Συγκεκριμενα ποστ βλέπω διοτι κάποια ειναι ιγκνορ. Επιβληθηκαν προσωπικές κυρώσεις για προσωπικές επιθέσεις και αγένεια. Μέχρι νεοτέρας.
Α το κακο ψυγειο δεν το ειχα σκεφτει σαν δικαιολογια! Να οριστε. Ειναι το ψυγειο κακο!
Τα θεωρω δικαιολογιες σου ξαναγράφω. Απο άτομα που δεν θέλουν να αλλάξουν τις συνηθειες τους.
Αυτα που γράφεις δεν εχουν λογική. Κανεις δεν μπορει να με αναγκάσει να φάω απο την καντινα του επειδη έχει συμβαση με την βιβλιοθηκη. Θα φάω αυτα που θέλω εγω απο το σπιτι μου και θα βρω τροπο να τα φάω.
Οι υπολοιποι να τρωνε τα δικά τους και να μην σχολιάζουν.
Devil, καλά κάνεις και προσέχεις, αλλά υπάρχουν πολλοί, πάρα μα πάρα πολλοί παράγοντες, για την ακρίβεια, που καθορίζουν πόσο μπορεί να προσέξει ένα άτομο.
Αν δεν έχεις βιώσει ποτέ σου μία άγρια μεγαλούπολη με επικίνδυνα προάστια όπου δεν πας χαλαρά για τρέξιμο, αν δεν γνωρίζεις τι πάει να πει να μετράς τα λεφτά και να μη βγάζεις το μήνα (γιατί, ναι, και τα καλά ψυγεία με λεφτά αγοράζονται και τα κακά με λεφτά επισκευάζονται), αν δεν γνωρίζεις τι πάει να πει να μην έχεις πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αν λαμβάνεις τόσα προνόμια στη ζωή σου ως απολύτως σταθερά και δεδομένα, τότε είσαι τυχερός και μακάρι να συνεχίσεις να είσαι. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι κάθε άτομο είναι το ίδιο τυχερό με εσένα, ούτε ότι αντιμετωπίζει τις ίδιες συνθήκες στο εργασιακό του περιβάλλον με αυτές που αντιμετωπίζεις εσύ.
Αυτό λέω και το λέω με στατιστικά παραδείγματα. Δεν γράφω για να υπερασπιστώ τα πιτόγυρα ή για να την πω συγκεκριμένα σε εσένα, γράφω επειδή οι κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις δεν είναι μόνο αυτό που βιώνεις εσύ ή εγώ ή το τάδε ή το δείνα μέλος του φόρουμ. Και, επαναλαμβάνω, σου εύχομαι ποτέ να μη βιώσεις το αντίθετο απ' αυτό που βιώνεις τώρα.
Αλλά δεν μπορείς να λες ότι δεν υπάρχει.
Σιγουρα δεν ειναι ολες οι δουλειες οι ιδιες! Σε κάθε δουλεια μπορεις να βρεις μια δικαιολογια για να φάς απο την καντινα
Τελοςπαντων για να μην πλατιάζουμε και πολύ , οποιος θέλει μπορει , και βρισκει τροπους. Τα υπολοιπα ειναι δικαιολογιες. Συγγνωμη αλλα ειναι κουραφέξαλα. Όλα αυτα περι δεν εχω χρονο και δεν εχω χωρο και ειναι πιο ακριβο.
Στην τελική αν δεν σε αφηνουν να βάζεις φαγητο στο ψυγειο παιρνεις μαζι σου μια τσάντα με παγοκυστες και φτιάχνεις ενα αυτοσχέδιο ψυγειάκι για να διατηρηθει εκει το φαγητο. Απο το πρωι μέχρι το μεσημερι που θα το φάς.
Χθες ήμουν στη δουλειά το βράδυ. Φαγητο δεν ειχα. Δεν το βρηκα αυτο ομως ως δικαιολογια για να φάω πιτογυρα. Πηγα στο ψητοπωλειο παρηγγειλα 2 καλαμακια κοτοπουλο και του ειπα να μου βάλει λεμονι. Ρωτησε για ψωμι του ειπα ΟΧΙ. Μετά έβαλε αλλα του το επέστρεψα πισω (δεν καταλαβαινουν τους ειναι δυσκολο να μην τρωει κάποιος λευκο ψωμι!) μετά παρηγγειλα και μια μεγάλη σαλατα λάχανο καροτο ειπα να μου βάλουν μπολικο ξύδι , αλατι και λιγο λάδι. Έβαλα και λιγο λεμονι απο πάνω.
