09-08-12
14:59
χωρίς να θέλω να σε τρομάξω, να ξέρεις ότι έχουμε αρκετούς λόγους
να αυτοκτονήσουμε και αφού αποδειχτεί ότι υπάρχει θεός, ακόμη κι αν
ανεβάσουν φώτο της σκιομορφής του από το μοναχικό ουράνιο κοτέτσι.
Εμένα το λες... το γνωρίζω πολύ καλά αυτό φίλε Δεσμώτη.
Όλες οι θρησκείες που έχουνε περάσει από αυτό το πλανήτη, από την πιο αρχαία παγανιστική, ως την πιο πρόσφατη αίρεση έχουν ένα κοινό σημείο. Όλες δίνουν μια απάντηση σε ένα ερώτημα που τυραννά τον άνθρωπο από γεννησιμιού του. Τι συμβαίνει μετά το θάνατο?
Πολλοί μπορεί να μην θέλουν να το παραδεχτούν, αλλά κατά βάθος είμαστε όλοι εγωιστικά όντα, μας αρέσει ο εαυτός μας και η ζωή, και θέλουμε να ζήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε. Αν δίνατε και για πάντα. Ενώ βλέπουμε καθημερινά το θάνατο να χτυπάει την πόρτα στους γύρω μας, αρνούμαστε να συμβιβαστούμε με αυτή τη σκληρή πραγματικότητα και ψάχνουμε εναγωνίως να πιαστούμε από ο,τι βρούμε εύκαιρο.
Προσωπικά πιστεύω πως μόνο αντιμετωπίζοντας καταπρόσωπο την ματαιότητα της ύπαρξής μας, μόνο αναγνωρίζοντας το τέλος της με το θάνατο μπορούμε να εκτιμήσουμε πραγματικά την ομορφιά της ζωής και να ζήσουμε στο φουλ την κάθε μας στιγμή. Ακόμα και όταν πεθάνουμε, η ζωή μας δεν τελειώνει εκεί. Συνεχίζουμε να ζούμε μέσα από τα παιδιά μας. Μέσα από τα πράγματα που τους έχουμε διδάξει, καθώς και μέσα από τα πράγματα που έχουμε αφήσει παρακαταθήκη στην ανθρωπότητα.
Μακάρι να υπάρχει και δεύτερη και τρίτη ζωή. Εμένα δε θα με χάλαγε καθόλου. Αλλά μέχρι να γνωρίζουμε κάτι τέτοιο, ας επικεντρωθούμε στην παρούσα ζωή μας και στο πως θα την κάνουμε καλύτερη για εμάς και τους γύρω μας. Όχι μετά θάνατον, τώρα.
Συμφωνώ με πολλά από αυτά που είπες Ξεχασμένε. Με την πρώτη παράγραφο, απόλυτα.
Με την δεύτερη ξέρω ότι θα συμφωνούσαν μαζί σου οι περισσότεροι. Διαφωνώ μόνο προς την ζωή για πάντα. Νο θενκς, δε θα πάρω, αλλά αυτό αναγνωρίζω ότι είναι βίτσιο δικό μου.
Στην τρίτη παράγραφο, συμφωνώ με την αρχή. Μάλιστα, αν δεν κάνουμε αυτό που λες στην πρώτη φράση σου, ούτε σωστοί άθεοι θα είμαστε, ούτε σωστοί πιστοί. Το επόμενο που λες, απλώς αποτελεί κατ' εμέ, ρομαντική έκφραση του εγωισμού μας που ανέφερες προηγούμενα και μια αυταπάτη για να μη δεχτούμε ότι στην ουσία με το θάνατο χανόμαστε (για όσους πιστεύουν κάτι τέτοιο). Ωστόσο, τίποτα δε χάνεται, το 'πε κι ο Αϊνστάιν που λέει και το γνωστό τραγούδι. Η διαφωνία μας έγκειται στο τι γίνεται μετά.
