e-sofia
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Σοφια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Designer και μας γράφει απο Καβάλα (Καβάλα). Έχει γράψει 1,522 μηνύματα.
04-01-14
14:56
Τα λες πολύ καλά, ναι έχω αγωνία γιατί έχω ένα παιδί. Έχω αγωνία γιατί αύριο δεν θα εχω να φάω.. με σπρώχνουν στην εύκολη λύση να το πω... να φύγω στο εξωτερικό κάτι που δεν θέλω.
Όσο αφορά της νέας επιχειρηματικότητας έχω δοκιμάσει και αυτό ήταν το λάθος μας. Μπήκαμε μέσα με το κεφάλι και ακόμα έχω πρόβλημα.
Για να ξεκινήσω κάτι δεν πρέπει να έχω εγώ τα χρήματα να ανοίξω την επιχείρηση και αν και εφόσον πότε θα με τα δώσουν να συνεχίσω.. ΔΕΝ ξανά βάζω το κεφάλι μου σε τέτοια πράγματα. Δεν μπορώ να φανταστώ πως... δεν υπάρχει φράγκο τα τελευταία μου χρήματα είναι αυτές τις μέρες.
Θέλω να εργαστώ, να δουλέψω δεν γίνεται όλα τα προγράμματα είναι μόνο χαρτιά χαρτιά και τίποτα άλλο.
Ψάχνω συνέχεια για προγράμματα ή προκηρύξεις ένα σορό τι να το κάνεις; Τα όρια ηλικίας είναι μέχρι τα (29 ετών) εγώ δηλαδή που είμαι 35 δεν έχω ευκαιρία
άλλη στην ζωή τέλος;
Όσο αφορά της νέας επιχειρηματικότητας έχω δοκιμάσει και αυτό ήταν το λάθος μας. Μπήκαμε μέσα με το κεφάλι και ακόμα έχω πρόβλημα.
Για να ξεκινήσω κάτι δεν πρέπει να έχω εγώ τα χρήματα να ανοίξω την επιχείρηση και αν και εφόσον πότε θα με τα δώσουν να συνεχίσω.. ΔΕΝ ξανά βάζω το κεφάλι μου σε τέτοια πράγματα. Δεν μπορώ να φανταστώ πως... δεν υπάρχει φράγκο τα τελευταία μου χρήματα είναι αυτές τις μέρες.
Θέλω να εργαστώ, να δουλέψω δεν γίνεται όλα τα προγράμματα είναι μόνο χαρτιά χαρτιά και τίποτα άλλο.
Ψάχνω συνέχεια για προγράμματα ή προκηρύξεις ένα σορό τι να το κάνεις; Τα όρια ηλικίας είναι μέχρι τα (29 ετών) εγώ δηλαδή που είμαι 35 δεν έχω ευκαιρία
άλλη στην ζωή τέλος;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
e-sofia
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Σοφια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Designer και μας γράφει απο Καβάλα (Καβάλα). Έχει γράψει 1,522 μηνύματα.
12-12-13
11:27
Ποιος θεωρεί ότι εγώ σαν μάνα, ενός ανήλικου άνεργη, άντρα άνεργο θα μπορέσω να προχωρήσω..
Ναι με την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει, κάνω κουράγιο μέχρι μεθαύριο, μετά τελειώνει το επίδομα... τι; τι θα γίνει μετά σε λίγες μέρες!!
Ψάχνω δουλειά με τις χειρότερες αποδοχές, τίποτα όμως δεν υπάρχει ο κόσμος έχει χαζέψει... δίνουμε ρούχα ο ένας στον άλλον όσο μπορούμε αδειάζουμε τις ντουλάπες μας από αυτά που απλά κάθονται και δεν τα φοράμε (γιατι που να τα βάλουμε εν πάμε πουθενά) να βοηθάμε... και φαγητό ότι μπορούμε.. είμαστε στο μηδέν αλλά βοηθάμε.. ΤΙ; τι κάνουμε μετά... σε λίγες μέρες... με πιάνει τρέλα... αλλά ελπίζω... ελπίζω.. νιώθω και ελπίζω ότι το παιδί μου θα βρω κάτι θα φάει, εγώ δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μετά από τόσα χρόνια δουλειάς.. πως βρέθηκα σε αυτή την κατάσταση.. εμείς σαν Ελλάδα.. τι γίνεται;
Ναι με την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει, κάνω κουράγιο μέχρι μεθαύριο, μετά τελειώνει το επίδομα... τι; τι θα γίνει μετά σε λίγες μέρες!!
Ψάχνω δουλειά με τις χειρότερες αποδοχές, τίποτα όμως δεν υπάρχει ο κόσμος έχει χαζέψει... δίνουμε ρούχα ο ένας στον άλλον όσο μπορούμε αδειάζουμε τις ντουλάπες μας από αυτά που απλά κάθονται και δεν τα φοράμε (γιατι που να τα βάλουμε εν πάμε πουθενά) να βοηθάμε... και φαγητό ότι μπορούμε.. είμαστε στο μηδέν αλλά βοηθάμε.. ΤΙ; τι κάνουμε μετά... σε λίγες μέρες... με πιάνει τρέλα... αλλά ελπίζω... ελπίζω.. νιώθω και ελπίζω ότι το παιδί μου θα βρω κάτι θα φάει, εγώ δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μετά από τόσα χρόνια δουλειάς.. πως βρέθηκα σε αυτή την κατάσταση.. εμείς σαν Ελλάδα.. τι γίνεται;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.