BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
20-03-17
16:52
Η συγχώρεση είναι μακράν η καλύτερη λύση και όχι γιατί σε κάνει ανώτερο ον αλλά επειδή δεν σε βάζει σε αυτό τον καταστροφικό κύκλο του μίσους που χαλάει την ίδια σου τη ζωή.
Πολύ σωστά!
Επίσης, θα δώσω και μια άλλη οπτική στο θέμα της συγχώρεσης. Όσο κι αν σας κάνει εντύπωση, αυτό το τόσο υψηλό ιδανικό, η συγχωρητικότητα, κρύβει και μια μορφή κυνισμού. Όσοι συγχωρούμε -δηλαδή- βάζουμε ένα τείχος στους κίονες της ψυχικής μας ανθεκτικότητας και τους προφυλάμε από τα βέλη των θυτών. Έχει μεγάλη σημασία λοιπόν όχι μόνο το πώς εξωτερικεύουμε τα συναισθήματα μας, αλλά και το πώς εσωτερικεύουμε τις συμπεριφορές των άλλων. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποδυναμώσεις κάποιον/α από το να του δείξεις ότι δεν έχει τρωθεί η αξιοπρέπειά σου από τα βελη του, καθώς και ότι έχεις σοβαρότερα πράγματα να κάνεις από το να χαλάσεις φαιά ουσία να ασχοληθείς μαζί του. Να λοιπόν που κατά παράδοξο τρόπο στο σημείο αυτό έρχονται πολύ κοντά η καλοσύνη με τον κυνισμό. Είτε έτσι είτε αλλιώς όποιος συγχωρεί φυλάει πρωτίστως το τομάρι του και δευτερευόντως τη σχέση του με τους συνανθρώπους του. Διαφορετικά καταλήγει σε μηδενικό παρονομαστή και φθείρει την υγεία του. Όπως τη δει ο καθένας βέβαια. Περί συναισθημάτων κολοκυθομελιτζανοκαροτολαχανοσπανακοντοματοκασερόπιτα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
18-03-17
20:43
H εκδίκηση όχι μόνο δεν λυτρώνει, αλλά σε οδηγεί σε πολύ μεγαλύτερη δυστυχία από αυτή που σου προκάλεσε ο "θύτης". Αν απαντήσεις στο κακό με το ίδιο νόμισμα, το κακό πολλαπλασιάζεται, ο κακός γίνεται χειρότερος και τελικά το μόνο που καταφέρνει κάποιος που εκδικείται είναι να φθείρει τον εαυτό του και να διακυβεύει την ψυχική του ηρεμία. Το ιδανικό θα ήταν να ανταποδίδουμε το κακό με το αντίθετο νόμισμα "δηλαδή με καλόσύνη". Όλοι χρειάζονται ευκαιρίες και αν τους τις δώσουμε, θα φανούν αντάξιοι της υπομονής μας, αλλά ακόμα και να μην γίνει έτσι, δεν αξίζει να μπαίνουμε στη διαδικασία της εκδίκησης. Αν μη τι άλλο, είναι αυτοκαταστροφικό. (Η καλοσύνη έχει μεγάλη δύναμη. Το λέω από την εμπειρία της δικής μου ζωής). Ωστόσο, εάν αυτό είναι δύσκολο, μπορούμε τουλάχιστον να αποστασιοποιούμαστε ψυχικά και σωματικά από το άτομο που μας έχει πικράνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.