Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Όποιος δεν είναι μαζί μας, δεν είναι απλά εναντίον μας, είναι ενάντια στην ταξική πάλη.
Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, είναι και οπορτουνιστής.
Ο "Ριζοσπάστης" έγραψε ένα απαράδεκτο σχόλιο στην αναγγελία θανάτου του Χρόνη Μίσσιου.
" Με το έργο του βεβαίως στην πορεία δε στάθηκε στο πλευρό των λαϊκών αγώνων και της δράσης των κομμουνιστών, αφού δεν πίστευε στη διέξοδο της ταξικής πάλης, ενώ βρήκε «στέγη» στη λεγόμενη «ανανεωτική» Αριστερά. "
Οποιοσδήποτε μπορεί να συμπαθεί ή να αντιπαθεί έναν λογοτέχνη. Δεν μας πέφτει λόγος. Όμως το ζήτημα με το ΚΚΕ είναι η ελαφρότητα με την οποία χαρακτηρίζει κάποιον -ούτε λίγο ούτε πολύ- "προδότη". Το κάνει τώρα, το έκανε και παλιά.
Αλλά μην είμαστε κι άδικοι. Όταν κάποιος φτάνει τα 90 του, δεν περιμένεις να αλλάξει.
Θυμίζει πια τους παππούδες μας: είναι γκρινιάρηδες, συμπαθούν μόνο τα δικά τους παιδιά, θυμούνται ό,τι τους συμφέρει, βλέπουν παντού εχθρούς, αλλά είναι πια μεγάλοι άνθρωποι. Ποιος τους δίνει σημασία;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στην ομιλία της στη Βουλή, μπέρδεψε τον λόγο της για τον προϋπολογισμό του 2013 με εκείνον του 2014 και έκανε αντιπολίτευση σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Την πρόταση της για συνολική ανατροπή του παραγωγικού και κοινωνικού μοντέλου επανέλαβε η Αλέκα Παπαρήγα και επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορώντας τον ότι η ανασυγκρότηση που προτείνει δεν μπορεί να υλοποιηθεί στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε γραμμή Σαμαρά, άφησε να εννοηθεί ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιθυμεί την επιστροφή της χώρας στη δραχμή, πράγμα το οποίο εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα.
«Το επικίνδυνο αυτή τη στιγμή είναι ότι στο βωμό της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα ο λαός θα ταχθεί υπέρ ή κατά συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων», τόνισε χαρακτηριστικά η Αλέκα Παπαρήγα
Η ΓΓ του ΚΕ της ΚΚΕ αναφέρθηκε επίσης στην πρόταση του κόμματος αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη φορολογία με 45% των επιχειρήσεων, τονίζοντας ότι σε μια τέτοια περίπτωση αυτές θα φύγουν από τη χώρα, και αντιπρότεινε την κοινωνικοποίησή τους.
Όπως είπε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «δεν είναι όραμα μας η Αργεντινή».
Στο τέλος της ομιλίας της η γενική γραμματέας δεν χειροκροτήθηκε από την ΚΟ του ΚΚΕ...
bonus
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Του Ανδρέα Παγιάτσου
Στην προκήρυξη που έκδωσε το Ξεκίνημα πριν από τη γενική απεργία της 26ης Σεπτέμβρη, σχετικά με τα καθήκοντα του εργατικού κινήματος, έγραφε ανάμεσα σε άλλα:
«Η πτώση αυτής της κυβέρνησης θα ήταν εύκολη αν οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος ήταν διατεθειμένες να οργανώσουν αγώνες με αυτό το στόχο.
»Η απεργία παραμένει το πιο σημαντικό όπλο στα χέρια των εργαζομένων. Όμως μια 24ωρη γενική απεργία όπως αυτή που καλούν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στις 26 Σεπτέμβρη δεν είναι αρκετή για να σταματήσει τα μέτρα και να ανατρέψει την κυβέρνηση. Αυτό είναι το συμπέρασμα από τις 17 γενικές απεργίες – 3 εκ των οποίων 48ωρες – που έγιναν τα τελευταία 2,5 χρόνια. Κάθε φορά έλλειπε η συνέχεια και η κλιμάκωση.
»Γι’ αυτό είναι απόλυτα αναγκαίο οι απεργίες και οι καταλήψεις να έχουν σχέδιο συνέχειας, με κλιμάκωση και διάρκεια. Όμως οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ αρνούνται να προχωρήσουν σε αυτή την κατεύθυνση – καλούνε άλλη μια 24ωρη ”τουφεκιά στον αέρα”!
» ...Αυτό που δεν κάνει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ θα μπορούσαν και θα έπρεπε να το κάνουν οι Ομοσπονδίες και οι κλάδοι. Μόνο οι ΔΕΚΟ να προχωρούσαν σε επαναλαμβανόμενες 5ήμερες γενικές απεργίες, καμιά κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να σταθεί απέναντί τους. Και βέβαια, αν οι ΔΕΚΟ προχωρούσαν σε κάτι τέτοιο, όλη η κοινωνία θα ξεσηκωνόταν σε ένα τόσο μαζικό, γενικευμένο απεργιακό κίνημα διάρκειας που δεν έχουμε ξαναδεί στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας.
