Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Σαν θα με καλέσει η πατρίδα, να πάω τον οχτρό να πολεμήσω
Θα τους πω, δεν έχω γω πατρίδα, ούτε θυσιάζομαι ποτές
Για των μπουρζουάδων τα μεράκια, για των μπουρζουάδων τα σαγόνια.
Θα τους πω, δεν βαστώ, δεν περνάει το παραμύθι
Δεν με μπλέκουν εμένα μ αδερφούς μου να σφαχτώ
Οι οχτροί μου είστε σεις που μας θέτε ν αρπαχτούμε
Τα αισχρά συμφέροντά σας ματωβάφουνε τη γη
Η κεφαλαιοκρατία πάει πια έχει σαπίσει
Κι οι φαντάροι που ξυπνήσαν άλλο πια δεν πολεμούν.
Τα ντουφέκια μας τα θέμε, τα θέμε, για τα στήθεια τα, τα στήθεια τα δικά σας.
Κι οι λαοί αδέ..., λαοί αδελφωμένοι, θα σας στήσουνε, σας στήνουνε στον τοίχο.
Σαν κινήσετε, κινήσετε πολέμους
Τότε η μάχη θε να γίνει ταξική
Τότε η μάχη στα κεφάλια σας θα πέσει
Τότε η μάχη θα γυρίσει ταξική
Τούρκοι, Έλληνες, Άραβες και νέγροι
Όλοι επανά..., όλοι επανά..., όλοι επανά-επαναστατήσαν
Και η νίκη μας ζυγώνει κάθε μέρα που περνά.
Σαν θα με καλέσει η πατρίδα, να πάω τον οχτρό να πολεμήσω
Θα τους πω, δεν έχω γω πατρίδα, μόν τα χέρια μου έχω για δουλειά.
Και αυτά τα δυο μας χέρια σαν σηκώσουμε σφιγμένα
Θα γιομίσουνε οι δρόμοι απ ανθρώπινες ζωές.
Που οι βοές τους θα συντρίβουν κάθε σας τσανακοκλέφτη.
Τίποτα, τίποτα, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει
Δεν μπορεί, δεν μπορεί να σταματήσει, τις φωνές, τις φωνές
Των πεινασμένων, τις φωνές, τις φωνές των σκλαβωμένων,
Που διψάν, που διψάν για λευτεριά, που διψάν, που διψάν
Αδελφωσύνη, που διψάν, που διψάν ελευτεριά.
Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει το διάβα μας.
Της γης οι κολασμένοι, της γης οι κολασμέ...
Της γης οι προλετά..., οι προλετάριοι
Της γης οι προλετάριοι σαν βρούνε τους οχθρούς τους
Σα βρούνε τους οχθρούς τους, δεν κάνουν βήμα πίσω
Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει το διάβα μας.
Ο καιρός, ο καιρός είναι μαζί μας
Και η επανάσταση θα γίνει
Κάθε μικρούλα σπίθα φουντώνει σε φωτιά.
Τα ντουφέκια μας τα θέμε, τα θέμε
Για τα στήθεια τα, τα στήθεια τα δικά σας
Κι οι λαοί αδέ-λαοί αδερφωμένοι
Θα σας στήσουνε, σας στήσουνε στον τοίχο.
Αυτοίνοι που χωρίσανε το βιος τους σε πατρίδα
Σε σύνορα μας μάντρωσαν σαν ζώα σε κλουβιά
Σε κάθε μας εξέγερση απάντησαν με βία
Κάτω το κεφάλαιο. Ρε κάτω η δουλειά
Η επανάστασή μας, θα γίνει, θα γίνει
Το μεγάλο άλμα για τη λευτεριά.
Το ξέρουμε, το μάθαμε, δεν έχουμε πατρίδα
Τους καθοδηγητάδες της κρεμά η εργατιά
Η επανάστασή μας θα γίνει, θα γίνει
Το μεγάλο άλμα για τη λευτεριά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Λίνα, Λίνα, μην λυπάσαι
Λίνα, Λίνα, μη φοβάσαι
Λίνα, Λίνα, πως κοιμάσαι
μόνη σου, πανάθεμά σε;
Φεύγει κι έρχεται ο καλός σου,
πως να βρεις τον εαυτό σου;
Δεν αξίζει τόσο όσο,
η ζωή κι ο θάνατός σου.
Πες μου ένα ψέμα,
ν’ αποκοιμηθώ.
Μοναχά για σένα,
κάνω το χαζό.
Λίνα, Λίνα, καρδερίνα,
θα σε δω τον άλλο μήνα,
μ’ έχεις κλείσει στην κουζίνα
κι έγινες και μπαλαρίνα.
Λίνα, Λίνα, ζούμε χώρια,
δούλεψα και στα βαπόρια
Λίνα, Λίνα, τέτοια ζόρια,
να `χαν τ’ άλλα σου τ’ αγόρια.
Πια δεν έχω χρόνο,
να σου εξηγώ.
Δύσκολα τελειώνω,
μ’ ό,τι αγαπώ.
Λίνα, Λίνα, σαν σε είδα,
ένιωσα σαν ναυαρχίδα
κι έσκασες σαν καταιγίδα,
στην χλωρίδα και πανίδα.
Τώρα λες πως σου ανήκα,
μα δεν πλήρωνα το ΙΚΑ,
θα `ταν μεγαλομανία,
αν με γράφαν στα ταμεία.
Πες μου ένα ψέμα,
ν’ αποκοιμηθώ.
Μοναχά για σένα,
κάνω τον χαζό.
Λίνα, Λίνα, κι αν σε χάνω,
δε θα σε ξαναπικράνω,
σαν το σκύλο με τη γάτα,
η αγάπη μας στη στράτα.
Λίνα, Λίνα, παίρνω φόρα
κι όλα τ’ άπλυτα στη φόρα,
έχεις ομορφιά φιδίσια,
τι γυρεύεις στα Πατήσια;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Απόστολος Μπουλασίκης
Μουσική: Απόστολος Μπουλασίκης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Τίποτα στο κόσμο δεν τον νοιάζει
παρά μόνο το μυαλό του ανοικτό να μένει
μέσα στην αδράνεια τρομάζει
ξαναβλέπει στη φορμόλη την ψυχή σβησμένη
κόβει το κορμί του και το θάβει
σε νερό και σε φωτιά να χωριστεί
Στους δεκάξι παγωμένους εφιάλτες
κάτι απρόσωπα λαμπάκια της νυκτός δανείζει
σ' άνυδρους ανέραστους αντάρτες
στοιχειωμένος σε μια εθνική οδό που πήζει
βρίσκει την αχτίδα π' απομένει
και μαζί της τη φυγή θα μοιραστεί
Οι ψυχές και οι αγάπες
σιαμαίες αυταπάτες
όμοιες σαν άσπρα πλήκτρα
σαν φωτάκια μες τη νύκτα
βρίσκουν σώματα παρθένα
στη συνήθεια πουλημένα
με φιλιά τα εξαγνίζουν
τους χαρίζονται
Τούτος ο αρχέγονος ρυθμός των Αφρικάνων
κάτι από μπάλο Συριανό θυμίζει
ανθρωποθυσία στους θεούς των ηφαιστείων
σαν αναπαραγωγής βωμό γυαλίζει
κράτησε αγάπη μου για λίγο την πνοή σου
κλείσε όλη τούτη τη στιγμή σ' ένα φιλί
Κοίταξε τριγύρω τα Μετέωρα πως πέφτουν
μπάλες από χιόνι μείνε ζωντανή ακόμη
κρίνε με σαν άνθρωπο που ψάχνει την ψυχή του
κι άμα τον γουστάρεις θα σου πω συγνώμη
είναι κάτι μήνες που φιλοξενώ τον τρόμο
κι έχω ανάγκη να με βλέπεις σαν μωρό παιδί
Αχ μωράκι σαστισμένο
μέσα στο μυαλό σου ξένο
τι να πρωτοτραγουδήσεις
και ποια πόρτα να κτυπήσεις
να σου πω για να σε πείσουν
στα μετάξια να σε ντύσουν
να φανούν λευκά δοντάκια
μες το γέλιο σου
Χίλιες και μια νύχτες ανοιχτά της οικουμένης
αλυσοδεμένος πολικός αστέρας
άφηνα τους άλλους να μιλούν για μένα
και φοβόμουν μη με δει το φως της μέρας
τα χαμένα χρόνια θα τα πάρω πίσω
φτάνει που και που να λες ακόμα σ' αγαπώ
Κόκκινος ορίζοντας τα χρόνια π' απομένουν
κάνε το σινιάλο να σε βρει ψυχή μου
πρόσωπα λιμάνια κράτησε τα "φεύγουν"
πάρε με αγκαλιά και κράτα με μαζί σου
βιντεοταινίες η ζωή που είδα
του άστεγου του νου μου η πατρίδα είσαι εσύ
Αχ αγάπη μου αγάπη
διαμαντάκι μες στη στάχτη
και νησάκι που 'χει φάρο
ένα μεθυσμένο γλάρο
γύρω σου που φτερουγίζει
τ' όνομά σου συλλαβίζει
σημαδεύει τη ματιά σου και αφήνεται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος.
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει
κι έχω χαθεί στης πολιτείας τα στενά,
εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.
"Αυτή η άνοιξη καθόλου δε μ’ αγγίζει"
μου λεγες πέρσι τέτοιο βράδυ σκεφτική
ύστερα άρχισε η ματιά σου να ραγίζει
και σαν τρελός σε κυνηγούσα στη βροχή.
Στη Λεωφόρο σε ζητώ και στη Βικτώρια
κι από το στέκι μας περνάω το παλιό,
ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια,
ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε βρω.
Σ’ ένα μπαράκι με προκάει ενας πιωμένος,
μου λέει πως ψάχνει από κάπου να πιαστεί
κι εγώ ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος
του λέω με στυλ, πως είναι όμορφη η ζωή.
Μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελάει,
κερνάει τσιγάρο μα πουλάει τη φωτιά.
Ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει,
μα εγώ την ψάχνω απ’ τα δεκαεννιά.
Τώρα γυρίζω σε μια στέπα χιονισμένη,
ένας ροζ πάνθηρας που τρέμει και πεινά.
Ένα σου γέλιο με χτυπάει και μ’ ανασταίνει
κι όλα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά.
Κάνει μια ψύχρα που τρυπάει και αρρωσταίνει,
έξω η νύχτα με τραβάει απ’ τα μαλλιά.
Εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη,
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.
Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Σάκης Μπουλάς
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Μελαγχόλησες, νιώθεις πεταμένος
Μες στην πόλη σου σαν ξένος, βρε παιδί μου αμάν
Στην καρδιά βάλε πατίνια και δυο ρουλεμάν
Φύλλο και φτερό, στο μυαλό σου χιόνι
που τη σκέψη σου παγώνει, βρε παιδί μου αμάν
Στην καρδιά βάλε πατίνια και δυο ρουλεμάν
Βάλε στο μαγνητόφωνο τραγούδια που γουστάρεις
Σκέψου την ώρα, τη στιγμή που τη ρεβάνς θα πάρεις
Σκέψου κορίτσια και γιορτές και πράμα που σαλεύει
κι ένα παιδί που μοναχό το δρόμο του γυρεύει
Κάτι άστραψε, κάτι σαν φλασάκι
Σα πικ νικ μες στο δασάκι, μια γλυκιά φωτιά
Λάβε θέση για να πάρεις πάλι την πρωτιά
Σα να δρόσισε, έρχεται βροχούλα
και μια άνοιξη νυφούλα, βρε παιδί μου αμάν
Στην καρδιά βάλε πατίνια και δυο ρουλεμάν
Βάλε στο μαγνητόφωνο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Και πάλι παιδί
Ήμασταν ακίνητα και αμίλητα αγάλματα,
ήμασταν αγέλαστα, χάνει όποιος γελά.
Γέλασες και κέρδισα κι έτσι μες στα χείλη σου έζησα,
γέλαγες και κέρδιζα, σ’ έχασα μετά…
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια θ’ άλλαζα
θα γινόμουνα και πάλι παιδί, και πάλι παιδί.
