Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
λοιπόν η συγκεκριμένη θεία μου, επειδή δεν μπορεί να επιβληθεί στα παιδιά της παρότι το θέλει που είναι 36 χρονών θέλει να επιβληθεί σε εμένα τώρα μάλιστα συμφωνεί με τον πατέρα μου να μην με αφήσει να κάνω μεταπτυχιακό και πολύ φοβάμαι ότι θα κάνει το ίδιο όταν μεγαλώσουν και τα εγγόνια τους. Είναι από την μεριά του πατέρα μου αυτή και τα ξαδέρφια μου από εκεί δεν πολυαπασχολούνται με τα δικά μου θέματα στην χάση και στην φέξη. Από την μεριά της μαμάς έχω καλύτερες σχέσεις σαφώς είναι πιο διαλλακτικοί όλοι τους ,αλλά και πάλι συμφωνούν με τους γονείς μου σε κάποια θέματα. Πάντως σαν οικογένεια είναι για εμένα σαφώς καλύτερη, αν και δεν μου αρέσει να συγκρίνω αλλά τεσπα!
Κοίτα αν διαβάσεις στο θέμα "αχ αυτοί οι γονείς" από την 7η σελίδα και μετά θα καταλάβεις, και συμφωνώ με όσα λες, απλά ασκούν κατά κάποιον τρόπο συναισθηματικό εκβιασμό όταν πάω να πατήσω πόδι και να κάνω τα δικά μου. Διαφωνώ ότι είμαστε μόνοι, άσχετα εάν εμείς τελικά παίρνουμε την τελική επιλογή ή μάλλον πρέπει να μας αφήσουν να την πάρουμε.
Ναι κατάλαβα πως το λες και δίκιο , αλλά ...!
Σίγουρα θέλει και με αγαπάει αλλά το κάνει με λάθος τρόπο πιστεύω! :/ γιατί πρέπει πάντα να κάνω τα δικά τους αλλιώς :/ !
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Σόφη λυπάμαι πολύ που ακούω οτι μια κοπέλα μορφωμένη που ζει στην Αθήνα εν έτει 2018 έχει αυτή τη συμπεριφορά σε σχέση με τους γονείς της. Και θέλω να σε ρωτήσω: τί αλήθεια περιμένεις για να σπάσεις αυτόν τον δεσμό; Πιστεύεις οτι θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα έχει λυθεί από μόνο του το πρόβλημα αυτό; Κορίτσι μου αυτό το πρόβλημα των ενοχών και της λανθασμένης εξάρτησης της δικής σου από τους γονείς και τούμπαλιν είναι κάτι που αν δεν το αντιμετωπίσεις θα σε κυνηγάει μια ζωή. Δε θα κάνω ψυχανάλυση μέσω ίντερνετ αλλά ένα πράγμα σού λέω με όση δικαιοδοσία ας πούμε πως έχω όντας μια άγνωστη στο ίντερνετ: άσε τις ξεροκεφαλιές και βοήθα τον εαυτό σου. Χρειάεσαι ψυχολογική υποστήριξη. Πήγαινε σε έναν ειδικό να σε κατευθύνει να ξεφύγεις από τους γονείς σου. Είναι τρομερά σημαντικό, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω. Τέτοιες ψυχοπαθολογικές σχέσεις δεν διαλύονται εκ θαύματος. Κάνε τη χάρη στον εαυτό σου τώρα και όχι στα 40 σου όταν θα έχεις χάσει από τη ζωή σου ανθρώπους που πιθανόν να άξιζαν αλλά δε θα άντεξαν να μην μπορείς να πάρεις αποφάσεις αφ' εαυτού σου. Αυτά από μένα.
Καλημέρα Χιμέλα ,
Μα πέρα αυτό που περιέγραψα, δεν αντιμετωπίζω κάποιο άλλο πρόβλημα με τους γονείς μου και είμαστε μια χαρά. Πιστεύω ότι κάθε παιδί θα έχει και ένα "πρόβλημα" με τους γονείς του, κάτι που τον ενοχλεί και είναι απολύτως λογικό πιστεύω. Δεν νομίζω ένα παιδί να μην έχει να γκρινιάξει για αυτούς .
