elepan
Δραστήριο μέλος
Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
17-07-13
03:21
Έντονη αμηχανία,δυσκολία στη βλεματική επαφή κρίσεις άγχους κτλ είναι καθημερινό φαινόμενο.Παθαίνω κρίσεις άγχους σε συγκοινωνίες,σε χώρους που υπάρχουν παντού βλέμματα και δε ξέρω πως να κοιτάξω,πως να φερθώ κτλ.Στα πάρτυ είμαι σαν αγκούρι και φαίνεται έντονα η αμηχανία και γενικότερα δε μπορώ και δε το αντέχω να έρχομαι πιο κοντά με ανθρώπους.Νιώθω ότι δε μπορώ να το αντιμετωπίσω.Νιώθω άβολα με το κόσμο.Το να πάω στο κομμωτήριο είναι ένας άθλος πραγματικά.Συνήθως φέρνω και φίλους για να νιώθω πιο χαλαρά.Τη τελευταία φορά είχα ιδρώσει από την αμηχανία,επειδή ο τύπος που με κούρευε ήταν κοινωνικός και μου έπιασε τη κουβέντα.Μικρός δε πήγαινα στο φούρνο και για τσιγάρα των γονιών λόγω αμηχανίας και πολλές τέτοιες καταστάσεις.Ακόμα και με κοντινά άτομα,δε νιώθω άνετα αν με πλησιάσουν πολύ.Θέλω πάντα ένα safe distance για να νιώθω χαλαρός.
Τα δύο άτομα που έχω στην δουλειά....είναι ιδιαιτέρως κοινωνικά και ουδέποτε αντιλήφθηκα πως έχουν θέμα επικοινωνίας. Μιλούν άνετα μαζί μου και μου ανοίγονται. Φαντάζομαι...μου μιλούν επειδή με νοιώθουν κοντά τους και όχι επειδή είμαι προιστάμενός τους. Δεν γνωρίζω βέβαια πως είναι στην προσωπική τους ζωή. Αλλά αν κάποιος τα δει εν ώρα εργασίας, ούτε που θα το καταλάβει.
Θέλω επίσης να πω, πως είναι από τα πιο ευγενικά άτομα που έχω στην ομάδα μου. Εκτός από τις πολύ ιδιαίτερές τους γνώσεις, ώρες ώρες βγάζουν μια καταπληκτική ευαισθησία.
Ήρθαν πριν από δυο χρόνια στον όμιλο και το πρώτο 8μηνο ήταν κοντά τους ένας ψυχίατρος και ένα άτομο της εταιρείας, που είχαν κατά κάποιον τρόπο αναλάβει την ένταξη τους στο σύνολο. Μπορώ να πω ....ότι μπήκαν στην ομάδα πολύ άνετα.
Μπράβο που μοιράστηκες την ιστορία σου. Πιστεύω πως θα σου πάνε όλα καλά. Και σου το εύχομαι....
Άλλωστε τα περισσότερα χαρακτηριστικά που προανέφερες, τα έχουν και άτομα εσωστρεφή, χωρίς απαραίτητα να έχουν ασπεργκερ.
Χαίρομαι πάντως, που όλο και περισσότερες εταιρείες συνεργάζονται με αυτά τα παιδιά.
Πιστεύω πως η εργασία τους αλλάζει άρδην τη ζωή και κυρίως την ψυχολογία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
elepan
Δραστήριο μέλος
Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
08-07-13
13:45
Παρ'ολα αυτά όμως γιατί σας νοιάζει τόσο για το τι θα πει ο οποιοσδήποτε κάτι για σας και τον ψυχίατρό σας;
Και για να πει κάποιος κάτι σημαίνει πως δεν ξέρει τι πάει να πει ψυχίατρος ή δεν ξέρει κάποιον αξιόλογο.
Και να μην συνδυάζετε τόσο ο ψυχίατρος με το Asperger γιατί συνήθως πολλές άλλες κατηγορίες ανθρώπων τρέχουν στον ψυχίατρο παρά ένας με Asperger που και μόνο η διάγνωσή του τον κάνει να νιώθει διαφορετικό με αποτέλεσμα να μην επιζητά και + κάτι ακόμη (όπως ο ψυχίατρος) ώστε να ενισχύουν αυτό το διαφορετικό στα μάτια των άλλων.
Μη κολλλάτε στα μυαλά των άλλων ανθρώπων. Όποιος πηγαίνει στον ψυχίατρο κάνει κάτι καλό για τον εαυτό του. Και μόνο αυτός μπορεί να το κάνει αυτό το καλό γιατί οποιοσδήποτε τρίτος δεν θα νοιαστεί και δεν θα σε βοηθήσει. Οπότε εφόσον δεν σε βοηθά ο τρίτος παύεις να ακούς και οποιαδήποτε κριτική του προς εσένα γιατί όπως συμπαιρένουμε στην ουσία δεν τον έχει ανάγκη. Κανείς μας σε τέτοια θέματα δεν έχει ανάγκη κανέναν ''από έξω'' γιατί μόνος σου ΚΑΙ σε αυτό τραβάς μπροστά.
Και πηγαίνοντας πάλι στο Asperger έτσι είναι. Εφόσον καταφέρει αυτός με Asperger να είναι λειτουργικός και αυτοελεγχόμενος μόνος του τα βγάζει πέρα όπως και στην ουσία ο κάθε άνθρωπος. Δεν τον διαφοροποιεί κάτι και ποια δεν πρέπει να τον διαφοροποιεί γιατί είναι ίσος. Και ο φούρναρης απέναντι μπορεί να είναι οκ από ψυχιατρικής άποψης αλλά μπορεί να είναι αλκοολικός, ή τεμπέλης ... οπότε μόνος του θα το αλλάξει αυτό εάν θελήσει να το αλλάξει ή μόνος του θα πορευτεί με αυτό.
