parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
κάνε μου λιγάκι μ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Αυτοαναιρείσαι. Αν διαβάσεις λίγο πιο προσεχτικά τα προηγούμενα ποστ θα δεις ότι μάλλον εσύ περιέστρεψες την κουβέντα γύρω απ' το δικό μου άτομο.Δεν υπάρχει λόγος να περιστρέφεις την κουβέντα γύρω από το άτομό μου.
Σου έθιξα την Τέχνη ε; Αφού εσύ ο ίδιος μιλάς για πραγματικότητες, ενδελέχεια και νεροχύτες, γιατί θέλεις να μας πείσεις ότι η δική σου πραγματικότητα είναι πιο "επίγνωμη" αγνοώντας παντελώς τη δική μου;Η γενικότητα ισοπεδώνει. Η άγνοια το ίδιο.
Ρε συ μήπως τσακωνόμαστε για την ίδια γκόμενα;δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τις τελευταίες μέρες φροντίζεις να μας επιδεικνύεις
την πηγαία σου κακία εξφενδονίζοντας ανηλεείς κριτικές και ανεβαίνοντας
δέκα σκαλιά πιο πάνω απ' όλους, για να μας τρίψεις στα μούτρα την αξία σου.
Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς την εντύπωση που σου έχω δώσει. Μπρουταλικός εσύ, παραφερναλικός εγώ, τι να κάνουμε....έτσι είναι η ζωή στο e-steki.
Λοιπόν, κοίτα να δεις την πλάκα τώρα. Σκέφτομαι τα keywords: "how to make trance in 5 minutes" και το γκουγκλάρω...Αυτό που είπα είναι πως η τρανς σκηνή ή τέλος πάντων το λειτμοτιβ της μπιτάτης μουσικής,
που παράγεται κυρίως από μια κονσόλα κι ένα υπολογιστή,
δεν μπορεί να υπαρξει από τα ένστικτά μας ή τις τυχαιότητες των οκτάβων
ως μια καθ’ αυτή ουσία αλλά απαιτεί ένα πολυσύνθετο ταλέντο που θα ζήλευε
κι ένας κιθαρίστας που σε ανεβάζει στο θεό για καφέ κι έπειτα σε κατεβάζει
στην τάφρο των Μαριανών για γλυκάκι
Οτιδήποτε παίζεται συντηρεί την προηγούμενη και απαιτεί την επόμενη νότα.
Και αυτό συμβαίνει σε άπαντες τους μουσικούς ως τώρα .
Τα κομμάτια τους σε οδηγούν με ευθεία γραμμή προς ενα πανθομολογούμενο νόημα,
ακόμα και παράδοξο, και πάντως συγκινησιακό και γεμάτο ενέργεια.
Κι όμως, ακόμα κι αυτό το έχει σκεφτεί κι άλλος! μπιτάκι...
https://soundcloud.com/kaossilator_nl/how-to-make-trance-in-5
Η δική σου μουσική είναι μια ψευδαίσθηση σε ένα κόσμο ψευδαισθήσεων με ένα χτυπητήρι να σου θυμίζει την κατεύθυνση της μαστούρας: γραμμική όπως το είπες. Μονογραμματική, εγκεφαλοποίημα μια μονοειδής ταυτότητας. Το πανθομολογούμενο νόημα και το παράδοξο όμως που το βλέπεις;
Στην δική σου υποκειμενική διέγερση. Δεν μπορώ να κάνω κάτι, ούτε θέλω φυσικά, να σου αλλάξω τον τρόπο που βλέπεις την trance και να ποδηγετήσω το αισθητικό κριτήριο που έχεις αναπτύξει. Αυτό που προσπαθώ να δείξω σε αυτό το θρεντ είναι ότι τα ίδια και καλύτερα μπορείς να πετύχεις με άλλες ατραπούς ηλεκτρονικής μουσικής. Δεν εφεύρατε εσείς το sampling ξέρεις...