»Έχουμε γράψει πάρα πολλές φορές, πώς όσο οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να χάνουν μεροκάματα κατεβαίνοντας σε 24ωρες ή ακόμα και 48ωρες «τουφεκιές στον αέρα», άλλο τόσο και περισσότερο θα συμμετείχαν με όλες τους τις δυνάμεις σε μια γενική απεργία διαρκείας, ακόμα και για ένα ολόκληρο μήνα αν χρειαζόταν....»1
Τι κατάλαβε όμως ο δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη;
Ο δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη δεν κατάλαβε ότι αυτό το κείμενο καλούσε για απεργία διαρκείας!
Δεν κατάλαβε ούτε το νόημα του τίτλου της προκήρυξης που έλεγε : «Μια 24ωρη γενική απεργία δεν αρκεί! Μόνο με απεργίες διαρκείας & καταλήψεις μπορούμε να τους ανατρέψουμε !»
Τι κατάλαβε; Κατάλαβε ότι είμαστε ... απεργοσπάστες! Και έγραψε τα ακόλουθα στον Ριζοσπάστη της 29ης Σεπτέμβρη (σελίδα 4, «Από μέρα σε μέρα»)2 βάζοντας σαν τίτλο «Η κυβερνώσα αριστερά για την απεργία» [Σημ. το «Ξ» ανήκει στην κυβερνώσα αριστερά, για όσους δεν το έχουν κατανοήσει... ]:
«Μια από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, το ΞΕΚΙΝΗΜΑ, [Σημ: Το «Ξ» δεν είναι συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, συνεργάζεται βέβαια με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά... τι σημασία έχει;] έβγαλε ανακοίνωση δύο μέρες [Σημ: η ανακοίνωση βγήκε πολύ νωρίτερα, αλλά... τι σημασία έχει;] πριν τη γενική απεργία και αναφερόταν σ' αυτήν με λόγια όπως “δεν προκαλεί κανένα ενθουσιασμό στα εργατικά στρώματα (...) οι εργαζόμενοι νιώθουν ότι δεν έχει κανένα νόημα μια ακόμα 24ωρη γενική απεργία (...) ότι απλά θα χάσουν ακόμα ένα μεροκάματο, τη στιγμή που δεν έχουν τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους (...) δεν βλέπουν καμία προοπτική από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες”!
»Αυτό το “όχι απεργίες αλλά άλλες μορφές”, το είχε διατυπώσει πρόσφατα με τον πλέον επίσημο τρόπο, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης. [Σημ. Ξεκίνημα = Σκουρλέτης. Πώς αλλιώς θα ήμασταν και κυβερνώσα αριστερά;] Είναι φανερή η προσπάθειά τους να ρίξουν το δηλητήριο της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Ισχυρίζονται δεξιά αριστερά ότι η συμμετοχή στην απεργία είναι άσκοπη θυσία, ότι πρέπει να βρεθούν νέες μορφές πάλης, που να μη θίγουν το μεροκάματο, άρα ούτε και τα κέρδη του καπιταλιστή. Έμμεσα προέτρεπαν τους εργαζόμενους να μην απεργήσουν... Είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα για το πώς τέτοιες και άλλες δυνάμεις, μαζί με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, επιχειρούν να υπονομεύσουν τους εργατικούς αγώνες και να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίησή τους.»
Έλεος!
Τι είναι αυτό πια; Ολοκληρωτική παράκρουση; Ποιο είναι αυτό το άτομο που έχει το θράσος να ονομάζει τον εαυτό του και «κομμουνιστή» και «δημοσιογράφο»; Δεν έχουν μάθει αυτοί οι κύριοι, κατ’ αρχήν, ότι στις παραδόσεις του Λένιν και του Μαρξ, των πραγματικών δηλαδή Κομμουνιστών, όταν κάνεις επίθεση σε κάποιον, βάζεις εκτενή αποσπάσματα από τα δικά του κείμενα για να μην υπάρχει η παραμικρή υπόνοια ότι τον παραποιείς ή τον διαστρεβλώνεις, ακόμα και αθέμιτα; Γιατί δεν έβαλε λοιπόν εκτενή αποσπάσματα από την ανακοίνωση αλλά έκοψε μια λέξη από εδώ και μία από εκεί για να παραποιήσει την πραγματικότητα;
Δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να γελά ή να κλαίει με την κατάντια του «κομμουνιστή δημοσιογράφου». Γιατί αν ένα είναι σίγουρο είναι ότι δεν έκανε λάθος.
Όποιος ήθελε λίγο να ψάξει να δει τις θέσεις του «Ξ», μια σύντομη ματιά στο site του Ξεκινήματος3 ξεκαθαρίζει με τον πιο απόλυτο τρόπο την εικόνα: το «Ξ» από τις πρώτες μέρες της παρουσίας της Τρόικας εδώ (το 2010) καλεί για γενικευμένες απεργιακές κινητοποιήσεις και καταλήψεις για να φύγει η Τρόικα. Και στην παρούσα συγκυρία, παρότι έχουμε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση μόλις μερικών μηνών, το «Ξ» υποστηρίζει ότι πρέπει να καλεστούν γενικευμένες απεργιακές κινητοποιήσεις, όχι μίας ή δύο ημερών, αλλά διαρκείας. Ο στόχος πρέπει να είναι η πτώση αυτής της κυβέρνησης και για να γίνει αυτό χρειάζεται γενική απεργία διαρκείας – το έχει γράψει με χίλιους διαφορετικούς τρόπους το «Ξ». Ο «κομμουνιστής δημοσιογράφος» είχε τους δικούς του λόγους να μην το έχει προσέξει. Κάτι θα τον πείραξε, μάλλον...