Μια χαρά γευμα. Ουτε πιτογυρα ουτε βλακειες με την δικαιολογια "α ξέρεις ειμαι εκτος ας φάμε ενα πιτογυρο μωρε τι να κανω τωρα"
αυτα ειναι κουραφέξαλα οποιος θέλει , βρισκει τροπο. Αυτο ειναι το point.
Ρε συ, Devil, πραγματικά τώρα, ένα ζευγάρι εργατών που παίρνουν έκαστος 700/μήνα, συνολικά 1.400 και έχουν να πληρώσουν ενοίκιο/έξοδα παιδιών/έξοδα σπιτιού/Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή βενζίνη κλπ., τι να πρωτοκάνουν; Μου εξηγείς; Και το "να μην έκαναν παιδιά" ή "να σπούδαζαν" ή "να μην γινόταν εργάτες" ή "να είχαν έτοιμο αγορασμένο σπίτι", δεν είναι αποδεκτές απαντήσεις γιατί δε στέκουν λογικά. Λογικά, τι να κάνουν; Αυτό σου εξηγούν σε τόσα posts. Τι παγοκύστες, μου λες, έχεις δει καταψύξεις σε κακά ψυγεία; Ξέρεις τι είναι ένα κακό, φθηνιάρικο ψυγείο και τι αντέχει εκεί μέσα; Ξέρεις αν στην τάδε ή στη δείνα δουλειά θα σου επιτρέψουν ψυγειάκια και παγοκύστες; Ακόμα και στη δικιά μου, που θεωρητικά είναι γραφείου επειδή συμπεριλαμβάνει έρευνα, δεν επιτρέπουν τέτοια στις βιβλιοθήκες. Θες παγοκύστες και meal prep; Κάτσε σπιτάκι σου να χτυπιέσαι που δεν έχεις πρόσβαση στα χειρόγραφα που ζητάς. Στη βιβλιοθήκη όλα τα άτομα με σακουλίτσες απ' τα Pret-a-manger είμαστε. Και είμαστε επειδή μπορούμε να τα αγοράσουμε, τα organic πανάκριβά τους προϊόντα, εμείς. Ο εργάτης/η εργάτρια στο απέναντι εργοτάξιο μπορούν; Λίγη λογική, ρε παιδιά. Δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο.
You miss the point. Αν διαβάσεις την καλύτερη ανάλυση που έκανε από εμένα η Wrong αυτό που λέμε είναι ότι τα πιο μαζικής παραγωγής/επεξεργασμένα τρόφιμα είναι μακράν φθηνότερα των βιολογικών. Έχω δουλέψει σε τρόφιμα και το ξέρω πάρα πολύ καλά αυτό. Δεν σημαίνει ότι κάποιος παίρνει κάθε μέρα μια οικογενειακή πίτσα και δεν τα βάζει για να πάρει βιολογικά φρούτα, που τα βιολογικά γενικότερα είναι ακριβά και μη προσβάσιμα από όλους τους ανθρώπους.
Η επεξεργασία των τροφίμων είναι το μεγαλύτερο αγκάθι στην όλη υπόθεση αλλά το κατά πόσο είναι σε θέση να το αποφύγει ο καθένας είναι μεγάλο θέμα που περιλαμβάνει και τον οικονομικό παράγοντα. Ότι προτιμώ την κότα αλανιάρα που εκτρέφει η θεία μου στο χωριό δεν σημαίνει ότι μπορώ να έχω πρόσβαση σε αυτήν την τροφή συνέχεια. Κατάλαβες;
Είπα ότι δεν θα ξαναπαντήσω στο θέμα, αλλά θα το κάνω επειδή με ανέφερε η @Gate4. Κι επειδή θέλω να αφήσω εδώ κάποια στοιχεία.