Η βασική μου ένσταση (την έχω ξαναγράψει) είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζεται το μπιτ, το οποίο - όπως γίνεται σε πολλά είδη (αν όχι όλα) trance - καταστρέφει την πολυπρισματικότητα του νοήματος. Εμένα αυτό με χαλάει αφάνταστα. Δες για παράδειγμα πόσο γαμάτη είναι η εισαγωγή στο παρακάτω κομμάτι (κλεμμένη από άλλα στυλ) και πόσο μπουρδελεύει με το που μπαίνει το ενοχλητικό ντάπα ντούπου. Όχι ρε μάγκα, δεν θα χαπακωθώ με mdma για να συνεχίσω να το ακούω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
μα δεν προσπαθώ να σε καταλάβω δεσμώτα. σε αφήνω να "ζωγραφίζεις" και γελάω με το γέλιο σουδεν έχεις καταλάβει γρι τι λέμε, έτσι δεν είναι? (μουαχΑχαΑΧχαΑΧαχΑΧαχαχΑΧαχα)
πάλι πάλι πάλι:
το να καυχηθείς για τη μουσική που αγαπάς δεν οδηγεί στην (συν)επαγωγή
πως αυτό που δεν ανήκει στη σφαίρα της προτίμησης είναι κάτι συμπαγές,
απεριποίητο, μη κοπιώδες, άτεχνο, άμουσο, γαμόφλωρο, κομποστοειδές,
και εν τέλει άθλιο.
δηλαδή εσύ που καταλαβαίνεις όλα όσα θέλω να πω,
δεν θεωρείς ότι υπάρχει και εμπορική κονσερβουκουλτούρα στις μουσικές που λες ότι αγαπάς;
μα ασφαλώς όχι ε, αφού κάθε μπιπ μπιπ σκιρτήζει και μια ευαίσθητη χορδούλα σου
ένας τρανς νταιμένσιοναλ, ταξιδεύει στον αφάνταστο κόσμο μιας γκόμενας γάτας
που τρίβεται πίσω από τα ντεκ
μα τι λέμε τώρα;
είσαι πολύ προχώ
τόσο που ακούς μουσική άλλων λέβελ
κι εμείς οι "σπουδασμένοι" μπουρζουά σε αποκοιμίζουμε...
Από τη Φύση Τραυμάτων: Άλλες οι μελανιές του παιχνιδιού κι άλλες της βίας.
είμαι σίγουρος ότι στο ρίαλ θα δίπλωνες σαν μαρούλι με ένα Αααα
όχι γιατί δεν το' χεις στο κορμί, ίσα ίσα και ψηλό παιδί και το ιδρώνεις το σίδερο στο γκιμ
αλλά δεν ξέρεις να χτυπάς βρώμικα
είσαι καημένο τελικά, μια ψυχούλα
(μη ντρέπεσαι για τις υπογραφές σου)
φαντάζομαι να λέμε για τη μουσική σε μια συνάντηση,
στάνταρ από τα βαρετά σου θα σηκωνόμουν για να καθίσω σωριασμένος
στο πάτωμα κ να παρατηρήσω ένα δυστυχισμένο έντομο (όσο εσύ μιλάς)
πιασμένο στο καλοριφέρ που ψυχορραγεί. Αλλά δεν πεθαίνει.
Και το ενδιαφέρον θα χαθεί στη στιγμή. Και τότε να αρπάξω καλαμάκι απ' την κουζίνα
για να σκαρφιστώ μια αμαξοστοιχία.
Όλοι -και πιο πολύ εσύ- θα με κοιτούσες με απορία. Για την αλαφροϊσκιωτη εικόνα.
ΜΕ αποστροφή θα απαξιούσες τη σημασία και θα έφευγες πετώντας ένα 10ευρω στο τραπέζι,
λέγοντας "Παλιμπαιδισμός".
