15-05-18
17:41
Συγνώμη αν η παρουσίαση με τονισμένα κάποια σημεία δυσκολεύουν (στην δική μου ανάγνωση έχουν κάποια βαρύτητα).
Το κείμενο είναι μια απάντηση στον Scandal ότι δηλαδή δημοκρατία δεν σημαίνει η πλειοψηφία καταπιέζει ή περιορίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της μειοψηφίας.
Επιβάλετε λοιπόν μια δικτατορία της μειοψηφίας (ακόμα και εδώ στην Ελλάδα αυτή η νομοθεσία περί ρατσισμού κλπ δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να μας έχει γίνει ζυγός αβάσταγος) τι θα πεις; μη πεις ότι το κουσούρι είναι κουσούρι, μη πεις ότι έχουμε να κάνουμε περί μιας ανωμαλίας, μη το ένα, μη το άλλο και όλα αυτά για να δείξουμε ότι ο βασιλιάς δεν είναι γυμνός, αλλά ότι φοράει το ομορφότερο αόρατο ένδυμα.... Ε! γυμνός είναι τι να κάνουμε τώρα;
Νομίζω με μία πιο διακριτική διαφοροποίηση θα ειμαστε και οι δύο πλευρές ευχαριστημένες.
Πώς έχει γίνει η νομοθεσία περί ρατσισμού ζυγός αβάσταγος; Ακόμα και από αυτό που παρέθεσες πιο πριν δεν καταλαβαίνω πώς η κατοχύρωση του δικαιώματος των ομοφιλόφυλων στο γάμο και την υιοθεσία καταπατά τα δικαιώματα κάποιου τρίτου.
Έχω δώσει ήδη απάντηση σ αυτό.
Βεβαίως υπάρχουν κάποια δισεκατομμύρια straight γονείς και κάποιοι δεν είναι καλοί γονείς και μπορεί κανείς να βρει αρκετές χιλιάδες κακούς γονείς straight...
Οι gay γονείς όμως είναι λίγοι και όταν στους λίγους παρουσιάζονται τόσες πολλές περιπτώσεις προβλημάτων τότε "δεν είναι στραβός ο γιαλός, στραβά αρμενίζουμε".
Για το κομμάτι που έχω υπογραμμίσει έχει κάποια ποσοστά/αναλογίες κάποιας έρευνας για να το υποστηρίξεις ή είναι η προσωπική σου αίσθηση; Γιατί αν είναι το τελευταίο δε σημαίνει ότι ανταποκρίνεται όντως στην πραγματικότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
15-05-18
17:02
Αρχικά, θα ήθελα να σού κάνω ένα γενικότερο σχόλιο pluton. Ο τρόπος που γράφεις είναι εξαιρετικά κουραστικός στην ανάγνωση. Αφού σπαταλάς που σπαταλάς χρόνο να υπογραμμίσεις/τονίσεις/κοκκινήσεις τις προτάσεις που θεωρείς σημαντικές, δεν μπορείς να κάνεις μια συνολίκή μορφοποίηση και να μην έχουν τα γράμματα διαφορετικά μεγέθη και οι προτάσεις/παράγραφοι τεράστια κενά μετάξυ τους; Είμαι σίγουρη ότι θα βοηθήσει πολύ τους συνομιλητές σου τόσο στη διαδικασία της ανάγνωσης/κατανόησης όσο και της παράθεσης/απάντησης. Εκτός και αν γίνεται επιτηδευμένα για να φαίνεται πιο επιβλητικό το μήνυμά σου. Τότε χωράει άλλη κριτική.
Στο δια ταύτα τώρα, ό,τι έχεις παραθέσει (στο τελευταίο σου μήνυμα) δεν είμαι σίγουρη ότι αποδεικνύει κάτι, γιατί δεν λέει κάτι επί της ουσίας για την επίδραση στην ψυχολογία του παιδιού η ανατροφή του με 2 γονείς του ίδιου φίλου, αλλά προσπαθεί να περιγράψει ένα δυστυπικό μάλλον σενάριο όπου η ανοχη στην ομοφοβία προστατεύεται υπερβολικά από νόμους στον Καναδά "διαβρωνοντας τις ελευθερίες, τα δικαιώματα συνείδησης και τα τις θρησκευτικές ελευθερίες". Που ακόμα κι αν καταλάβαινα τι ακριβώς εννοεί ο ποιητής, που ακόμα κι αν υπήρχε και η παράθεση του νόμου για να το επιβεβαιώνει και όχι μόνο η ερμηνεία του από τον αρθρογράφο, εξακολουθεί να είναι άσχετο με το θέμα.
Επίσης, το άρθρο αναφέρει να μην στερείται το δικαίωμα στα παιδιά να γνωρίσουν/ανατραφούν από τους βιολογικούς τους γονείς ή ότι η θλίψη του που δεν τους έχει είναι κατανοητή. Μα εμείς μιλάμε για υιοθεσία ορφανών παιδιών, οπότε και πάλι δεν καταλαβαίνω πού κολλάει.
Εδώ δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημα. Οτι οι συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες προστατεύονται... υπερβολικά ή ότι οι άλλες δεν προστατεύονται εξίσου;
Αυτό είναι, ίσως, το μόνο κομμάτι εντός θέματος. Αν, όμως, δεν υποστηρίζεται από αντίστοιχα επιστημονικά άρθρα για το πώς οι βιολογικές διαφορές (και όχι οι κοινωνικές) των φύλων επιδρούν πρώτα και κύρια στο ίδιο το άτομο και μετέπειτα στο παιδί που ανατρέφει, τότε είναι απλά μια ατεκμηρίωτη άποψη. Π.χ. παίρνει ένα παράδειγμα ότι η πλειοψηφία -έστω- των ανδρών που είναι στη φυλακή δεν είχαν πατέρα και το θέτει ως κυρίαρχο αντιεπιχείρημα στο γιατί δυο γυναίκες δεν είναι αρκετές, χωρίς παράλληλα να έχει αποδείξει πρώτα ότι αυτός ήταν και ο μοναδικός ή/και ο κυρίαρχος λόγος που οι άνθρωποι αυτοί καταλήξανε εκεί.
