lowbaper92
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο lowbaper92 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,504 μηνύματα.
26-04-13
22:11
Πάντως, η άποψη που έχω σχηματίσει εγώ είναι πως η διάσταση απόψεων στο ζήτημα των εθισμένων τοξικομανών, οφείλεται στο γεγονός ότι η μία πλευρά αναγνωρίζει το πρόβλημα και ότι αυτό θα συνεχίσει να υπάρχει για κάμποσο καιρό ακόμα, συνεπώς προσπαθεί να το διαχειριστεί όσο πιο ορθολογικά γίνεται θεωρώντας δεδομένη την ύπαρξή του, ενώ η άλλη πλευρά έχει πλάσει στο μυαλό της μια ιδανική κατάσταση, και θέλει να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα ώστε να προσαρμόσει τους ανθρώπους σ' αυτήν την κατάσταση, και όχι να διαχειριστεί την κατάσταση με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων.
Επαναλαμβάνω αυτό που είπε ο epote λίγο πριν. Στόχος πρέπει να είναι η κατάκτηση περισσότερων ελευθεριών, όχι λιγότερων. Σε γενικότερα πλαίσια, θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος έχει αποκλειστικά και μόνο αυτός δικαίωμα πάνω στο σώμα του. Αυτός αποφασίζει πως θα ζήσει τη ζωή του, και τι θα βάζει στο σώμα του, και στο βαθμό που δεν καταπατά τα δικαιώματα άλλων, δεν έχει κανείς, μα κανείς, το δικαίωμα να του το απαγορεύσει. Ως ενήλικοι, και έχοντας σώας τας φρένας, μπορεί ο καθένας μας να αποφασίζει για τον εαυτό του, και δεν έχρισε κανείς κανέναν (από τον καθένα μας που γράφει εδώ, μέχρι το ίδιο το κράτος) ως "μπαμπά-προστάτη", που θα μας απαγορέψει κάτι για το καλό μας. Κι επειδή βλέπω ότι έχετε δύο μέτρα και δύο σταθμά, και το τσιγάρο, το αλκοόλ και το junk food είναι ανθυγιεινά, να τα απαγορέψουμε κι αυτά για το καλό μας? Αν επιτρέπεις στο κράτος να παρεμβαίνει στην προσωπική σου ζωή, ποιος σου εξασφαλίζει που θα σταματήσουν οι δικαιοδοσίες του? Σήμερα το κράτος σου υποδεικνύει τι θα βάλεις στο σώμα σου για το καλό σου, αύριο θα σου υποδεικνύει τι θα βάλεις στο μυαλό σου, απαγορεύοντας βιβλία που δε γουστάρει, για το καλό της κοινωνικής ειρήνης.
Και το παράδοξο είναι, και το βρίσκω αρκετά απογοητευτικό, ότι τόσες σελίδες υποστηρίζεται η απαγόρευση από so called "ελευθεριακά" άτομα, με την ευρεία έννοια του όρου, από την άποψη ότι επιθυμείτε ελεύθερες, ακρατικές, αταξικές κοινωνίες. Ε λοιπόν, η ελευθερία δεν επιβάλλεται με νόμους guys. Στόχος θα έπρεπε να είναι η λαϊκή χειραφέτηση, όχι η χειραγώγηση με νόμους. Στόχος θα έπρεπε να είναι η μείωση των δικαιοδοσιών του κράτους, όχι η ενίσχυσή τους, ούτε καν στο βωμό του ανώτερου ιδανικού. Μια κοινωνία πραγματικά ελεύθερη είναι αυτή που δε θέλει και δεν έχει ανάγκη τα ναρκωτικά, όχι αυτή που δεν μπορεί να τα βρει (που και να τα απαγορεύσεις, θα τα βρει, μην κοροϊδευόμαστε). Είπε ο House, και συμφωνώ μαζί του, ότι δεν είναι ανέφικτη μια κοινωνία ανεξάρτητη από ναρκωτικά, γιατί δεν είναι εκ γενετής βιολογική ανάγκη επιβίωσής μας το ναρκωτικό. Αν και πότε θα φτάσουμε σ' αυτήν την κοινωνία δεν το ξέρω. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να γίνει στο παρόν οικονομικοπολιτικό σύστημα, ειδικά με τις ισχύουσες κοινωνικές συνθήκες, και είμαι 100% βέβαιος ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει ούτε με νόμους, ούτε με απαγορεύσεις. Αν είναι, προκειμένου η κοινωνία "να ζήσει ελεύθερη", να την αναγκάσουμε να ζήσει έτσι, μη σώσει να βιώσει τέτοια βιασμένη ελευθερία.
Αναφέρθηκαν πριν κάποιες σελίδες δυο απόψεις. Η πρώτη είναι ότι με τη νομιμοποίηση θα γεμίσουμε παντού τοξικομανείς. Το θεωρώ καταστροφολογία, ανάλογου επιπέδου με το "χωρίς θεό θα γεμίσουμε παντού βιαστές και δολοφόνους". Δηλαδή, υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που δηλώνει ότι αν αποποινικοποιηθούν τα ναρκωτικά, θα αρχίσει να τρυπιέται?
Η δεύτερη άποψη ήταν, ότι με τη νομιμοποίηση δε θα σταματήσει η κερδοσκοπία μέσω των ναρκωτικών καθώς υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να βγάλεις λεφτά απ' αυτά. Απ' ότι ξέρω, η νοθευμένη ηρωίνη, στη μαύρη αγορά, κάνει στην καλύτερη 30-40€. Αν η καθαρή πουλιόταν στο φαρμακείο στην τιμή κόστους (πόσο να'ναι? 5-10€, υποθέτω, μπορεί και λιγότερο), δε νομίζω να μπορούσε κανείς να κερδοφορήσει πουλώντας την φθηνότερα.