Όποιος δε σε ακούει σε γράφει στα @@ του. Εγώ δεν έχω χώρο. Κατάλαβες?
εδώ έχει την πλάκα το στόρυ
επειδή κι εγώ φαντάζομαι αυτή τη συνάντηση
από λογάς και χορευτή κουνιάδα
θα μου εμφανιζόσουν ζαρωμένο έντομο, σχεδόν αόρατο
συντονισμένος ενεργειακά με λιβιδινικές δονήσεις απείρων τρένων
που θα σε μετέφεραν από ντροπή και φευγάτο πάθος
πίσω στο εσώκλειστο εγώ σου
μέχρι να επανέλθεις στην ασφάλεια του νετ
να φαντασιωθείς μολδάβες γυμνές
με δέρμα άσπρο σαν το γάλα
και να την παίξεις αγχωμένα στραγκαλίζοντας ασυνείδητα το γατί σου
και ιιιιιιιιιι.....τι έκανες;
την γάτα την πολύτιμη;
γατουλιό μου αι λοβ γιου
Είσαι απάλευτος, νομίζεις?
είσαι απλώς ένας ακόμη αγάμητος στην καρδιά του καλοκαιριού.
Α, και αν δε βαριόμουν, τώρα θα έριχνα ένα λουτσο
και μόλις τέλειωνα θα χάιδευα τη γάτα μου και θα 'τρωγα
μια σεράνο.
έτσι, πάει.
θα έριχνες ένα λούτσο στη χούφτα σου
και θα χάιδευες τη γάτα σου μετά;
υπολείπομαι σε εφυία ενός epoteΜην καρφώνεις σημαιάκια. Γίνεσαι ολίγον τι αχμάκης***.
***αχμάκης ή αχμάκ’ς : τρυφερή κουβέντα των γειτόνων για τους
όχι πολύ σπινταριστούς στα μυαλά, για τους κατόχους μονοψήφιου IQ
αλλά αυτό δεν με κάνει χαζό...
άντε!
Και τέλος, η μουσική όπως και η ποίηση (κατά Λ.ΚΟΕΝ)
είναι η απόδειξη της ζωής.
Εαν η ζωή σου καίγεται σωστά,
τότε η μουσική-ποίηση είναι μονάχα η στάχτη.
ΚΟΕΝ; τέτοια λες στις γκόμενες για να σε ερωτευθούν;
εάν η ζωή σου δεν καίγεται
δεν υπάρχει καν μουσική-ποίηση
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ειλικρινά με συγκίνησες! Κι εγώ σ' αγαπώ!είσαι τόσο έξυπνος που στο τέλος δε διαφέρεις σε τίποτα από ένα περιφερόμενο
μ@λ@κ@ των θρεντς προσπαθώντας να πάρεις τον τίτλο της διαννοούμενης χελώνας
που κουβαλάει το καβούκι της αυθεντίας που του λείπει με μορφή δημοσιεύσεων.
Βρε χαζούλι, κανονικά θα έπρεπε να με ευχαριστείς τώρα και να γράψεις και το 7ο - την παράγραφο απ' τα βάθη της ψυχής - όπου θα λες πόσο πολύτιμος σου είμαι! Σου δίνω την ευκαιρία να εκφραστείς απαλλασσόμενος απ' τα δεσμά σου, κοροιδάρα! Αντί αυτού, με κατηγορείς για αμετροέπεια. Με λες και ψώνιο.
Ε, ναι λοιπόν πουλιέμαι! Ποια θα με αγοράσει;
Το μουσικό σου γούστο μπορείς ελεύθερα να το εκφράσεις στο δικό σου θρεντ, άσε και μας τα ροκοψυχάκια να την βλέπουμε λίγο διαφορετικά.