Για την τέταρτη παράγραφο, θα μπορούσα ακόμα και να σε φιλήσω!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-08-12
05:23
Ελπίζω κι εύχομαι, να αξιωθούμε να τα πούμε ιν πάραντάις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-08-12
05:14
Έτσι όπως το βλέπω κι όπως το νοιώθω εγώ, δεν είναι υποβιβασμός το να πιστεύω σε κάτι ανώτερο από εμένα. Αντιθέτως το βλέπω ως κάλεσμα για εξύψωση.
Στο δεύτερο ερώτημα, απαντώ με σιγουριά, ναι αν και δεν έχω απτή κατάθεση να κάνω.
Δεν είναι κακό το να θες να δεις με τα μάτια σου. Ο Τόμας, ήταν μαθητής του Χριστού μην ξεχνάς. Κι όταν του ζήτησε να ψηλαφίσει τις πληγές Του μετά την ανάστασή Του για να βεβαιωθεί ότι είναι όντως Εκείνος, καθόλου δεν του το αρνήθηκε, ούτε τον κατακεραύνωσε για την αμφιβολία του. Ούτε είναι απαραίτητο να πιστεύεις για να δεις. Πολλοί άνθρωποι έγιναν μάρτυρες θαυμάτων χωρίς να έχουν πίστη. Άλλωστε, δια της αμφιβολίας κατέληξα σε αυτά που γράφω σήμερα.
Ανήθικος ίσως είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζονται διάφοροι τέτοια και άλλα θέματα. Ωστόσο, ο δαιμονισμός ισχύει και υπάρχει. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σου επιβεβαιώσουν την αλήθεια του γεγονότος. Μάλιστα, ανήθικο ή μη, μπορείς να το διαπιστώσεις και ιδίοις όμμασι. Αν και δεν είδα το εν λόγω ντοκιμαντέρ, υπάρχουν άνθρωποι που διαβιούν την καθημερινότητά τους για χρόνια όντας δαιμονισμένοι. Απλώς έτσι και σου τύχει να είσαι δίπλα τους την ώρα της "κρίσης", μάλλον θα ψάξεις να βρεις καράβι να φύγεις όπως λέει και η φράση.
Στο δεύτερο ερώτημα, απαντώ με σιγουριά, ναι αν και δεν έχω απτή κατάθεση να κάνω.
Δεν είναι κακό το να θες να δεις με τα μάτια σου. Ο Τόμας, ήταν μαθητής του Χριστού μην ξεχνάς. Κι όταν του ζήτησε να ψηλαφίσει τις πληγές Του μετά την ανάστασή Του για να βεβαιωθεί ότι είναι όντως Εκείνος, καθόλου δεν του το αρνήθηκε, ούτε τον κατακεραύνωσε για την αμφιβολία του. Ούτε είναι απαραίτητο να πιστεύεις για να δεις. Πολλοί άνθρωποι έγιναν μάρτυρες θαυμάτων χωρίς να έχουν πίστη. Άλλωστε, δια της αμφιβολίας κατέληξα σε αυτά που γράφω σήμερα.
Ανήθικος ίσως είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζονται διάφοροι τέτοια και άλλα θέματα. Ωστόσο, ο δαιμονισμός ισχύει και υπάρχει. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σου επιβεβαιώσουν την αλήθεια του γεγονότος. Μάλιστα, ανήθικο ή μη, μπορείς να το διαπιστώσεις και ιδίοις όμμασι. Αν και δεν είδα το εν λόγω ντοκιμαντέρ, υπάρχουν άνθρωποι που διαβιούν την καθημερινότητά τους για χρόνια όντας δαιμονισμένοι. Απλώς έτσι και σου τύχει να είσαι δίπλα τους την ώρα της "κρίσης", μάλλον θα ψάξεις να βρεις καράβι να φύγεις όπως λέει και η φράση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-08-12
04:54
value, τι κάνεις μπρο?
like snows.
σε θυμάμαι.
μακράν η πιο σεμνή γραφή του στεκιού,
αν και μετά το σεμνά και ταπεινά της πολιτικής
δε ξέρω πόσο κολακεύει σαν φιγκιουρ οφ σπιτς.
Τελικά οι γιούζερς είναι σαν τους μπάφους. Πρέπει να γυρίζουν.
bazinga και wb.
