08-11-15
13:09
Το παραδειγμα ειναι καλο. Το οτι αν απομακρυνομαστε απο τους στοχους μας τους χανουμε, ειναι μια μεγαλη αληθεια. Το προβλημα προκυπτει οταν αυτος ο ψυχοκοινονιολογομαρκετιστας ανακατεψει τον Νευτονα για να στηριξει την αποψη του κι οχι αν απλα εμπνευστει απο αυτον.η εκλαικευμενη μορφη της κβαντομηχανικης που διαβαζεις σε περιοδικα ειναι σαν να λες:
Ο νομος της παγκοσμιας ελξης λεει οτι η πραγματικοτητα προσδιοριζεται απο την αποσταση μεταξυ μας. Και μετα να ερθει καποιος κρετινος ψυχοκοινονιολογομαρκετιστας να πει "οσο πιο πολυ απομακρυνομαστε απο τους στοχους μας τοσο πιο γρηγορα τους χανουμε, το λεει και ο νευτονας"
Ενα σωρο concepts που εφαρμοζονται σε καποιον τομεα ειναι συχνα εμπνευσμενα απο αλλους χωρους και δεν υπαρχει τιποτα κακο σε αυτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-10-15
21:42
Η κβαντική απλα δινει μια οπτική γωνια. Μην περιμενεις αυτη τη στιγμη να εφαρμοσεις κβαντικους νομους στην καθημερινοτητα. Δεν γνωριζω κατα ποσον εχει δικιο ο Zeland που ανακατεψε φυσικη με θεματα προσωπικης αναπτυξης,αν δηλαδη υπαρχουν πραγματι κβαντικοι νομοι που μπορουν καποια στιγμη να εχουν πρακτικη εφαρμογη σε θεματα ζωης, αλλά ανοιγει ενα μεγαλο θεμα, τουλαχιστον στο χωρο μου, εισαγοντας εναν νεο τροπο σκεψης.Τι σχέση έχει η παραπάνω περίπτωση ενός προβλήματος πολλών μεταβλητών με τη κβαντική φυσική?
Δεν εχω την απαιτηση να γνωριζεις τον χωρο μου, αλλά σε διαβεβαιωνω οτι δεν μπορω πλεον να δουλεψω με τις παλιες μεθοδους.
Πχ οι πιο αποτελεσματικοι στο μελλον δεν θα ειναι οι ανθρωποι που ξεσκιζονται στην προσπαθεια μετρωντας μερα με τη μερα την προοδο μεχρι το στοχο, αλλά αυτοι που ειναι σε θεση να συνδιασουν πιθανοτητες επιτυχιας. Βασικά παντα ετσι ηταν, αλλά λιγοι το καταλαβαιναν. Η κβαντικη προσεγγιση σε βοηθαει να το εμπεδωσεις καλυτερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-10-15
19:18
Κατι πιο δυσκολο. Δυο χιλιαδες υποψηφιοι για 100 θεσεις με διαγωνισμο (γραπτα και συνεντευξη). Αν πιασεις μια θεση βελτιωνεται σημαντικα η ζωη σου. Η στατιστική λεει οτι οι περισσοτεροι προετοιμαστηκαν τουλαχιστον ενα χρονο και παρα πολλοι επαναλαμβανουν την προσπαθεια επι χρονια. Ζητουμενο: να αποφασισεις αν αξιζει τον κοπο να ασχοληθεις, ήτοι ποιες ειναι οι πιθανοτητες να περασεις με βαση τις δυνατοτητες σου και λαμβανοντας υποψειν οτι καποιοι δεν θα τηρησουν τους ορους του παιχνιδιου (πχ θα χρησιμοποιησουν καποιο μεσο κλπ). Κι αν αποφασισεις οτι αξιζει τον κοπο, τι ειδους στρατηγικη θα ακολουθησεις για να αυξησεις τις πιθανοτητες.Είναι όντως μια επαναστατική προσέγγιση για παράδειγμα όταν σε ρωτάει ο άλλος τι θα κάνεις σήμερα το βραδύ αντί να απαντήσεις θα πάω σινεμά θα απαντήσεις, υπάρχουν 70% πιθανότητες να πάω σινεμά και 30% να κάτσω σπίτι.
Δεν χρειαζεται να απαντησεις. Ειναι ρητορικο. Απλα για να δεις οτι μπορει να γινει ενδιαφερον. Στην παραπανω ασκηση χρειαζεται να λαβεις υποψιν ενα σωρο παραμετρους: δυνατοτητες, στατιστικες, ορους παιχνιδιου, γνωση του χωρου (εμπειρια), ακομα κι αν με την παρουσια σου μπορεις να κερδισεις τους εξεταστες...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
08-10-15
23:23
Στην παρουσα φαση το μονο που μπορεις να κανεις είναι να δεις αν υπαρχει κι αλλη οπτικη γωνια στα όσα ήξερες ή το πολυ πολύ να εμπνευστείς για να δημιουργησεις ενα concept που εξηγει καποια πραγματα στο χωρο σου. Το να ψαχνεις κβαντικούς νομους, αν δεν εισαι φυσικός είναι απλά αστείο.