υ/γ: Το πουτσοπαίξιμο η αλήθεια είναι ότι το έχω κόψει τελευταία (λες να ενδοπετρώσει το σπέρμα μου; ) αλλά τουλάχιστον δεν κλάνω χοίρους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Πάντως όχι εμπορευματική τρανσοκομπόστα με άθλιο ντάμπα - ντούμπα. 8)Νικο,σοβαρα.
Τι μουσικη πουσταρετε σε αυτο το θρεντ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
δε βαρέθηκες με το φλήναφο?
Μηχανικό επειδή έχει ένα μπιτ που ακολουθεί σε όλη την πορεία
κάποιο βόκαλ ή μια παρτιτούρα αλλά εισάγεται πληθώρα οργάνων
και με συχνές αυξομειώσεις του ρυθμού?That's all.
Εγώ προτιμώ το συναίσθημα να το βγάζει ένας άνθρωπος και να το μεταδίδει, παρά μια μηχανή. Είναι πιο αξιόπιστο feeling δεν βρίσκεις; Δεν εισάγονται πληθώρα οργάνων, αλλά διαφορετικών synth ήχων. Αυτό έχει κάποιο ενδιαφέρον αλλά η όλη κουβέντα ξεκίνησε απ' το πόσο involved είναι τελικά ο dj κομποζάρα στο όλο project. Χαϊδεύει τα κουμπάκια ναι, κι όταν βαριέται βάζει τον αυτόματο να παίζει. Τρία ακόρντα δίνεις στο synth και ο αλγόριθμος σου χτίζει συμφωνίες, άσε τα έχουμε δει.
με την ίδια λογική,
οτιδήποτε με μπάσο θα πρέπει να θεωρηθεί
μηχανιστικό και οκνηρό άκουσμα γιατί το αυτί σου
απομονώνει το διαρκές τέμπο που είναι εννιαίο και
δε σταματά, αλλά δε νομίζω ότι το κάνεις.
Απόδειξη η ροκ μουσική της οποίας είσαι φαν,
τα ντραμς είναι ένα πιο αργό νταμπινγκ μα συνεχές, ωστόσο
δε σε κουράζει.
Μάλλον έχεις συνηθίσει σε πιο αργό BPM level, τα αυτάκια σου.
That's all.
Δεν είναι θέμα ταχύτητας είναι θέμα χειρισμού του beat. Το μονόηχο μπιτ, συγχρονίζεται με την καρδιά και μου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι! Τουλάχιστον βάλε και ένα κόντρα-τέμπο ή χαμήλωσε το ρημάδι το volume στο μπάσο και ανέβασε το synth. Απλά πραγματάκια, οι καλοί dj τα ξέρουν αυτά, αλλά για εμπορικούς λόγους σε κοπανάνε με το ντάμπα ντούμπα για να μην καταλαβαίνεις στο τέλος το πόσο κακό ήχο έχει το μαγαζί!
λάθος.
ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΙΣΧΥΕΙ.
Είναι το κατεξοχήν είδος μουσικής που κάνει build up,
κοινώς, οικοδομεί ήχους, μελωδίες κι εντάσεις.
(τις έννοιες γαλήνη στην ένταση και ένταση στην ηρεμία
δε τις έχεις υποπτευθεί, μ? )
Και αναλόγως του μομέντουμ μπορεί να σε φέρει σε ψυχική κατάσταση από το
να κλαις μέχρι το να τρέξεις 3 χλμ. σε ένα τέταρτο.
Αυτό σχετίζεται κι από το τι έχει ανάγκη η ψυχούλα σου, ε?
To build up παίζει κάπως κυρίως στη progressive trance που είναι και απ' τα λίγα παρακλάδια που θα υπέφερα. Δεν καταλαβαίνεις όμως τι εννοώ με το off-beat. Άκου αυτό και μετά άκου κι αυτό (μετά το 4:40).
Μήπως όμως, είναι λίγο Δούρειος ίππος?
Είναι σα να κατηγορείς το ξύλινο άλογο,
γιατί έπεσε η Τροία.