Ήμασταν ακίνητοι απ’ το χρόνο ασυγκίνητοι,
ήμασταν αμίλητοι, χάσαμε κι οι δυο…
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια θ’ άλλαζα
θα γινόμουνα και πάλι παιδί, και πάλι παιδί, και πάλι παιδί.
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια θ’ άλλαζα
θα γινόμουνα και πάλι παιδί…
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια θ’ άλλαζα
θα γινόμουνα και πάλι παιδί, και πάλι παιδί, και πάλι παιδί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Πω τι τραγούδι και αυτό ρε.Νότος - 1996 Στίχοι: Ισαάκ Σούσης
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Μπάμπης Στόκας
Εκεί στο Νότο που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο
σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια
ψάχνοντας να βρω το κατάλληλο κορμί
Εκεί στα φώτα
εύρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα
είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια
και συ με κέρασες καπνό μ’ ένα φιλί
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
Εκεί στο Νότο
εκεί μου κλήρωσε ο έρωτας στο Λόττο
κουλουριασμένος σαν τη σαύρα στη σκιά του
σαν νόμισμα έπεφτα στο μαύρο σου βυθό
Χλωμά καντήλια
άναβε η φτώχεια σου τα τάιζε με ζήλεια
μα συλλαβίζαν σ’ αγαπώ τα βογγητά σου
σαν ένα άρρωστο στην κούνια του μωρό
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
Το είχα σε CD και το έβαζα όταν διάβαζα. Μου έχει μείνει ο ρυθμός. Τουρουτουτου..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πώς το κάνεις, πώς το κάνεις κι εδώ μένω;
Άλλα απ` τα μάτια σου δεν έχω πιο δικό μου
μα ούτε απ` το βλέμμα σου πιο ξένο.
Πόσα ζητάς για να φωνάξεις τ` όνομά μου;
Να με κοιτάς σαν να με θέλεις
και να με παίζεις όπως ξέρεις;
Ξέρεις τι θέλω να σου πω;
Κάτι που μάλλον θα γελάσεις
Άμα δε μάθεις να χαϊδεύεις τις πληγές
δε θα σου φτάσει όλη η ζωή σου για να κλαις.
Σε βλέπω μόνη, λέω `'δεν είναι στα καλά της''
Ποιοι σε παράτησαν και θέλεις να τους δείξεις;
Μια πεταλούδα που δαγκώνει τα φτερά της
σε πλησιάζω και πεθαίνω να μ` αγγίξεις
Μα η εικόνα σου παγώνει
μετά σε βλέπω πάλι μόνη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική:Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Με μια ματιά μ’ ένα φιλί μας πήρε η αγάπη
κι όλα του κόσμου τα κρυφά μας μοιάζαν φανερά
τους χάρτες ξεδιπλώσαμε του Μάη μια Τετάρτη
για την Εδέμ ανοίξαμε φτερά
Σαν χρυσοθήρες που ποτέ δε βρήκανε μια φλέβα
τους χάρτες μας διπλώσαμε μια Κυριακή πρωί
τα λόγια σου ηλιοτρόπια στις λαγκαδιές του Βέγα
μιλούσαν για μι’ αλλιώτικη ζωή
Πού ταξιδεύεις και πού πας
βρήκες εκείνο που ζητάς
Πού ταξιδεύεις και πού πας
όπως κι αν ζεις να μ’ αγαπάς
Χαμένους φίλους συναντώ στα στέκια του χειμώνα
σε διαδρομές ολόιδιες να έχουν ξεχαστεί
ρωτούν αν είναι ο έρωτας μια μαγική εικόνα
τι κρύβεται στων άστρων τη σιωπή
Ραδιόφωνο τηλέφωνο καφές και νικοτίνη
κάποια μπαλάντα της βροχής με σέρνει στα παλιά
πρόσωπα χίλια άλλαξα και ίδιος έχω μείνει
λέω τ’ όνομά σου και πετούν πουλιά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Ανδρέας Θωμόπουλος
Μουσική: Ανδρέας Θωμόπουλος
Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που `χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ
Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά
Να μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ
Βρωμάει η ανάσα απ’ τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ’ τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά
Να μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά
Θέλω να `ρθείς και να μ’ ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ’ αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Ήταν οι πόρτες μου δίχως μπαχτσέδες
και μεντεσέδες κρατάνε τη γη
γίναν οι φτέρνες μου σαν τροχαλίες
και στον κουβά τους αράζεις εσύ
αλλάζεις συχνά κάθε τόσο στολή
αλλάζεις οσμή, αλλάζεις σασί
και η ελπίδα μας έχει θαφτεί
σαν τον Ντορή μέσ’ στο παχνί.
Πάγωσε η ψείρα μου και παραπαίουσα
μ’ ένα τικ τακ μου ματώνει τ’ αυτιά
όλα με πρόγραμμα όλα με σχέδιο
πρωτοκολλήσανε τον έρωτα
και θες να πετύχω με μια μπαταριά
χίλια φλουριά, χίλια φλουριά
για να σου χαρίσω μαντάτα καλά
να `χεις αγάπη μου λεφτά.
Ποντικοφάρμακο για τους μεγάλους
και μουρουνόλαδο για τα παιδιά
κι έπλεξες σώβρακα για τους φαντάρους
και θυσιάστηκες πατριωτικά
σου στέλνω μύνημα μ’ ένα ταμ ταμ
να μαγειρεύεις με βιτάμ
κι ήσουνα γόησα κι έκανες μπαμ
κι εγώ σε ψάχνω στο χαμάμ.
Άδειο το βλέμμα σου, κούφιες οι ώρες μας
στα ενυδρεία σε χώσαν ζωή
συνηθισμένοι ο καθένας στο ρόλο του
κι η φαντασία μας έχει χαθεί
την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ.
Μία διαδήλωση δέκα μικρόφωνα
και τα μεγάφωνα στη διαπασών
χιλιάδες δίποδα με μαγνητόφωνα
κι έχουν λουστεί με την ίδια λοσιόν
ξεπουληθήκαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
κι ο εαυτούλης σας πέταξε βζούμ
ταρατατατζούμ, ταρατατατζούμ.
Ω εποχή μού θυμίζεις τον Καίσαρα
κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν
κι όσο γερνώ μπουσουλώ με τα τέσσερα
τα τροχοφόρα με προσπερνούν
φεύγω να πάω να βρω στο Μπανκόγκ
τον σύντροφό μου τον Κινκ Κονκ
μές στο μυαλό μου βαράνε τα γκόγκ
μοιάζω με μπάλα του πινκ πογκ
Μας εκτελούνε με σφαίρες ντούμ ντούμ
σφαίρες ντούμ ντούμ, σφαίρες ντούμ ντούμ
κι εμείς ξεπουλιώμαστε στο γιουσουρούμ
ταρατατατζούμ για ένα κουστούμ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Ερμηνευτής:Χαρούλα Αλεξίου(μία από τις καλές ερμηνείες)
Aπόψε θα σου ορκιστώ
πως σ’ αγαπάω
εσύ με σπρώχνεις στο κακό
κι εγώ γελάω
Ό,τι έμεινε απ’ το χαλασμό
θα σου χαρίσω
το τελευταίο μου ναυάγιο
πριν ζήσω
Zήτα μου ό,τι θες,
πάρε με όπου θες, εσύ
Zωή μισή
δεν θέλω πια να ζω
Aπόψε η νύχτα μ’ έβαλε
να σε παιδέψω
πριν τον τρελό χορό της
σου χορέψω
κι όσο τα κόκκινα τα πέπλα μου
θα υφαίνεις
μες στον καθρέφτη θα σε βλέπω
να πεθαίνεις
Zήτα μου ό,τι θες...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Όλες του κόσμου οι Κυριακές
λάμπουν στο πρόσωπό σου...
Τι χρώματα, τι μουσικές
μες στο χαμογελό σου!
Σαν τη φωτιά είσαι ζεστός,
είσαι ο ίδιος ο Χριστός,
ένας Χριστός της γειτονιάς,
που ξέρει τι θα πει χιονιάς...
Τι όμορφο να σ'αγαπώ
και να σε καρτεράω,
να σου γλυκαίνω τον καημό,
να σε παρηγοράω
Σαν τη φωτιά είσαι ζεστός,
είσαι ο ίδιος ο Χριστός,
ένας Χριστός της γειτονιάς,
που ξέρει τι θα πει χιονιάς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Γιάννης Καλπούζος
Μουσική: Ορφέας Περίδης
Στης μοναξιάς το δέντρο κάθισα
και δίψασα και ρίζωσα.
και τίναξα τα φύλλα του
και τον κορμό του ασήμωσα.
Γιατί πολύ σ’ αγάπησα
γιατί δεν αγαπώ εμένα.
γιατί ζωή δεν κράτησα
κι αυτή την άφησα σ’ εσένα.
Στης μοναξιάς το δέντρο κάθισα
το χάραξα και μάτωσα.
περίσσευαν τα χέρια μου
και για κλαδιά του τα `δωσα.
Γιατί πολύ σ’ αγάπησα
γιατί δεν αγαπώ εμένα.
γιατί ζωή δεν κράτησα
κι αυτή την άφησα σ’ εσένα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Κρυφτήκανε στη μουσική να βρούνε τη γενιά τους
Τα ρούχα κόμποι ερωτικοί στα άλυτα κορμιά τους
Απ’ τα σχολεία βγήκανε και μπήκαν στα μπαράκια
Στους τοίχους χτυπηθήκανε τα έφηβα γεράκια
Απόψε ανοίξανε με το Θεό παρτίδες
Τα χέρια τους απλώσανε σαν δίκοπες λεπίδες
Και στου ζεϊμπέκικου τον ανοικτό σταυρό τους
Απόψε παίρνουνε κεφάλια στο χορό τους
Κράτα ρε φίλε γερά
κράτα ρε φίλε γερά
Στον πρώτο τους τον έρωτα πήραν φωτιά καήκαν
Έναν Αχέροντα κολύμπησαν και βγήκαν
Στο πρώτο αίμα τους τη μάνα τους τρελάναν
Στην πρώτη αγάπη τους σαν ήρωες πεθάναν
Πονέσανε τα μάτια τους όνειρα να θυμούνται
Φωτιά στα τσιγαράκια τους γιατί τώρα φοβούνται
Ποιου τραγουδιού η μοναξιά μπορεί να σε γλιτώσει
Ποιου κοριτσιού η σκοτεινιά πάλι θα σε σκοτώσει
Κράτα ρε φίλε γερά
κράτα ρε φίλε γερά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Χτες το βράδυ αργά
ήρθες φώλιασες στο μυαλό μου
ήσουνα εκεί δίπλα μου, σ’ άγγιζα
χάιδευα τα όμορφα μαλλιά σου
μες στ’ όνειρο
Πάει καιρός που έφυγες
ξέρω σου λεν πως σ’ έχω ξεχάσει
μα τα σημάδια μέσα μου
ούτε το ότι είσαι μακριά
ούτε ο καιρός θα σβήσει
Δάκρυα στα μάτια μου `ρχονται
κάθε φορά που βλέπω πίσω
όσο κι αν ψάξω δεν μπορώ να σ’ έβρω
μα ξέρω κάπου εκεί μες στο πλήθος
θα κρύβεσαι
Χτες το βράδυ αργά
ξύπνησα τρομαγμένος
έτρεχες λέει καβάλα σ’ άλογο
που δεν άφηνε πατημασιές πάνω στο χώμα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Μέρες αργίας - Διάφανα Κρίνα
Ξέρω πως θα `ρθει και δε θα `μαι όπως είμαι,
να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου.
Μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου,
εκεί που υψώνομαι να μάθω ότι κείμαι.
Δε θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει,
δε θα ρωτήσω αναιδώς, πού το κεντρί σου;
Γονιός δε θα `ναι να μου πει, σήκω και ντύσου
καιρός να ζήσουμε παιδί μου, ξημερώνει.
Θα `ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη.
Θα `ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει
όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου.
Δε θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει,
δε θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου.
Θα `ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
Θα `ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
Θα `ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου...