Η εξήγηση για την «μυωπία» του «κομμουνιστή δημοσιογράφου»
Μια παραπέρα ανάγνωση της προκήρυξης που έβγαλε το «Ξ» για την 24ωρη γενική απεργία της 26ης Σεπτέμβρη λύνει το φοβερό μυστήριο.
«Όμως και τα δύο κόμματα της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, βρίσκονται πίσω από τις ανάγκες της στιγμής.
»Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δηλώνει ως στόχο του, καθαρά και δημόσια, την ανατροπή της κυβέρνησης... Πρόκειται για σοβαρό λάθος... Η άρνηση να τεθεί σαν καθαρός στόχος η πτώση της κυβέρνησης και η απουσία επεξεργασμένου σχεδίου για το πώς θα γίνει αυτό αποδυναμώνουν το εργατικό και μαζικό κίνημα, το αφήνουν χωρίς κεντρικό πολιτικό στόχο σε μια κρίσιμη μάχη.
»Το ΚΚΕ συνεχίζει το ίδιο παλιό τροπάρι, της διάσπασης του χώρου της Αριστεράς και των αιτημάτων/συνθημάτων που βρίσκονται εντελώς πίσω από τις ανάγκες. Παρά τις “πύρινες” ανακοινώσεις του ενάντια στην κυβέρνηση, την ΕΕ, το καπιταλιστικό σύστημα κλπ το ΠΑΜΕ καταλήγει να προτείνει μια 24ωρη απεργία! Ότι δηλαδή αποφάσισε η πλειοψηφία των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ τις οποίες κατά τα άλλα το ΠΑΜΕ κατηγορεί – και σωστά – για ξεπούλημα των αγώνων του εργατικού κινήματος!»
Αυτό είναι που πόνεσε απ’ ότι φαίνεται το Ριζοσπάστη και το δημοσιογράφο του...
Το ΚΚΕ ξεκίνησε μια φοβερή και τρομερή καμπάνια από το τέλος του Αυγούστου, κατακεραυνώνοντας την κυβέρνηση, την Τρόικα, την ΕΕ, και το καπιταλιστικό σύστημα... εξηγώντας ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού... εξηγώντας ότι «εργάτη, χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά» και πώς οι εργάτες πρέπει να προετοιμαστούν για να πάρουν την εξουσία... μια καμπάνια που έθετε το ζήτημα, που είχαν θέσει οι μεγάλοι επαναστάτες του προηγούμενου και προ-προηγούμενου αιώνα, για «εργατική εξουσία ή βαρβαρότητα», για να πάρει στη συνέχεια ένα... νεροπίστολο και να βαρέσει τον εχθρό με μια, ολόκληρη, 24ωρη απεργία... Αυτή ήταν η πρόταση της εκστρατείας του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, που ξεκίνησε με τυμπανοκρουσίες στις 26 Αυγούστου: μία (ακόμα...) 24ωρη γενική απεργία. Ό,τι ακριβώς έκαναν δηλαδή και οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και της ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ!
Το «Ξ» βέβαια δεν το άφησε αυτό να περάσει απαρατήρητο. Και αυτό ενόχλησε το Ριζοσπάστη και την ηγεσία του ΚΚΕ. Η οποία αντί να κάτσει να αναλογιστεί λίγο τι λάθη έκανε για να «καταφέρει» να πάει το κόμμα στο 4,5% , βαράει δεξιά κι αριστερά νομίζοντας πως έτσι θα συσπειρώσει τις δυνάμεις του.
Δεν θα καταφέρει τίποτα. Κάθε σκεπτόμενο μέλος του ΚΚΕ, αυτή την εποχή, παίρνει απογοητευμένο το δρόμο της εξόδου απ’ το κόμμα και της απενεργοποίησης.
Και αυτό το ξέρει η ηγεσία!
Αλλά δεν την νοιάζει, γιατί αυτό που την ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα είναι να μην μπορεί κανείς να την ταρακουνήσει από τη θέση της!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΚΚΕ:
Το ΚΚΕ καταγγέλλει την επίθεση τραμπούκων της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής σε μέλη της ΚΝΕ έξω από το ΕΠΑΛ Λαγκαδά όπου καλούσαν τους μαθητές να συμμετέχουν στη σημερινή απεργία και στις συγκεντρώσεις. Η ομάδα των φασιστοειδών, με επικεφαλής γνωστά στελέχη μπράβους της Χρυσής Αυγής Διχταπανίδη και Παναγιωτίδη, αρχικά με βρισιές και απειλές επιχείρησαν να τρομοκρατήσουν και να διώξουν τα μέλη της ΚΝΕ. Όταν διαπίστωσαν ότι η τρομοκρατία δεν είχε αποτέλεσμα επιτέθηκαν με γροθιές και ρόπαλα.
Η συμμορία όμως της Χρυσής Αυγής πήρε την κατάλληλη απάντηση καθώς προς βοήθεια των μελών της ΚΝΕ έσπευσαν απεργοί εργάτες από το εργοστάσιο της ΑΓΝΟ. Οι απεργοί εργάτες κατάφεραν και πήραν από τους μπράβους της Χρυσής Αυγής τα ρόπαλα, δύο ξύλινα και ένα μηχανικό, παρότι αυτοί έβγαλαν μαχαίρια.
Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Είναι ένας ύπουλος αντικομμουνιστικός και τρομοκρατικός μηχανισμός που στηρίζεται από το σύστημα και χρησιμοποιείται ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα και στους νέους που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους ενάντια στην ΕΕ και τους εκμεταλλευτές καπιταλιστές.