Βασικά, σε όλα όσα έχουν γραφτεί μέχρι στιγμής για κόστος βιολογικών/μη επεξεργασμένων προϊόντων δεν έχουν ληφθεί υπ'όψιν ορισμένες παράμετροι:
1. Είναι τελείως διαφορετικό να μιλάμε για τις επιλογές που κάνει ένα άτομο που ζει μόνο του και μπορεί να βγάλει τα προς το ζην με το μισθό του και τελείως διαφορετικό να μιλάμε για οικογένειες (κι εκεί υπάρχει κλιμάκωση γιατί διαφορετικά έξοδα έχει μία οικογένεια με ένα παιδί, διαφορετικά οικογένεια με δύο, με τρία και πάει λέγοντας). Σχετικά με το μισθό, συγκεκριμένα, δεν παίρνουν όλα τα άτομα τον ίδιο μισθό και υπάρχουν πάντοτε παράγοντες που μπορεί να μη λαμβάνονται υπ'όψιν σε αυτό το thread (άλλο να ζεις σε ιδιόκτητο σπίτι, άλλο να πληρώνεις ενοίκιο, φορολογία/εισόδημα κλπ.).
2. Επίσης, σε διαφορετικές περιοχές υπάρχουν διαφορετικές τιμές, τόσο στα φαστ φουντ, όσο και στα βιολογικά/μη επεξεργασμένα προϊόντα. Στην Αθήνα, για παράδειγμα, όπου υπάρχει υψηλός ανταγωνισμός και η αγορά των βιολογικών/μη επεξεργασμένων/vegan προϊόντων ανεβαίνει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια, είναι πολύ πιο πιθανό να βρεις συγκεκριμένα προϊόντα σε συγκεκριμένες τιμές. Ακόμη καλύτερα αν έχεις οικογένεια/συγγενείς/γνωστούς σε χωριό που εκτρέφουν κοτόπουλα και έχουν μικρούς μπαξέδες με πολύ προσεγμένα προϊόντα. Όμως, αφενός δεν έχουν όλα τα άτομα την πολυτέλεια να έχουν πρόσβαση σε τέτοια προϊόντα, αφετέρου δε ζούνε όλα τα άτομα στην ίδια πόλη, με την ίδια αγορά. Και δεν είναι όλες οι αγορές ίδιες. Το έγραψα νομίζω και παραπάνω, στα Tesco, στα Morrisons, δεν θυμάμαι σε ποια βρετανική αλυσίδα σούπερ μάρκετ, ένα πακέτο με 6 ντόνατς κοστίζει 0.60 pounds, ενώ το να αγοράσεις βρώμη/φρούτα/γάλα/ινδοκάρυδο/σπόρους/ξηρούς καρπούς/οτιδήποτε για να φτιάξεις porridge για τα παιδιά σου πολύ παραπάνω. Στις ΗΠΑ το να αγοράσεις non GMOs κοστίζει πολύ παραπάνω από το να αγοράσεις GMOs ή, πολύ απλά, πατατάκια και sodas. Και πάλι εξαρτάται από την περιοχή που μένεις, σε πολύ μεγάλο βαθμό.
3. Τα ωράρια και η μορφή εργασίας παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο επίσης. Δεν είναι όλες οι εργασίες ίδιες, ούτε όλα τα ωράρια, ούτε επιτρέπουν όλες οι δουλειές meal prep. Σε μία χειρωνακτική εργασία, σε ένα εργοστάσιο, για παράδειγμα, δεν έχει την πολυτέλεια το εργαζόμενο άτομο να πει "Στάσου, θα βάλω το μεσημεριανό μου με το ταπεράκι στο ψυγείο" -- θα φάει στην καντίνα. Τα ψυγεία και τα ταπεράκια είναι προσβάσιμα κυρίως σε άτομα που κατέχουν πιο υψηλόβαθμες θέσεις μέσα σε μία εταιρεία.
4. Επίσης δεν είναι όλα τα σπίτια τα ίδια. Έγραψα και παραπάνω ότι είναι τελείως διαφορετικό το να πληρώνεις νοίκι από το να έχεις ιδιόκτητο ένα σπίτι. Πολλές οικογένειες, και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που ζουν υπό ή κοντά (σ)το όριο της φτώχειας δεν έχουν τους απαραίτητους πόρους για να εξοπλίσουν ένα σπίτι με πάσης φύσεως ηλεκτρονικές συσκευές. Το ξέρω ότι μπορεί να ακούγεται σε εσάς σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε συμβαίνει ή ότι λύνεται τόσο απλά όσο τείνουμε να νομίζουμε.
