koukimanster
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η koukimanster αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 298 μηνύματα.
12-04-15
00:19
Έχεις κάποιο παράδειγμα γι αυτά?
Κάψιμο στην πυρά (!!!) του βιβλίου του Ανδρουλάκη, πριν κάποια χρόνια. Αγαστή συνεργασία εκκλησίας και Ψωμιάδη, λολ. Πότε ήταν αυτό, το 2000;
Το 1988 με τον Τελευταίο Πειρασμό του Σκορσεζε. Οκ θα μου πεις ήταν 1988, αρκετά παλιά.
ΜΠΟΥΜ -> 2004 Ματαίωση παράστασης Αριστοφάνη στις Σέρρες
ΜΠΟΥΜ -> 2009 Βίντεο Γαβρά απαγορεύεται να παιχτεί στο Μουσείο της Ακρόπολης
ΜΠΟΥΜ -> 2013 Ο Σεραφείμ Πειραιώς κάνει δηλώσεις για τους "κίναιδους" και δηλώνει αντίθετος στο σύμφωνο συμβίωσης. Κουότ:
επιχειρείται το φοβερό αυτό αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας, του κιναιδισμού, του σοδομισμού, της αρσενοκοιτίας, της παρά φύσιν ασέλγειας, που προεκτείνεται στην παιδεραστία και παιδοφιλία, να παρουσιασθεί ως φυσιολογική κατάσταση, ως απλή διαφορετικότητα. Η πανανθρώπινη όμως συνείδηση ανά τους αιώνες γνωρίζει ως φυσιολογική συμπεριφορά τις σχέσεις ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα
αφιέρωμα, πολλά απ' αυτά δεν τα θυμόμουν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
koukimanster
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η koukimanster αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 298 μηνύματα.
11-04-15
17:55
Δυστυχώς είναι εύκολο να το λες, όμως αν η άρνησή σου για θρησκευτικό γάμο/βάφτιση ξεσηκώνει τσακωμούς, αντιδράσεις, φωνές και τέτοια, τότε είναι εύκολο να αρχίσεις να ενδίδεις και να λες "έλα μωρέ, ας το κάνουμε, σιγά, ούτως ή άλλως για μας δεν αλλάζει κάτι, δεν πιστεύουμε, απλά το κάνουμε για να μη χαλάσουμε την καρδιά της πεθεράς/μαμάς/μπαμπά/κάποιου". Απ' τη μια ακούγεται ανώδυνο ("να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας"), απ' την άλλη πιστεύω ότι δεν είναι. Δεν είναι μόνο κοινωνικό θέμα, έχει προεκτάσεις που όντως θεωρητικά αγγίζουν τον προσηλυτισμό. Ακριβώς με την πίεση του "θα μας σχολιάζουν στη γειτονιά" ή "μα η θεία Μαρίκα μας είχε καλέσει στη βάφτιση, πρέπει να κάνουμε κι εμείς βάφτιση", συνεχίζεται η νοοτροπία ότι είναι απαράδεκτο να είσαι άθεος/άθρησκος και ότι το μόνο αποδεκτό και φυσιολογικό είναι το να είσαι θρησκευόμενος και φυσικά αποκλειστικά και μόνο χριστιανός ορθόδοξος. Οι πολιτικές τελετές, πχ πολιτικός γάμος, απαξιώνονται ως ανούσιες και έχουν και ένα άρωμα "μη πραγματικού γάμου", έχω ακούσει πάμπολλες φορές την εξιστόρηση κουτσομπολιών ως "αρχικά παντρεύτηκαν με πολιτικό και μετά από λίγο καιρό παντρεύτηκαν και κανονικά".
Τέλος πάντων, θεωρητικολογία απ' τη μια, απ' την άλλη το βρίσκω όντως ύπουλο και συγκαλυμμένο προσηλυτισμό που καλά καλά ούτε οι θύτες (οικογένεια που γκρινιάζει) δεν το καταλαβαίνει ότι τον κάνει, ακριβώς λόγω αυτής της νοοτροπίας ότι αν δεν κάνεις θρησκευτική τελετή στην εκκλησία, τότε σα να μην έκανες τίποτα.