Νεφέλη όταν είχα πάει, έκλαιγα την στιγμή που το είπε c;
Οδός Ελλήνων-Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης
Οδός Ελλήνων
οδός εκείνων
που ξέρουνε τι κάνουνε
που ξέρουν ότι χάνουνε
κι ελπίζουν στο κράτος
χαμένοι κατακράτως
Οδός Ελλήνων
οδός εκείνων
που πέτρα δεν αφήσανε
που τοίχους ζωγραφίσανε
κι ακόμα ζωγραφίζουν
μαραίνονται κι ανθίζουν
Οδός Ελλήνων
οδός εκείνων
οδός του οδοστρώματος
του έτσι του κυκλώματος
οδός σακατεμένη
οδός αγαπημένη
Οδός Ελλήνων
οδός εκείνων
οδός απόντων υπευθύνων
οδός του πάθους
οδός του λάθους
οδός του ύψους και του βάθους
Οδός Ελλήνων
οδός εκείνων
που πιάνονται αδιάβαστοι
που γίνονται ανάρπαστοι
που σκίζουν και πουλάνε
που δε με ξεγελάνε
Οδός Ελλήνων
οδός εκείνων
που δεν τους πιάνει λάστιχο
κι εγώ με `να τετράστιχο
τους πιάνω από τη μέση
πονάω και μ’ αρέσει
Οδός Ελλήνων
οδός εκείνων
που ξέρουν να ονειρεύονται
που υπερηφανεύονται
πως είναι και οι πρώτοι
μακάρι να `ναι πρώτοι
Οδός Ελλήνων
οδός εκείνων
οδός απόντων υπευθύνων
οδός του πάθους
οδός του λάθους
οδός του ύψους και του βάθους
Φαντάζομαι εγώ πάλι δεν τον πέτυχα σε συναυλία όλο αναποδιές
Mαμά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι:Παύλος Μάτεσις
Μουσική:Λάκης Παπαδόπουλος
Στην άσφαλτο κουρσάρος
με καράβι τη μοτοσυκλέτα,
παντιέρα το μπουφάν το πλαστικό.
Στα 18 σου έσπασες τα φρένα,
ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα.
Κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος,
ο κόσμος όλος χίλια κυβικά.
Είσαι αγριεμένος,
είσαι κουρασμένος,
έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη.
Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος.
Από παρέες τριγυρισμένος,
δε τους φοβάσαι, δε σ’ αγαπούν.
Και η ζωή να περνάει λαθραία,
μα εσύ φοβάσαι,
φοβάσαι να κοιμηθείς
και το ταξίδι ξαναρχίζεις.
Το δάχτυλο στο φρένο κοκαλωμένο,
μια στάλα αίμα στο μπουφάν σου,
πλάι στα χίλια,
στα χίλια κυβικά σου,
πλάι στα χίλια κυβικά σου.
Μονάχος χάραμα,
χάραμα στη λεωφόρο
και περιμένεις ασθενοφόρο
από τις τρεις και δέκα σκοτωμένος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Πήρες τις νύχτες σου τις καληνύχτες σου
χάθηκες μέσ’ τη βροχή
άφησες μια φωτογραφία για να μιλάμε μαζί
ότι παράτησες ειν’ όπως τ άφησες
όλα είναι ίδια εδώ
όλα βουλιάζουνε
όλα ρημάζουνε
πάντα στον ίδιο σκοπό
κι εγώ ακόμα εδώ.
Γύρω μου πρόσωπα κρύα κι απρόσωπα
απελπισμένες σιωπές
χάρτινα άσματα ροκ αποσπάσματα
απεγνωσμένες φωνές
βράδια ανόητα πάντα αυτονόητα
χάνονται μέσ’ τον καπνό
όνειρα ήπια χρόνια ερείπια
πάντα στον ίδιο σκοπό
κι εγώ ακόμα εδώ.
Αντέχω ακόμα μάτια μου
Αντέχω
Σε σένα ελπίζω μάτια μου
Μόνο εσένα έχω
Αντέχω ακόμα μάτια μου
Αντέχω
Μόνο για σένα μάτια μου
Μόνο για σένα αντέχω
Έρωτες διάφοροι μόνοι κι αδιάφοροι
σέρνονται δίχως μιλιά
η εγκατάλειψη σε επανάληψη
μια ιστορία παλιά
όλα είναι γνώριμα ίδια κι ανώριμα
πότε θα φύγω από δω
όλα τελειώνουνε όλα παγώνουνε
πάντα στο ίδιο σκοπό
κι εγώ ακόμα εδώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Δεν αποκαρδιώθηκα
Στις κακουχίες γυμνώθηκα
Και στο κορμί μου σας χώρεσα
Τα κρίματά σας συγχώρεσα.
Ένα καράβι σας φτιάχνω `γω
Να `ναι απ’ αθάνατο νερό
Να πολεμήσεις για να το βρεις
Ύπνο δικαίου μην κοιμηθείς.
Χωροφυλάκοι και οι γιατροί
Θα σκουντουφλάνε στη διαδρομή
Μόνο οι ανθρώποι οι πιο απλοί
Κι όσα απ’ τα ζώα έχουν φωνή.
Τα μονοπάτια είναι πολλά
Μα είναι λίγα τα αυτά που `χουν καρδιά
Εγώ πηδάω κι απ’ το γκρεμνό
Τα κάγκελά μου τα καταργώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Μα γιατί το τραγούδι να `ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με `πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις
Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το `χει δει
Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
Αυτά είναι τραγούδια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στις γειτονιές όταν βραδιάζει τα παιδιά
λένε τραγούδια σαν το κύμα λυπημένα
και ψιθυρίζουν προσευχές σε φυλαχτά
που έχουν πάντα στον λαιμό τους κρεμασμένα
Σαββατοκύριακα στης μπάλας το ρυθμό
βλέπουνε πράσινα τα κόκκινα φανάρια
σε μία θέση στην εξέδρα τον φτωχών
αναζητούνε την χαμένη υπερηφάνεια
Έτσι είναι ο Έλληνας και δεν φοβάται
τρελοί αγγέλοι πάνω του όταν κοιμάται
Έτσι είναι ο Έλληνας κι αν τον μπερδέψεις
να ξέρεις δύσκολα πολύ θα ξεμπερδέψεις
Στις παραλίες απόγευμα γυμνοί
η ζεστή αυτή μπορεί να σε τρελάνει
χωρίς να νοιάζονται για ότι κι αν συμβεί
ανακατεύουν της ψυχής τους το χαρμάνι
Ανεμοστρόβιλος φουρτούνες και βροχή
από νοτιάς το `χει γυρίσει ντραμουντάνα
μ’ αυτοί την πέφτουν σε μια ξέμπαρκη μικρή
και ας μην έχουνε στην τσέπη τους δεκάρα
Έτσι είναι ο Έλληνας και δεν φοβάται
τρελοί αγγέλοι πάνω του όταν κοιμάται
Έτσι είναι ο Έλληνας κι αν τον μπερδέψεις
να ξέρεις δύσκολα πολύ θα ξεμπερδέψεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Δε θα σε βάλω εγώ ποτέ να μαγειρέψεις
θα `μαι κοντά σου μοναχά σαν με γυρέψεις
Μετά θα φεύγω πάλι να μ’ επιθυμείς
Δε θα κρατήσω μαύρη τσάντα στο γραφείο
ένα φτερό γυπαετού θα έχω λοφίο
στη λεγεώνα της πιο ένδοξης τιμής
Άρτεμις θεά των κοριτσιών
φόβιζε με μ’ ασημένιο τόξο
απ’ τις ψευτονίκες των ανδρών
και από τη θλίψη που `χουν να `μαι απ έξω
Δε σ’ έχω δίπλα για να έχω να ζηλεύω
Πέτα τα πέπλα σου στα δάση που χορεύω
να σε λατρέψω όλη νύχτα σαν φρουρός
Με τις δερμάτινες τις βρώμικες μου μπότες
έσπασα μέσα μου και είδωλα και πόρτες
να σ’ αγκαλιάσω σαν το χώμα καθαρός
Άρτεμις θεά των κοριτσιών...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Ορίστε οι στίχοι:
Όταν μου γελάς-Πύρινη λαίλαπα
Μέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζω
φτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώ
όταν μου γελάς εσύ ψηλά πετώ
για τα όνειρα που είχες τραγουδώ
Θέλω να γελάς σε κάθε δύσκολη στιγμή
σε κάθε άδικο γιατί που κρύφτηκε σε μια ψυχή
να μην ξεχάσεις ποτέ το πόσο λάμπει μια ελπίδα
ό,τι πιο όμορφο έχω δει μέσα στα μάτια σου το είδα
Κοίτα τον κόσμο που ζεις κι απλά γέλα
μάθε ν’ αγαπάς για να αντέξεις μες την τρέλα
πάρε τώρα ένα χαρτί και γράψε πάνω όσα φοβάσαι
θα στο κάνω ζωγραφιά πανέμορφη για να θυμάσαι
πως τα χρώματα υπήρχαν και υπάρχουν πάντα εκεί,
εκεί που βρίσκεις το χαρτί σε μια ανθρώπινη μορφή
Βάλε αγάπη, ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά
κι έχεις απλά δημιουργήσει την πιο ζεστή ζωγραφιά
Πόσο μ’ αρέσει αυτό που έβαλες να φαίνεται ψηλά
είναι μπαλόνια που πετούν και γράφουν πάνω μοναξιά
κι αφού κακία, μίσος, ψέμα τώρα φεύγουν μακριά
δεν ανήκουν πια εδώ, δεν ανήκουν στα παιδιά
Για σένα και μένα μαζί ως το τέρμα
δώσε μου το χέρι σου κοντά είναι η μέρα
που θα δούμε μια νύχτα να λάμπει τόσο πολύ
και θα ακούσουμε λόγους απ’ όσους χάσαν τη ζωή
Να `χεις όνειρα πολλά και πιο μεγάλα απο παλάτια
μεσ’ τα μάτια να κοιτάς ό,τι σε έκανε κομμάτια
σ’ ένα χαρταετό να δέσεις ό,τι σε πονάει
και θα έρθει η στιγμή, θα το δεις και να πετάει!
Μέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζω
φτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώ
όταν μου γελάς εσύ ψηλά πετώ
για τα όνειρα που είχες τραγουδώ
Ένα κομμάτι γραμμένο για δυο μάτια μικρά,
το στέλνω μ’ όλη την αγάπη μου σε όλα τα παιδιά
δεν μ’ ενδιαφέρουνε τα χρώματα, η γλώσσα, οι φυλές
απλά το γράφω για να το `χεις όταν μόνος σου θα κλαις
Μικρέ να είσαι δυνατός και πάντοτε αληθινός
γιατί αυτός εδώ ο κόσμος έχει ανάγκη από φως
βλέπεις χάθηκαν τα όνειρα, χαθήκαν τα αισθήματα
μα εσύ έχεις τη δύναμη να διώξεις τα προβλήματα
Έχεις και κάτι που σκλαβώνει κάθε τι στο πέρασμα σου
έχεις χαμόγελο που λάμπει και τα κάνει όλα δικά σου
Έχεις το βλέμμα που νικάει το στρατό της μοναξιάς
κι αμέσως όλα βάφονται με χρώματα χαράς
Ανεκτίμητα τα όσα μου `μαθες μικρέ εσύ
δε θα λυγίσω ποτέ όσο έχω εσένα στη ζωή
Όσο στα μάτια θα κοιτάς κάθε πόνο και τραγουδάς
τόσο οι στίχοι μου θα ζούνε σ’ όλα αυτά που αγαπάς
Πολλές φορές αναρωτιέσαι ποιοι ειν’ αυτοί που σου μιλούν
τα βράδια, όταν είσαι μόνος ποιοι ειν’ αυτοί που σου γελούν
τους βλέπεις μονάχα εσύ κι όταν σε παίρνουν αγκαλιά
από το κρύο σε ζεσταίνουνε χνούπες και φτερά
Δε θα σου πω όμως ποιοι είναι θα το μάθεις μόνος σου
σε λίγο όλα θα περάσουν, θα `χει φύγει και ο πόνος σου
Κάθε φορά που θα προσεύχομαι θα σκέφτομαι εσένα
θα `μαι πάντα καλά κι ας έχω μάτια δακρυσμένα.
Μέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζω
φτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώ
όταν μου γελάς εσύ ψηλά πετώ
για τα όνειρα που είχες τραγουδώ
Μέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζω
φτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώ
όταν μου γελάς εσύ ψηλά πετώ
για τα όνειρα που είχες τραγουδώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Δεν έχω μάθει να σωπαίνω
Δεν έχω μάθει να γελώ
Να σ’ αρνηθώ δεν προλαβαίνω
Δε θέλω να σε ματαίδω
Εγώ που ένωσα τα πάνω και τα κάτω
Και επανήλθα από τον κόσμο των νεκρών
Δε θα ξαναπάω στον πάτο
Θα με κρατήσω ζωντανό
Τα θέλεις έτοιμα στο πιάτο
Να με κρατήσω ζωντανό
Δεν έχω μάθει να σωπαίνω
Δεν έχω μάθει να γελώ
Και στα δρομάκια που πηγαίνω
Δε θέλω να σε ματαίδω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Μια φωτογραφία σου ήρθε και σε μένα
Μια φωτογραφία σου απ' τα ξένα
Απ' αυτές που κρατάν οι φοιτητές
Απ' αυτές που ξεσκίζει ο χαφιές
Αp' αυτές που κρεμάν οι φοιτητές
Στην καρδία τους
Τσε Γκεβάρα
Τσε Γκεβάρα
Τσε-ε-ε-ε-ε-ε, ε-ε-ε-ε-ε
Τσε Γκεβάρα
Κλείσε το παράθυρο
Σφάλισε τις πόρτες
Τρέμω για τον άνθρωπο
Με τις μπότες
Τι ζητά και στους ίσκιους περπατά
Τι ζητά και για σένανε ρωτά
Τι ζητά και το σπίτι μας κοιτά
Κάθε βράδυ
Τσε Γκεβάρα
Τσε Γκεβάρα
Τσε-ε-ε-ε-ε-ε, ε-ε-ε-ε-ε
Τσε Γκεβάρα
Τόσα τριαντάφυλλα
Τα 'καψε το χιόνι
Αχ αυτή η άνοιξη
Με ματώνει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Έτσι κι αλλιώς τα ήξερα όλα
και νάτο μπροστά μου αυτό που φοβόμουνα
σε είδα σφιχτά τα χέρια του κράταγες
κι εγώ στη γωνιά σαν κλέφτης κρυβόμουνα
Γι’ αυτό κρύψου να μη σε ξαναδώ
στο λάθος δεν μπορώ να αντισταθώ
προσπάθησε να μη σε ξαναδώ
δε γίνεται πιο κάτω από δω
Και τώρα μπροστά μου ο πόνος και το ψέμα σου
αυτά που σε ρώτησα και τ’ άλλα που κράτησες
εκείνα που είδα και τ’ άλλα που έκρυψες
το λάθος που σ’ έκαιγε κι εγώ το αγκάλιασα
Γι’ αυτό κρύψου να μη σε ξαναδώ
στο λάθος δεν μπορώ ν’ αντισταθώ
Προσπάθησε να μη σε ξαναδώ
δε γίνεται πιο κάτω από δω
Γυρίζω σε μένα κι ό,τι μου `μεινε μάζεψα
και τώρα πίσω να σ’ αφήσω τόλμησα
χωρίς αυταπάτες αφού όλες τις έκαψες
κι εγώ αλήθεια πόσο τις ήθελα
Γι’ αυτό κρύψου να μη σε ξαναδώ
στο λάθος δεν μπορώ να αντισταθώ
προσπάθησε να μη σε ξαναδώ
δεν έχει πιο κάτω από δω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι:Ελένη Ράντου & Γιάννης Μαύρος
Μουσική:Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Στον κόμβο Κηφισίας επάνω σου τρακάρω,
σε ώρα απελπισίας, Χριστό είδα τον χάρο.
Χτύπησε καραμπόλα και η δόλια η καρδιά μου,
τα παίζω όλα για όλα, άναψε την φωτιά μου.
Πεθαίνω για σένα και ας είσαι απάτη
δε πα να είσαι ψέμα εγώ σε λέω αγάπη
Τι να μας πει η φυσική οι νόμοι δε μετράνε,
σε φάση μεταφυσική τα πάθη κυβερνάνε
Αν είσαι άνθος του κακού δεν ψάχνω αποδείξεις,
στην αυταπάτη ενός τρελού θα ζω μέχρι να λήξεις.
Πεθαίνω για σένα και ας είσαι απάτη
δε πα να είσαι ψέμα εγώ σε λέω αγάπη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
1. Δε μου `χει μείνει φωνή, δε μου `χει μείνει λαλιά
Και μου χρειάζεται καινούργια καρδιά.
Δε μου `χει μείνει παλμός και κάπου χάνει ο ρυθμός
Στην καθημερινή μιζέρια αραχτός.
2. Καλοκαιράκι γλυκό σε βαποράκι να μπω
Για ταξιδάκι παραθεριστικό.
Να γίνω έτσι κι εγώ φρικιό καλοκαιρινό
Να μοιάζω φρούτο εποχιακό.
3. Σε κυνηγάω ζωή και δε θα κάνω στροφή
Ποθώ την έκρηξή σου την πρωταρχική.
Μα όλα γύρω ταμπά, μπαχά και θανατερά
Με καθηλώνουνε καμιά φορά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στα χέρια το ποτήρι τα μάτια μου κλειστά
Τα δάχτυλα κτυπάνε τον πάγκο ρυθμικά
Μου είπες πως θα έρθεις απόψε να με βρεις
Περίπου ως τις δέκα κι η ώρα είναι τρεις
Παίζει ένα τραγούδι του Chris de Burgh παλιό
Σου άρεσε θυμάμαι να στο τραγουδώ
Δίπλα περιμένει το άδειο σου σκαμπό
Θα στο ψιθυρίσω και ας μην είσαι εδώ
Για σένα τραγουδώ
Για σένα τραγουδώ
Για σένα τραγουδώ
Γύρω μου σαν ίσκιοι πρόσωπα χλωμά
Στην άκρη ένα ζευγάρι μιλάει χαμηλά
Έρχεται μια ξένη θέλει λέει φωτιά
Στα μάτια με κοιτάει σχεδόν ερωτικά
Κάποιος με χτυπάει στην πλάτη φιλικά
Ώρα να πηγαίνεις κλείνουμε είναι αργά
Βγαίνω έξω στον δρόμο τα βλέπω όλα διπλά
Έχει ξημερώσει κυκλοφορούν μονά
Για σένα τραγουδώ...
Μονός λοιπόν κι εγώ μες στους δρόμους ξοπίσω σου
Ακόμα ένα πρωί κυνηγάω τον ίσκιο σου
Σφυρίχτρες που βρίζουν φρένα που τρίζουν σκορπίζουν πανικο
Σ’ αυτόν τον πυρετό ψάχνω να σε βρω
Πέφτει μια βροχή αρρωστιάρα και κίτρινη
Μα η μοναξιά δεν λιώνει είναι πέτρινη
Κίτρινα αδιάβροχα κίτρινοι δρόμοι και `συ δεν είσαι `δω
Μέσα στην βροχή ψάχνω να σε βρω
Τρέχω στους δρόμους για να σε βρω
Τρέχω μονάχος και θα χαθώ
Κόσμος στην ουρά για υπεύθυνη δήλωση
Περιπολικά κυνηγούν μια διαδήλωση
Σειρήνες σφυρίζουν στολές που γυαλίζουν και `γω μες στον χαμό
Σ’ αυτόν τον πυρετό ψάχνω να σε βρω
Κάποιοι με μακριά μαλλιά με τραβούν σε μια γωνιά
Κρύψου ρε φίλε στόχος μη γίνεσαι έλα μαζί μας από `δω
Φεύγουνε τρέχουν μέσα στα στενά και `γω ακολουθώ
Στο μπαρ το σκοτεινό δε θα `ρθω να σε βρω
Τρέχουν οι φίλοι τρέχω και εγώ
Είμαι μαζί τους δε θα χαθώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Ορίστεεεεεεε!!!!!!!!!!Melania μουυυυυυυυυ
Χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου-Τριαντάφυλλος
Μέρα χαράς είναι απόψε
όλα καλά τη θλίψη διώξε
έλα παιδιά να οργανωθούμε
και τις ευχές μας να μοιραστούμε
Βάζω φωνή και μαεστρία
βάζω τα λόγια κι ευαισθησία
μια μουσική φτάνει στ’αυτιά μου
και τραγουδώ απ’την καρδιά μου
Χρόνια πολλά σε σένα για τα γενέθλιά σου
κι όλες οι σκέψεις οι κακές να μείνουν μακριά σου
Χρόνια πολλά σε σένα για τα γενέθλιά σου
κι όπου κι αν πας να μη ξεχνάς πως θα’μαστε κοντά σου
Μέρα χαράς είναι απόψε
το πιο γλυκό χαμόγελο δώσε
τι να σου πω τι να σου γράψω
δεν προλαβαίνω γνώμη ν’αλλάξω
Βάζω ψυχή και φαντασία
κι ας ακουστεί παραφωνία
μια μουσική φτάνει στ’αυτιά μου
και τραγουδώ απ’την καρδιά μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη
στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι
γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε
παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη
Θυμάμαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε
στην σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου:
«Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας
πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του»
Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά
κλεισμένοι δρόμοι, κλέφτες και αστυνόμοι
αγάπα το κελί σου, του παν, κι ύστερα
έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη
Μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες
ημερολόγια καίει και πτυχία
Το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικό
για της ζωής του την σκηνοθεσία
Αλγέρι, Αλεξάνδρεια, South Africa
στο Άμστερνταμ δυο τέρμινα και κάτι
γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια του
σαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη
Στο Πόρτο Ρίκο χρόνια ασυλλόγιστα
και τις καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλα
σε υπόγεια σκοτεινά και ύποπτα
λες και έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα
Κάποια ζεστή βραδιά σε ένα μπλουζάδικο
άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του
τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε
τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του
Κι η Σύλβια που με πάθος τον αγάπησε
δεν έλειψε στιγμή απ' το πλευρό του
ζητώντας με μανία στην αγκάλη του
την κόλαση και τον παράδεισό του
Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει:
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»
Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια
Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο;
Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα
αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο
Όσο για μένα είμαι πάντα εδώ
με των ματιών σας την φωτιά σημαία
είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε
μ' αρέσει να αρμενίζουμε παρέα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Όλοι δηλώνετε ιδιότητα,
καταναλώνετε ποσότητα,
και μου στερείτε τον ήλιο.
Κι εγώ δεν έχω καν ταυτότητα
κι αν είμαι μια μηδαμηνότητα,
φτιάχνω δικό μου βασίλειο.
Αν μου ξηγιόσουνα αλάνικα,
τραγούδια μεξικάνικα,
θα σου φτιαχνα πολλά.
Και ξεπερνώ τη Λολομπρίτζιτα,
σαν το ριξα στη βίζιτα,
αντικανονικά.
Δεν χαμπαριάζετε ρε μόμολα,
όταν σας έδινα τα πόμολα,
να διαλύστε τον τοίχο.
Κολλήσατε στο μποτιλιάρισμα
κι ας σας το 'χα κάνει χάρισμα,
να ξεπεράστε τον φρίκο.
Κι αν η ζωή σου θέλει βλήματα,
τελειώσανε τα θύματα
και πάλι απ' την αρχή.
Θε να σε φτιάξω εγώ αθάνατη,
παράτα τη και γάμα τη,
τη σχετική ζωή.
Ρε μη μου πια τους κύκλους τάραττε,
σιγά το χάρτη τρισκατάρατε
και μια πορδή μου θα φτάσει.
Και σαν ο πεντεφρής σου σε πονεί,
Θε να του βάλω λουκουμόσκονη,
να λουκουμιάσει η πλάση.