5. Για να μην αναφέρω τι συμβαίνει με ηλικιωμένα άτομα/άρρωστα άτομα/άτομα με αναπηρία/άτομα που η κοινωνία τοποθετεί στο περιθώριο. Το οποίο με φέρνει και σε ένα άλλο ζήτημα, εξίσου σημαντικό: την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οι προληπτικές εξετάσεις κοστίζουν, τα φάρμακα κοστίζουν, οι θεραπείες κοστίζουν. Δεν είναι όλα τα συστήματα υγείας δωρεάν και δημόσια και τα ταμεία δεν καλύπτουν τα πάντα. Τι πρόσβαση σε σταθερή και απολύτως δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μπορούν να έχουν οροθετικά άτομα υπό το όριο της φτώχειας; Καρκινοπαθή άτομα υπό το όριο της φτώχειας; Τι είδους ενημέρωση, επίσης; Διαβάζω ένα βιβλίο αυτές τις μέρες, γαλλικό, αυτοβιογραφικό, αυτό εδώ:
https://www.politeianet.gr/books/97...es-na-teleionoume-me-ton-entu-mpelgkel-285384
Σε κάποιο σημείο, στην αρχή, ο συγγραφέας αναφέρει ότι στο χωριό όπου μεγάλωσε, οι οικογένειες, που ανήκαν στην εργατική τάξη και ζούσαν με ελάχιστα, δεν αγόραζαν καν οδοντόκρεμες και οδοντόβουρτσες, έλεγαν "αν χαλάσει το δόντι, τι να κάνουμε, δεν είναι αρκετά γερό". Το πιο απλό πράγμα του κόσμου, αυτό που τα περισσότερα άτομα κάνουμε 3 φορές την ημέρα, το να πλένουμε τα δόντια μας. Και θεωρούνταν, τις δεκαετίες 1990-2000 (γιατί ο συγγραφέας είναι 26 ετών), πολυτέλεια, στην επαρχία μίας "πολιτισμένης, ευρωπαϊκής" χώρας, όπως η Γαλλία.
6. Όπως και το να ακολουθείς την πρωτογενή πρόληψη κοστίζει, απαιτεί ενημέρωση, απαιτεί χρόνο για άσκηση, απαιτεί χώρο σε περίπτωση που τα ωράριά σου είναι ζόρικα και αθλείσαι σπίτι σου, απαιτεί να μένεις σε μια ασφαλή, καλόφημη γειτονιά αν θέλεις να βγεις για τρέξιμο χωρίς να φοβάσαι, απαιτεί, με λίγα λόγια, ένα επίπεδο ζωής πολύ συγκεκριμένο, το οποίο, δυστυχώς, δεν έχουν όλα τα άτομα στην κοινωνία του σήμερα.
Και, για του λόγου του αληθές, επίσημα στοιχεία από τον ΟΠΑ και την ΕΕ:
- https://www.who.int/nutrition/publications/Food_and_health_Europe _newbasis_for_ action.pdf
"Economic status – expressed as household income, earnings or employment category – appears to be a major determinant of many diseases that are
known to have dietary links. As illustrated at the end of Chapter 1, poverty is
associated with a higher level of risk for these diseases. Various policy implications can be derived from this, and Chapter 4 highlights such issues as access
to healthier foods, their cost, the need to store and prepare them, planning
and transport policies, education policies and priorities, advertising policies
and the social provision of foods through schools and hospitals.", p. 3.
"The widely varying dietary patterns across Europe are governed by not
only geographical, climatic and agricultural factors described in Chapter 3
(see Fig. 3.5, p. 166) but also societal conditions, including income levels,
civil strife, the status of women, urbanization, exposure to marketing and the
changing of family and community structures.", p. 17.
"The United Kingdom has a long history of monitoring dietary patterns
related to income levels, and annual food purchasing surveys have shown
that household income is consistently related to certain dietary patterns.