Η απάντηση που τους έδωσαν τα μέλη της ΚΝΕ και οι απεργοί εργάτες δείχνει το πώς ο λαός και η νεολαία μπορούν να απομονώσουν, να αποκαλύψουν και να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατική και εγκληματική δράση των ναζιστικών. Η κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της. Είναι υπεύθυνη για το αν θα τιμωρηθούν οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής. Υπάρχουν όλα τα στοιχεία, τα ονόματα ακόμα και τα αποτυπώματά τους στα ρόπαλα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Ρε μαλάκα τα παραπάνω βίντεο που παρέθεσα και το κείμενο που παρέθεσε ο gaspar είναι ντοκουμέντα και αφορούν το ΚΚΕ και τη στάση που ακολούθησε το ΚΚΕ σε κρίσιμες της ελληνικής ιστορίας. Το ΚΚΕ αποκαλούσε αδελφούς τους Ιταλούς και τους Βούλγαρους όσο η ΕΣΣΔ ήταν σύμμαχοι με τη Γερμανία.
Η άλλη πλευρά ήταν στην εξουσία (Μεταξάς) και επίσημα είπε ΟΧΙ και έβαλε τον εθνικό στρατό να πολεμήσει Ιταλούς και Γερμανούς.
ο Μεταξας ηταν ενας δικτατορας και το τι εκανε μπορεις ευκολα να το δεις και τι ιδεολογια αντιπροσωπευε.
Επιπλεον δεν απορριπτω τις ευθυνες που ειχε το ΚΚΕ σε ολον τον εμφυλιο ουτε τους θεωρω αγιους οπως πχ εσυ τον μεταξα και τα κολλητατια των γερμανων! (ηταν εμφυλιος πολεμος οποτε καμια πλευρα δεν ειχε το απολυτο δικιο με το μερος της)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Η άλλη πλευρά έχει πάρει μεγαλύτερη μερίδα από την ευθύνη που της αναλογεί. Αντίθετα τα εγκλήματα του ΚΚΕ και της αριστερά η σημερινή ελληνική κοινωνία τα αγνοεί γιατί κάποιοι θέλανε να τα ξεχάσουν. Τους εγκληματίες της αριστεράς το κράτος στη συνέχεια τους συνταξιοδότησε και τους ηρωποίησε, ενώ π.χ αργότερα τους χουντικούς τους κατέστρεψαν και πολιτικά και κοινωνικά.
και καλα τους καναν (τους χουντικους).
μηπως ''η συνταξιοδότησε και τους ηρωποίησε'' αυτους που πηραν μερος στην αντισταση? γιατι οι της αλλης πλευρας μια χαρα τσιρακια των γερμανων ηταν
τελος παντων η συζητηση δεν ειναι για τον εμφυλιο αλλα για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
βρε πολεμος ηταν ολοι καποια συμφεροντα εξυπηρετουσαν!
καθεστε και ψαχνετε ποιος την εχει μεγαλυτερη!
λες και ο στρατος ηταν αγιος...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
για το αποτέλεσμα των εκλογών της 17ης ιούνη.
Μεταξύ άλλων μιλούν για το χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία του κόμματος και κατηγορούν την ηγετική ομάδα του Περισσού, οτι με την πολιτική της έχει καταφέρει το ΚΚΕ να βρίσκεται σε πορεία απομόνωσης από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, από τον ελληνικό λαό.Οτι αντί να αναλάβει τις ευθύνες της ρίχνει την ευθύνη της συντριβής στον εργαζόμενο λαό.Πως είναι ολοκληρωτικά αποσπασμένη από τη πραγματικότητα, ότι έχει κατασκευάσει στο μυαλό της και υπηρετεί μια εικονική πραγματικότητα κ.α..
Διαβάστε όλη την ανακοίνωση.
ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ
Αρ. 02
Α. Η εκτίμηση για το εκλογικό αποτέλεσμα του Κόμματος
1. Το αποτέλεσμα των επαναληπτικών εκλογών της 17ης του Ιούνη συνιστά για το Κόμμα μας μία πρωτοφανούς έκτασης εκλογική ήττα, που δεν βρίσκει το ανάλογό της στην πρόσφατη ιστορική του διαδρομή και που θα επιδράσει αποφασιστικά στην παραπέρα πορεία του. Το Κόμμα μας έχασε 258.893 ψήφους, δηλαδή το 48.29% της εκλογικής του δύναμης, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στις εκλογές της 6ης του Μάη. Από 26 βουλευτές, που είχε εκλέξει, στις επαναληπτικές εκλογές εξέλεξε μόνο 12. Ενώ στην κατάταξη, κατά την εκλογική δύναμη, των κομμάτων που εισέρχονται και αντιπροσωπεύονται στη βουλή κατρακύλησε στην τελευταία θέση.
Από την άποψη της ιστορικής αναλογίας το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης του Ιούνη είναι χειρότερο και από το αποτέλεσμα των εκλογών του 1993, κατά τις οποίες το Κόμμα μας είχε αποσπάσει 313.001 ψήφους έναντι 277.179 ψήφων στις εκλογές της 17ης του Ιούνη και το 4.54% έναντι του 4.50% των ψηφισάντων. Η διαφορά με τις εκλογές του 1993 βρίσκεται στο γεγονός ότι, τότε, το Κόμμα μας τελούσε ακόμη κάτω από την ισχυρή επίδραση των δραματικών γεγονότων των ανατροπών των σοσιαλιστικών καθεστώτων της Κ. και Αν. Ευρώπης αλλά και κάτω από την επίδραση της διάσπασης που είχε υποστεί, όπου έχασε τα 2/3 των κομματικών οργανωμένων του δυνάμεων.
