Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
16-08-12
20:53
(συνέχεια)...εκδήλωση της λεγόμενης "ανθρωπιάς" και, φυσικά, η ηθική, σχεδόν αυτονόητη πεποίθηση των ανθρώπων, ότι "διαφέρουμε από τα ζώα". Εκείνο το αμάρτημα, να επιβλέπει κάποιος τη "θέση" των άλλων, μάλλον, ή από τους Άβελ και Κάιν ή από τους πιθήκους μας έμεινε κουσούρι. Όπως και να 'χει όμως, ακόμη και η σύγχρονη τάση του πολιτισμού μας-σχεδόν φρενήρης!- να αυξάνει διαρκώς (και "προοδευτικά"!) τον αριθμό ειδών των οικόσιτων, κάνει ευλογοφανέστερο ένα άλλο ενδεχόμενο. Ίσως να είναι από την τάση του ανθρώπινου ασυνείδητου, να θέλει να κάνει τα οικόσιτά του:"αντ' αυτού"ή "σαν τα μούτρα του "(όπως λέει και σχετική ρήση του λαού). Ποιος προλετάριος για παράδειγμα, έστω της "Δύσης", θα μπορούσε να διατηρεί στο σπίτι του ενυδρείο με (ζωντανούς) καρχαρίες; Το πολύ-πολύ, μία γατούλα ή καμιά καρδερίνα σε κλουβί. Ένας όμως Καπιτάλας, άμα λάχει, το μπορεί. Γνωστή εξάλλου και η σχετική ζωομορφική παρομοίωση, στη μετεπαναστατική γλώσσα του Περισσού, για τους...μεγαλοκαρχαρίες!
Απ' αυτό λοιπόν το αρχαϊκό "αντ' αυτού", μάλλον, ξεκίνησε η σχέση ανθρωπιάς, οικόσιτων και οικοσιτισμού: ακρογωνιαίου λίθου του, μέχρι προσφάτως, "πολιτισμού". Και από αυτήν οπτική...(συνεχίζεται)
Απ' αυτό λοιπόν το αρχαϊκό "αντ' αυτού", μάλλον, ξεκίνησε η σχέση ανθρωπιάς, οικόσιτων και οικοσιτισμού: ακρογωνιαίου λίθου του, μέχρι προσφάτως, "πολιτισμού". Και από αυτήν οπτική...(συνεχίζεται)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.