27-07-17
00:30
Νομίζω οτι η θεματοθέτρια δεν ψάνχει να βρει το γιατί έφτασε ως εδώ. Καλώς ή κακώς, έχει ήδη πάρει την απόφαση να χωρίσει (κατά την ταπεινή μου άποψη καλώς, εφ'όσον δεν την καλύπτει πλέον αυτή η σχέση).
Το ζητούμενο τώρα είναι το "πώς", με ποιο τρόπο δηλαδή θα γίνει αυτός ο χωρισμός όσο πιο ανώδυνος για το άλλον.
Πράγματι, αλλά βάσει όσων γράφει δεν φαίνεται τόσο σίγουρη. Γι'αυτό τίθεται το ζήτημα εάν όντως πάει η σχέση για διάλυση ή εάν κάποια πράγματα λύνονται και αξίζει να προσπαθήσει ώστε να λυθούν. Δεν λέει να χωρίσει δίχως να το σκεφτεί καλά και δίχως να είναι βέβαιη για την απόφασή της και έπειτα από μερικούς μήνες να τον ξανασκέφτεται και να μετανιώνει ή ακόμη και να τα ξαναβρούν αλλά να μην υπάρχει πλέον επιστροφή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
26-07-17
22:40
Πέραν όσων αναφέρονται με τα οποία συμφωνώ μέσες άκρες, γενικότερα δεν μου αρκούν δηλώσεις τύπου "δεν υπάρχει ενθουσιασμός", "δεν είναι όπως παλιά" και τα σχετικά ως αιτία. Νομίζω πως οι αιτίες είναι περισσότερες και λαμβάνουν τη μορφή είτε γενικότερων προβλημάτων είτε ειδικότερων έχοντας ως συνέπεια την εξασθένιση του ενθουσιασμού κτλ κτλ. Κάποιες φορές εντοπίζουμε τα αίτια αυτά ενώ άλλες, θέλοντας και μη, συνειδητά και ασυνείδητα, τα αγνοούμε, αλλά γενικά δεν συμφωνώ ότι τα πράγματα είναι τόσο απρόσμενα και τόσο ανεξέλεγκτα.
Προφανώς δεν μπορείς να ξέρεις αν θα καταλήξεις να μην θες κάποιον όσο τον ήθελες κάποτε αλλά θεωρώ πως υπάρχουν πάντοτε πολλοί σαφείς αιτίες γι'αυτό. Μία καλή και συνηθισμένη εξήγηση είναι νομίζω ότι ο ενθουσιασμός δεν αφήνει χώρο στη λογική πολλές φορές. Ως αποτέλεσμα πράγματα που ενδεχομένως να μας ενοχλούν είτε τα αγνοούμε είτε κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε γιατί ζούμε τον έρωτά μας, αλλά με την πάροδο του χρόνου αυτά θα έρθουν στην επιφάνεια και κάποτε δεν θα μπορούμε πλέον να τα αποφεύγουμε.
Ένα κλασικό που παρατηρώ είναι άτομα που μετά από πολλά χρόνια σχέσης ξαφνικά ανακαλύπτουν τον τρόχο, δηλαδή ανακαλύπτουν μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα θεμελιώδεις διαφορές τους (π.χ. στο θέμα γάμος ή στο θέμα θρησκεία) και εν τέλει χωρίζουν. Και εκεί έρχομαι εγώ, και φαντάζομαι όχι μόνο εγώ, και αναρωτιέμαι τόσα χρόνια ή ακόμη και σε ένα χρόνο σχέσης, το ζευγάρι τι συζητάει ακριβώς; Τι γνωρίζει ο ένας για τον άλλον και πώς επικοινωνούν, ώστε να φτάνουν να μην τα γνωρίζουν αυτά; Δεν εννοώ σε καμία περίπτωση πως αυτό συμβαίνει ντε και σόι στην προκειμένη περίπτωση. Απλώς εξηγώ την συλλογιστική μου ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο γενικά κι αόριστα ωσάν να εμφάνιστηκαν από το πουθενά όσο νομίζουν μερικοί.
Ενδεχομέμως να ξέφυγα λίγο, οπότε με συγχωρείτε γι'αυτό.
Προφανώς δεν μπορείς να ξέρεις αν θα καταλήξεις να μην θες κάποιον όσο τον ήθελες κάποτε αλλά θεωρώ πως υπάρχουν πάντοτε πολλοί σαφείς αιτίες γι'αυτό. Μία καλή και συνηθισμένη εξήγηση είναι νομίζω ότι ο ενθουσιασμός δεν αφήνει χώρο στη λογική πολλές φορές. Ως αποτέλεσμα πράγματα που ενδεχομένως να μας ενοχλούν είτε τα αγνοούμε είτε κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε γιατί ζούμε τον έρωτά μας, αλλά με την πάροδο του χρόνου αυτά θα έρθουν στην επιφάνεια και κάποτε δεν θα μπορούμε πλέον να τα αποφεύγουμε.
Ένα κλασικό που παρατηρώ είναι άτομα που μετά από πολλά χρόνια σχέσης ξαφνικά ανακαλύπτουν τον τρόχο, δηλαδή ανακαλύπτουν μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα θεμελιώδεις διαφορές τους (π.χ. στο θέμα γάμος ή στο θέμα θρησκεία) και εν τέλει χωρίζουν. Και εκεί έρχομαι εγώ, και φαντάζομαι όχι μόνο εγώ, και αναρωτιέμαι τόσα χρόνια ή ακόμη και σε ένα χρόνο σχέσης, το ζευγάρι τι συζητάει ακριβώς; Τι γνωρίζει ο ένας για τον άλλον και πώς επικοινωνούν, ώστε να φτάνουν να μην τα γνωρίζουν αυτά; Δεν εννοώ σε καμία περίπτωση πως αυτό συμβαίνει ντε και σόι στην προκειμένη περίπτωση. Απλώς εξηγώ την συλλογιστική μου ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο γενικά κι αόριστα ωσάν να εμφάνιστηκαν από το πουθενά όσο νομίζουν μερικοί.
Ενδεχομέμως να ξέφυγα λίγο, οπότε με συγχωρείτε γι'αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.