Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Παντως οσον αφορα το τοπικ, μηπως υπαρχει και ο διαχωρισμος "αγαπαω", και "αγαπαω-ειμαι ερωτευμενος".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Το χουμε 100 φορες : Οχι ! δε διαβαζω ποτέ αυτα που γραφω ! Δε τα σκεφτομαι καν ! Εχω ενα προγραμματακι και φτιαχνει μονο του τυχαιες φρασουλεςΜα τι λες????????
Διαβαζεις αυτα που γραφεις???
Σε μπερδεψα γιατι το γενικευσα, ή μαλλον ανεφερα μια αλλη υποθετικη κατασταση.
Γυρνοντας στο θεμα του τοπικ : πως νιωθεις οτι προστατευεις τον εαυτο σου, διαγραφοντας,ξεχνοντας ή αντιπαθοντας το ατομο που σε πονεσε ; Και more importantly, πως το καταφερνεις ; (δεδομενου οτι διαβασες αυτο που απαντησα στην ΚΕ )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αληθεια ; Μπραβο σου τοτε. Γιατι η πλειοψηφια απλα δηλωνει ετσι.μα αυτά τα θέλω και για τον γείτονα μου βρε Λόριεν
και για την ψιλικατζού της γειτονιάς μου....
όλους αυτούς τους αγαπάω?
η αγάπη πιστεύω ότι είναι πολύ περισσότερα απ το ενδιαφέρον να είναι καλά ο άλλος και να μην πάθει κακό...
Παντως δε ξερω τι θελετε να πειτε δλδ. Οτι μιλαει κανεις για την ιδια αγαπη που υπηρχε οταν η σχεση ηταν στα φόρτε της ; Μα αυτο δεν γινεται ετσι κι αλλιως ! Το τοπικ λεει αν σταματας να αγαπας. Οχι αν εχεις κολλησει και εισαι τρελα ερωτευμενος με το ατομο που πχ σε χωρισε. Αυτονοητο δεν ηταν ;
Δεν ειπα να μην αγαπας τον εαυτο σου. Ναι το προβλημα, ειναι να αγαπας τον εαυτο σου περισσοτερο απο τον αλλο. Και ειπες, πως δεν ειπες. Εκει ειναι γραμμενο. Και το επαληθευεις και τωρα δλδ. Το να δυστυχεις οσο γινεται λιγοτερο, απο μονο του, δεν ειναι κακο. Αλλα οταν το ποσο θα δυστυχησεις ειναι συναρτηση του πόσο θα δυστυχησεις καποιον αλλο, ...ε εσυ θα προτιμησεις να κανεις περισσοτερο κακο στον αλλο. Και οταν αυτος ο αλλος ειναι καποιος που αγαπας/αγαπησες/το ετερον ημιση, το ολο θεμα για μενα καπου χανει το νοημα.Αν δεν αγαπησεις εσυ τον εαυτο σου, πως περιμενεις να αγαπηθεις...? Το προβλημα ειναι αν αγαπω εμενα περισσοτερο απο τον αλλο? Δεν ειπα οτι δεν τον αγαπω τοσο πολυ οσο αγαπω εμενα..(αλλωστε χρησιμοποιησα την λεξη "μαλλον").
Το σιγουρο ειναι οτι δε με αγαπω λιγοτερο...
Μου εχουν πει οτι αυτο ειναι εγωισμος... Αλλα επειδη μια ζωη την εχουμε, και δεν παω για να αγιασω, σκοπευω (οσο περναει απο το χερι μου τλχ) να "δυστυχω", οσο γινεται λιγοτερο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αν ισχυει αυτο τοτε ισως να μην αγαπησεις πραγματικα ποτέ, με την εννοια που πρεπει να εχει η λεξη (οχι οπως την εχουμε ξεφτιλισει δλδ). (για ολους ισχυει φυσικα)Μπορει να γινω πολυ σκληρη, αλλα μαλλον αγαπω περισσοτερο τον εαυτο μου απο ολους τους υπολοιπους....