Τέλος πάντων, θεωρητικολογία απ' τη μια, απ' την άλλη το βρίσκω όντως ύπουλο και συγκαλυμμένο προσηλυτισμό που καλά καλά ούτε οι θύτες (οικογένεια που γκρινιάζει) δεν το καταλαβαίνει ότι τον κάνει, ακριβώς λόγω αυτής της νοοτροπίας ότι αν δεν κάνεις θρησκευτική τελετή στην εκκλησία, τότε σα να μην έκανες τίποτα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
koukimanster
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η koukimanster αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 298 μηνύματα.
11-04-15
16:50
Ευτυχώς που το γράφει στο Απολυτήριο Γενικού Λυκείου.
Πείτε μου ότι δεν ισχύει αυτό. Θα ξεθάψω το απολυτήριό μου για να τσεκάρω. Τέλειωσα το 2005, γραφόταν το θρήσκευμα τότε;
Μπορεί να ξεφύγει σε οφφ τόπικ μονοπάτια αν πλατειάσουμε, αλλά θα το θέσω γιατί έχει να κάνει με το θέμα του θρεντ: πίεση από γονείς/ευρύτερη οικογένεια για βάφτιση μωρού, ενώ οι γονείς του μωρού δεν πιστεύουν, δεν είναι χριστιανοί και δε θέλουν να βαφτίσουν το μωρό. Discuss. Τι θα κάνατε; Θα το αποφεύγατε; Αν ναι, πώς; Αν όχι, δεν είναι άλλο ένα λιθαράκι στη διατήρηση του ψιλοακραίου προσηλυτισμού και του ψιλομεσαίωνα; Ελαφρώς διαφορετικό/όχι πολύ διαφορετικό: πίεση από γονείς/ευρύτερη οικογένεια για θρησκευτικό γάμο ενώ το ζευγάρι θέλει πολιτικό γάμο. Πόσοι το βιώσατε και πώς το αντιμετωπίσατε τελικά;
edit: Για Θρησκευτικά και απαλλαγή. Εγώ δεν είχα πάρει ποτέ, στο Γυμνάσιο ήμουν η πιο γαμάτη μαθήτρια Θρησκευτικών έβερ, θυμόμουν απ' έξω όλες τις ιστοριούλες με απίστευτη λεπτομέρεια και θυμάμαι μια φορά ο καθηγητής με ρώτησε μια "ερώτηση κρίσεως" (προσέξτε, ερώτηση κρίσεως για μεταφυσικά πράματα, αλλά οκ αγνοείστε το οξύμωρο) στην οποία θυμάμαι ακόμα και τώρα πολύ πολύ έντονα ότι ούτε κατάλαβα τι ρώτησε, ούτε τι ήθελε να του απαντήσω ούτε και κατάλαβα τι αρλούμπες αράδιασα, αλλά του φάνηκε τόσο μα τόσο γαμάτο αυτό που απάντησα που είπε ότι στο εξής θα ρωτάει την ερώτηση και θα περιμένει αυτήν την απάντηση. Θυμάμαι ότι είχε να κάνει με το "δέντρο της ζωής".
Α ναι για απαλλαγή ήθελα να πω, παρένθεση τέλος. Η αδερφή μου έκανε χαρτιά για να πάρει απαλλαγή στο Λύκειο και έφαγε και η ίδια αλλά κυρίως οι γονείς μου τόσο πρήξιμο που στο τέλος της είπαν "δεν μπορείς απλά να κάθεσαι μέσα και να μην ασχολείσαι καν, να μην προσέχεις καθόλου;" και τελικά ο διευθυντής συμφώνησε ότι μπορούσε να πάρει μια "άτυπη απαλλαγή" και να ασχολείται με κάποιο άλλο μάθημα εκείνη την ώρα. Οπότε για τα Θρησκευτικά, άλλαζε θρανίο, πήγαινε πίσω-πίσω, και διάβαζε Μαθηματικά ή Φυσική ή κάτι. Όλα αυτά περί το 2008 λολ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.