mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
05-03-15
00:31
Βασικα δεν ειναι φυσιολογικο Αλμα... Καποια στιγμη πρεπει να πεταξεις και οι ηλικιες που γραφεις ειναι σημερα οι πλεον καταλληλες...
Αμα ακουω ανδρες ειδικα να μενουν με τις μαμαδες τους μεχρι τα..αντα τους... προβληματιζομαι απιστευτα!
Αμα ακουω ανδρες ειδικα να μενουν με τις μαμαδες τους μεχρι τα..αντα τους... προβληματιζομαι απιστευτα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
04-03-15
23:50
Εγώ καταρχάς αν φύγω για φοιτήτρια, προφανώς θα αναγκαστώ να μείνω μόνη μου μιας και είμαι απο χωριό.
Βέβαια, αν περάσω Αθήνα (που δεν είναι ο πρώτος στόχος μου) θα έρχονται πιθανώς, λόγω δουλειάς, οι δικοί μου να με βλέπουν. Αυτό δε με πειράζει όμως.
Θεωρώ πως θα μπορέσω να επιβιώσω μόνη μου πάντως.
Φυσικα και θα μπορεσεις να επιβιωσεις μονη σου! Οι γονεις σου θα ερχονται να σε βλεπουν και εσυ εκεινους!
Ισα ισα θα ανεξαρτητοποιηθεις και θα παρεις γρηγοροτερα την ζωη στα χερια σου! Εγω ειμαι υπερ τα παιδια να φευγουν νωρις απο το σπιτι, ειδικα τα αγορια. Μαθαινουν να ειναι αυτονομοι και να μην στηριζονται στις πλατες κανενος. Βεβαια σημερα τα πραγματα λογω ανεργιας ειναι πιο δυσκολα αλλα οχι ακατορθωτα. Ενας ανθρωπος που θελει να αυτονομηθει, το καταφερνει και παιρνει βασεις για το μελλον. Δε φοβαται τη δεσμευση και προχωρα πια ευκολοτερα σε αλλα μονοπατια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
16-02-15
12:38
Γιατί σε μένα κάποια πράγματα συμβαίνουν ανάποδα από τους άλλους; Οι γονείς μου τώρα εργάζονται στο εξωτερικό, άρα προφανώς ζω χωρίς αυτούς. Τελειώνοντας τη σχολή μου, θα φύγω από την Ελλάδα για μεταπτυχιακό εκεί που βρίσκονται οι γονείς μου, άρα θα μένω με τη μαμά και το μπαμπά.
Ναι οντως εισαι αναποδος!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
17-01-10
14:34
Ηθελα να περασω επαρχια και αναρωτιεμαι αν ειχα περασει, θα ειχα εξελιχθει το ιδιο? 1η επιλογη Αθηνα αλλα δε περιμενα να περασω. Οταν εμαθα απο τηλ τα αποτελεσματα -δε πηγαινα να δω(οταν οι αλλοι ειχαν αγχωθει, εγω κουλ), ημουν αδιαφορη κι απορροφημενη στη δουλεια κι εμεινα!
Ειδικα στη 1η επισκεψη στο Πανεπιστημιο, χαζευα το κτιριο το θηριο που τωρα μου φαινεται τοσο δα μικρο και οικειο...
Ημουν ελευθερη κι ανεξαρτητη απο νωρις, αλλα οχι οπως θα ειχα πιστευω σα φοιτητρια σε αλλη πολη. Διαφορετικη ελευθερια. Δοθηκαν πολλες ευκαιριες, οπως ταξιδια, σεμιναρια, διασκεδαση με απειρες επιλογες, αυτοκινητα (αφου στα 22 μου καταφερα ναγορασω εντελως μονη το αμαξι μου), δουλευα παραλληλα και μετα απο εμπειρια σε δουλειες διαφορες, σχετικα μικρη βρηκα εργασια πανω στο αντικειμενο μου και σπουδασα και σε δευτερη σχολη. Μερικα χρονια αργοτερα που θα χω κανει τον πληρη απολογισμο μου θα στα πω νομιζω καλυτερα!