Συμφωνω. Γιαυτο ειπαμε οτι δε μιλαμε για ερωτικη αγαπη πλεον. Αλλα κι αυτο που περιγραφεις, αν οντως το νιωθουμε και το πιστευουμε, και δε το λεμε απλως, αγαπη ειναι. Απλα οχι της ιδιας μορφης.επιμένω ότι μπορεί να αγάπησες κάποιον κάποτε και να πάψεις να τον αγαπάς...
ναι οκ μπορεί να τον νοιάζεσαι πλέον, να μην θες το κακό του, να εύχεσαι να μην τον βρουν συμφορές ότι κι αν σου έκανε, να τον σκέφτεσαι και κάθε blue moon αλλά μέχρι εκεί....
(κι όλα αυτά τα καλά πράγματα αφού περάσει καιρός και πάψεις να πονάς)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Υπενθυμιζω οτι δε μιλαμε για ερωτικη αγαπη, ετσι ; Και υπαρχουν ατομα που επισης πονεσαν πολυ, "παραπανω αποσο μπορουσαν να αντεξουν", αλλά επισης μπορεσαν να συνεχιζουν να αγαπουν το ατομο που τους πονεσε. Οπου σε αυτες τις περιπτωσεις "αγαπω" = νοιαζομαι, θελω το καλο του κλπ. Χωρις αυτο να σημαινει οτι εχουν ορεξη να συναναστρεφονται (αφου θα ειναι κατι οδυνηρο επισης).λοιπόν απ τις 5/12/05 που δημιουργήθηκε αυτό το θέμα, αν θυμάμαι καλά, πρέπει να είμαι η μόνη που πιστεύει ότι παύεις να αγαπάς κάποιον όταν αυτός ο κάποιος σου μπιπ το ταμτιριρι ....
εξακολουθώ να πιστεύω ότι είσαστε πολύ καλοί άνθρωποι που θα συνεχίζατε να αγαπάτε κάποιον ο οποίος σας έκανε "κακό"
εγώ πάντως - όπως έχω ξαναγράψει - έχω σταματήσει να αγαπώ άτομο το οποίο κάποτε λάτρευα, όταν αυτό το άτομο με πόνεσε παραπάνω απ όσο μπορούσα να αντέξω...
κάποια στιγμή λειτουργεί ο μηχανισμός της αυτοπροστασίας
Συμφωνω αλλά εχουν σημασια οι περιστασεις.Κι εγώ έτσι νιώθω ΚουΕ, δεν είσαι μόνη στο σύμπαν. Συμφωνώ ότι ίσως μετά από καιρόοοοο μπορεί να σου φύγει η πικρία κάπως, και να κρατήσεις αυτό που λέμε καλές στιγμές, αλλά αν κάποιος άνθρωπος μου φερθεί πολύ πολύ άσχημα, εκεί τέλειωσε και η αγάπη.
Εχετε σκεφτει οτι μπορει το ατομο που μας πληγωσε, να το εκανε επειδη εφτασε τα ορια του ; Δεν μπορουσε να ειναι πιο ωριμο, να αντιδρασει σωστα, σαλταρε, τα δε ολα. Μπορει εμεις να αντιμετωπιζαμε μια κατασταση καλυτερα, αλλα αυτο δε σημαινει οτι μπορουν ολοι. Και μη μπορωντας να το κανουν, ευκολα μπορουν να πληγωσουν ατομα που δε θελουν. Και να εχουν και τυψεις γιαυτο ενδεχομενως. Ενα τετοιο ατομο, οσο και να το κατηγορησεις, οσο και να πονεσες, καποια στιγμη συνηδητοποιεις οτι μεχρι εκει μπορουσε. Ουτε αυτο σε κανει να πονας λιγοτερο, αλλά τουλαχιστον έχει διαφορά από ενα ατομο που συνηδειτά φερθηκε ασχημα, ενω μπορουσε να το αποφυγει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.