Families living on low incomes tend to consume less fruit and vegetables
(Fig. 1.33) (241), fish and whole-grain cereal foods and more refined cereal
foods, sweet foods, fat and oil (242). As a result, the intake of essential
nutrients shows a marked social gradient from poorer to richer households
(Table 1.5).", p. 68.
"Households with low incomes may have few appliances for food preparation and storage, such as a refrigerator or cooker. This may lead to the purchase of processed foods with a long shelf life, rather than fresh, perishable
foods for home cooking", p. 164.
"Finally, local and national strategies need to be developed to improve levels
of physical activity. Barriers include the lack of facilities, such as safe walking
and cycling routes, unpleasant or hazardous environments, lack of shelter
from poor weather and the cost of using leisure facilities (34). In addition,
people with disabilities, who may be living on low incomes, are less likely to
take part in physical activities (31).", p. 168. - https://ec.europa.eu/eurostat/stati...tatistics#Consumption_of_fruit_and_vegetables
"With reference to the consumption of fruit and vegetables and its relation to level of income, it is observed that, on average, the frequency of a daily intake of at least five portions of fruit and vegetables increased with increasing income (Figure 3)."
Γενικά, καλό είναι να προσέχουμε όσο μπορούμε και να προσπαθούμε να τρεφόμαστε υγιεινά. Αλλά, καλώς ή κακώς, αφενός δεν είναι όλα στο δικό μας χέρι (κλιματική αλλαγή, το πρώτο και σημαντικότερο ζήτημα που συνδέεται με τη διατροφή), αφετέρου πρέπει να κατανοήσουμε ότι, έτσι όπως είναι διαμορφωμένη η κοινωνία μας, δεν έχουν όλα τα άτομα πρόσβαση σε αυτά που έχουμε εμείς όχι επειδή δεν θέλουν αλλά επειδή είναι δύσκολο/πολυέξοδο/αδύνατο, επειδή πολύ απλά δεν γίνεται. Δυστυχώς.
Οπότε, ας επεξεργαστούμε λίγο αυτή την κατάσταση γιατί δεν είναι όλα τόσο εύκολα, ούτε τόσο απλά.
Σαφώς, εσείς δεν αλλάζετε άποψη, οπότε δεν σκοτίζομαι ιδιαίτερα, τα στοιχεία τα αφήνω εδώ για οποιο άτομο ενδιαφέρεται. Από εκεί και πέρα, ώσπου να μας τύχει κάτι, μια χαρά ξέρουμε να βγάζουμε λόγους για "εύκολο" και "δύσκολο" και για "επιλογές". Προφανώς εύχομαι να μην τύχει ποτέ και τίποτα απ' τα παραπάνω σε κανέναν σας και να μην χρειαστεί να βιώσετε την φτώχεια, την δύσκολη πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή κάτι απ' όλα τα παραπάνω, αλλά, σας παρακαλώ, μην κλείνετε και τα μάτια και τα αυτιά σας σε όσα συμβαίνουν στον κόσμο γιατί συμβαίνουν, όσες τιμές Καραμολέγκος κι αν καταγράψετε σε ένα φόρουμ. Απλά δεν συμβαίνουν σε εσάς (κι εύχομαι να μη συμβούν ποτέ).
