DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
27-03-12
00:14
Για όποιον θέλει ν' ακούσει αυτούσια την συνέντευξη που δόθηκε στον Χ''νικολάου, υπάρχει ο ακόλουθος σύνδεσμος: https://www.enikos.gr/politics/23742,O_G_Mpampiniwths_sto_Real_fm.html
Και τώρα που τελειώσαμε με τα διαδικαστικά, ας πάμε στην ουσία.
Τώρα που έχουμε την ακριβή πηγή, χωρίς προσωπικές τοποθετήσεις και οτπικές γωνίες, σαφώς και τελειώσαμε με τα διαδικαστικά. Τώρα ο καθένας ακούει και κρίνει.
Τι σημαίνει μόνιμος υπουργός; Τι διάρκεια θα έχει αυτή η ...μονιμότητα; Αρκεί από μόνη της ή χρειάζονται και κάποια άλλα αξιοκρατικά κριτήρια;
Για το εν λευκώ είπα και προηγουμένως ότι μόνο ως ραδιοφωνικός σταθμός παίζει πλέον. Μια μονιμότητα δε χρειάζεται να είναι δια βίου, δε μιλάω για μητροπολίτη, μπορεί να περιοριστεί σε ένα διάστημα 5-10 χρόνων, απλά δεν υπάρχει λόγος ο εκάστοτε Υπουργός Παιδείας να ζει με το ημερολόγιο για το πότε θα προκηρυχθούν εκλογές, τί θα κάνει για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του και κάπου εκεί ανάμεσα, να προσπαθεί να διοικήσει και το Υπουργείο του Μέλλοντος μας...
΄Οσο για τα κριτήρια, η πολυετής θητεία στο χώρο, η εμπειρία σε διαφορετικές θέσεις, η άμεμπτη επαγγελματική πορεία, οι σπουδές και λοιπή τυχόν κατάρτιση, συν ένα προσωπικό ήθος που να μην διακυβεύει την λειτουργία της θέσης, είναι μεγέθη μετρήσιμα νομίζω.
Έπειτα, ένας σωστός πολιτικός, θα φρόντιζε να καλέσει τους σωστούς τεχνοκράτες γύρω του ώστε να πάρει τις σωστές αποφάσεις και ο επόμενος σωστός υπουργός θα φρόντιζε να μην τις αλλάξει, εφόσον δουλεύουν. Δεν φαίνεται να είναι η προσωρινότητα το πρόβλημά μας λοιπόν...
Ναι. Ένας σωστός πολιτικός, δεν θα καλούσε τους εκλεκτούς του ως συνεργάτες, δεν θα εξυπηρετούσε και κομματικές σκοπιμότητες στη στελέχωση της ομάδας του, ενώ ο διάδοχος του, που μπορεί να είναι και από εκ διαμέτρου αντίθετο ιδεολογικά πολιτικό χώρο, θα αποδεχόταν το ορθό των πολιτικών του προκατόχου του και θα τις συνέχιζε, ενδεχομένως κρατώντας και τους τεχνοκράτες που τις σχεδίασαν για να εξακολουθήσουν την εφαρμογή τους αρνούμενος ενδεχομένως να τις τροποποιήσει με βάση τις κατευθύνσεις του δικού του κόμματος. Αλλά κάπου αλλού, κι ειλικρινά δεν ξέρω που.
Επειδή όμως (κι όχι μόνο στην Ελλάδα) δε μιλάμε για πολιτικούς αλλά για κομματάρχες, ίσως να αξίζει τον κόπο να απεμπλέξουμε από αυτούς κάποιες διοικητικές διαδικασίες και να τις αναθέσουμε σε επαγγελματίες με την καλή έννοια...
Κι επειδή οι καιροί είναι πονηροί, κι επειδή την ερώτηση του την έκανε ο Χ''νικολάου και δεν το πρότεινε μόνος του, αναρωτιέμαι σε πόσα άλλα υπουργεία θα σκεφτούν ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί, όπως άλλωστε μας κατσίκωσαν και τον Παπαδήμο.
Μήπως στο τέλος θα μας πουν: Γιατί δεν τους κάνουμε όλους μόνιμους τεχνοκράτες να ησυχάσουμε;
(Το ερώτημα του Χ''νικολάου πάντως τέθηκε στον πληθυντικό...υπουργεία είπε, όχι υπουργείο.)
Α. Οι καιροί εν Ελλάδι είναι πονηροί ήδη από τον εξοστρακισμό του Αριστείδη και αργά σου λέω. Αυτό όμως δεν είναι λόγος για να παρασυρόμαστε από τις Σειρήνες της συνομωσιολογίας και της καταστροφολογίας ένθεν και ένθεν.