Το εκλογικό αποτέλεσμα αναδεικνύει και επιβεβαιώνει την αδιαμφισβήτητη διαπίστωση ότι το Κόμμα μας έχει εισέλθει σε μια νέα φάση της πορείας του, που το εμφανές χαρακτηριστικό της στοιχείο είναι ότι απομονώνεται από τις λαϊκές και εργαζόμενες μάζες, γεγονός που θα θέσει σε ισχυρή δοκιμασία τη δυνατότητα ανάκαμψής του, παραπέρα θα διακινδυνεύσει ακόμη και την ίδια του την ύπαρξη, εάν συνεχίσει να πορεύεται με μια πολιτική, που για δεύτερη φορά και σε διάστημα ενός μηνός και με τον πιο καταλυτικό και επίσημο τρόπο απορρίφθηκε.
2. Η καθοδική πορεία του Κόμματος είχε ήδη γενικά δρομολογηθεί από το 2007 όπου εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της Γενικής Οικονομικής Κρίσης του καπιταλισμού, όπου το Κόμμα μας αδυνατεί να τοποθετηθεί με σαφήνεια απέναντι σ’ αυτήν αλλά και να σχεδιάσει άμεσα τον τρόπο που θα την αντιμετωπίσει, σε συνάρτηση με το καθεστώς της ένταξης της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη και με στόχο την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση και τη χρεοκοπία.
Με την επίσημη αναγνώριση της καπιταλιστικής κρίσης, τον Οχτώβρη του 2008, από τη διεθνή και ντόπια ολιγαρχία και τους πολιτικούς εκπροσώπους τους, η ηγεσία του Κόμματος προβάλλει τη θέση ότι η διέξοδος από την οικονομική κρίση και από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι «η Λαϊκή Εξουσία και η Λαϊκή Οικονομία», που επεξηγείται περαιτέρω με την επίσημη θέση: Αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έξοδος από την οικονομική κρίση με εργατική λαϊκή εξουσία, μονομερή διαγραφή του δημόσιου χρέους και κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.
Όσο χρονικό διάστημα αυτή η θέση, που με τους κομματικούς όρους σημαίνει αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έξοδος από την οικονομική κρίση με σοσιαλιστική επανάσταση, δεν γίνεται από τις λαϊκές και εργαζόμενες μάζες, από τα μικροαστικά στρώματα, που βρίσκονται σε πορεία μαζικής καταστροφής, πραχτικά κατανοητή και για όσο χρονικό διάστημα δεν έχουν απεμπλακεί από το κυρίαρχο αστικό πολιτικό σύστημα του δικομματισμού, το Κόμμα μας μπορεί ακόμα να διατηρεί τις δυνάμεις του και να γίνεται αποδέχτης και ενός μέρους της δυσαρέσκειας που προκαλεί η αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική των αστικών κυβερνήσεων.
Από τη στιγμή, όμως, που οι εργαζόμενοι και τα μικροαστικά στρώματα άρχισαν να εγκαταλείπουν το δικομματισμό - εξ αιτίας της εφαρμοζόμενης, κύρια, οικονομικής πολιτικής - με κορύφωση τις εκλογές της 6ης του Μάη και δεν αναγνώριζαν στην πρόταση διεξόδου που πρόβαλε το Κόμμα μας μια ουσιαστική πρόταση που θα αφορούσε στα άμεσα και καυτά προβλήματα που αντιμετώπιζαν, σε συνδυασμό με το πρόβλημα της διακυβέρνησης της χώρας και την επίλυση του αναπτυξιακού της προβλήματος, οι εργαζόμενοι και τα μικροαστικά στρώματα που επηρέαζε το εγκατέλειψαν με τον πιο εκκωφαντικό, τιμωρητικό και ιστορικά παραδειγματικό τρόπο.
3. Οι ευθύνες της ηγεσίας του Κόμματος είναι τεράστιες και καθίστανται ακόμη πιο σοβαρές από τη στιγμή που συνεχίζει να αρνείται να τις αναγνωρίσει και να τις παραδεχτεί, από τη στιγμή που ενοχοποιεί, ασυλλόγιστα και ακατανόητα, τις ίδιες τις λαϊκές και εργαζόμενες μάζες, τα μικροαστικά στρώματα, γιατί έπεσαν «θύματα των αυταπατών τους» και της «διαχειριστικής λογικής» της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ!
Η ηγεσία του Κόμματος αποδεικνύει με τη στάση της, στην καλύτερη περίπτωση, ότι είναι ολοκληρωτικά αποσπασμένη από τη συγκεκριμένη πραγματικότητα, ότι έχει κατασκευάσει στο μυαλό της και υπηρετεί μια εικονική πραγματικότητα, θολή και συγχυσμένη κι αυτή, που την έχει θεωρητικοποιήσει και που αυτή οδηγεί στη μείωση του κύρους του Κόμματος, στην απομάκρυνση λαϊκών δυνάμεων από αυτό, στην αποδιάρθρωση και στην ασυναρτησία του πολιτικού του λόγου, στη διάλυση της οργανωτικής του δομής, στον πολιτικό και ιδεολογικό αφοπλισμό των μελών του κόμματος, των οπαδών και ψηφοφόρων του. Με τη στάση της αυτή, επίσης, η ηγεσία του Κόμματος συμβάλλει στην καλλιέργεια εύλογων αποριών, αναπάντητων ερωτημάτων, ενοχικών αισθημάτων και τάσεων φυγής και απομάκρυνσης των κομματικών δυνάμεων που απέμειναν σ’ αυτό.