Τεσπα, μακρηγόρησα και φοβάμαι ότι θα μου απαντήσετε tl;dr... Ας κλείσω με δυο τραγουδάκια
Επαναλαμβάνω αυτό που είπε ο epote λίγο πριν. Στόχος πρέπει να είναι η κατάκτηση περισσότερων ελευθεριών, όχι λιγότερων. Σε γενικότερα πλαίσια, θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος έχει αποκλειστικά και μόνο αυτός δικαίωμα πάνω στο σώμα του. Αυτός αποφασίζει πως θα ζήσει τη ζωή του, και τι θα βάζει στο σώμα του, και στο βαθμό που δεν καταπατά τα δικαιώματα άλλων, δεν έχει κανείς, μα κανείς, το δικαίωμα να του το απαγορεύσει. Ως ενήλικοι, και έχοντας σώας τας φρένας, μπορεί ο καθένας μας να αποφασίζει για τον εαυτό του, και δεν έχρισε κανείς κανέναν (από τον καθένα μας που γράφει εδώ, μέχρι το ίδιο το κράτος) ως "μπαμπά-προστάτη", που θα μας απαγορέψει κάτι για το καλό μας. Κι επειδή βλέπω ότι έχετε δύο μέτρα και δύο σταθμά, και το τσιγάρο, το αλκοόλ και το junk food είναι ανθυγιεινά, να τα απαγορέψουμε κι αυτά για το καλό μας? Αν επιτρέπεις στο κράτος να παρεμβαίνει στην προσωπική σου ζωή, ποιος σου εξασφαλίζει που θα σταματήσουν οι δικαιοδοσίες του? Σήμερα το κράτος σου υποδεικνύει τι θα βάλεις στο σώμα σου για το καλό σου, αύριο θα σου υποδεικνύει τι θα βάλεις στο μυαλό σου, απαγορεύοντας βιβλία που δε γουστάρει, για το καλό της κοινωνικής ειρήνης.
Και το παράδοξο είναι, και το βρίσκω αρκετά απογοητευτικό, ότι τόσες σελίδες υποστηρίζεται η απαγόρευση από so called "ελευθεριακά" άτομα, με την ευρεία έννοια του όρου, από την άποψη ότι επιθυμείτε ελεύθερες, ακρατικές, αταξικές κοινωνίες. Ε λοιπόν, η ελευθερία δεν επιβάλλεται με νόμους guys. Στόχος θα έπρεπε να είναι η λαϊκή χειραφέτηση, όχι η χειραγώγηση με νόμους. Στόχος θα έπρεπε να είναι η μείωση των δικαιοδοσιών του κράτους, όχι η ενίσχυσή τους, ούτε καν στο βωμό του ανώτερου ιδανικού. Μια κοινωνία πραγματικά ελεύθερη είναι αυτή που δε θέλει και δεν έχει ανάγκη τα ναρκωτικά, όχι αυτή που δεν μπορεί να τα βρει (που και να τα απαγορεύσεις, θα τα βρει, μην κοροϊδευόμαστε). Είπε ο House, και συμφωνώ μαζί του, ότι δεν είναι ανέφικτη μια κοινωνία ανεξάρτητη από ναρκωτικά, γιατί δεν είναι εκ γενετής βιολογική ανάγκη επιβίωσής μας το ναρκωτικό. Αν και πότε θα φτάσουμε σ' αυτήν την κοινωνία δεν το ξέρω. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να γίνει στο παρόν οικονομικοπολιτικό σύστημα, ειδικά με τις ισχύουσες κοινωνικές συνθήκες, και είμαι 100% βέβαιος ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει ούτε με νόμους, ούτε με απαγορεύσεις. Αν είναι, προκειμένου η κοινωνία "να ζήσει ελεύθερη", να την αναγκάσουμε να ζήσει έτσι, μη σώσει να βιώσει τέτοια βιασμένη ελευθερία.
Αναφέρθηκαν πριν κάποιες σελίδες δυο απόψεις. Η πρώτη είναι ότι με τη νομιμοποίηση θα γεμίσουμε παντού τοξικομανείς. Το θεωρώ καταστροφολογία, ανάλογου επιπέδου με το "χωρίς θεό θα γεμίσουμε παντού βιαστές και δολοφόνους". Δηλαδή, υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που δηλώνει ότι αν αποποινικοποιηθούν τα ναρκωτικά, θα αρχίσει να τρυπιέται?
Η δεύτερη άποψη ήταν, ότι με τη νομιμοποίηση δε θα σταματήσει η κερδοσκοπία μέσω των ναρκωτικών καθώς υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να βγάλεις λεφτά απ' αυτά. Απ' ότι ξέρω, η νοθευμένη ηρωίνη, στη μαύρη αγορά, κάνει στην καλύτερη 30-40€. Αν η καθαρή πουλιόταν στο φαρμακείο στην τιμή κόστους (πόσο να'ναι? 5-10€, υποθέτω, μπορεί και λιγότερο), δε νομίζω να μπορούσε κανείς να κερδοφορήσει πουλώντας την φθηνότερα.
Τεσπα, μακρηγόρησα και φοβάμαι ότι θα μου απαντήσετε tl;dr... Ας κλείσω με δυο τραγουδάκια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.