Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τι θα κάνω; Πού θα το κάνω; Ποιος θα το επιβλέπει;
ΑΑΑ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εγώ είχα τη δουλειά, οπότε είχε "παγώσει" το θέμα, του τι θα κάνω...
και ξαφνικά είναι τόσο επίκαιρο!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αχ έχει θολώσει το μυαλό μου... Δεν ξέρω... ΔΕ νομίζω να κοιμήθηκα καθόλου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αλλα όταν νιώθεις ότι υπάρχει η βάση και η κατανόηση, πως να το αφήσεις? Ειδικά όταν νιώθω ότι θα είχα ακόμα κάτι να κάνω...
Το ιδανικό θα ήταν να βρω ένα διδακτορικό, με part-time δουλειά... κι αν σαλτάρω εδώ η χωρίσω, να το συνεχίσω από Ελλάδα... Είναι όμως απίθανο σχεδόν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aσχετα από τι σχέση μου, έλεγα ότι δεν μπορεί, ήρθα μέχρι εδώ, ας κάνω εν τελει κάτι πιο μεγάλο, πιο ιδιαίτερο, κάτι που δε θα έκανα στην Ελλάδα και κάτι που να επιβραβεύσει το ότι πέρασα τον πρώτο χρόνο και το ξεπέρασα.
Αχ δεν ξέρω... αν θα το βρω ποτε... γιατί και στην Ελλάδα, δε με ενδιαφέρει μια δουλειά γραφείου. Πάντα στην αρχιτεκτονική είχα άλλες βλέψεις και αυτό πιο εύκολα μέσω του εξωτερικού το πετυχαίνει κανεις...
όσο βλέπω τι σχέση μου να εξελίσσεται, να δένει, να παίρνει μορφή, χαίρομαι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vicki μου, δεν είναι τόσο απλό. Να αφήσω σχέση, φίλους, για να γυρίσω... Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη. Αλλα και να ήμουν, ποσο εύκολα χωρίζεις?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εγώ... μεταβατική... γιατί αλάζω περιβάλλον εργασίας... και έργο... και είδος πρότζεκτ... έχω να μάθω πολλά...
Και είναι μεταβατικό τόσο για το ό,τι έχω να μάθω, όσο και γιατί θέλω από εδώ και πέρα να του πάρω τον αέρα... να ξεχωρίσω... και να πορωθώ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τι να κάνεις, αν είναι να το κάνουμε, ας είναι τώρα... που δεν έχουμε μία οικογένεια (παιδιά και σύζυγο εννοώ) να περιμένει από εμάς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Και μικρή, αλλιώς ποιο το νόημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τη μία μου μεταβατική φάση την έχεις ζήσει κι εσύ από πολύ κοντά μου, Τζο.
Θυμόμουν τα γερμανικά μου; Δεν ήξερα.
Ήξερα καλά; Δεν ήξερα αν.
Θα κατάφερνα να ετοιμάσω τη διπλωματική; Ποιος ξέρει.
Θα μου επέτρεπε ο καθηγητής να εξεταστώ; Αναρωτιόμουν.
Θα με δέχονταν υπό τις κάποιες περίεργες συνθήκες στο Πανεπιστήμιο εδώ; Έλα ντε.
Θα ξαναμιλούσα με τον πρώην μου; Κι αν το 'θελα...
Θα συνεχίζονταν οι απογοητεύσεις και τα φίλτρα από φίλους; Όχι άλλο, δεν αντέχω...
Ήθελα να γίνει όλο αυτό που τότε απλά σιγόβραζε; Μάλλον...
Όντως σιγόβραζε ή απλά ήταν ένα όνειρο και μετά το Νοέμβρη θα ξαναβρισκόμουν στα ίδια, αλλά με τελείως άλλα δεδομένα; Χμμμ...
Ήταν μία επίπονη μετάβαση. Αλλά πέτυχε. Σαν ένα μακροβούτι, που δεν ξέρεις πού και πότε σε βγάζει. Τϊποτα ακριβώς σχεδιασμένο, καμία υπόσχεση...
Κάπου νιώθω ότι όλη μας η ζωή είναι μία μετάβαση. Ένα όνειρο, από το οποίο μόνο στιγμιαία ξυπνάμε, σε μεγάλες χαρές και μεγάλα σοκ, όπου πια λέμε "τελικά έχω οικογένεια, όπως πάντα ονειρευόμουν". "Τελικά όντως έφυγε, χάθηκε".
Και μετά ξαναβυθιζόμαστε.
Και περιμένουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.