Εσύ ξεφούσκωνες τα λάστιχα,
σε γράψαν στα κατάστιχα,
των τεντυμποϊστών.
Κι εγώ έχω γίνει γομολάστιχα,
που σβήνει τα τετράστιχα,
ανθρώπων και θεσμών.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Η πόλη άνοιξε τα φώτα της και φεύγει
σαν τρένο λούνα παρκ σε μέρη μαγικά
και το κορμί σου απ’ τα χέρια μου ξεφεύγει
και αναζητάει σε ξένα χέρια τη χαρά.
Πάρε με απόψε στην τρελή διαδρομή σου
δίχως εσένα είναι τα βράδια μου απρόσωπα
μου φτάνει εμένα κι ένα ψεύτικο φιλί σου
μου φτάνει κι ένα από τα χίλια σου τα πρόσωπα.
Τα μάτια σου έκλεισες και μ’ άφησες απ’ έξω
άλλη μια νύχτα θα τη βγάλω στη βροχή
όλα για πάρτη σου απόψε θα τα παίξω
και θα σε χάσω μέχρι νά `ρθει το πρωί.
Η πόλη μέσα στα στενά σε κυνηγάει
κι εσύ το δρόμο του παράδεισου ζητάς
όλος ο κόσμος μες τα μάτια σου χωράει
μα εσύ καλή μου στον κόσμο δε χωράς.
Τα μάτια σου έκλεισες και μ’ άφησες απ’ έξω
άλλη μια νύχτα θα τη βγάλω στη βροχή
όλα για πάρτη σου απόψε θα τα παίξω
και θα σε χάσω μέχρι να `ρθει το πρωί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Πώς το κάνεις, πώς το κάνεις κι εδώ μένω;
Άλλα απ` τα μάτια σου δεν έχω πιο δικό μου
μα ούτε απ` το βλέμμα σου πιο ξένο.
Πόσα ζητάς για να φωνάξεις τ` όνομά μου;
Να με κοιτάς σαν να με θέλεις
και να με παίζεις όπως ξέρεις;
Ξέρεις τι θέλω να σου πω;
Κάτι που μάλλον θα γελάσεις
Άμα δε μάθεις να χαϊδεύεις τις πληγές
δε θα σου φτάσει όλη η ζωή σου για να κλαις.
Σε βλέπω μόνη, λέω `'δεν είναι στα καλά της''
Ποιοι σε παράτησαν και θέλεις να τους δείξεις;
Μια πεταλούδα που δαγκώνει τα φτερά της
σε πλησιάζω και πεθαίνω να μ` αγγίξεις
Μα η εικόνα σου παγώνει
μετά σε βλέπω πάλι μόνη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια.
Θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια,
να ξαναγίνω καβαλάρης
και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ,
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ.
Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;
Μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω.
Δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δε χαμπαριάζεις.
Πρότεινέ μου κάποια λύση
δε θα σου παρα κοστήσει.
Και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν.
Για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν
Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους.
Έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ,
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ.
Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;
Κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω.
κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου `ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις.
Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν.
Για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Ιδιαζόντως ευφυής και τρυφερός σαν εραστής
στα λάθη πάντα συνεπής, ο πιο καλός ο μαθητής.
Κοινωνικά διαπερεπής, στον πειρασμό επιρρεπής
με σιγουριά ανασφαλής, ένας νορμάλ σχιζοφρενής.
Ιδιαζόντως ευφυής και μανιώδης στοχαστής
μιας υψηλής αισθητικής, Πειραϊκής Πατραϊκής.
Βαθύτατα εσωστρεφής, γεμάτος ίχνη ενοχής
μες στην χαρά μου δυστυχής, κομπλεξικός εκ γενετής.
Γι’ αυτό και εσύ παράτα με, κολύμπα να σωθείς
παίξε σε κάτι σίγουρο, να αποκατασταθείς.
Γι’ αυτό και εσύ παράτα με, κολύμπα να σωθώ
γιατί είμαι είδος σπάνιο, μην εξαφανιστώ.
Ιδιαζόντως ευφυής, κι ιδεολόγος παρακμής
περήφανα εγωιστής, στο κάτω κάτω της γραφής
ιδιαζόντως ευφυής και εραστής περιωπής
με επιδόσεις αντοχής, άντε μετά ν’ αντισταθείς.
Ιδιαζόντως ευφυής, μάλλον σπουδαίος γόνος.
Ιδιαζόντως πληκτικός, ιδιαζόντως μόνος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι:Άσιμος...
Όπου να 'ναι θα 'ρθω να σε βρω
και το μυστικό μου να σου πω
το 'ψαξα πολύ για να το πω σε σένα
κι έχανα πολύτιμο καιρό
Μέσα απ' τα σκοτάδια κι απ' το φως
ξεπηδώ σαν γελωτοποιός
με τον εαυτό μου έχω γίνει ένα
και δεν είμαι πιόνι κανενός
Στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
για κανένα πούστη δε θυσιάζομαι
πώς να ξεγελάσετε μια χαμένη φάτσα
τρέξτε και προφτάστε δεν πλησιάζομαι
Ό,τι κι αν λέτε δε μ' ακουμπάτε
αναμασάτε λόγια θολά και ψεύτικα
σπίτι δεν έχω μήτε πατρίδα
με διώξατε όλοι μα εσένα σε θέλω ζωντανή
Έλα στο δικό μου τον παλμό
ζήταγα πολύ ν' αγαπηθώ
έδωσα τα πάντα και τα ξαναδίνω
και γι' αυτό μπορώ να σ' αγαπώ
Δε θα με γνωρίσεις αν με δεις
είμαι κυνηγός κι ονειρευτής
μη σε παγιδέψουν σε καμιά βιτρίνα
και σε παραδείσους μου χαθείς
Στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
μα στην αγκαλιά σου εκστασιάζομαι
όσα σου φανέρωσαν στα χαρτιά και τα άστρα
όλα παραμύθια και σε χρειάζομαι
Παλιέ μου πόθε στο πέρα δώθε
μην σε χαλάσουν
φοβάμαι για εσένα πιο πολύ
όλα τα φτύνω τα καίω όλα
μπαίνω και βγαίνω
και δένω με εσένα απο την αρχή
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Βαρέθηκα τη μίζερή μου φύση
κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
αναμφιβόλως
δε με χωράει ο τόπος ρε παιδιά.
Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια,
τα δάκρυα να κάνω μπιχλιμπίδια,
τα λόγια, μοναχά, μας απομείναν κι οι θεωρίες
στην πράξη μας χαλάνε οι θεσμοί.
Βαρέθηκα να λέω πως θα αλλάξει
το σύστημα μας έχει επιτάξει
απόκληρα απομείναμε πουλάκια
κυνηγημένα
με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά
Απόκληρα απομείναμε πουλάκια
με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά
Βαρέθηκα κι αυτό το μονοπάτι
ακόμα και σαν βρω κάνα κομμάτι
πώς είναι δυνατό να μαστουριάζεις
εξήγησέ μου
άμα σου περιφράξαν την καρδιά.
Για πες μου, πώς μπορείς και μαστουριάζεις
άμα σου περιφράξαν την καρδιά.
Συνέχεια μου έρχεσαι από πίσω
δεν έχω πια το σάλιο να σε φτύσω
πώς γίνεται στον ένα παλαβιάρη
εξήγησέ μου
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.
Πώς γίνεται στον κάθε παλαβιάρη
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Βαρέθηκα τη μίζερή μου φύση
κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
αναμφιβόλως
δε με χωράει ο τόπος ρε παιδιά.
Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια,
τα δάκρυα να κάνω μπιχλιμπίδια,
τα λόγια, μοναχά, μας απομείναν κι οι θεωρίες
στην πράξη μας χαλάνε οι θεσμοί.
Βαρέθηκα να λέω πως θα αλλάξει
το σύστημα μας έχει επιτάξει
απόκληρα απομείναμε πουλάκια
κυνηγημένα
με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά
Απόκληρα απομείναμε πουλάκια
με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά
Βαρέθηκα κι αυτό το μονοπάτι
ακόμα και σαν βρω κάνα κομμάτι
πώς είναι δυνατό να μαστουριάζεις
εξήγησέ μου
άμα σου περιφράξαν την καρδιά.
Για πες μου, πώς μπορείς και μαστουριάζεις
άμα σου περιφράξαν την καρδιά.
Συνέχεια μου έρχεσαι από πίσω
δεν έχω πια το σάλιο να σε φτύσω
πώς γίνεται στον ένα παλαβιάρη
εξήγησέ μου
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.
Πώς γίνεται στον κάθε παλαβιάρη
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Αγαπάω κι αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα
Μην παρανοείς τα λόγια που `χω πει
είναι η πιο απλή του κόσμου συνταγή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν’ πανάκριβο σ’ το λέω ν’ αγαπάς
Κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν’ πανάκριβο σ’ το λέω ν’ αγαπάς
Αγαπάω κι αδιαφορώ
και μαζί σου το `χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν’ αγαπάω και μένα
όπως εσένα
Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ’ άλλη αγκαλιά
Και μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν’ πανάκριβο στο λέω ν’ αγαπάς
Αγαπάω κι αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω και μένα
όπως εσένα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Σαν στα παραμύθια που `λεγε η γιαγιά
κι όλα τέλειωναν κουφά...
Τη μισή αλήθεια κρύβανε κι αυτά
ψέμα που κυβερνά...
Μάρα Μάρα πήρες μια τρομάρα
κι ήταν μια φορά
που μπήκες καθαρά
και ράγισε η κατάρα.
Άμα θα `ρθει η ώρα να ψυχορραγείς
κέντα ρυθμούς ζωής.
Πρέπει να πεθάνεις και να αναστηθείς
ρέντα υπομονής.
Χάρο χάρο σ’ έκανα κουμπάρο
κι ήταν μια φορά
σε ήρεμα νερά
που κάναμε τσιγάρο.
Τα ανθρωπάκια ζούνε δίχως τη ζωή
Μάρα βγες απ’ το κλουβί
κι έλα στη δικιά μου τη διαδρομή
κι είμαι έρημο πουλί.