Έχεις δίκιο, στο ότι εάν δεν το αντιμετωπίσω θα με κυνηγάει μία ζωή και σίγουρα πρέπει να κάνω για αυτό ώστε να καταλάβουν οι γονείς μου ότι πρέπει να αναλαμβάνω πρωτοβουλίες (όπως κάνω) είτε αυτές στο τέλος θα καταλήξουν με θετικό είτε όχι αποτέλεσμα. Το θέμα είναι ότι τους δικαιολογώ κατά μία πλευρά, στο ότι γονείς είναι φυσικό είναι να έχουν το "πάνω χέρι" και να τους ακούω, άλλωστε ποιος γονιός δεν βλέπει το μικρό του παιδί πάντα μικρό και καθώς του δίνει συμβουλές και θέλει να τον ακούει; Βέβαια να μου πεις άλλο σε συμβουλεύω ως ένα σημείο και απλά σε αφήνω να αποφάσεις και άλλο σε συμβουλεύω ναι μεν σε αφήνω να αποφασίσεις αλλά σε οτιδήποτε κάνεις αντίθετο από όσα μας λες, στο χτυπάμε ότι ακούς μόνο τους ξένους. Όμως όπως έχω ξαναπεί και πριν μέρες εγώ σε ψυχολόγο δεν ξαναπάω. Είχα πάει αλλά εμένα αυτό δεν με βοηθάει. Δεν είναι θέμα ξεροκεφαλιάς είναι θέμα ότι εμένα δεν θα με βοηθήσει κανένας από αυτούς. Άλλωστε το ζήτημα δεν είναι και κάτι το τρομερό. Θεωρώ εάν κάνω προσπάθεια από μόνη μου, ακόμα περισσότερη και σκληρύνω και ξεκαθαρίσω την στάση μου, 1, 2,3 θα τα καταφέρω χωρίς την βοήθειά των ειδικών. Απλά και εγώ ανέχομαι και επαναπαύομαι σε αυτόν τον φαύλο κύκλο με αποτέλεσμα τις ενοχές. Αλλά ενοχές μπορώ να έχω όχι μόνο σε σχέση με τους γονείς μου πχ εάν δεν έκανα κάτι και τους στεναχώρησα αλλά γενικά στην ζωή μου εάν δεν έκανα κάτι σωστό και πχ πλήγωσα κάποιον και είναι ανθρώπινο πιστεύω. Απλά θέλω να το λύσω το θέμα χωρίς βοήθεια και μπορώ! Εδώ κάποιοι που αντιμετωπίζουν σοβαρότερα προβλήματα δεν πάνε και τα καταφέρνουν, το δικό μου δεν είναι και κάτι !
Και από αντίδραση και μόνο σε αυτούς, θα κάνω ότι θέλω εγώ στα πιο "μικρά" ζητήματα. Αλλά γενικότερα έχω πάρα πολλή καλή σχέση μαζί τους.
Μα δεν είναι ότι είμαι εξαρτημένη από αυτούς, τις περισσότερες φορές κάνω αυτό που νιώθω εγώ σωστό και αυτό που πρέπει για εμένα είτε αυτό μου το έχουν πει οι φίλοι μου, είτε ο Y είτε ο X. Απλά πολλές φορές οι γονείς μας, έχουν μεγαλύτερη πείρα από εμάς σε κάποια ζητήματα πιστεύω και εάν δεν θέλουμε να την "πατήσουμε" είναι φυσικό να τους ακούμε αφού είχαν έρθει και εκείνοι σε αυτήν την σχέση. Τώρα κάποια στιγμή όταν δουν ότι παίρνω δικές μου πρωτοβουλίες κλπ θα καταλάβουν ότι ανεξαρτοποιήθηκα και θα σταματήσουν, όταν καταλάβουν ότι δεν τους "περνάει" το δικό τους συνέχεια.
Όχι, όχι εσύ καλά κάνεις και τα λες και τα ξαναλές , άλλωστε εγώ δεν διακρίνω στην ζωή μου ανθρώπους που μιλάω σε γνωστούς και αγνώστους και δεν πρόκειται να το κάνω σε καμία περίπτωση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Δεν είπα αναγκαστικά.Είπα το προτιμότερο.
Πάσο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Αν δεν είναι 30 τα χρόνια η διαφορά, να έχει ωριμάσει ο σύντροφος δεν λέει εεε;
Μα εγώ είμαι αυτή πουέω το πολύ 4-5 χρονια διαφορά. Απλά τα 2 αναγκαστικά τα θεωρώ υπερβολικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Χημεια,αλληλοσεβασμος,κατανοηση..τι οχι;
αμα κοιτας [ οχι εσυ,γενικα] μονο την παρτη σου ποιος ο λογος να εισαι σε σχεση;
Ναι μπορεί να υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν σε κάθε είδους σχέση, συμφωνώ απόλυτα!