Θέλω να πω ότι αδικείς ένα πολύ μεγάλο ποσοστό
ανρθώπων που ακούν quality trance χωρίς να κουμπώνονται.
Εγώ, προτιμώ την μουσική από τη Χημεία.
Προς θε..ού, η τρανς δεν είναι ένα καλογέρεμα της ψυχής,
ούτε ένα "get a hike from life" βίωμα.
ΕΊΝΑΙ Ο,ΤΙ ΘΕΣ ΕΣΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ,
όπως με κάθε τι στη ζωή.
οκ, οι ρεμπέτες ήταν χασικλήδες,
οι ροκάδες πρεζάκηδες
κι οι τρανσάδες χαπάκηδες.
Θα φτιάχνουμε λίστες ή θ'ακούμε τις ωραίες μουσικές?
Εντάξει αυτά είναι αυτονόητα που λες. Για πολλούς είναι ένας τρόπος έκφρασης, ένας τρόπος να βγάλεις το προσωπικό σου συναίσθημα προς τα έξω για να αρχίζει να παίρνει μια μορφή. Το transcendental, το space, το new dimension με γοητεύουν και μένα αλλά αυτό το διαρκές ντουπ-ντουπ μου φαίνεται μια σούπα που στη ζεσταίνουν, στην ξαναζεσταίνουν κι εσύ την τρως, την ξανατρώς χωρίς να σε νοιάζει κάτι παραπάνω από τη στιγμή της κουταλιάς. Αν υπάρχει quality trance και κάποιοι την αναζητούν, μάλλον θα προτιμούν να την ακούνε μόνοι στο σπίτι τους.
Αν η τρανς παιζόταν στο μέγαρο με χίλια βιολιά και τσέλο
με φλογέρες και τρομπέτες, με άρπες και έναν μαέστρο να διευθύνει,
δε θα ήταν νεοταξική πια?
(είναι σα να κατηγορείς εν αγνοία σου κάτι μόνο και μόνο επειδή
έχει χρόνο ημιζωής τα 10 χρονάκι, ΜΑ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑΡΑ!)
Όσοι την άκουγαν τότε δε θα ήταν στρατιές διψασμένων για την
ορχηστρική τρανς?
Αν και έχω σπουδάσει πολλά χρόνια κλασσική μουσική, στο Μέγαρο δεν έχω πάει ποτέ. Απλά, δεν το κυνήγησα. Αν τώρα θέλεις να μου πεις ότι υπάρχουν κάποια "τραγούδια" trance που γράφτηκαν πριν 10 χρόνια και ο κόσμος ακόμα τα ακούει, τότε οκ, πάω πάσο και δεν ξαναμιλάω ποτέ για το Child in time! 8)
Έχεις, φοβάμαι, στο μυαλό σου χωρίσει τη μουσική σε στρατόπεδα
και επειδή έχεις ήδη διαλέξει που θα στρατοπεδεύσεις,
ίσως να θεωρείς πως οτιδήποτε γίνεται μαζικά,
οτιδήποτε δεν ανήκει στο underground αλλά είναι mainstream,
και συν αυτώ έχει και μπόλικη χημεία που μας κάνει να παραφερόμαστε
είναι απόβλητο (με ευγενικούς όρους).
Σου κουνάω τη μεσίστια σημαία και σε καλώ να το δεις αλλιώς.
Την ευφυία, την έχεις άλλωστε.
Εξάλου, δε φτιάχνουμε προικοσύμφωνο
ούτε και αναμετρούμε τα γούστα μας.
Time for music!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Δεν είμαι τρανσολόγος για να γνωρίζω όλα αυτά τα ρεύματα που μου ποστάρεις (μου αρέσει που με κατηγορείς για ακαδημαϊσμό ) και σου είπα απ' την πρώτη στιγμή ότι δεν τρώω κολλήματα με τη μουσική γιατί στην τελική, είναι ο καθένας από μας που θα αποφασίσει τι κάνει κλικ μέσα του και για ποιο λόγο.