Τώρα τώρα πάει κι αυτή η μπόρα
σήμανε αργή
αλλά θα ξαναρθεί
η τελευταία ώρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενο μου χρόνο
Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ'αγαπήσω να μ'αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες
Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου τη ψύχρα
Θες ν' αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ' έξω απ' τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ' αγαπήσω να μ' αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ' αφήνει
Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω ,μωρέ
μ' αυταπάτες πια δεν έχω
Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ' ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Ζηλεύει η νύχτα κάτι απ’ το φως της έχεις πάρει
στρέφεις το βλέμμα ψηλά κι ανάβει το φεγγάρι
έξω απ’ το χρόνο γύρω σου ακίνητα τοπία
χορεύεις μόνη μέσα σε μια φωτογραφία
Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ’ την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου
Η νύχτα φεύγει με τις μνήμες σου φωτίζει
ο κόσμος όλος γύρω από σένανε γυρίζει
εικόνα ονείρου που η μέρα δεν τη σβήνει
δε μ’ αγγίζεις μα τα σημάδια σου μ’ αφήνεις
Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ’ την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου
Ζεστό ποτάμι αυτή τη ζεστασιά σου δώσ’ μου
θερμό εσύ ρεύμα στην κρύα θάλασσα του κόσμου
Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ’ την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί
όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε
στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει
κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε
Μου `λεγε πώς καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς
και στο Άντεν πώς χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη
κι έπειτα πώς φωνάζουνε και πώς μονολογούν
όταν η ζάλη μ’ όνειρα περίεργα τους κυκλώνει
Μου `λεγε ακόμα ότι είδε αυτός μια νύχτα που `χε πιει
πως πάνω σ’ άτι εκάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης
και πίσωθε του ετρέχανε γοργόνες με φτερά
σαν πάμε στ’ Άντεν μου `λεγε κι εσύ θα δοκιμάσεις
Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμες ξυραφιών
και του `λεγα πως το χασίς τον άνθρωπο σκοτώνει
και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά
με το `να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει
Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά
κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ Ρετζίνα στη Μαρσίλια
για να φυλάξει εμένα από έναν Ισπανό
έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια
Μια μέρα τον αφήσαμε στεγνό απ’ τον πυρετό
πέρα στην Άπω Ανατολή να φλέγεται να λιώνει
θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουίλ
και δώσ’ του εκεί που βρίσκεται λίγη απ’ την άσπρη σκόνη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Δε μπορώ να μην έχω φυγει μα που να πάω
Δε μπορώ, με σκοτώνει ότι αγαπάω
Δε μπορώ, να πληρώνω και ας μην έφταιξα εγω
Δε μπορώ, σ' ενα ψέμα φίλε να ελπίζω
Δε μπορώ, τη ζωή μου να τη χαραμίζω
Δε μπορώ να ματώνω κάθε ώρα και λεπτό
Είναι κάτι βράδια που δεν έχουν τελειωμό
Νιώθω ένα κόμπο στο λαιμό
Μείνανε τα χρόνια μας με χέρια αδειανά
Οι δρόμοι δε μας βγάζουν πουθενά
Παγωνιά, όποιο σώμα και αν αγγίζω παγωνιά
Παγωνιά κι όποιο βλέμμα αντικρίζω παγωνιά
Πως τελειώσαν όλα τώρα, να πιστέψω δε μπορώ
Και σ' αυτους που με ξεγράψαν, έχω κάτι να τους πω
Από πείσμα θα υπάρχω και από τις στάχτες μου θα ξαναγεννηθώ
Δε μπορώ σ' ένα σπίτι άδειο να γυρίζω
Δε μπορώ, για παλιές αγάπες να δακρύζω
Δε μπορώ, να ματώνω κάθε ώρα και λεπτό
Είναι κάτι βράδια που δεν έχουν τελειωμό
Νιώθω ένα κόμπο στο λαιμό
Μείνανε τα χρόνια μας με χέρια αδειανά
Οι δρόμοι δε μας βγάζουν πουθενά
Παγωνιά, όποιο σώμα και αν αγγίζω παγωνιά
Παγωνιά κι όποιο βλέμμα αντικρίζω παγωνιά
Πως τελειώσαν όλα τώρα, να πιστέψω δε μπορώ
Και σ' αυτους που με ξεγράψαν, έχω κάτι να τους πω
Από πείσμα θα υπάρχω και από τις στάχτες μου θα ξαναγεννηθώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Άκου ρε γιε της καλογριάς,
ο φίλος σου είμαι ο πανουργιάς
και το δεξί σου χέρι
κι εκείνος που καλύτερα
απ' ολουνούς σε ξέρει.
Λένε πως παίζεις με χανουμάκια,
με τουρκοπούλες και καλογριές
και σ' αραδιάζουνε βρισιές.
Πως μπαινοβγαίνεις στους μαχαλάδες,
με ντερβησάδες στήνεις χορό
και με ρωτάν και τι να πω;
Λένε πως έχεις αλισβερίσι,
μ' Αλή Πασάδες κάνεις χωριό
και σε ρωτάω τι να τους πω.
Πες τους ρε φίλε πανουργιά,
(ορέ) έχω εις στον π****ο μου βιολιά,
έχω και τουμπερλέκια
κι όπως γουστάρω τα βαρώ
και σπάω τα ζεμπερέκια.
Όταν γυρίσω θα τους γ****σω
και αν αργήσω δώσ' τους κι αυτό,
είναι τ' αρ***α μου τα δυο.
Όπως στα λέω να τους τα γράψεις,
όπως στα λέω να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης σεβνταλής,
Καραϊσκάκης μπεσαλής.
Καραϊσκάκης γεια χαρά,
γεια σου ρε γέρο του Μοριά
και γεια που σ' αγαπάνε.
Γεια τους που δε λυγίζουνε
και που δεν προσκυνάνε.
Λένε για μένα τα καρακόλια,
άκου τι λένε να μη γ**εί,
μίλα κι εσύ ρε Θοδωρή.
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Κολοκοτρώνης και Γιωργής,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.
Γεια σου ρε Ανδρούτσο, γεια χαρά,
γεια σας παιδιά μου αητόπουλα,
που 'χετε αητό πατέρα
κι όποιος δε με κατάλαβε,
τότε ας μας κάνει αέρα.
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Ανδρούτσος, Γιώργης, Θοδωρής.
Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω,
έτσι μου είπαν λόγω τιμής,
Ανδρούτσος, Γιώργης, Θοδωρής.
Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω,
έτσι μου είπαν λόγω τιμής,
μαζί τους είμαστε κι εμείς
μαζί σας είμαστε κι εμείς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Πώς το κάνεις,πώς το κάνεις κι εδώ μένω
άλλο απ'τα μάτια σου δεν έχω πιό δικά μου
μα ούτε άλλο από το βλέμμα σου πιό ξένο
πόσα ζητάς για να φωνάξεις τ'όνομά μου
Να με κοιτάς σα να με θέλεις
και να με παίξεις όπως ξέρεις
Ξέρεις τί θέλω να σου πω
κάτι που μάλλον θα γελάσεις
άμα δε μάθεις να χα'ι'δεύεις τις πληγές
δε θα σου φτάσει όλη η ζωή σου για να κλαις
Να με κοιτάς σα να με θέλεις
και να με παίξεις όπως ξέρεις
Σε βλέπω μόνη,λέω δεν είναι στα καλά της
ποιοί σε παράτησαν και θέλεις να τους δείξεις
Μια πεταλούδα που δαγκώνει τα φτερά της
σε πλησιάζω και πεθαίνω να μ'αγγίξεις
Μα η εικόνα σου παγώνει
μετά σε βλέπω πάλι μόνη
Ξέρεις τί θέλω να σου πω
κάτι που μάλλον θα γελάσεις
άμα δε μάθεις να χα'ι'δεύεις τις πληγές
δε θα σου φτάσει όλη η ζωή σου για να κλαις
Πώς το κάνεις,πώς το κάνεις κι εδώ μένω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Όνειρο κι αυτό
σ’ αγγίζω και σε χάνω
μάτια μου γλυκά μου
αχ πόσο σ’ αγαπώ
Ένα σου φιλί
θέλω να χορτάσω
αχ να το κρατήσω
για πάντα φυλακτό
Βγαίνω στη βροχή
μόνο αυτή σου μοιάζει
μάνα που αγκαλιάζει
ό,τι όμορφο ξεχνώ
Έφερα κρασί
αντάμα να το πιούμε
που φεύγεις να τα πούμε
για ύστερη φορά
Και σου τραγουδώ
δεν μπορώ να κλάψω
μέσα απ’ το τραγούδι
βρίσκω ο,τι αγαπώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Είσαι ελεύθερη, χαρούμενη, παιδί
σαν τον στρατιώτη είσαι ντυμένη στα λαδί,
είσ’ ότι πάντοτε περίμενα πως θα `χω
και το Θεό ευχαριστώ γιατί υπάρχω.
Είσαι το πρώτο μου χαρούμενο πρωί,
είσ’ η ζωή, εισ’ η καινούργια μου η ζωή,
είσαι το τέλος το χαμένο το γερό μου,
και ο σκοπός στο θολωμένο το μυαλό μου.
Με τρελαίνει, με τρελαίνει, με τρελαίνει,
η αγάπη που σου έχω τη ζωή μου μαθαίνει,
με τρελαίνει.
Είσαι αισιόδοξη, απρόβλεπτη, παιδί
εισ’ ότι πιο όμορφο ποτέ μου έχω δει,
είσαι η τύχη μου που δε θα με αφήσει,
γιατί για λίγο έστω δίπλα σου έχω ζήσει.
Είσ’ η αγάπη που γνωρίσαμε μαζί,
η αφορμή που με πηγαίνει, που με ζει,
και στο βαθύ μου, η πνοή είσαι τ’ όνειρό μου,
η μουσική στο ζωηρότερο χορό μου.
Με τρελαίνει, με τρελαίνει, με τρελαίνει,
η αγάπη που σου έχω τη ζωή μου μαθαίνει,
με τρελαίνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Έχω ανάγκη μια σου λέξη
μια αλήθεια μες τις αυταπάτες
και μια αγκαλιά να με γιατρέψει
από θανάσιμες αγάπες
έχω ανάγκη να βουλιάξω
μέσα στο πιο βαθύ σου βλέμμα
απ’ την αλήθεια να τρομάξω
και να φουντάρω σ’ ένα ψέμα
Έχω ανάγκη να σου δείξω
πως είμαι πλέον οπαδός σου
με την παλάμη μου ν’ αγγίξω
τον πυρετό στο μέτωπό σου
έχω ανάγκη να σε νιώσω
σαν μια προσωπική μου νίκη
με πόσα βράδια να πληρώσω
τη μοναξιά που μου ανήκει
Μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη
ένα σακατεμένο βράδυ
μόνο τα μάτια σου θυμάμαι
δυο φλόγες μέσα στο σκοτάδι
μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη
που όσο θυμάμαι με πονάει
έχουν περάσει τόσα χρόνια
μ’ αυτή η αγάπη δεν περνάει
Απόψε δε θα βγω στους δρόμους
στα όνειρα μου θα σε ψάξω
ότι δεν έφυγες ποτέ σου
έχω ανάγκη να φωνάξω
σ’ όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι
εγώ μαζί σου θα ξυπνάω
την πιο γλυκιά σου απουσία
έχω ανάγκη ν’ αγαπάω
Κι έτσι για πάντα θα σαλπάρω
στην πλάτη του δικού σου ανέμου
σαν νά’ σουν όρκος θα σε πάρω
που δε θα πάταγα ποτέ μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Αν γράψω ένα τραγούδι μοναχά
που να χαρίζει στα παιδάκια τα φτωχά
λίγο ψωμί κι ένα ζεστό κρεββάτι
τότε θα πω πως έχω γράψει κάτι
Αν γράψω ένα τραγούδι μοναχά
που να μην έχει λόγια κούφια και ρηχά
και δίνει δύναμη στον κουρασμένο εργάτη
τότε θα πω πως έχω γράψει κάτι
Τραγούδια αμέτρητα έχω γράψει, αλλά
είναι τα βάσανα του κόσμου πιο πολλά
τόσα τραγούδια μου που πήγανε χαμένα
κι είναι σαν να μην έγραψα κανένα
Αν γράψω ένα τραγούδι μοναχά
που να το λεν όταν το μίσος ξεψυχά
εχθροί και φίλοι αδερφωμένοι και κεφάτοι
τότε θα πω πως έχω γράψει κάτι
Τραγούδια αμέτρητα έχω γράψει, αλλά
είναι τα βάσανα του κόσμου πιο πολλά
τόσα τραγούδια μου που πήγανε χαμένα
κι είναι σαν να μην έγραψα κανένα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Δυο σταγόνες στο τζάμι
η ψυχή μου ποτάμι
έναν ξέμπαρκο στίχο
σημαδεύω στον τοίχο, δεν μπορώ.
Η αγάπη στερεύει
ένα ψέμα γυρεύει
μακριά μου δε μένει
και μαζί μου πεθαίνει, δεν μπορώ.
Ονειρεύομαι τάχα
ένα βλέμμα μονάχα
να σκεπάσω το σώμα
που κρυώνει ακόμα, δεν μπορώ.
Τώρα πια έχεις φύγει
τώρα μείναμε λίγοι
ο αιώνας αλλάζει
κι όμως ίδιος μου μοιάζει, δεν μπορώ.
Σαν αέρας γυρίζεις
μια ζωή χαραμίζεις
περπατάς στα χαμένα
δεν πιστεύεις κανένα, δε μιλάς.
Στο βυθό της αβύσσου
κατεβαίνω μαζί σου
με τραβάς απ’ το χέρι
και κανένας δεν ξέρει πού με πας.
Σε κερδίσαν οι φήμες
σου καήκαν οι μνήμες
έχεις χρόνια σωπάσει
μ’ έχεις πλέον ξεχάσει, δε μιλάς.