Η απόφαση της Ολομέλειας της ΚΕ του Κόμματος, της 18ης του Ιούνη, καταδεικνύει την αποφασιστικότητα της ηγεσίας του Κόμματος να φορτώσει τις ευθύνες για το κραυγαλέα άσκημο εκλογικό αποτέλεσμα στον ίδιο τον εργαζόμενο λαό, να προχωρήσει στον ίδιο ολισθηρό δρόμο που έχει χαράξει. Αναδεικνύει την περίσσεια του ανορθολογικού πολιτικού λόγου που χαρακτηρίζει τη σημερινή ηγεσία του Κόμματος, την αμεριμνησία της και την έλλειψη ευθύνης για το μέλλον του και την ύπαρξή του, αποκαλύπτει τον αλαζονικό της χαρακτήρα.
Η ηγεσία του Κόμματος δεν αντιλαμβάνεται ότι ήδη άλλαξαν οι όροι για την πολιτική δράση του Κόμματος και της δυναμικής του μέσα στο λαϊκό και εργατικό κίνημα, της εθνικής και διεθνούς απήχησής του. Ο σχηματισμός κυβέρνησης και η προσπάθεια για τη διαμόρφωση ενός νέου αστικού πολιτικού συστήματος περιλαμβάνει την με κάθε κόστος εφαρμογή του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, γεγονός που θα οδηγήσει στην αύξηση του αυταρχισμού και της καταστολής, την ίδια στιγμή που το μακρύ χέρι της «Χρυσής Αυγής» θα αναλαμβάνει να «παρεμβαίνει» στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας και στην καθημερινότητα των εργαζομένων με την καλλιέργεια του φόβου και της τρομοκρατίας.
Όσο για τη δική μας πρωτοβουλία να δημοσιοποιήσουμε το πολιτικό και κομματικό μας πρόβλημα αμέσως μετά τις εκλογές της 6ης του Μάη ήρθε η ίδια η ζωή να μας δικαιώσει μπροστά στα μάτια όλων των κομματικών δυνάμεων, των οπαδών και ψηφοφόρων του Κόμματος, να αποδείξει την πολιτική αμετροέπεια όλων εκείνων που μας κατηγόρησαν για τους άδηλους σκοπούς μας, την ίδια στιγμή που οι μεν μας κατέτασσαν στην «απέναντι όχθη» ως «άσπονδους φίλους» και οι άλλοι «στο πλευρό» της ηγεσίας. Αυτοί οι τελευταίοι δεν είχαν καν και το πολιτικό θάρρος να ανακοινώσουν την ανοιχτή τους υποστήριξη στο Κόμμα στις εκλογές, μιλούσαν και μιλούν στο όνομα της σωτηρίας του, αλλά, δυστυχώς, στην πραγματικότητα, λειτουργούν ως κληρονόμοι των ερειπίων του. Από την πλευρά μας κλείνουμε οριστικά και αμετάκλητα αυτό το θέμα και «με τους μεν» και «με τους δε» και δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για το ΚΚΕ και να παλεύουμε με το ΚΚΕ.
Β. Ποιοι παράγοντες διαμόρφωσαν το εκλογικό αποτέλεσμα
Η εκλογική αποτυχία του Κόμματος δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία». Είναι το αδιαμφισβήτητο αποτέλεσμα της συνολικής πορείας του, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια μετά το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης. Οι παράγοντες που το διαμόρφωσαν είναι οι παρακάτω:
1. Η εγκατάλειψη εκ μέρους της ηγεσίας του Προγράμματος του Κόμματος, που ψηφίστηκε στο 15ο Συνέδριο. Με τον τρόπο αυτό στερήθηκε τη δυνατότητα να προτείνει λύση στην πιο κρίσιμη περίοδο που οι εργαζόμενοι, μετά την εγκατάλειψη του δικομματισμού, πρακτικά έβαζαν θέμα διακυβέρνησης της χώρας. Ταύτισε την τακτική με τη στρατηγική - αποκλείοντας τη πρώτη και στρέφοντάς τη, ταυτόχρονα, σε βάρος της δεύτερης, και εγκλωβίστηκε στο στρατηγικό στόχο του κόμματος με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην εργάζεται για να δημιουργηθεί το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο πάλης, που θα διεκδικούσε και τη διακυβέρνηση της χώρας και την εξουσία, αλλά, παραπέρα, αφού, μ’ αυτόν τον τρόπο δε δημιουργούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη σοσιαλιστική επανάσταση τελικά να την υπονομεύει αδυνατίζοντας στο έπακρο τη δύναμη και το ρόλο του Κόμματος, που είναι προϋπόθεση για την πραγματοποίησή της.
2. Η ουσιαστική εγκατάλειψη της ιδεολογία μας και η αντικατάστασή της από ένα συνοθύλευμα τροτσκιστικών και νεοτροτσκιστικών επεξεργασιών, που ιστορικά αποδείχτηκαν λαθεμένες, έχουν ως υπόστρωμα τη μικροαστική ανυπομονησία για τη σοσιαλιστική επανάσταση, ενώ δεν είναι σε θέση στο πολιτικό επίπεδο να αποδώσουν πολιτικές λύσεις με βάση τη λενινιστική αρχή: «συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης». Η ηγεσία του Κόμματος παρασύρθηκε από το γενικό σχήμα ότι ανάμεσα σε δυο κοινωνικοοικονομικούς σχηματισμούς δεν μπορεί να παρεμβληθεί ένας τρίτος, που αυτό είναι σωστό, αλλά το επέκτεινε και στα ζητήματα της πολιτικής εξουσίας, πράγμα που είναι λάθος. Δεν υπάρχει πλήρης αντιστοιχία ανάμεσα στο «πολιτικό» και το «κοινωνικό». Έτσι διέγραψε τις μεταβατικές περιόδους, οι οποίες υπάρχουν στην κοινωνία (και στη φύση) και ιστορικά έχουν καταγραφεί (και στη φύση έχουν αποτυπωθεί).
