Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
24-05-13
22:06
Μα, κι εγώ την τιμωρώ και μάλιστα καθημερινά . . .Α ρε Ίριδα!
Τουλάχιστον Δία εσύ να τη συμπεριφέρεσαι καλά μετά από τόση υπομονή που έδειξε μέχρι να πάρεις μπρος τόσο καιρό! Όχι όπως ο άλλος ο Δίας που την τιμώρησε την καημένη!!!
. . . με χάδια, αγκαλιές, φιλιά . . .
. . . κλπ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
24-03-13
15:24
Πριν λίγες μέρες διηγήθηκα την ιστορία του πρώτου μου ερωτικού φιλιού.
Σας είπα ακόμα ότι με την κοπέλα αυτή είμαστε ακόμα μαζί. Αυτά που έγραψα, τα διάβασε πριν τα στείλω και δεν με …λογόκρινε κάπου. Θέλει όμως να συμπληρώσει την αφήγησή μου και με το πώς είδε τα ίδια γεγονότα αλλά από τη δική της πλευρά. Λοιπόν, να σας συστήσω την Ίριδα, (δεν έχει λογαριασμό στο ischool):
Υ.Γ.2. (by Dias) : Ανάβυσσος η ψυχή της γυναίκας.
Ήταν μέσα στις εξετάσεις του Μαΐου. Τελείωνα την Α λυκείου κι εκείνη τη Γ γυμνασίου. Είμασταν μαζί από μικρά, καθώς οι γονείς μας ήταν φίλοι. Εκείνο το απόγευμα ήρθε σπίτι μου να τη βοηθήσω λίγο στα μαθηματικά της. (Από μικρός το είχα το κουσούρι). Κλειστήκαμε στο δωματιό μου και οι απορίες της λύθηκαν γρήγορα (αρκετά αργότερα έμαθα ότι ήταν πρόσχημα), έτσι καθήσαμε στο κρεβάτι μου και ακούγαμε μουσική. (Παρένθεση: Από καιρό εκείνο που ένοιωθα μέσα μου για το κορίτσι αυτό δεν ήταν η παιδική μας φιλία, επιθυμούσα έντονα να συναντηθούμε και όταν ήμασταν μαζί το στομάχι μου έτρεμε. Ήθελα να της πω ή να κάνω κάτι, αλλά δεν είχα το θάρρος, ντρεπόμουν, φοβόμουν και δεν τολμούσα. Κλείνει η παρένθεση). Ακούγοντας λοιπόν παλιά μουσική (ήταν Pink Floyd "wish you were here", ξέρετε εκείνο το μεγάλο κομμάτι) αρχίσαμε παιχνιδάκια και χαδάκια. Σε μια στιγμή παίρνω τη μεγάλη απόφαση, σκέφτομαι μερικά αρχαία ρητά (ή ταν ή επί τας, θαρσείν χρη, ή τώρα ή ποτε κλπ), οπότε προγραμματίζω έναν αυθορμητισμό, τη βουτάω και της δίνω ένα δυνατό φιλί. Ανταποκρίθηκε απαλά, αλλά αμέσως μετά έμεινε για λίγο ακίνητη. Παγώνω, λέω μέσα μου: ωχ τώρα την πατήσαμε, θα μου πει να μείνουμε φίλοι και τέτοια, οπότε πάει το όνειρο. Και τι μου λέει το ...παλιόπαιδο? "Βρε χαζούλη, γιατί άργησες τόσο να το κάνεις αυτό?" και με βουτάει και με φιλάει κι αυτή..... Νομίζω ότι η συνέχεια είναι αυτονόητη. Θα προσθέσω μόνον ότι με την κοπέλα αυτή είμαστε ακόμα μαζί....