Εφτασα σημερα να νιωθω τελειωμενη και ανεξαρτητη απο πολλα πραματα, πιο φιλοσοφημενη και σκεπτομενη παρατηρωντας τους γνωστους και φιλους που ηταν ή ειναι ακομα επαρχια.
Αν περνουσα εξω δε θα μπορουσα να ξαναγυρισω πισω σπιτι,ειναι δυσκολο.το παρατηρω σε οσους γυρνουν στα σπιτια τους και προσπαθουν να προσαρμοστουν. Λιγο Φρικη..
Τα τελευταια χρονια βεβαια ζω μονη σχεδον πανω απο τους μισους μηνες το χρονο και σα μοναχοπαιδι (ω καλομαθημενη - ειμαι λιγακι αλλα οχι οπως κατι αλλα που χω δει, αλλο θεμα προς συζητηση) οπως καταλαβαινεις ζω και μονη. Αναλαμβανω πλεον εξοδα σπιτιου με δικη μου πρωτοβουλια, βαζω μπουγαδες, μαγειρευω(οταν περιμενω παρεα), κανω γωνιες!!
Το κανω κυριως για μενα αλλα θελω να πιστευω πως κανω ευτυχισμενους και τους γονεις μου με το να προσπαθω καθε φορα να τα βγαζω περα μονη.
Η επαρχια ανεξαρτητοποιει τα παιδια αλλα και στις δυο περιπτωσεις ειναι στο παιδι αν ειναι ικανο να παρει τη ζωη στα χερια του. Η επαρχια και η ζωη εδω συμβαλλει αλλα δε διαμορφωνει προσωπικοτητες! Αλλοτε σε κανει χειροτερο, αλλοτε σε κανει καλυτερο, ειναι στο ατομο και στην οικογενεια!!
Κι εγω το ιδιο λεω!!
Για να μην τα λεω κι εγω, τα ιδια ισχυουν και για μενα εκτος των αραβικων και ιταλικων! + 1 λοιπον!
Με αφορμη αυτο, γιαυτο λεω - σε μερικα χρονια θα μπορω να πω περισσοτερα. Οσα λέω τα ζω σημερα και δεν εχω προλαβει να κανω περιληψη και σχολιασμο, να γινω παρατηρητρια της ζωης μου.
Τα ξαναλεμε λοιπον!
Ειδικα στη 1η επισκεψη στο Πανεπιστημιο, χαζευα το κτιριο το θηριο που τωρα μου φαινεται τοσο δα μικρο και οικειο...
Ημουν ελευθερη κι ανεξαρτητη απο νωρις, αλλα οχι οπως θα ειχα πιστευω σα φοιτητρια σε αλλη πολη. Διαφορετικη ελευθερια. Δοθηκαν πολλες ευκαιριες, οπως ταξιδια, σεμιναρια, διασκεδαση με απειρες επιλογες, αυτοκινητα (αφου στα 22 μου καταφερα ναγορασω εντελως μονη το αμαξι μου), δουλευα παραλληλα και μετα απο εμπειρια σε δουλειες διαφορες, σχετικα μικρη βρηκα εργασια πανω στο αντικειμενο μου και σπουδασα και σε δευτερη σχολη. Μερικα χρονια αργοτερα που θα χω κανει τον πληρη απολογισμο μου θα στα πω νομιζω καλυτερα!
Εφτασα σημερα να νιωθω τελειωμενη και ανεξαρτητη απο πολλα πραματα, πιο φιλοσοφημενη και σκεπτομενη παρατηρωντας τους γνωστους και φιλους που ηταν ή ειναι ακομα επαρχια.
Αν περνουσα εξω δε θα μπορουσα να ξαναγυρισω πισω σπιτι,ειναι δυσκολο.το παρατηρω σε οσους γυρνουν στα σπιτια τους και προσπαθουν να προσαρμοστουν. Λιγο Φρικη..