Γεια σου φίλε Δεσμώτη, με έκανες και γέλασα, να 'σαι καλά. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια, και χαίρομαι που βλέπω ανθρώπους που εκτίμησα να με καλωσορίζουν και πάλι.
Πολλές έννοιες έχει διαστρεβλώσει η σύγχρονη πολιτική και πού είσαι ακόμα... Γι' αυτό και τη γράφω στα παλαιότερα των υποδημάτων μου και ασχολούμαι μαζί της τόσο, όσο να μη με θεωρεί χαζό.
Φαν κι εσύ του μπινγκ μπανγκ θύορι βλέπω ε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-08-12
04:46
Πολύ ωραίο το ερώτημά σου Χάρη και σ' ευχαριστώ πολύ που μου το κάνεις. Μου δίνεις την ευκαιρία να "μετρήσω" την πίστη μου. Μα μετριέται η πίστη θα μου πεις; Ναι.
Πλειστάκις ο Χριστός είπε σε ανθρώπους που θεράπευσε, η πίστη σου σε έσωσε. Δεν τους είπε Εγώ σε έσωσα. Κι αλλού είχε πει ότι αν είχαμε πίστη έστω και σαν κόκκο σινάπεως, θα λέγαμε σ' ένα βουνό πήγαινε από εδώ εκεί και θα πήγαινε, και τίποτα δε θα ήταν αδύνατο σ' εμάς.
Μη νομίζεις ότι ο εκάστοτε πιστός δεν αγωνίζεται κάθε μέρα να εδραιώσει την πίστη του ή ότι την έχει από γεννησιμιού του, σαν μια ελιά στο πρόσωπο π.χ. Προσωπικά, και η ποιότητα της πίστης μου αλλά και η ποσότητα αυτής, είναι μεγέθη που στην πορεία της ζωής μου, ποτέ δεν παρέμειναν σταθερά. Μάλιστα, υπήρξε περίοδος στη ζωή μου, κοντά στη δική σου ηλικία που είπα, Θεός δεν υπάρχει. Έκτοτε πέρασαν αρκετά χρόνια, κι επέστρεψα στη θρησκεία πιο συνειδητοποιημένα. Για να απαντήσω στο ερώτημά σου, αν είχα την πίστη αυτή που περιγράφει πιο πάνω ο Χριστός, όχι, δε θα πήγαινα σε κανέναν γιατρό και θα αφηνόμουν στο θέλημά Του. Δεν την έχω όμως.
Ωστόσο, με τον τρόπο που κάνεις το ερώτημα, κάνεις και ένα λάθος. Είναι σα να θεωρείς ότι δεν είναι θέλημα Θεού η ύπαρξη της ιατρικής. Δεν θυμάμαι να είπε πουθενά ο Θεός, να πιστεύετε σε μένα, και να κάθεστε όλη μέρα χωρίς να κάνετε τίποτα και θα σας θρέφω με το μάνα. Δεν είπε πουθενά ο Θεός, να μη χρησιμοποιήσετε το μυαλό σας προς όφελος σας και να μη δημιουργήσετε τις επιστήμες. Ο Θεός μας καλεί να είμαστε σωστοί άνθρωποι κάνοντας όλα αυτά. Μας καλεί ό,τι κάνουμε, να το κάνουμε με αγάπη και ανιδιοτέλεια. Κι αυτό προϋποθέτει προσωπική προσπάθεια κι αγώνα. Πολλές φορές ενάντια στον ίδιο μας τον εαυτό. Μπορεί να τα κάνει κανείς όλα αυτά, χωρίς να πιστεύει σε Θεό; Ναι μπορεί. Άρα γιατί να πιστεύει κανείς στο Θεό; Το ερώτημα αυτό περισσότερο βιώνεται παρά απαντιέται με λόγια και σε τελική ανάλυση αποτελεί προσωπικό θέμα του καθενός.