Υ.Γ.1. (by Dias) : Η εικονογράφηση του κειμένου είναι δική μου.Ιριδα: Δεν μπορω να το προσδιορισω να εγινε απο τη μια στιγμη στην αλλη, μαλλον ηταν σταδιακο το οτι επαψα να βλεπω το Δια σαν το παιδι που παιζαμε απο μωρα. Πηγαιναμε στο ιδιο γυμνασιο αλλα στο σχολειο δεν μου εδινε σχεδον καμια σημασια, ενω οταν βρισκομασταν οικογενειακα καναμε καλη παρεα. Οταν ημουν 2α γυμνασιου και αυτος 3η μαλλον καταλαβα οτι ενοιωθα κατι όχι ασημαντο γιαυτον. Ομως ειχε τις παρεες του και ουτε ειχε καταλαβει οτι φροντιζα να πηγαινω οπου πηγαινε και οταν συναντιομασταν στην αυλη η στη σκαλα μουλεγε ενα βιαστικο γεια και χανοταν με τους φιλους του. Ποτε δεν καταλαβε οτι οταν ειχε γυμναστικη ζητουσα αδεια και εβγαινα εξω απο την ταξη για να τον δω να παιζει μπασκετ. Τα αγορια εισαστε μπουχεσες σ’αυτα τα πραγματα. Οταν πηγα 3η γυμνασιου και αυτος λυκειο η κατασταση χειροτερεψε. Τον εβλεπα μονον στην αυλη και παντα ηταν πολυασχολος και δημοφιλης και περιτριγυρισμενος απο κοσμο. Ειδικα οταν τον εβλεπα να μιλαει με κοριτσι μου ερχοταν να παω να της ξεριζωσω τα μαλλια. Οταν πηγαινα να του μιλησω παντα καποιος η καποια τον φωναζε και αυτος μου ελεγε με συγχωρεις τα λεμε άλλη φορα. Τα λεω όλα αυτά γιατι και ο Διας με εχει ρωτησει γιατι δεν εκανα εγω καποια κινηση αφου ενδιαφερομουν γιαυτον. Δεν ηταν δυνατον να κανω εγω κινηση για τα δεδομενα της ηληκιας μου τοτε. Ηταν ο μεγαλος και ημουν η μικρη. Αυτος ηταν ο δημοφιλης, ο δραστηριος με τις παρεες και τις πολλες ασχολιες. Αισθανομουν ερωτευμενη μαζι του αλλα παντα εκανα τη σκεψη οτι σιγα μην κοιταξει αυτος εμενα. Ομως τον σκεφτομουν συνεχεια, τον εβλεπα στα ονειρα μου και τον ηθελα πολυ και εδιωχνα ολα τα αλλα αγορια που με πλησιαζαν. Μεχρι που καπου την ανοιξη ενοιωσα σαν κατι να αλλαζει. Μου φανηκε ότι καπου καπου με κοιτουσε από μακρια και περα απο το σκετο γεια μου ελεγε μερικες παραπανω κουβεντες. Εκεινο τον καιρο δεν ξερω γιατι δεν πολυσυναντιομασυαν οικογενειακα. Μια μερα ετρωγε σοκολατα στην αυλη και με φωναξε και μου εδωσε τη μιση. Μη γελασετε αλλα το περιτυλιγμα αυτης της σοκολατας το εχω ακομα φυλαγμενο οπως στη διαφημηση. Εβλεπα διαρκως να αλλαζει η συμπεριφορα του προς εμενα αλλα ελεγα μπα απο ευγενεια το κανει. Ημουν απογοητευμενη και παντα κατεληγα ότι σιγα μην κοιταξει εμενα ο Διας. Μεχρι που μια Παρασκευη στις εξετασεις που τη Δευτερα θα εγραφα μαθηματικα, την ωρα που εφευγα με φωναξε αυτος και καθησαμε αρκετη ωρα στο παγκακι και συζηταγαμε. Πανω στην ωρα που θα αποχαιρετιομασταν μου ηρθε μια απελπισμενη ιδεα. Ηξερα το βιτσιο του να παριστανει τον καθηγητη και του ζητησα αν μπορει την Κυριακη να με βοηθησει σε καποιες αποριες μου στα μαθηματικα. Δεχτηκε και μου ειπε να παω σπιτι του κατά τις 5 το απογευμα γιατι μετα μαλλον θα εφευγε. Εφτιαξα μια λιστα από φανταστικες αποριες μου και πηγα. Μαλλον δεν ημουνα καλη σ’αυτο γιατι οι δηθεν αποριες μου λυθηκαν σε 10 λεπτα οποτε εκλεισε το τετραδιο και μου ειπε καλη επιτυχια.