Σ ότι αφορα το αντικειμενο μου, εχω κατασταλάξει οτι τις μεταβλητες που χρειαζονται για την επιτευξη ενος στοχου τις βρισκεις στην προσωπικη διαδρομη. Εξεταζοντας ολες τις περιπτωσεις οπου πετυχα στοχους, βλεπω οτι καποια πραγματα επαναλαμβανονται και για μενα οι μεταβλητες που δουλευουν ειναι: αμεση προσβαση (δηλ.το να χτυπαω απευθειας τον στοχο διοτι δεν τα καταφερνω με στοχους που απαιτουν προεργασιες), ο στοχος να σχετιζεται με δημιουργική εργασια (κι οχι διαδικαστική), πρεπει το πεδιο δρασης να σχετιζεται με καποιο χωρο στον οποιο εχω ανεση, το γρηγορο ξεκινημα (εαν ενας στοχος αργει πανω απο τρεις μηνες να παρει μπροστα συνηθως αποτυγχανω), η αναθεση (ολες οι δευτερευουσες δουλειες πανε σε τριτους, συνηθως freelancers απο το ιντερνετ), η επαναχρησιμοποιηση υπαρχοντων στοιχειων (πχ των ιδιων δομων και για το νεο στοχο).
Αυτο δεν εχει απευθειας σχεση με την κβαντική, αλλά ομολογω ότι πριν αρχισω να ασχολουμαι με κβαντικες προσεγγισεις δεν ειχα δει αυτην την οπτική γωνια, η οποια διευκολυνει τα πραγματα αφανταστα. Στο εξης λοιπον δεν προκειται να βαζω στοχους απλα συνδιαζοντας επιθυμιες με δυνατοτητες και να μου βγαινει η πιστη στην πορεια ακολουθωντας αγνωστους δρομους. Αφου τις μεταβλητες που εξασφαλιζουν τις μεγαλυτερες πιθανοτητες για μενα πια τις ξερω.
Σ ότι αφορα το αντικειμενο μου, εχω κατασταλάξει οτι τις μεταβλητες που χρειαζονται για την επιτευξη ενος στοχου τις βρισκεις στην προσωπικη διαδρομη. Εξεταζοντας ολες τις περιπτωσεις οπου πετυχα στοχους, βλεπω οτι καποια πραγματα επαναλαμβανονται και για μενα οι μεταβλητες που δουλευουν ειναι: αμεση προσβαση (δηλ.το να χτυπαω απευθειας τον στοχο διοτι δεν τα καταφερνω με στοχους που απαιτουν προεργασιες), ο στοχος να σχετιζεται με δημιουργική εργασια (κι οχι διαδικαστική), πρεπει το πεδιο δρασης να σχετιζεται με καποιο χωρο στον οποιο εχω ανεση, το γρηγορο ξεκινημα (εαν ενας στοχος αργει πανω απο τρεις μηνες να παρει μπροστα συνηθως αποτυγχανω), η αναθεση (ολες οι δευτερευουσες δουλειες πανε σε τριτους, συνηθως freelancers απο το ιντερνετ), η επαναχρησιμοποιηση υπαρχοντων στοιχειων (πχ των ιδιων δομων και για το νεο στοχο).
Αυτο δεν εχει απευθειας σχεση με την κβαντική, αλλά ομολογω ότι πριν αρχισω να ασχολουμαι με κβαντικες προσεγγισεις δεν ειχα δει αυτην την οπτική γωνια, η οποια διευκολυνει τα πραγματα αφανταστα. Στο εξης λοιπον δεν προκειται να βαζω στοχους απλα συνδιαζοντας επιθυμιες με δυνατοτητες και να μου βγαινει η πιστη στην πορεια ακολουθωντας αγνωστους δρομους. Αφου τις μεταβλητες που εξασφαλιζουν τις μεγαλυτερες πιθανοτητες για μενα πια τις ξερω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
07-10-15
21:27
Ενδιαφερον άρθρο. Τωρα στο χωρο μου, την προσωπική αναπτυξη, αυτο το ζητημα έχει φερει τα πανω κατω. Η πραγματικότητα δεν ειναι πια σταθερη οπως την ξεραμε, αλλά εξαρταται απο την προθεση του παρατηρητή.