3. Η πολιτική και η στάση του Κόμματος στο εργατικό κίνημα, γιατί απομονώθηκε από την εργατική τάξη, γιατί πέραν του αναγκαίου πολιτικού και ιδεολογικού διαχωρισμού με τις αστικορεφορμιστικές, σοσιαλρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις διαχώρισε και οργανωτικά το εργατικό κίνημα κάθετα μέχρι κάτω. Το αποτέλεσμα ήταν να αποσύρει πρακτικά και επί της ουσίας τις δυνάμεις του από τα σωματεία και τις ομοσπονδίες με παράγωγο αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασχοληθεί ουσιαστικά, παρά μόνο αποσπασματικά, με τα πραγματικά και άμεσα προβλήματα των εργαζομένων, στη σύνδεσή τους με το πρόγραμμα του κόμματος και την προοπτική του σοσιαλισμού, αφού αναίρεσε τη βασική αρχή του κομμουνιστικού κινήματος ότι «το κόμμα είναι ο επιστημονικός σοσιαλισμός μέσα στο εργατικό κίνημα». Το γενικό αποτέλεσμα ήταν να αδρανοποιηθούν τα σωματεία των εργαζομένων, αυτός ο θεμελιώδης και αναντικατάστατος οργανωτικός και συνδικαλιστικός θεσμός τους. Έτσι το Κόμμα μας δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει παράλληλα και τον κυβερνητικό συνδικαλισμό και γενικότερα τον οπορτουνισμό. Τελικά αυτή η πολιτική και η στάση του Κόμματος έφερε και τη μείωση των δυνάμεών του μέσα στο εργατικό κίνημα.
4. Η οργανωτική του δομή και λειτουργία, γιατί αναίρεσε στην πράξη το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και τους λενινιστικούς κανόνες λειτουργίας ενός επαναστατικού, κομμουνιστικού κόμματος. Αφαίρεσε το αντικείμενο δουλειάς των ΚΟΒ με αποτέλεσμα αυτές να γενικολογούν γύρω από το στρατηγικό στόχο του κόμματος, να αποσπαστούν από τη ζωντανή πραγματικότητα των εργαζομένων, να σπάσουν τους δεσμούς τους μ’ αυτούς. Να μη μπορούν να αναπτύξουν τη δράση τους στο χώρο τους, που είναι το οξυγόνο για τη λειτουργία των ΚΟΒ, το καθημερινό «σχολείο» για τη δραστηριότητα των κομματικών μελών και για την ανάδειξη στελεχών. Αυτή η κατάσταση έφερε οργανωτική καχεξία και η ανάδειξη των στελεχών δεν ήταν το αποτέλεσμα της δράσης τους και της άμεσης επαφής τους με τους εργαζόμενους.
Γ. Το Κόμμα μας βρίσκεται σε κρίση
Το Κόμμα μας έχει περιέλθει σε κρίση. Κρίση που εκφράζεται στην πολιτική του, την ιδεολογία του και την οργανωτική του λειτουργία. Κορυφαία έκφραση αυτής της κρίσης, γι αυτή τη περίοδο, είναι η ίδια η αλαζονική στάση της ηγεσίας του Κόμματος που αυτοεπαίρεται ότι εν γνώσει της ως προς το εκλογικό αποτέλεσμα πήγε «κόντρα στο ρεύμα». Δηλαδή, ισχυρίζεται η ηγεσία του Κόμματος ότι είχε προβλέψει το εκλογικό αποτέλεσμα και πήγε στις εκλογές «χτυπώντας τις καμπάνες» μήπως και ακούσουν οι εργαζόμενοι και ο ελληνικός λαός για την «εργατική, λαϊκή εξουσία». Αδιαφόρησε παγερά και παρέκαμψε όλες τις σαφείς και καταγεγραμμένες προειδοποιήσεις εκ μέρους των οπαδών και ψηφοφόρων του Κόμματος για τη γραμμή του Κόμματος. Δεν έλαβε υπόψη της ότι στις δημόσιες συσκέψεις κανείς από τους οπαδούς του Κόμματος δεν τη κατηγόρησε γιατί είπε «όχι» στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την «Αριστερή κυβέρνηση». Την κατηγόρησαν, όμως, γιατί εγκατέλειψε το Πρόγραμμα του Κόμματος.
Μία απάντηση και ένα ερώτημα.
Η απάντηση είναι: Το Κόμμα μας από τότε που δημιουργήθηκε πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα. Πηγαίνει κόντρα στις αστικές ιδεολογίες, στα κόμματα της ολιγαρχίας, στη σοσιαλδημοκρατία, στο φασισμό, στις προκαταλήψεις των λαϊκών μαζών, στις αντιδημοκρατικές πρακτικές των αστικών πολιτικών δυνάμεων, στην καταστολή, στον αυταρχισμό, στον πόλεμο, στον ανορθολογισμό, στο μυστικισμό, στη μεταφυσική, στις θρησκείες, στις θεωρίες της «ψωροκώσταινας», στην καθυστέρηση, στην εξαθλίωση των εργαζομένων, στην υποτέλεια, στην εξάρτηση, στις ξένες επεμβάσεις, στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό.