Φοβηθηκα οτι ετσι με εδιωχνε αλλα η ευχαριστη εκπληξη ηταν οτι με ρωτησε αν ηθελα να ακουσουμε μουσικη. Σαν τρελη ηθελα. Καθησαμε στο κρεβατι του και ακουγαμε μουσικη και μιλουσαμε και αρχισαμε τα χαζοπαιχνιδια με τσιμπηματα και γαργαληματα. Σε μια στιγμη χτυπησε το κινητο του και συζητουσε με καποιον να πανε καπου αλλα ειπε οτι δεν μπορει γιατι εχει δουλεια. Καταλαβα οτι εγω ημουνα η δουλεια του. Οταν εκλεισε τον ρωτησα ταχα αν θελει να φυγει και δεν το κανει για μενα και ειπε μπα βαριεμαι να βγω σημερα. Συνεχισαμε τα παιχνιδια με γαργαληματα και χαδια και αγκαλιτσες. Σε μια στιγμή καθως ημασταν ψιλοαγκαλιασμενοι εντελως ξαφνικα και απροειδοποιητα με εσφιξε με εφερε κοντα του και μου εδωσε ενα δυνατο και μαλλον ατσαλο φιλι στα χειλια που σχεδον με πονεσε. Οπως και για αυτον ετσι και για μενα ηταν το πρωτο μου φιλι. Ηταν αυτο που περιμενα και ονειρευομουν πολυ καιρο. Αισθανθηκα ενα γλυκο μουδιασμα σε ολο μου το σωμα. Ανταποκριθηκα αυτοματα στο φιλι. Ομως και παλι για μια στιγμη διστασα και φοβηθηκα και αστραπιαια σκεφτηκα πολλα πραγματα μαζι. Σκεφτηκα ακομα και να του δωσω χιλοπιτα η αναβολη αλλα ευτυχως εκανα αυτο που πραγματικα ενοιωθα και τον ρωτησα γιατι αργησε τοσο να το κανει αυτο. Οταν ειδα το υφος που πηρε και τα χρωματα που αλλαξε δεν κρατηθηκα και τον φιλησα κι εγω. Οπως ειπε και ο Διας η συνεχεια ηταν προφανης. ____________________ “Ιριδα”
Υ.Γ.2. (by Dias) : Ανάβυσσος η ψυχή της γυναίκας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
19-03-13
18:51
Ντάξει... Νομίζω ότι τα φιλιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού (όπως και τα παιχνίδια "γιατρός" ή "δείξε μου το δικό σου να σου δείξω το δικό μου") δεν πιάνονται. Όπως δεν μετράνε και τα φιλιά της αρχής του γυμνασίου όταν τα "φτιάχναμε" το πρωί και "χωρίζαμε" το απόγευμα. Και της "μπουκάλας" τα φιλιά δεν πρέπει να παίζουν κι αυτά. Φαντάζομαι ότι το ερώτημα αφορά το πρώτο πραγματικά ερωτικό φιλί που δώσαμε. Πάμε λοιπόν:
Ήταν μέσα στις εξετάσεις του Μαΐου. Τελείωνα την Α λυκείου κι εκείνη τη Γ γυμνασίου. Είμασταν μαζί από μικρά, καθώς οι γονείς μας ήταν φίλοι. Εκείνο το απόγευμα ήρθε σπίτι μου να τη βοηθήσω λίγο στα μαθηματικά της. (Από μικρός το είχα το κουσούρι). Κλειστήκαμε στο δωματιό μου και οι απορίες της λύθηκαν γρήγορα (αρκετά αργότερα έμαθα ότι ήταν πρόσχημα), έτσι καθήσαμε στο κρεβάτι μου και ακούγαμε μουσική. (Παρένθεση: Από καιρό εκείνο που ένοιωθα μέσα μου για το κορίτσι αυτό δεν ήταν η παιδική μας