουν ακμαιος και γερος.
Θα επερνα μονος μου την ζωη μου.Δεν φοβαμαι τον θανατο...αργα η γρηγορα σε ολους ερχεται.Τουλαχιστον ας ειναι με αυτοεκτιμηση και αυτοσεβασμο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mercury
Επιφανές μέλος
Ο Doctor αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 13,611 μηνύματα.
24-01-12
22:20
Ειδα το καινουργιο επεισοδιο του House σημερα και με αφορμη μια κουβεντα που ειχα προσφατα με την μητερα μου,μου γεννηθηκε η απορια.
Κατα ποσο πρεπει οι συγγενεις να φροντιζουν αφιλοκερδως καποιο αλλο μελος της οικογενειας που δεν μπορει να συναντησει τις βασικες αναγκες του μονος του.
Προσωπικα,εαν ποτε βρεθω σε δυσμενη κατασταση,δεν θα ηθελα με τιποτα κανενας συγγενης η φιλος να με φροντιζει.Θα προτιμουσα να πληρωσω καποιον να κανει αυτη τη δουλεια.Η να πληρωσουν οι συγγενεις καποιον.Και εαν αυτο ηταν αδυνατον θα αυτοκτονουσα.
Το θεωρω εξαιρετικα εγωιστικο καποιος να με προσεχει αποκλειστικα χωρις να αμοιβεται για αυτο.Τους αγαπαω παρα πολυ για να τους θεσω σε μια τετοια κατασταση.
Στο μονη μονη περιπτωση που θα επελεγα κατευθειαν την ευθανασια/αυτοκτονια θα ηταν σε περιπτωση που παθαινε κατι ο εγκεφαλος μου(αλτσχαιμερ/εγκεφαλικο κτλ).Δεν θα αντεχα να ζησω μεσα στη μιζερια χανοντας σιγα σιγα τον εαυτο μου.Θα μπορουσα να ζησω στην περιπτωση πχ του Stephen Hawking εφοσον φυσικα υπηρχαν οι ποροι για να με συντηρησουν.
Θα ηθελα να ακουσω και τις δικες σας αποψεις...
Κατα ποσο πρεπει οι συγγενεις να φροντιζουν αφιλοκερδως καποιο αλλο μελος της οικογενειας που δεν μπορει να συναντησει τις βασικες αναγκες του μονος του.
Προσωπικα,εαν ποτε βρεθω σε δυσμενη κατασταση,δεν θα ηθελα με τιποτα κανενας συγγενης η φιλος να με φροντιζει.Θα προτιμουσα να πληρωσω καποιον να κανει αυτη τη δουλεια.Η να πληρωσουν οι συγγενεις καποιον.Και εαν αυτο ηταν αδυνατον θα αυτοκτονουσα.
Το θεωρω εξαιρετικα εγωιστικο καποιος να με προσεχει αποκλειστικα χωρις να αμοιβεται για αυτο.Τους αγαπαω παρα πολυ για να τους θεσω σε μια τετοια κατασταση.
Στο μονη μονη περιπτωση που θα επελεγα κατευθειαν την ευθανασια/αυτοκτονια θα ηταν σε περιπτωση που παθαινε κατι ο εγκεφαλος μου(αλτσχαιμερ/εγκεφαλικο κτλ).Δεν θα αντεχα να ζησω μεσα στη μιζερια χανοντας σιγα σιγα τον εαυτο μου.Θα μπορουσα να ζησω στην περιπτωση πχ του Stephen Hawking εφοσον φυσικα υπηρχαν οι ποροι για να με συντηρησουν.
Θα ηθελα να ακουσω και τις δικες σας αποψεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.