Σ’ αυτήν την αιματόβρεχτη και γεμάτη θυσίες πορεία κόντρα στο ρεύμα απέκτησε κύρος, καθορίστηκε ως ιστορικός πατριωτικός και διεθνιστικός προοδευτικός πολιτικός οργανισμός με αδιαμφισβήτητη προσφορά στην ιστορική εξέλιξη της χώρας μας. Υποκλίθηκαν μπροστά του ακόμη και οι αντίπαλοί του. Κόντρα στο ρεύμα αυξήθηκε στις εκλογές του 1981 και κόντρα στο ρεύμα αύξησε τις ψήφους του στις εκλογές το 1985, παρά τη μικρή μείωση του ποσοστού του.
ΠΟΤΕ, όμως δεν πήγε κόντρα στους όρους και τις προϋποθέσεις ωρίμανσης της πολιτικής συνείδησης των λαϊκών μαζών. Και εδώ είναι το πρόβλημα. Η ηγεσία του Κόμματος οδήγησε τα πράγματα σε τέτοιο σημείο, που στη συνείδηση των εργαζομένων και των λαϊκών μαζών να μειωθεί το κύρος του, να απαξιωθεί ο πολιτικός του λόγος με αποτέλεσμα να του γυρίσουν την πλάτη.
Το ερώτημα είναι: Πως συμβαίνει οι θέσεις του Κόμματος να έχουν ευρύτερη απήχηση αλλά να βρίσκονται «σε αναντιστοιχία» με το εκλογικό αποτέλεσμα και ταυτόχρονα να έχει προβλέψει αυτό το αποτέλεσμα; Κάθε πολιτικός οργανισμός που προβλέπει ότι το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό γι αυτόν, ταυτόχρονα, διαπιστώνει ότι η απήχηση των θέσεών του μειώνεται. Κάθε πολιτικός οργανισμός που διαπιστώνει την ευρύτερη απήχηση των θέσεών του ανταμείβεται με την αύξηση των δυνάμεών του, ίσως όχι στο βαθμό που θα έπρεπε. Πως εδώ, με την ηγεσία του Κόμματος, συμβαίνει αυτό το παράλογο φαινόμενο;
Φαίνεται ότι η ηγεσία του Κόμματος δεν έχει αντιληφθεί ακόμη ότι το Κόμμα μας το στήριξαν και το ψήφισαν αυτοί που το πόναγαν, που αντιλαμβάνονταν την αναγκαιότητα της ύπαρξής του, την αναγκαιότητα να μην αποκλειστεί από τη βουλή κι ας διαφωνούσαν με την πολιτική του γραμμή. Και μ’ αυτήν την έννοια σημειώθηκαν και ορισμένες επιστροφές ψηφοφόρων.
Το Κόμμα μας βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Οι κομματικές δυνάμεις θα επωμιστούν το δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης και ανάτασης του Κόμματος. Όλοι πρέπει να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας και όλες μας τις δυνάμεις. Η ηγεσία του Κόμματος πρέπει να αντιληφθεί και να αναλάβει τις ευθύνες της και να διευκολύνει την ανασυγκρότηση του Κόμματος. Αυτό που χρειάζονται αυτή τη στιγμή οι κομματικές δυνάμεις είναι να κατανικήσουν τα αισθήματα λύπης και απογοήτευσης. Αυτό που δεν χρειάζονται οι κομματικές δυνάμεις είναι να βρεθούν μπροστά σε ένα ανοίκειο κυνήγι μαγισσών. Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές.
18/06/2012
πηγη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
νιωθω την τρολλα στο αιμα μου ποποποποποποοοοοοοοοοοοοο εχω πεθανει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
δεν αντεξα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
εισαι απλα προκατελλημενος
γιατι ψεμματα λεει?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Αυτο που λες το εφαρμοζουν ολα τα κομματα. Οποτε ας ξυπνησουν ολοι.
το θρεντ αναφερεται στο ΚΚΕ οποτε για αυτο τον λογο αναφερθηκα σε αυτο
δεν ειπα οτι δεν ισχυουν και για τα υπολοιπα κομματα (και λαθος μου)
γενικα οσο θεωρουμε οτι ενα κομμα (ειτε το λενε ΚΚΕ ειτε Συριζα ειτε πασος ειτε δεν ξερω τι) μπορει μαγικα να λυσει τα προβληματα μας τοτε ειμαστε αξιοι της μοιρας μας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
ενα ματσο γραφικοι που πανε σε πριβε απεργιες και εκδηλωσεις, ζουν σε μια φανταστικη πραγματικοτητα και γενικα την εχουν δει η επιτομη του ΄΄λαικου και ταξικου κινηματος''( του οποιου ειναι η ντροπη).
προς ολα τα παιδακια που λατρευουν το ''Κομμα'' σαν Θεο: θα καταλαβετε καποια στιγμη οτι δεν νοιαζεται για σας. Ειστε απλα ενα αναλωσιμο μια μοναδα για να συνεχισει την φανφαρα και την μεγαλοστομια του. Δεν νοιαζεται για σας και οταν παψετε να στε χρησιμοι θα σας πεταξει σαν στημενη λεμοκουπα
Μεχρι τοτε συνεχιστε να το παιζετε προστατες και να ζειτε την αυταπατη σας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.