Αλλά οι γονείς μου και οι γνωστοί μου πιστεύω πως έχουν δίκιο να λένε να κοιτάω άτομα κοντά στην ηλικία μου και όχι μεγάλους και είναι φυσικό. Άλλο θέλω να κάνω εγώ στα 22 άλλο, ο άλλος στα 35!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
εσενα σε συμπαθω
βαλτους λιγο μυαλο... τα παντα τα οριοθετουν. και at least ΔΕ ΖΟΥΝ.
Μα πώς θα εξασφαλισω την ζωή μου όταν ο αλλος ειναι 35 εγω 22 ή εγω 35 και ο άλλος 22 ...
Έχουμε ίδιες ανάγκες στην ζωή; Πρέπει να υπάρχει οριοθέτηση στην ζωή μας για να υπάρχουν ισορροπίες!
Από 2 χρόνια μεγαλύτερη μέχρι και 2 χρόνια μικρότερη.Αυτός είναι ο κανόνας.Τώρα μπορεί να γίνει και κάτι αναπάντεχο αλλά μια σχέση εκεί γύρω πρέπει να κυμαίνεται.
Όχι και 2, είπαμε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η κανονικη απαντηση ειναι μπορει να εχει οσο θελει.Εγω για πρακτικους λογους ειπας μολις 9-10 χρονια για να δωσω τεραστιο ευρος εκτος αυτου καπου τοσο νομιζω θα συμφωνουσαν και οι περισσοτεροι ψυχολογοι οτι ειναι το οριο για να μην υπαρχουν σοβαρα θεματα/προβληματα απο αποψη επικοινωνιας.
Ναι καταλαβαίνω πως το λες και φυσικά συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχουν όρια σε διαφορά ηλικίας .
Βρε αφήστε τα στερεότυπα και ζήστε τη ζωή σας! Έλεος πια!
Μα δεν είναι θέμα στερεοτύπων η σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που έχουν διαφορά ηλικίας πάνω από 5 χρόνια αλλά θέμα αναγκών και προτεραιοτήτων που είναι διαφορετικές ανάμεσα στους ανθρώπους. Και κάτι άλλο πχ είναι ένας 22 άλλος 35 όταν ο 22 πλησιάζει τα 80 ο άλλος θα βρίσκεται κοντά στον θάνατο εάν δεν έχει πεθάνει ήδη. Γιατί σε κάποια μεγαλύτερη διαφορά ηλικίας ο άλλος να μείνει χήρος/χήρα από πολύ νωρίς ;
Δηλαδή εγώ αν ήθελα σχέση με 35άρη , θα μπορούσα να κάνω ; Οι γονείς μου δεν θα με άφηναν.
έχει να κάνει περισσότερο με την προσωπικότητα νομίζω αυτό το θέμα. στα 5-6 χρόνια διαφορά πραγματικά δεν νομίζω να υπάρχουν τόοοοσο σημαντικές διαφορές...βέβαια και πάλι εξαρτάται απο τις προσωπικότητες
Είναι και οι βιολογικές ανάγκες καθώς μεγαλώνεις όχι μόνο πχ ενδιαφέρονται και ανάγκες όταν είσαι 22 και 35.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
οι γονείς μου έχουν διαφορά ηλικίας 13 χρόνια
έχει δουλέψει όμως
Καλά δεν λέω ότι δεν συμβαίνει, αλλά εγώ είμαι 22 φαντάσου να είχα σχέση με έναν , μου 13 χρόνια παραπάνω.
22 +13 = 35 χρονών. Αυτός θα μπορούσε να είναι καθηγητής μου, ξάδερφος κλπ !! Όσο και να το κάνουμε μετά από τα 5 οι σκέψεις, ιδέες και γενικά οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων είναι τελείως διαφορετικές. Βέβαια όπως και στην δική σου δούλεψε. Απλά τις περισσότερες φορές πιστεύω η σχέση θα καταλήξει με προβλήματα. Άλλες οι ανάγκες ενός 22χρονών άλλες ενός 35άρη Δεν το κατακρίνω έτσι, απλά αναφέρομαι στην επιτυχία μιας σχέσης αν τα βρίσκουν και μπορούν οκ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.