Καλή σας συνέχεια
Υπάρχει κόσμος επίσης που δεν ασχολείται πως φαίνεται ο καθε άσχετος με το μαγιό του ακριβώς γιατί δεν είναι κομπλεξικός. Λέμε τώρα ταπεινές ιδέες. Μαλάκας είμαι εγώ λες που δεν πάω να το παίξω έξυπνη αδύνατη σε έναν παχουλό άνθρωπο στην παραλία ε;
Σε μια παραλία, η θάλασσα είναι στα λίγα μέτρα, και θα καθίσω να ασχοληθώ με το πώς είναι οι γύρω μου; Δεν τρελάθηκα και δε με νοιάζει! Το μόνο που με εκνευρίζει –και θα έπρεπε να μας εκνευρίζει/ευαισθητοποιεί– σε μια παραλία είναι τα παρατημένα πλαστικά και οι γόπες στην άμμο! Κάθε φορά μαζεύω από τη θάλασσα πλαστικές σακούλες και κούπες και τα πηγαίνω στα σκουπίδια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κι επίσης θεωρώ ότι αυτά με τα σώματα δεν έχουν καμία ουσία. Ό,τι κάνει το κάθε άτομο, το κάνει για τον εαυτό του, για την υγεία του, για να αισθάνεται το ίδιο καλά, όχι για να το δούμε στην παραλία και να πούμε "ουάου". Η ανάγκη του να επιζητούμε το θαυμασμό των γύρω μας πηγάζει πάντοτε από προσωπική αίσθηση ανεπάρκειας, την οποία συνήθως κρύβουμε βαθιά μέσα μας, και η οποία συνήθως δομείται βάσει των κοινωνικών προτύπων, λεπτό=καλό ≠ χοντρό=κακό. Αλλά δεν προβάλλεται το ότι δεν είναι καλό να στερούμαστε ή να αναπτύσσουμε εμμονές σε σχέση με το φαγητό, δεν προβάλλονται οι ζημιές που προκαλούν οι Διατροφικές Διαταραχές σε τόσο κόσμο, δεν προβάλλεται καν η οικονομική πτυχή του ζητήματος, το ότι ένα άτομο που βγάζει περισσότερα λεφτά, είναι σε θέση να ψωνίσει βιολογικά προϊόντα και όχι τσιπς. Ειδικά αυτό το τελευταίο είναι πολύ έντονο στην Αγγλία, ένα κουτί με ντόνατς κοστίζει 99 πένες, ούτε καν μία λίρα, ενώ ένα πακέτο ντοματάκια 5. Ποιο άτομο μπορεί να αγοράσει το πρώτο και ποιο το δεύτερο;
Όλα αυτά δεν τα θίγει κάποιο άτομο λόγω κόμπλεξ. Τα θίγει επειδή αποτελούν κοινωνικά φαινόμενα που καταπιέζουν τα άτομα να χωρέσουν σε ένα x/y πρότυπο, που μαθαίνουν στις έφηβες ότι μόνο αν έχουν αναλογίες μοντέλου μπορούν να μη ντρέπονται για τα σώματά τους. Τα σώματα, όμως, δεν είναι αγάλματα. Είναι κινούμενα, είναι κομμάτια του εαυτού μας και αυτά που μας κρατάνε εν ζωή, αυτά που μας επιτρέπουν την απόλαυση του σεξ, αυτά που μας βαστάνε. Είναι επικίνδυνο να τα αντιμετωπίζουμε σαν διαγωνισμό κοιλιακών, ιδίως για τα μικρότερα άτομα που διαβάζουν άρθρα για body building/παραλίες κλπ. και ενδεχομένως επηρεάζονται πολύ περισσότερο.
Το ότι εγώ ή το x/y άτομο δεν έχουμε το σώμα που προβάλλεται σε αυτά τα πρότυπα επίσης δεν μας αποκλείει από το να προβληματιστούμε με αφορμή αυτή την κατάσταση ή από το να παλέψουμε για να ανατραπούν οι παραδοσιακές αντιλήψεις περί σώματος, γυμναστικής κλπ. Και ο/η καρδιολόγος που θα επισκεφτείς μπορεί να έχει 4-5 κιλά παραπάνω και να μην κάνει προπόνηση, αυτό τι σημαίνει; Ότι θα αγνοήσεις αυτά που θα σου πει για την υγεία σου μόνο και μόνο επειδή δεν έχει κοιλιακούς;