Βου. Εάν το σκεφτούν, εάν θελήσουν να το εφαρμόσουν, εάν η πλειοψηφία των πολιτών είναι αντίθετη, θα βρεθεί τρόπος αντίδρασης. Εάν το σκεφτούν, εάν θελήσουν να το εφαρμόσουν, εάν η πλειοψηφία των πολιτών είναι αντίθετη και δεν βρεθεί τρόπος αντίδρασης, ποιός θα τους φταίει? (των πολιτών)
Γου. Εφόσον θεωρείς και διατυπώνεις ότι μας κατσίκωσαν τον Παπαδήμο, υποθέτω ότι έχεις να προτείνεις κάποιο άλλο όνομα ή κάποια άλλη λύση, την οποία προθυμότατα θέλω να ακούσω
Δου. Στην Ιταλία, έδωσαν το ελεύθερο στον Μario Monti που δεν είναι και άγιος, έκανε 12μελή κυβέρνηση δικής του επιλογής και πάει μάλλον καλύτερα από εμάς. Εμείς με το να διατηρήσουμε τους πολιτικούς ακόμα και τώρα, τί ακριβώς κερδίσαμε?
Να υποθέσω λοιπόν ότι συμφωνείς και με την επιλογή Παπαδήμου;
Να υποθέσεις ότι ανήκω σ' εκείνους που πρεσβεύουν ότι η γνώμη προϋποθέτει γνώση. Και γνώση αναφορικά με τη σημερινή κατάσταση χρέους της Ελλάδας και των πιθανών εναλλακτικών για τη βελτίωση της προϋποθέτει πάρα πολύ διάβασμα και αναζήτηση πληροφοριών, κάτι που, προσωπικά τουλάχιστον, δεν θεωρώ ότι έχω σε βαθμό που να μου επιτρέπει να ξιφουλκώ υπέρ ή κατά επιλογών τέτοιας σημασίας.
Με βάση την κοινή μου λογική και μόνο, μπορώ να πω ότι, από τη στιγμή που οι πολιτικοί της χώρας αυτής ή τουλάχιστον όσοι πήραν από την πλειοψηφία των πολιτών της την εξουσιοδότηση να διαχειριστούν τις τύχες της, αποδείχθηκαν άτολμοι στο να κάνουν τις αλλαγές που ήξεραν από καιρό ότι έπρεπε να γίνουν, ανήμποροι να αντιταχθούν στα μικροσυμφέροντα των κομματικών τους στρατών, ανίκανοι να επιλέξουν και να αναθέσουν τις κατάλληλες εργασίες στους κατάλληλους ανθρώπους, δέσμιοι όντες των εκλογικών τους εξαρτήσεων, ναι, η επιλογή ενός τεχνοκράτη με γνώση του συστήματος και παρουσία σ' αυτό σε διεθνές επίπεδο, μπορεί να αποβεί καλύτερη από την επιλογή οιουδήποτε άλλου.
Αν ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους και φώναζε ότι θέλει να φύγει από το ευρώ και να γυρίσει στη δραχμή και γαία πυρί μιχθήτω, τότε θα γινόταν μια επανάσταση και προφανώς οι επιλογές προσώπων θα ήταν διαφορετικές.
Αν κάποιος τεχνοκράτης (ο κ. Μπαμπινιώτης μου φάνηκε πρόθυμος...) θέλει να πάρει την ευθύνη της εξυγίανσης της παιδείας, ευχαρίστως να το κάνει, αλλά ας ήξερε τουλάχιστον ότι θα κριθεί στα δύο χρόνια. Αν βρεθεί ικανός και στο σωστό δρόμο, ας λάβαινε παράταση δύο ετών κ.ο.κ. Έτσι αφηρημένα και αυθαίρετα όπως τέθηκε στον Real η μονιμότητα, σαν την λύση «Παπαδήμος», λυπάμαι, διαφωνώ. Ειδικά κάτω από τη σκιά της είδησης που ξεκίνησε το θέμα...
Ένας κύκλος στη Βθμια (γυμνάσιο, λυκειο) κρατάει 3 χρόνια, άρα ένας σχεδιασμός κι εφαρμογή πολιτικής εκεί προϋποθέτει διάστημα 4-5 ετών τουλάχιστον για να υπάρξουν πόσο μάλλον να αξιολογηθούν έστω και στοιχειωδώς τα αποτελέσματα. Στο εξαετές δημοτικό, πάμε αρκετά πιο πέρα.
Φυσικά το αφηρημένο και το αυθαίρετο δεν αποτελεί εγγύηση, αλλά ως αντίλογο προτείνω αντί να το απορρίπτουμε ως αφηρημένο κι αυθαίρετο, να ψάχνουμε, να ζητάμε τη διευκρίνιση, τη συγκεκριμενοποίηση για να δούμε εάν και πώς θα μπορούσε να υλοποιηθεί και με ποιά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ώστε να ξέρουμε τουλάχιστον τί απορρίπτουμε και γιατί ή πάλι, τί δεχόμαστε και γιατί.
Κατά τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσε να συζητηθεί και το ποιος και πώς θα μπορούσε να κρίνει τον όποιον Υπουργό αρκεί να επρόκειτο για μια ανοιχτή και γόνιμη συζήτηση χωρίς προαπορριπτέα στοιχεία αλλά μόνο στη βάση λογικών επιχειρημάτων.