Τα τελευταια χρονια βεβαια ζω μονη σχεδον πανω απο τους μισους μηνες το χρονο και σα μοναχοπαιδι (ω καλομαθημενη - ειμαι λιγακι αλλα οχι οπως κατι αλλα που χω δει, αλλο θεμα προς συζητηση) οπως καταλαβαινεις ζω και μονη. Αναλαμβανω πλεον εξοδα σπιτιου με δικη μου πρωτοβουλια, βαζω μπουγαδες, μαγειρευω(οταν περιμενω παρεα), κανω γωνιες!!
Το κανω κυριως για μενα αλλα θελω να πιστευω πως κανω ευτυχισμενους και τους γονεις μου με το να προσπαθω καθε φορα να τα βγαζω περα μονη.
Η επαρχια ανεξαρτητοποιει τα παιδια αλλα και στις δυο περιπτωσεις ειναι στο παιδι αν ειναι ικανο να παρει τη ζωη στα χερια του. Η επαρχια και η ζωη εδω συμβαλλει αλλα δε διαμορφωνει προσωπικοτητες! Αλλοτε σε κανει χειροτερο, αλλοτε σε κανει καλυτερο, ειναι στο ατομο και στην οικογενεια!!
Ανώτερες δυνάμεις αποφάσισαν να περάσω στην πόλη μου.
Κι εγω το ιδιο λεω!!
Το γεγονός ότι πέρασα στην Αθήνα μου έδωσε αρκετές επιλογές που δεν θα είχα αν είχα περάσει σε οποιαδήποτε άλλη πόλη, ακόμα και Θεσσαλονίκη. Πολλές πολιτιστικές επιλογές αρχικά.
Εκτός αυτού είχα την δυνατότητα να κάνω πολλά σεμινάρια κι εκπαιδεύσεις πάνω στο αντικείμενό μου. Όπως και να 'χει, η Ελλάδα είναι αρκετά αθηνοκεντρική χώρα, οπότε τα περισσότερα καλά εκπαιδευτικά γίνονται στην Αθήνα. Επίσης, έκανα διάφορα μαθήματα για την πάρτη μου, όπως ιταλικών, αραβικών και φωτογραφίας, χωρίς καμία τύψη καθώς οι γονείς μου δεν έδιναν δεκάρα για νοίκια ή δίδακτρα στο πανεπιστήμιο.
Για να μην τα λεω κι εγω, τα ιδια ισχυουν και για μενα εκτος των αραβικων και ιταλικων! + 1 λοιπον!
Παρόλα αυτά, αν με ρωτάγατε πια, 10 χρόνια μετά, αν θα ξαναέβαζα 'α επιλογή την Αθήνα στο μηχανογραφικό θα έλεγα ''Όχι''. Όχι, επειδή δεν θα έμενα τόσο πίσω αν άρχιζα λίγο αργότερα τα σεμινάρια. Όχι, επειδή γιορτές και διακοπές θα επέστρεφα στο πατρικό μου και θα μπορούσα να παρακολουθήσω όσες συναυλίες και παραστάσεις γούσταρα. Όχι, επειδή έχασα πολλά βήματα ανεξαρτητοποίησης όπως ανέφερε παραπάνω η love, που τα θεωρώ πολύ σημαντικά. Όχι, επειδή δεν είχα την απόλυτη ελευθερία που έχεις όταν μένεις μόνος. Τα φοιτητικά μου χρόνια ήταν πολύ καλά, αλλά νομίζω αν ήμουν Γιάννενα θα ήταν υπέροχα. Κι αν είχα πάει Αγγλία even better, καθώς εκεί θα μπορούσα να βιώσω και το "μακριά από το σπίτι'' και τις ευθύνες και το ξεσάλωμα και να πάρω πολιτισμικά ερεθίσματα και πολύ δυνατότερο πτυχίο.
Με αφορμη αυτο, γιαυτο λεω - σε μερικα χρονια θα μπορω να πω περισσοτερα. Οσα λέω τα ζω σημερα και δεν εχω προλαβει να κανω περιληψη και σχολιασμο, να γινω παρατηρητρια της ζωης μου.
Τα ξαναλεμε λοιπον!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.