Και ίσως το σύνδρομο Asperger να είναι χάρισμα και όχι διαφορετικότητα. Διαφορετικοί είναι όλοι. Οπότε μια τέτοια κατηγορία είναι εκνευριστικό ίσως κάποιες φορές να αναλύεται τόσο λες και είναι κάποιος που χρήζει ανάγκης ή που επιζητεί μια υποστήριξη και λύπη.
Κοίτα darkness…. δεν το λέει με αύτη την έννοια. Έτσι τουλάχιστον καταλαβαίνω.
Θεωρώ…πως όλοι μας από την γέννησή μας, ψάχνουμε την ΑΠΟΔΟΧΗ. Ξεκινά από την οικογενειά μας και επεκτείνεται. Για να μην σε ενδιαφέρει η αποδοχή, πρέπει να έχεις καταφέρει να ξεπεράσεις πολλά εμπόδια.
Όλοι θέλουν να τους αγαπούν και να τους καταλαβαίνουν. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, κατά τα ανθρώπινα ειωθότα νοιώθουν πως είναι έξω από μια συγκεκριμένη ομάδα και πως δεν είναι το ίδιο αποδεκτοί. Αυτό τους πληγώνει.
Ναι! Ξέρω! Κακώς τους πληγώνει….είναι διαφορετικοί κλπ.
Με τα δυο άτομα στην εργασία μου, έχω μιλήσει πολύ. Και ενώ όλοι πιστεύουν πως καταλαβαίνουν μόνο τα βασικά, έχω να πω, ότι οι άνθρωποι είμαστε γεννημένοι ηλίθιοι!
Γνωρίζουν σχεδόν τα πάντα. Το πρώτο και βασικό που ξέρουν, είναι πως δεν ευθύνονται τα ίδια τα άτομα για την κατάστασή τους. Αυτό θα πει πρωτίστως συνειδητοποίηση. Αλλά όταν σε ένα άτομο, κολλήσεις δίπλα ένα χαρακτηριστικό…π.χ. ομοφυλόφιλος, κοντός, χαζός, αυτιστικός κλπ. αυτομάτως …τους έχεις εντάξει σε μια ομάδα εντελώς διαφορετική από την κοινώς αποδεκτή!! Ποιοι όμως τους ενέταξαν? Εμείς οι υπόλοιποι! Ενδεχομένως, όχι η darkness και ο elepan, αλλά η πλειοψηφία. Που για να αλλάξει, αν αλλάξει, θέλει δουλειά πολύ!
Οι άνθρωποι είμαστε δημοκράτες όταν ψηφίζουμε δημοκρατικά κόμματα. Όχι, όταν έχουμε την δυνατότητα της επιλογής υπαλλήλου ή γείτονα. Εκεί βγάζουμε κάθε φασισμό. Αν είμαστε δε… και μακρινοί συγγενείς….είμαστε ακόμα χειρότεροι.
Ο αλκοολικός και ο τεμπέλης που αναφέρεις, ευθύνονται για την κατάστασή τους. Είναι μια επιλογή. Τα άτομα που ήρθαν με κάποιες μικρές παρεκκλίσεις στη ζωή αυτή, δεν έχουν μερίδιο ευθύνης. Θέλουν διπλή αναγνώριση και μπράβο.
Τώρα …στον ψυχίατρο πηγαίνει και η ντιβα της γειτονιάς μου γιατί δεν κατάφερε η μοδίστρα να της ράψει καλό φόρεμα. Ίσως πάω και εγώ γιατί με άφησε η Μαριορή! Αλλά σίγουρα ένας επιστήμονας που ασχολείται με το θέμα αυτό (ασπεργκερ), γνωρίζει τις βασικές διαφορές.
Χρειάζεται ανάλυση όμως το συγκεκριμένο θέμα….για αυτούς που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για τι πράγμα μιλάμε, μπας και ξυπνήσουν.
Μιλάμε για πολύ ιδιαίτερα και έξυπνα άτομα. Μπαίνω μέσα και με κοιτάζουν στα μάτια και με διαβάζουν με τη μία. Και εγώ πολλές φορές νοιώθω ηλίθιος. Θέλουν αναγνώριση, ακριβώς... επειδή εμείς τους κάναμε να νοιώθουν ξένα σώματα. Μην απορείς λοιπόν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
elepan
Δραστήριο μέλος
Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
08-07-13
12:02
Η κοινωνία μας, έχει δυστυχώς πολλά άλυτα θέματα. Δεν είναι μόνο αυτό.Η κοινωνία μας έχει να κάνει πολλά βήματα ακόμα μέχρι την αποδοχή του διαφορετικού.
Η διαφορετικότητα... τις περισσότερες φορές έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον απο την ομοιομορφία. Κeep going.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
elepan
Δραστήριο μέλος
Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
08-07-13
11:37
Αυτό δεν ισχύει. Σε όλα τα υπόλοιπα συμφωνώ.
Aς θυμήσω μια είδηση που μου είχε τραβήξει την προσοχή πριν λίγο καιρό.
Μπράβο stavri για το θέμα που άνοιξες, διότι οι περισσότεροι είναι χωρίς γνώση γύρω από αυτό.
Έχω και εγώ 2 άτομα στην δουλειά με σύνδρομο asperger και είναι πολύ ξεχωριστά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.