Κανένα πρόβλημα με το πρόσωπο δεν έχω, αφού μόνη μου έχω μεταφέρει δημοσιεύσεις του στο φόρουμ μας.
Και ήταν μια πολύ καλή ιδέα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
26-03-12
17:13
Ποιο πρόβλημα; Δεν υπάρχει πρόβλημα.
Διάβασα την είδηση και μια που είναι μια πολύ ριζοσπαστική και πρωτότυπη πρόταση για την παιδεία σκέφτηκα ότι κάποιος μπορεί να ενδιαφέρεται να τη σχολιάσει.
Ωστόσο, η πηγή που επέλεξες να παραθέσεις δεν δείχνει να αναφέρει απλά την είδηση με δημοσιογραφικούς όρους (τί-ποιος-πού-πότε) αλλά τοποθετείται σαφώς, όπως προκύπτει από τις διατυπώσεις που χρησιμοποιούνται, κατά της πρότασης και του εκφραστή της, τη στιγμή που οι δηλώσεις του Μπαμπινιώτη στον real.fm βγήκαν παντού στο διαδίκτυο.
Αυτό ήταν που με προβλημάτισε, δεδομένου ότι (προσωπική εκτίμηση πάντα) όταν αναφερόμαστε σε μια είδηση παρουσιασμένη υπό κάποιο συγκεκριμένο πρίσμα, πολλές φορές είναι σα να θέλουμε να αντανακλαστεί και η δική μας τοποθέτηση πάνω σε αυτήν.
For the record,
Για μένα, δίκιο έχει ο κ. Καθηγητής. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις (το εν λευκώ παίζει μόνο ως σταθμός πλέον) σε ορισμένες θέσεις δεν χρειάζονται πολιτικοί. Επαγγελματίες χρειάζονται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
26-03-12
16:31
Υπουργός δια βίου
Της Σίσσυς Παπαδάκη
Όλο και βαθαίνει η δημοκρατία μας! Με το που διορίστηκε ο νέος υπουργός Παιδείας, τάχθηκε υπέρ της παρουσίας... μόνιμου υπουργού Παιδείας. Κι αυτό επειδή, όπως είπε, «πρέπει να υπάρχει ένας άνθρωπος που να ξέρει τα θέματα, στηριζόμενος όμως από την όποια κυβέρνηση θα υπάρχει. Ο κ. Μπαμπινιώτης δήλωσε, επίσης, πως είναι «στρατευμένος» σε θέματα που αφορούν την εκπαίδευση και πως «δεν χρειάζεται να μάθει πράγματα τώρα, γιατί μπαίνοντας στο υπουργείο ξέρει τι σημαίνει εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της, δηλαδή έχει γνώση των θεμάτων στην ουσία τους». Λέτε ο επί πολλά χρόνια πρύτανης του Πανεπιστημίου της Αθήνας να έχει υπ’ όψιν του και συγκεκριμένο άτομο για τη θέση του διά βίου υπουργού που θα τον υποστηρίζουν πάσαι οι κυβερνήσεις και δεν θα φεύγει με τίποτα, ούτε με εκλογές;
Μισό για να καταλάβω η βραδύνους:
Το πρόβλημα έγκειται στην πρόταση για μόνιμο, μη κομματικό Υπουργό Παιδείας ή στο πρόσωπο που την έκανε?
Εάν ισχύει το δεύτερο, ο καθένας φυσικά δικαιούται να έχει τη γνώμη του για τα δημόσια πρόσωπα και τις προτάσεις τους, αν και κάποια στιγμή καλό θα ήταν να αποδεσμευθεί το ένα από το άλλο...
Εάν όμως ισχύει το πρώτο, για ποιο λόγο ένας μόνιμος Υπουργός Παιδείας που δουλεύει πέρα από εναλλαγές εξουσίας και σχεδιάζει/εφαρμόζει πολιτικές που χρειάζονται γενιές για να λειτουργήσουν και να δώσουν καρπούς είναι χειρότερη επιλογή από τον κάθε καιροσκόπο που αλλάζει πολιτικές και συστήματα μόνο και μόνο για να πει ότι κάτι έκανε ενώ παράλληλα θεωρεί το χαρτοφυλάκιο του απλά ένα βήμα για να ανέλθει σε κάτι συναρπαστικότερο (π.χ. Εξωτερικών) ή πιο προσοδοφόρο (π.χ. Αμύνης)?
Άλλωστε ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι μια τέτοια "μονιμότητα" που δεν θα ήταν και δια βίου φαντάζομαι, μπορεί να επιτρέψει σχεδιασμούς φθοράς των επερχόμενων γενεών μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, θεωρώ ότι αυτό επιτυγχάνεται εξίσου αποτελεσματικά και με εναλλασσόμενους πολιτικούς προϊσταμένους - μαθητευόμενους μάγους...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.