Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
25-05-12
03:14
μόνο μια διόρθωση
Είναι Ντεσνό γ.. ω την τρέλα μου
Αν γνωρίζατε ότι έχω τελειώσει πρακτικό γυμνάσιο,
ίσως να καταλαβαίνατε γιατί καμιά φορά δυσαρεστώ κάποιους
διορθωσάκηδες με φιλολογική σκευή, σαν εσάς.
Το ίδιο συνέβαινε (και συμβαίνει ακόμα) στα υπόγεια του Πολιτικού της Νομικής,
από διάφορους γλωσσοπαρμένους...
Οπότε βρίσκω το σχολιασμό σας για το "σ" του Ντεσνός πολύ του γούστου μου.
Αντί να βγάλετε το σκασμό ή να το πω πιο γαλήνια να κάνετε σσσσιωπή,
για να απολαύσετε,
σας χαλά την αισθητική απόλαυση το ντεσνόΣ.
Τότε και τον Αντρέ ΜπρετόΝ να τον προφέρουμε
κι αυτόν ΜΠΡΕΤΟ χωρίς το ν όπως πάντα στην ελληνογαλλικήν
παραλείπεται το καταληκτικό σύμφωνο.
Για σας και μόνο, παραλείψτε και το "R"
Βρέστε μου σε πιο κείμενο ή κριτική των μανιφέστων υπερρρεαλισμού
αναφέρεται σαν Μπρετό και θα σας στείλω 10 τόνους βιβλία
να έχετε να καίτε για τον επερχόμενο χειμώνα στο ροζ τζάκι σας.
Τα κούτσουρα ενίοτε καγχάζουν και γελάει η κυρά φωτιά μαζί τους.
Τελικά (μιας και θυμήθηκα Τον Αντρίκο) δίκιο είχε ο μπαγασάκος!
"Η ομορφιά θα είναι σπασμωδική ή δεν θα είναι"
(η κατακλείδα από τη "Νάντια" του).
n'est pas?
υγ. (α) το καρουζέλ του μυαλού της προσπαθεί πίσω απο το εγώ να διακρίνει
τα κελεύσματα του αυτό. Είναι πάντα της δεύτερης ανάγνωσης,
μην πω χιλιοστής.
(β) αυτή παραξενεύεται που το εγώ των άλλων σπαταλιέται στο εγώ της
χωρίς να συμβάλλει στην διελεύκανση του αυτό.
Και ως συνεπακόλουθο, ανοίγει τα μπούτια της και το τρίβει, λιγάκι.
(γ) αυτή είναι δεκτική γιατί πιστεύει πως το εργαλείο λέξη μιλάει
κάποτε για λογαριασμό της σωστής γραφής (μπαχαχα) για αυτό έχει φροντίδα
διόρθωσης για τους άλλους που (λοξο)κοιτούν και θέλει να την κανακεύουν
δια της γραφής, αλλά αδυνατεί να την επεκτείνει εξ'ορισμού. Δεν υπάρχουν λέξεις. (κλαψ)
(δ) αυτή εκθέτει μια τεχνική ανάγνωσης αλλά κοιτάει το δάχτυλο με το ανάποδο γαλλικό
των νυχιών της γιατί η ανάγκη είναι για δάχτυλο κι όχι για φεγγάρι. (σνιφ)
(ε) έχει πενθήσει το γεγονός ότι κάθε λόγος δεν είναι ο τελευταίος
αλλά η χειρολαβή να πιαστεί ο επόμενος.
(ζ) αυτή τραγουδάει ένα τραγούδι του Μπομπ Ντύλαν που λέει ο καθένας
πρέπει να πετροβοληθεί γιατί ο καθένας βλέπει στην ικανότητα του άλλου
κάποια δική του δυνατότητα κλεμμένη, αλλά το αγνοεί ή δεν το καταλαβαίνει.
(η) τέλος, εκείνος πήρε το λόγο γιατί τον προκάλεσε η προηγούμενη άσκηση ύφους,
για την οποία και ευχαριστεί ως ανταπόδωση απολάυσεως.
εν περιλήψει για τα αβουγουδουεζουη: γελάσαμε νυχτιάτικα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.