Δε πιστεύεις κανέναν
Δε φοβάσαι κανένα
μες στο ψέμα σου πέφτεις
με κοιτάζεις και πέφτεις και γελάς
Χαμένες αγάπες, χαμένες αγάπες, χαμένες αγάπες παλιές
χαμένες αγάπες στιγμές απουσίας χαμένες για πάντα στιγμές
Θέλω να σε ξαναδώ
ειν’ αλλιώτικα εδώ
άναψέ μου μια φωτιά στον ουρανό
θέλω να σε ξαναδώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Μια κιθάρα στην ουσία
Έχω για περιουσία
Για να κάνω άνω κάτω όλους τους ρομαντικούς
Μια κιθάρα, μια αγία
Μια αρρώστια ανεργία
Χρόνια σου χτυπώ την πόρτα μα ποτέ σου δε μ’ ακούς
Αλκοόλ η βροχή και μεθάω
Την ψυχή μου στα λάθη σκορπάω
Τόσα βράδια μαζί σου που πάνε
Οι χορδές τις κιθάρας μου σπάνε
Την κιθάρα μου έχω χάσει
Τώρα μόνο οι κομπάρσοι
Στη ζωή μου στη ζωή σου είναι πρωταγωνιστές
Μια κιθάρα προδοσία
Έρωτα με φαντασία
Σου `χω στείλει μα δεν φτάνει με τους υπολογιστές
Αλκοόλ η βροχή και μεθάω
Την ψυχή μου στα λάθη σκορπάω
Τόσα βράδια μαζί σου που πάνε
Οι χορδές τις κιθάρας μου σπάνε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, να 'μαστε πάλι
Όλα έχουν μείνει όπως τ' άφησες πριν χρόνια
Το ροζ φουλάρι σου το ρίμελ κι η κολώνια
Που κι αν ξεθύμανε μου φέρνει πάντα ζάλη
Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, σπάστα και ρίχτα
Τα λόγια που 'λεγες η αγάπη πριν ραγίσει
Δε σε ρωτώ αν ήρθες μόνο για μια νύχτα
Μα σ' αγαπώ κι ας σ' έχουν χίλιοι περπατήσει
Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' ασε με πάλι να καώ
Αντέχω για ένα γύρο ακόμα
η αγάπη θέλει σ' αγαπώ
Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' όνειρο γίνε πλάνο μου
Πόσο μελό να γίνω ακόμα
για να κολλήσεις πάνω μου.
Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, νάμαστε πάλι
Στρώνω όπως πάντα για δυο άτομα τραπέζι
Το δίσκο βάζω που σου άρεσε να παίζει
Και σε κερνώ απ' το στερνό μου το μπουκάλι
Σαν να μη σ' έχασα ποτέ, στήνω σκακιέρα
Να ξανακάνεις χίλια ματ στην ευτυχία
Σαν στρατιωτάκι σου έτοιμο για θυσία
Στα άγρια μεσάνυχτα σου λέω καλημέρα
Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' ασε με πάλι να καώ
Αντέχω για ένα γύρο ακόμα
η αγάπη θέλει σ' αγαπώ
Δωσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα
κι' όνειρο γίνε πλάνο μου
πόσο μελό να γίνω ακόμα
για να κολλήσεις πάνω μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Έβαζες ψεύτικες φωνές,
γελούσες κι έκανες πως κλαις
κι εγώ παιδί
Α ρε μαμά
Πίσω μου τρέχεις μια ζωή
με ένα πιάτο και μια ευχή
Τότε με κράταγες σφιχτά
τώρα κοιτάς από μακριά
Μέσα απ'τα δόντια να μιλάς,
σ'ακούω σαν τώρα
"μη με σκας,δε θα σε ανεχτεί κανείς,
θα πας χαμένος,θα το δεις"
Α ρε μαμά,α ρε μαμά
Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη,σ'αγαπώ πολύ,είμαι εδώ"
Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά,
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Ave Maria
Ave Maria
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή
Τις πόρτες άνοιγες στο φως
να μπει ο ήλιος κι ο Θεός
να μας φυλάει
Α ρε μαμά
Τα βράδια ήσουν μια αγκαλιά
κι ανάμεσα απ'τα φιλιά
έκανες τη φωνή λαγού,
το λύκο και την αλεπού
Και όταν γύριζα αργά
"θα σου τα πάρω τα κλειδιά,
θα βρεις τις πόρτες πιά κλειστές,
θα με πεθάνεις,αυτό θες;"
Α ρε μαμά,α ρε μαμά
Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη,σ'αγαπώ πολύ,είμαι εδώ"
Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά,
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Ave Maria
Ave Maria
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή
Μαμά
Πού πας
Πού πας
Μαμά,μαμά
Πού πας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Για σένα βγαίνουν τα άστρα και το φεγγάρι
γιατί είσαι της Σεβίλης μαργαριτάρι
Δυο τέτοια μάτια μαύρα δεν τα ξανάβρα
κι όλο κλαίω και λιώνω για `σένα μόνο
Χωρίς αγάπη αχ πως θα ζήσω
Φίλησέ με σαν πρώτα και ας ξεψυχήσω
Πες μου το ναι μια φορά δωσ’ μου ξανά τη χαρά
τώρα που όλη η ψυχή κι η καρδιά μου σε λαχταρά
Έλα κοντά μου να σου το πω
Η αγάπη γυρνάει σαν τη σφαίρα και ίσως
μια μέρα δε σ’ αγαπώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Πάλι βρέχει, τα τρένα όπως πάντοτε θα φεύγουν για καινούργιες ξενιτιές
Πάλι βρέχει κοιτάζω απ' το τζάμι τις σκιές
κι εσύ απόψε όνειρο σαν χτες .
Πάλι βρέχει, πάλι βρέχει
Πάλι βρέχει στους δρόμους όπως πάντοτε την ώρα τούτη πέφτει ερημιά
Πάλι βρέχει η νύχτα τρομαγμένη στη γωνιά
κι εσύ θλιμμένη θύμηση ξανά
Πάλι βρέχει, πάλι βρέχει
Πάλι βρέχει, στην πόλη που ερήμωσε με πνίγει το τραγούδι της βροχής
Πάλι βρέχει, οι φίλοι στο καράβι της γραμμής
κι εσύ εδώ σαν όνειρο να ζεις
Πάλι βρέχει, πάλι βρέχει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Αγαπάω κι αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα
Μην παρανοείς τα λόγια που 'χω πει
είναι η πιο απλή του κόσμου συνταγή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο σ' το λέω ν' αγαπάς
Κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο σ' το λέω ν' αγαπάς
Αγαπάω κι αδιαφορώ
και μαζί σου το 'χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν' αγαπάω και μένα
όπως εσένα
Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ' άλλη αγκαλιά
Και μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς
Αγαπάω κι αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω και μένα
όπως εσένα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Εκεί στο Νότο
που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο
σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια
ψάχνοντας να βρω το κατάλληλο κορμί
Εκεί στα φώτα
εύρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα
είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια
και συ με κέρασες καπνό μ’ ένα φιλί
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
Εκεί στο Νότο
εκεί μου κλήρωσε ο έρωτας στο Λόττο
κουλουριασμένος σαν τη σαύρα στη σκιά του
σαν νόμισμα έπεφτα στο μαύρο σου βυθό
Χλωμά καντήλια
άναβε η φτώχεια σου τα τάιζε με ζήλεια
μα συλλαβίζαν σ’ αγαπώ τα βογγητά σου
σαν ένα άρρωστο στην κούνια του μωρό
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Δημήτρης Μητροπάνος & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Κίτρινα βράδια
στης πλατείας τα δυτικά
Ομόνοια και Πειραιώς γωνία
Κίτρινα βράδια
ανάβει ο καβγάς στ’ αθλητικά
και σώζεται η παγκόσμια ισορροπία
κίτρινα βράδια
Ομόνοια και Πειραιώς γωνία
Γλιστράει η μέρα
φοριέται εικόνα στην οθόνη
πίσω από ξένες πόρτες σφαλιστές
τώρα ο καθένας μόνος του ανταμώνει
τα νέα του κόσμου
σ’ αμοντάριστες σκηνές
Περνάει η ώρα
κι αυτό το έργο δε τελειώνει
φέρνει ο άνεμος από παντού φωνές
ένα μωρό παιδί φοβάται και κρυώνει
όμως οι πόρτες μένουν ξένες και κλειστές
Μες το σκοτάδι κυνηγημένες μοναξιές
στης πόλης τις γωνιές
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Can anybody find me somebody to love?
Each morning I get up I die a little
Can barely stand on my feet
Take a look in the mirror and cry
Lord what you're doing to me
I have spent all my years in believing you
But I just can't get no relief, Lord!
Somebody, somebody
Can anybody find me somebody to love?
I work hard every day of my life
I work till I ache my bones
At the end I take home my hard earned pay all on my own -
I get down on my knees
And I start to pray
Till the tears run down from my eyes
Lord - somebody - somebody
Can anybody find me - somebody to love?
(He works hard)
Everyday - I try and I try and I try -
But everybody wants to put me down
They say I'm goin' crazy
They say I got a lot of water in my brain
Got no common sense
I got nobody left to believe
Yeah - yeah yeah yeah
Oh Lord
Somebody - somebody
Can anybody find me somebody to love?
Got no feel, I got no rhythm
I just keep losing my beat
I'm ok, I'm alright
Ain't gonna face no defeat
I just gotta get out of this prison cell
Someday I'm gonna be free, Lord!
Find me somebody to love
Can anybody find me somebody to love?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Ίσως, ίσως μια μέρα
να ξεφύγεις απ’ το μέλλον που σου φτιάξανε.
Ίσως, ίσως μια μέρα
πλησιάσεις τον κρυμμένο σου εαυτό.
Ίσως, ίσως μια μέρα
να ζητήσεις τη ζωή που σου αρπάξανε.
Ίσως, ίσως μια μέρα
να υπάρχεις μόνο για να σ’ αγαπώ.
Αχ, αγάπη μου, εγώ
το ξέρω πως θα ’ρθεις,
εκεί θα τρελαθείς.
Αχ, ας φύγουμε εμείς
πριν χάσουμε το τρένο της γραμμής.
Ίσως, ίσως μια μέρα
όταν βγεις απ’ την εικόνα που σε κλείσανε,
ίσως, ίσως μια μέρα
για τους δυο μας να μπορώ να ονειρευτώ.
Αχ, αγάπη μου, εγώ
το ξέρω πως θα ’ρθεις,
εκεί θα τρελαθείς.
Αχ, ας φύγουμε εμείς
πριν χάσουμε το τρένο της γραμμής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Όταν έχω εσένα
μπορώ να ονειρεύομαι ξανά
ανοίγω μες στη θάλασσα πανιά
και πιάνω μες τα χέρια μου
τον κόσμο να τον φτιάξω
Όταν έχω εσένα
μπορώ να μη βυθίζομαι αργά
τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά
και πιάνω το μαχαίρι
το σκοτάδι να χαράξω
Κάνε ένα βήμα
να κάνω το επόμενο
αίμα μου και σχήμα
λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο
Όταν έχω εσένα
νιώθω σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο
μη φοβού κανένα
Εσύ κι εγώ στον κόσμο
τον απάνθρωπο
Εσύ κι εγώ
Όταν έχω εσένα
μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά
μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά
να πιάσω με τα χέρια μου
τους δράκους να σκοτώσω
Όταν έχω εσένα
αντέχω, πάω δίπλα στον γκρεμό
το ξέρω, έχω ένα χέρι να πιαστώ
κοντά μου έναν άνθρωπο
τα χρόνια μου να ενώσω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Έτσι κι αλλιώς τα ήξερα όλα
και νάτο μπροστά μου αυτό που φοβόμουνα
σε είδα σφιχτά τα χέρια του κράταγες
κι εγώ στη γωνιά σαν κλέφτης κρυβόμουνα
Γι’ αυτό κρύψου να μη σε ξαναδώ
στο λάθος δεν μπορώ να αντισταθώ
προσπάθησε να μη σε ξαναδώ
δε γίνεται πιο κάτω από δω
Και τώρα μπροστά μου ο πόνος και το ψέμα σου
αυτά που σε ρώτησα και τ’ άλλα που κράτησες
εκείνα που είδα και τ’ άλλα που έκρυψες
το λάθος που σ’ έκαιγε κι εγώ το αγκάλιασα
Γι’ αυτό κρύψου να μη σε ξαναδώ
στο λάθος δεν μπορώ ν’ αντισταθώ
Προσπάθησε να μη σε ξαναδώ
δε γίνεται πιο κάτω από δω
Γυρίζω σε μένα κι ό,τι μου `μεινε μάζεψα
και τώρα πίσω να σ’ αφήσω τόλμησα
χωρίς αυταπάτες αφού όλες τις έκαψες
κι εγώ αλήθεια πόσο τις ήθελα
Γι’ αυτό κρύψου να μη σε ξαναδώ
στο λάθος δεν μπορώ να αντισταθώ
προσπάθησε να μη σε ξαναδώ
δεν έχει πιο κάτω από δω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
επιφανής και κοσμικός
ούτε σε κόμμα αρχηγός
να βγαίνω στις ειδήσεις.