Στο δια ταύτα τώρα, ό,τι έχεις παραθέσει (στο τελευταίο σου μήνυμα) δεν είμαι σίγουρη ότι αποδεικνύει κάτι, γιατί δεν λέει κάτι επί της ουσίας για την επίδραση στην ψυχολογία του παιδιού η ανατροφή του με 2 γονείς του ίδιου φίλου, αλλά προσπαθεί να περιγράψει ένα δυστυπικό μάλλον σενάριο όπου η ανοχη στην ομοφοβία προστατεύεται υπερβολικά από νόμους στον Καναδά "διαβρωνοντας τις ελευθερίες, τα δικαιώματα συνείδησης και τα τις θρησκευτικές ελευθερίες". Που ακόμα κι αν καταλάβαινα τι ακριβώς εννοεί ο ποιητής, που ακόμα κι αν υπήρχε και η παράθεση του νόμου για να το επιβεβαιώνει και όχι μόνο η ερμηνεία του από τον αρθρογράφο, εξακολουθεί να είναι άσχετο με το θέμα.
Επίσης, το άρθρο αναφέρει να μην στερείται το δικαίωμα στα παιδιά να γνωρίσουν/ανατραφούν από τους βιολογικούς τους γονείς ή ότι η θλίψη του που δεν τους έχει είναι κατανοητή. Μα εμείς μιλάμε για υιοθεσία ορφανών παιδιών, οπότε και πάλι δεν καταλαβαίνω πού κολλάει.
Γιατί η αστυνομία διώκει την ομιλία υπό το πρόσχημα της εξάλειψης της “ρητορικής μίσους” όταν υπάρχουν υφιστάμενα ένδικα μέσα και ποινική προστασία από τη συκοφαντία, τη δυσφήμιση, τις απειλές και την επίθεση, που ισχύουν εξίσου για όλους τους Αμερικανούς; Πολιτικές μίσους-εγκλήματος που χρησιμοποιούν τους όρους “γενετήσιου προσανατολισμού” και “ταυτότητας φύλου” δημιουργούν άνισες προστασίες στο νόμο, σύμφωνα με τον οποίο προστατευόμενες ομάδες λαμβάνουν μεγαλύτερη νομική προστασία από ό, τι άλλες ομάδες.
Εδώ δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημα. Οτι οι συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες προστατεύονται... υπερβολικά ή ότι οι άλλες δεν προστατεύονται εξίσου;
Οι μητέρες και οι πατέρες φέρουν μοναδικά και συμπληρωματικά δώρα στα παιδιά τους. Σε αντίθεση με τη λογική του γάμου ατόμων του ιδίου φύλου, το φύλο των γονέων έχει σημασία για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών. Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι η πλειοψηφία των φυλακισμένων ανδρών δεν είχαν πατέρες στο σπίτι. Οι πατέρες από τη φύση τους ασφαλίζουν την ταυτότητά τους, ενσταλάζουν την κατεύθυνση, παρέχουν την πειθαρχία, τα όρια, και την ανάληψη κινδύνων στις περιπέτειες, και δίνουν δια βίου παραδείγματα για τα παιδιά. Αλλά οι πατέρες δεν μπορούν να γαλουχήσουν τα παιδιά στη μήτρα ή να γεννήσουν και να θηλάζουν τα μωρά τους. Οι μητέρες γαλουχούν τα παιδιά με μοναδικούς και ευεργετικούς τρόπους που δεν μπορούν να αναπαραχθούν από τους πατέρες.
Δεν χρειάζεται να είσαι επιστήμονας πυραύλων για να γνωρίζεις ότι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ανατομικά, βιολογικά, φυσιολογικά, ψυχολογικά, ορμονικά, και νευρολογικά διαφορετικοί μεταξύ τους. Αυτές οι μοναδικές διαφορές παρέχουν δια βίου οφέλη για τα παιδιά που δεν μπορούν να αναπαραχθούν από τους “νομικούς” γονείς ιδίου φύλου παίζοντας διαφορετικούς ρόλους των δύο φύλων ή επιχειρώντας να υποκαταστήσουν το χαμένο αρσενικό ή θηλυκό πρότυπο στο σπίτι.
Αυτό είναι, ίσως, το μόνο κομμάτι εντός θέματος. Αν, όμως, δεν υποστηρίζεται από αντίστοιχα επιστημονικά άρθρα για το πώς οι βιολογικές διαφορές (και όχι οι κοινωνικές) των φύλων επιδρούν πρώτα και κύρια στο ίδιο το άτομο και μετέπειτα στο παιδί που ανατρέφει, τότε είναι απλά μια ατεκμηρίωτη άποψη. Π.χ. παίρνει ένα παράδειγμα ότι η πλειοψηφία -έστω- των ανδρών που είναι στη φυλακή δεν είχαν πατέρα και το θέτει ως κυρίαρχο αντιεπιχείρημα στο γιατί δυο γυναίκες δεν είναι αρκετές, χωρίς παράλληλα να έχει αποδείξει πρώτα ότι αυτός ήταν και ο μοναδικός ή/και ο κυρίαρχος λόγος που οι άνθρωποι αυτοί καταλήξανε εκεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.