φιλία, επιθυμούσα έντονα να συναντηθούμε και όταν ήμασταν μαζί το στομάχι μου έτρεμε. Ήθελα να της πω ή να κάνω κάτι, αλλά δεν είχα το θάρρος, ντρεπόμουν, φοβόμουν και δεν τολμούσα. Κλείνει η παρένθεση). Ακούγοντας λοιπόν παλιά μουσική (ήταν Pink Floyd "wish you were here", ξέρετε εκείνο το μεγάλο κομμάτι) αρχίσαμε παιχνιδάκια και χαδάκια. Σε μια στιγμή παίρνω τη μεγάλη απόφαση, σκέφτομαι μερικά αρχαία ρητά (ή ταν ή επί τας, θαρσείν χρη, ή τώρα ή ποτε κλπ), οπότε προγραμματίζω έναν αυθορμητισμό, τη βουτάω και της δίνω ένα δυνατό φιλί. Ανταποκρίθηκε απαλά, αλλά αμέσως μετά έμεινε για λίγο ακίνητη. Παγώνω, λέω μέσα μου: ωχ τώρα την πατήσαμε, θα μου πει να μείνουμε φίλοι και τέτοια, οπότε πάει το όνειρο. Και τι μου λέει το ...παλιόπαιδο? "Βρε χαζούλη, γιατί άργησες τόσο να το κάνεις αυτό?" και με βουτάει και με φιλάει κι αυτή..... Νομίζω ότι η συνέχεια είναι αυτονόητη. Θα προσθέσω μόνον ότι με την κοπέλα αυτή είμαστε ακόμα μαζί....
Ήταν μέσα στις εξετάσεις του Μαΐου. Τελείωνα την Α λυκείου κι εκείνη τη Γ γυμνασίου. Είμασταν μαζί από μικρά, καθώς οι γονείς μας ήταν φίλοι. Εκείνο το απόγευμα ήρθε σπίτι μου να τη βοηθήσω λίγο στα μαθηματικά της. (Από μικρός το είχα το κουσούρι). Κλειστήκαμε στο δωματιό μου και οι απορίες της λύθηκαν γρήγορα (αρκετά αργότερα έμαθα ότι ήταν πρόσχημα), έτσι καθήσαμε στο κρεβάτι μου και ακούγαμε μουσική. (Παρένθεση: Από καιρό εκείνο που ένοιωθα μέσα μου για το κορίτσι αυτό δεν ήταν η παιδική μας φιλία, επιθυμούσα έντονα να συναντηθούμε και όταν ήμασταν μαζί το στομάχι μου έτρεμε. Ήθελα να της πω ή να κάνω κάτι, αλλά δεν είχα το θάρρος, ντρεπόμουν, φοβόμουν και δεν τολμούσα. Κλείνει η παρένθεση). Ακούγοντας λοιπόν παλιά μουσική (ήταν Pink Floyd "wish you were here", ξέρετε εκείνο το μεγάλο κομμάτι) αρχίσαμε παιχνιδάκια και χαδάκια. Σε μια στιγμή παίρνω τη μεγάλη απόφαση, σκέφτομαι μερικά αρχαία ρητά (ή ταν ή επί τας, θαρσείν χρη, ή τώρα ή ποτε κλπ), οπότε προγραμματίζω έναν αυθορμητισμό, τη βουτάω και της δίνω ένα δυνατό φιλί. Ανταποκρίθηκε απαλά, αλλά αμέσως μετά έμεινε για λίγο ακίνητη. Παγώνω, λέω μέσα μου: ωχ τώρα την πατήσαμε, θα μου πει να μείνουμε φίλοι και τέτοια, οπότε πάει το όνειρο. Και τι μου λέει το ...παλιόπαιδο? "Βρε χαζούλη, γιατί άργησες τόσο να το κάνεις αυτό?" και με βουτάει και με φιλάει κι αυτή..... Νομίζω ότι η συνέχεια είναι αυτονόητη. Θα προσθέσω μόνον ότι με την κοπέλα αυτή είμαστε ακόμα μαζί....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.