Δεν είμαι ο τύπος ο γνωστός
ούτε της δόξας κυνηγός
σε σήριαλ ηθοποιός
να με χειροκροτήσεις.
Εγώ ειμ’ εγώ και τα `χω βρει
με τη δική μου φάτσα
κι ας είμαι αδέσποτο σκυλί
και μπερδεμένη ράτσα.
Κράτα εσύ το όνομα
κρατάω εγώ τη χάρη
κράτα εσύ όλη τη γη
κρατάω το φεγγάρι.
Δεν είμαι μόδα εποχής
με ένδυμα περιωπής
για δυο φεγγάρια εραστής
να με ακολουθήσεις.
Δεν είμαι ο τύπος ο σωστός
ο έρωτας σου ο χθεσινός
και ευεργέτης εθνικός
άγαλμα να μου στήσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στα ρουθουνια τους (1996)
'Θέλω να κλείσω φυλακή
ό,τι κρυφά συνωμοτεί στην πλάτη μου από πίσω
κι αποφασίζει ερήμην μου
ακόμα κι όταν είμαι εκεί τον τρόπο που θα ζήσω
μαι
Θέλω να στείλω στο Δαφνί
ό,τι τον κόσμο διαιρεί σε παίχτες και σε πιόνια
κι ό,τι πιστά υπηρετεί
την τρέλλα που κυκλοφορεί στα εθνικά μπαλκόνια
Θα χώνο μ' επιμονή σε κείνα τα ρουθούνια
θα χώνομαι σε μύτες στρογγυλές που έχουν τα γουρούνια
μ' ανθρώπινη μορφή
Το είδος που ευδοκιμεί και με γραβάτα οπλοφορεί
θέλω να τιμωρήσω
κι όλους αυτούς που δεν μπορούν
τον ήλιο να ερωτευτούν και να τον φέρουν πίσω
Σκεύασμα απολυμαντικό και ισχυρό λευκαντικό
θα χρησιμοποιήσω
το λεκιασμένο τους μυαλό που 'ναι φτιαγμένο από φελλό
μήπως και καθαρίσω
Θα χώνομαι μ' επιμονή σε κείνα τα ρουθούνια
θα χώνομαι σε μύτες στρογγυλές που έχουν τα γουρούνια
μ' ανθρώπινη μορφή''
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Ήταν ένας άνθρωπος με όψη ταπεινή
η καταγωγή του λαϊκή
Το ‘65 υπερέβαλε εαυτόν
μήνυμα οι καμπάνες του για κάθε μικροαστόν
Μα κι οι άνθρωποι αυτοί
βλέπαν έναν φασουλή
ήταν η εποχή πολύ σκληρή
Δεν είχε του μάγκα μπόυ
ούτε ήταν από σόϊ
βρε καλώστηνε την ατραξιόν
καραγκούν μπόυ
Βρήκε μια παρέα των καμπάνων και τριχών
έγινε βορά σαπιοκοιλιών
Που κρατούσαν για την πάρτυ τους την κριτική
δεν υπήρχε τότε η εξουσία της Τ.V
Και νοσταλγώ πώς να στο πω
τα γλυκά μας "σ’ αγαπώ"
Το ‘75 ξεχαστήκαν όλα αυτά
πλάνες πανωραίες
και ακτίφ κομματικά
Είχε κι ενα μπάρμπα
απ’την Αμέρικα αυτός
βρε παιδί μου είχε γέλιο
ο δικτάτωρ Παττακός
Τότε πέσαν πάνω του
βρίζανε τη μάνα του
μια επαρχία θάνατου
Μαρξ και ήλιος πρασινί
αριστερά καράν κουνεί
μπόυ στα κάτεργα στον κάμπο
να τραβάς κουπί
Δεκαπέντε χρόνια η προσγείωση διαρκεί
μα είναι ανώμαλη πολύ
Τώρα όλοι ψάχνουν,
και μιλούν για αισθητική
βρήκαν και το κιτς
από του Κίτσου τη στολή
Κι οσο για τον Κίτσο μας
άλλοι από τον κάμπο μας
Τζίμυ τον εβγάλαν και κεντούν
Του ’βαλαν μετάλλια
μα κάτι βουβάλια
θέλουν στην μπερλίνα μονοπώλιο ν’ασκουν
Τώρα που ξεμείναμε
στην κόψη του εικοστού
με ούτε καν πτυχίο παυσίλυπου
Μόνο σαν ημίθεοι
του παιδικού μας εαυτού
γράφουμε τραγούδια για την τύχη
ενός παιδιού
Και νοσταλγώ πώς να στο πω
τα γλυκά μας σ’ αγαπώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
κι ύστερα πάλι
μες στα λάθη μου χάνομαι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
κι ένα άγγιγμά σου κάτω από το τραπέζι
Αδιάφορα τριγύρω μου να κοιτώ
Στο γυμνό λαιμό μου το χέρι σου να παίζει
Τα λεφτά μου όλα δίνω για μια βραδιά
για ρομαντικές φιγούρες πάνω στην πίστα
Να παραμερίζουν όλοι από τη φωτιά
που θα στέλνει το κορμί μας στο πρίμα βίστα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
I close my eyes
Only for a moment, then the momen't gone
All my dreams
Pass before my eyes, a curiosity
Dust in the wind
All they are is dust in the wind Same old song
Just a drop of water in an endless sea
All we do
Crumbles to the ground, though we refuse to see
Dust in the wind
All we are is dust in the wind, ohh Now, don't hang on
Nothing lasts forever but the earth and sky
It slips away
And all your money won't another minute buy
Dust in the wind
All we are is dust in the wind
All we are is dust in the wind Dust in the wind
Everything is dust in the wind
Everything is dust in the wind
The wind
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι
Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες
καταραμένη είμαι φυλή
με μιαν εξόριστη ψυχή
σ’ άλλους πλανήτες
Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ’ ο λυγμός του
είμαι ένας δείπνος μυστικός
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ’ αδερφός του
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει
κι έχω χαθεί στης πολιτείας τα στενά,
εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.
"Αυτή η άνοιξη καθόλου δε μ’ αγγίζει"
μου λεγες πέρσι τέτοιο βράδυ σκεφτική
ύστερα άρχισε η ματιά σου να ραγίζει
και σαν τρελός σε κυνηγούσα στη βροχή.
Στη Λεωφόρο σε ζητώ και στη Βικτώρια
κι από το στέκι μας περνάω το παλιό,
ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια,
ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε βρω.
Σ’ ένα μπαράκι με προκάει ενας πιωμένος,
μου λέει πως ψάχνει από κάπου να πιαστεί
κι εγώ ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος
του λέω με στυλ, πως είναι όμορφη η ζωή.
Μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελάει,
κερνάει τσιγάρο μα πουλάει τη φωτιά.
Ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει,
μα εγώ την ψάχνω απ’ τα δεκαεννιά.
Τώρα γυρίζω σε μια στέπα χιονισμένη,
ένας ροζ πάνθηρας που τρέμει και πεινά.
Ένα σου γέλιο με χτυπάει και μ’ ανασταίνει
κι όλα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά.
Κάνει μια ψύχρα που τρυπάει και αρρωσταίνει,
έξω η νύχτα με τραβάει απ’ τα μαλλιά.
Εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη,
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.
Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Γιάννης Κότσιρας - Φύλακας άγγελος
Όταν θα νιώθεις μοναξιά
όταν το σπίτι θα 'ναι άδειο
θα 'χεις εμένα συντροφιά
και θα σου δίνω εγώ κουράγιο
Όταν μαυρίζει ο ουρανός
όταν παγώνει η αγκαλιά σου
κι όταν σε πνίγει ένας λυγμός
εγώ θα έρχομαι κοντά σου
Μονάχα εσύ να 'σαι καλά
μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
μπορεί να ζούμε χωριστά
μα τότε ζήσαμε μια αγάπη
Να 'σαι κορίτσι μου καλά
κι όταν ζητάς τον άνθρωπό σου
θα είμαι κάπου εκεί κοντά
ο φύλακας ο άγγελός σου
Αν σου ραγίζει την καρδιά
κι αν μόνη θέλει να σ' αφήσει
πες του πως κάποιος μια φορά
αληθινά σ' είχε αγαπήσει
Μονάχα εσύ να 'σαι καλά
μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
μπορεί να ζούμε χωριστά
μα τότε ζήσαμε μια αγάπη
Να 'σαι κορίτσι μου καλά
κι όταν ζητάς τον άνθρωπό σου
θα είμαι κάπου εκεί κοντά
ο φύλακας ο άγγελός σου..
πολύ ωραίο !!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
μα ποτέ σου δεν είδες
τα σβησμένα μου φώτα
τις χαμένες μου ελπίδες.
Το μηδέν του Σαββάτου
της αυγής το γαμώτο
με κοιτάς και σωπαίνεις
κι η σιωπή κάνει κρότο.
Με κοιτάς λες και είμαι
τρύπιο πάνω σου ρούχο
μου ζητάς να σκοτώσω
την αγάπη που σου `χω.
Και φοβάμαι μη φύγεις
ο αέρας παγώνει
κι η καυτή σου ανάσα
το μυαλό μου θολώνει.
Και φοβάμαι μη φύγεις
μα άλλο δρόμο δεν έχεις
και σου γράφω στο τζάμι
σ’ αγαπώ να προσέχεις.
Με κοιτάς μες τα μάτια
κι απορείς που δεν κλαίνε
η αγάπη δε φεύγει
είναι μέσα μας λένε.
Κάπου αλλού ταξιδεύεις
κι όμως πλάι μου είσαι
μεσ’ την τρέλα του κόσμου
μ’ αγνοείς κι αγνοείσαι.
Με κοιτάς μες τα μάτια
και η μέρα τελειώνει
σαν τον ήλιο που φεύγει
με κοιτάς και νυχτώνει. Παπακωνσταντίνου
καιιιιιιιιιι
απο ξένα των Queens το The show must go on
Empty spaces - what are we living for?
Abandoned places - I guess we know the score..
On and on!
Does anybody know what we are looking for?
Another hero - another mindless crime.
Behind the curtain, in the pantomime.
Hold the line!
Does anybody want to take it anymore?
The Show must go on!
The Show must go on!Yeah!
Inside my heart is breaking,
My make-up may be flaking,
But my smile, still, stays on!
Whatever happens, I'll leave it all to chance.
Another heartache - another failed romance.
On and on...
Does anybody know what we are living for?
I guess i'm learning
I must be warmer now..
I'll soon be turning, round the corner now.
Outside the dawn is breaking,
But inside in the dark I'm aching to be free!
The Show must go on!
The Show must go on! Yeah,yeah!
Ooh! Inside my heart is breaking!
My make-up may be flaking...
But my smile, still, stays on!
Yeah! oh oh oh
My soul is painted like the wings of butterflies,
Fairy tales of yesterday, will grow but never die,
I can fly, my friends!
The Show must go on! Yeah!
The Show must go on!
I'll face it with a grin!
I'm never giving in!
On with the show!
I'll top the bill!
I'll overkill!
I have to find the will to carry on!
On with the show!
On with the show!
The Show must go on.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.