Ενα παραδειγμα της αλλαγης προσεγγισης ειναι πχ η στοχοθεσια που αντιμετωπιζεται τελειως διαφορετικά. Με τον κλασικο τροπο, όριζες τον στοχο που ηθελες να πετυχεις, καθοριζες σταδια εξελιξης κι αγωνιζοσουν προοδευτικά (γραμμικά) μεχρι να τον πετυχεις. Με τον κβαντικο τροπο, επιλεγεις options, δηλαδη ψαχνεις να βρεις τα πιθανοτερα συστατικά ωστε να τα συνδιασεις για να εχεις το αποτελεσμα. Η επιτευξη στοχων δεν σχετιζεται πλεον με μια προσπαθεια προς συγκεκριμμενο στοχο, αλλά με μια γενικοτερη προσπαθεια που εχεις κανει και σε εφτασε σε ενα επιπεδο οπου εχεις τη δυνατοτητα να επιλεγεις options. Θα ελεγα οτι το να εισαι σε φορμα παιζει περισσοτερο ρολο απο την προσπαθεια.
Η επιτευξη ενος στοχου ειναι σαν να φτιαχνεις ενα γλυκο. Αγοραζεις τα υλικά και τα συνδιαζεις εφαρμοζοντας μια συνταγη. Αυτη η συνταγη ειναι το συνολο των πιθανοτερων options που εχουν επιλεχθει για να πετυχει το γλυκο. Εδω βεβαια καποιοι άλλοι βρηκαν τις options, ενω οταν ο στοχος ειναι original πρεπει να τις βρεις εσυ. Ο Vadim Zeland, ρωσος φυσικος, που πρωτος ανακατεψε φυσική με προσωπική αναπτυξη λεει οτι σε αναπτυγμενο επιπεδο, αρχιζεις να μαθαινεις τα συστατικά (μεταβλητες) και η επιτευξη στοχων ειναι σαν να πας σε σουπερμαρκετ οπου απλωνεις το χερι στα ραφια και παιρνεις τα προιοντα που χρειαζεσαι για να κανεις αυτο που θες.
Αυτα εμαθα στο σεμιναριο και ειμαι σε περισκεψη για το κατα ποσον εχουν πρακτικη εφαρμογη σε ευρεια κλιμακα.
Ενα παραδειγμα της αλλαγης προσεγγισης ειναι πχ η στοχοθεσια που αντιμετωπιζεται τελειως διαφορετικά. Με τον κλασικο τροπο, όριζες τον στοχο που ηθελες να πετυχεις, καθοριζες σταδια εξελιξης κι αγωνιζοσουν προοδευτικά (γραμμικά) μεχρι να τον πετυχεις. Με τον κβαντικο τροπο, επιλεγεις options, δηλαδη ψαχνεις να βρεις τα πιθανοτερα συστατικά ωστε να τα συνδιασεις για να εχεις το αποτελεσμα. Η επιτευξη στοχων δεν σχετιζεται πλεον με μια προσπαθεια προς συγκεκριμμενο στοχο, αλλά με μια γενικοτερη προσπαθεια που εχεις κανει και σε εφτασε σε ενα επιπεδο οπου εχεις τη δυνατοτητα να επιλεγεις options. Θα ελεγα οτι το να εισαι σε φορμα παιζει περισσοτερο ρολο απο την προσπαθεια.
Η επιτευξη ενος στοχου ειναι σαν να φτιαχνεις ενα γλυκο. Αγοραζεις τα υλικά και τα συνδιαζεις εφαρμοζοντας μια συνταγη. Αυτη η συνταγη ειναι το συνολο των πιθανοτερων options που εχουν επιλεχθει για να πετυχει το γλυκο. Εδω βεβαια καποιοι άλλοι βρηκαν τις options, ενω οταν ο στοχος ειναι original πρεπει να τις βρεις εσυ. Ο Vadim Zeland, ρωσος φυσικος, που πρωτος ανακατεψε φυσική με προσωπική αναπτυξη λεει οτι σε αναπτυγμενο επιπεδο, αρχιζεις να μαθαινεις τα συστατικά (μεταβλητες) και η επιτευξη στοχων ειναι σαν να πας σε σουπερμαρκετ οπου απλωνεις το χερι στα ραφια και παιρνεις τα προιοντα που χρειαζεσαι για να κανεις αυτο που θες.
Αυτα εμαθα στο σεμιναριο και ειμαι σε περισκεψη για το κατα ποσον εχουν πρακτικη εφαρμογη σε ευρεια κλιμακα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
07-10-15
18:42
Πάντα άκουγα ότι η κβαντική θα είναι η επανασταση του μέλλοντος και θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς λειτουργεί η πραγματικότητα. Έτυχε να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο για τις αναγκες της δουλειάς κυρίως, επειδή πολλοι συνάδελφοι μιλάνε συχνά και συνειδητοποιησα ότι πρεπει να έχεις και κάποιες γνωσεις φυσικής, αν θες να το προσαρμόσεις στο χώρο σου. Έχει ασχοληθεί κανείς με αυτό το θέμα; Δηλαδή σε ότι αφορά τις εφαρμογές της κβαντικής στην καθημερινή ζωή;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.