Το 'Αnti-Trance' ως τίτλος είναι η δική σου πρόταση γι' αυτό και την χρησιμοποίησα, ίσως ταίριαζε καλύτερα κάτι σαν 'Alternative Trance' ή 'Off-Trance' (που ανακαλύπτω ότι είναι άλλο ένα ρεύμα )! Εν πάση περιπτώσει οι δικές μου ενστάσεις στο δικό σου ντάμπα-ντούμπου είναι κυρίως δύο:
1. To feeling είναι άτονο, μηχανικό, σαχλογκομενέ και ψεύτικο (το τι σας κάνει να νιώθετε εσείς είναι άλλο θέμα).
2. Δεν υπάρχει καθόλου η έννοια του off-beat (ισχυρό - ασθενές που λέμε στη μουσική) κάτι που κάνει το ρυθμό να σε "ρουφάει" σαν εκτονωτήρι αντί να σε ανυψώνει.
Δεν θα κάτσω να πω ότι ρουφάει την ψυχική σας ενέργεια ο Cthulhu και ο Moloch ούτε ότι σας μιλάει ο Baphomet όταν γράφετε μελωδίες στο piano roll ή βλέπετε οράματα με τα νύχια του δαίμονα προγραμματίζοντας το automation στη λεϊζερόμποτα ή κάνοντας καμιά τελετή στο όνομα του σατανά ανοίγοντας το Cubase κι ακούγοντας τα κρυφά μηνύματα του ερπετοεντολέα μαζί με το fx channel track .
Αυτό όμως που είναι κοινά διαπιστωμένο είναι ότι η trance γεννήθηκε την εποχή του ecstasy και διαμορφώθηκε με βάση αυτό το ναρκωτικό. Αν ήθελες π.χ. να ακούς electro beat μπορούσες να παραμείνεις στο techno ή να εξελιχθείς στο rave (ακούγοντας chimo bayo ), ήρθε όμως η μαζοκουλτούρα να σε εθίσει σε μια αντικοινωνική συμπεριφορά όπου όλοι στιβάζονται σαν τα αρνιά στα υπερτεράστια club και όλοι είναι μόνοι, ο καθένας στο δικό του trip.
Και εντάξει, ακόμα κι αυτό δεν θα είχε ιδιαίτερο νόημα αν δεν λειτουργούσε βαθειά αλλοτριοτικά. Αν π.χ. άκουγες Egberto Gismonti και έλεγες, οκ, καλός είναι αντί να χλευάσεις έναν απ' τους μεγαλύτερους μουσικούς του αιώνα. Ή αν άκουγες Alexander Scriabin - λέω εγώ τώρα - και μπορούσε το υπνωτισμένο σου μυαλό να συλλάβει κάτι απ' την μετάβαση στην υπερπραγματική διάσταση του σύμπαντος χωρίς τη βοήθεια απ' το ψυχικό σου ντουπ-ντουπ.
Με όλα αυτά δεν αναφέρομαι κατ' ανάγκη σε σένα προσωπικά (άλλωστε έχω πει ότι σε εκτιμώ ιδιαίτερα για τις "ποιητικές" σου εξάρσεις ακόμα κι αν μου φαίνονται ολίγον σχιζοειδής) αλλά στην κουλτούρα της νεοταξικής μόδας συνανθρώπων που είναι πειθήνιοι και αναμασάνε ότι τους σερβίρουν. Αν ο DJ Smurf ή τα παιδιά της γενειάς του Tesla Coil βρουν κάτι που ανατρέπει τις δομές και ξυπνάνε συνειδήσεις, εγώ μαζί τους θα'μαι!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Τα βήματα που πρέπει να γίνουν είναι δυο:
1. open your fucking mind
2. ως συνέπεια του πρώτου: open your fucking ears.
Teslaaaaaa! 8)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.