Κλείνοντας, προσπαθώ να έχω εμπιστοσύνη στο Θεό. Η προσευχή είναι το μέσο της επικοινωνίας μαζί Του. Η ιατρική είναι ένα εργαλείο που δημιούργησε ο άνθρωπος και ως τέτοιο, εξαρτάται άμεσα από τον άνθρωπο που την εξασκεί. Ξέρεις πόσους ανθρώπους έχουν στείλει "αδιάβαστους" οι γιατροί φαντάζομαι. Πολλούς. Και πολύ περισσότερους θέλω να πιστεύω, έχουν σώσει. Είναι όλα αυτά ανεξάρτητα από το θέλημα του Θεού; Για εμένα, όχι.
Πλειστάκις ο Χριστός είπε σε ανθρώπους που θεράπευσε, η πίστη σου σε έσωσε. Δεν τους είπε Εγώ σε έσωσα. Κι αλλού είχε πει ότι αν είχαμε πίστη έστω και σαν κόκκο σινάπεως, θα λέγαμε σ' ένα βουνό πήγαινε από εδώ εκεί και θα πήγαινε, και τίποτα δε θα ήταν αδύνατο σ' εμάς.
Μη νομίζεις ότι ο εκάστοτε πιστός δεν αγωνίζεται κάθε μέρα να εδραιώσει την πίστη του ή ότι την έχει από γεννησιμιού του, σαν μια ελιά στο πρόσωπο π.χ. Προσωπικά, και η ποιότητα της πίστης μου αλλά και η ποσότητα αυτής, είναι μεγέθη που στην πορεία της ζωής μου, ποτέ δεν παρέμειναν σταθερά. Μάλιστα, υπήρξε περίοδος στη ζωή μου, κοντά στη δική σου ηλικία που είπα, Θεός δεν υπάρχει. Έκτοτε πέρασαν αρκετά χρόνια, κι επέστρεψα στη θρησκεία πιο συνειδητοποιημένα. Για να απαντήσω στο ερώτημά σου, αν είχα την πίστη αυτή που περιγράφει πιο πάνω ο Χριστός, όχι, δε θα πήγαινα σε κανέναν γιατρό και θα αφηνόμουν στο θέλημά Του. Δεν την έχω όμως.
Ωστόσο, με τον τρόπο που κάνεις το ερώτημα, κάνεις και ένα λάθος. Είναι σα να θεωρείς ότι δεν είναι θέλημα Θεού η ύπαρξη της ιατρικής. Δεν θυμάμαι να είπε πουθενά ο Θεός, να πιστεύετε σε μένα, και να κάθεστε όλη μέρα χωρίς να κάνετε τίποτα και θα σας θρέφω με το μάνα. Δεν είπε πουθενά ο Θεός, να μη χρησιμοποιήσετε το μυαλό σας προς όφελος σας και να μη δημιουργήσετε τις επιστήμες. Ο Θεός μας καλεί να είμαστε σωστοί άνθρωποι κάνοντας όλα αυτά. Μας καλεί ό,τι κάνουμε, να το κάνουμε με αγάπη και ανιδιοτέλεια. Κι αυτό προϋποθέτει προσωπική προσπάθεια κι αγώνα. Πολλές φορές ενάντια στον ίδιο μας τον εαυτό. Μπορεί να τα κάνει κανείς όλα αυτά, χωρίς να πιστεύει σε Θεό; Ναι μπορεί. Άρα γιατί να πιστεύει κανείς στο Θεό; Το ερώτημα αυτό περισσότερο βιώνεται παρά απαντιέται με λόγια και σε τελική ανάλυση αποτελεί προσωπικό θέμα του καθενός.
Κλείνοντας, προσπαθώ να έχω εμπιστοσύνη στο Θεό. Η προσευχή είναι το μέσο της επικοινωνίας μαζί Του. Η ιατρική είναι ένα εργαλείο που δημιούργησε ο άνθρωπος και ως τέτοιο, εξαρτάται άμεσα από τον άνθρωπο που την εξασκεί. Ξέρεις πόσους ανθρώπους έχουν στείλει "αδιάβαστους" οι γιατροί φαντάζομαι. Πολλούς. Και πολύ περισσότερους θέλω να πιστεύω, έχουν σώσει. Είναι όλα αυτά ανεξάρτητα από το θέλημα του Θεού; Για εμένα, όχι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.