Εγώ αυτό που ξέρω είναι το κάθε άτομο να κάνει αυτό με το οποίο αισθάνεται καλά. Και ότι ως κοινωνία οφείλουμε να αποδομήσουμε ορισμένα (συν τοις άλλοις και σεξιστικά) πρότυπα. Αλήθεια υπάρχει μία μερίδα κόσμου και δη γυναικών που δεν μας αφορά πώς θα βγούμε στην παραλία, δεν μας αφορά αν έχουμε κοιλιακούς, αλλά μας αφορά η υγεία μας αφενός και αφετέρου το να μην ντρέπεται καμία γυναίκα να βγει στην παραλία, να μην αντιμετωπίζει τις διακοπές, που υπάρχουν για χαλάρωση και ξεκούραση (και που είναι και δυσκολοπλήρωτες εν καιρώ κρίσης) σαν κάτι στο οποίο πρέπει να διαγωνιστεί ή να αποδείξει κάτι. Συνεχώς καλούμαστε να αποδείξουμε πράγματα σε αυτό το σύστημα που ζούμε. Ε, that's enough, όμως, υπάρχουν και όρια, που δεν μπήκαν μέχρι τώρα αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρξουν για να περνάμε όλα τα άτομα καλά και οι επόμενες γενιές ακόμα καλύτερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η Συμμετρια βοηθάει το σώμα σου να ειναι πιο λειτουργικο. Κάποιος με μεγάλη κοιλιά δεν μπορει να ειναι τοσο λειτουργικος οσο κάποιος με γυμνασμένους κοιλιακούς. Επισης κάποιος με γυμνασμένο άνω κορμο δεν μπορει να τραυματιστει ευκολα. Για να γυμναστει σωστα ομως θα πρέπει να τρωει και σωστα γιατι μια και εκανες πρωταθλητισμο θα ξέρεις ισως καλυτερα απο μένα (που πέραν απο κάτι αγωνες tae kwon do - πυγμαχιας) δεν έχω κάνει πρωταθλητισμο σε σοβαρο επιπεδο θα ξέρεις πως ο σωστος υπνος και το καυσιμο σε βοηθάει να εισαι πιο αποτελεσματικος - λειτουργικος και να μην τραυματιζεσαι ευκολα.
Οποτε τα υπολοιπα οτι προσπαθουμε να φτιάξουμε σωμα για να το δειχνουμε αντιλαμβανεσαι οτι προέρχονται απο άτομα που πιθανον ζηλευουν και ασχολουνται με το τι κάνουν οι γυρω τους. Δεν θα μπω σε καμια αντιπαράθεση με τέτοιους προσωπικά. Απλα διαλύω μια θολη διαστρεβλωμένη εικονα. Στη τελική εκεινος που έχει σωμα ας τραβηξει και 2-3 βλεματα παραπανω μαγκιά του επέδειξε πειθαρχια και το αξιζει. Και οχι .... ας φάμε και λιγο προφιτερολ κάθε μερα ... δεν πειραζει μωρε λιγο θα φάω. Οχι ή κανεις διατροφη ή δεν κανεις. Οταν θέλεις να πας γυμναστηριο κ να κανεις σκληρη προπονηση θα φάς και στεγνά και ακριβως οτι χρειάζεσαι.
Αυτη η πειθαρχια φερνει κ τα αποτελεσματα , αγωνιστικα - αισθητικα - λειτουργικα και ολα αυτά.
Devil, το ζήτημα για εμένα είναι, και πάντα ήταν, κατά πόσο μπορείς να ακολουθήσεις έναν τρόπο ζωής. Όχι μία διατροφή για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αλλά μία μόνιμη διατροφή, που θα σου επιτρέπει να την ακολουθείς για όλη σου τη ζωή, σε συνδυασμό με άσκηση. Βάζω το βλέμμα μου στο μακροπρόθεσμο, πάντοτε, και στην ισορροπία, γνωρίζοντας πάντα εμένα και το πώς αντιδρώ εγώ. Σαφώς παίζει και πολύ σημαντικό ρόλο πώς τρως κάτι, με τι το συνδυάζεις, πώς απορροφόνται καλύτερα τα θρεπτικά συστατικά, ο σίδηρος, η πρωτεΐνη, όλα – σε αυτά προσπαθώ να πατήσω για να τα ακολουθώ για μια ζωή. Γι' αυτό το λόγο, ένα προφιτερόλ μια φορά το μήνα, όχι κάθε μέρα, ή ένα πιτόγυρο στις διακοπές ή μια πλάκα σοκολάτας μια φορά τη βδομάδα δεν έβλαψαν κανέναν. Ούτε μία διαφορετική διατροφή σε ταξίδια κλπ., όπου εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να ακολουθείς αυτά που ακολουθείς γενικά, πειράζει, ειδικά αν δεν ξέρεις την πόλη/τη χώρα (δεν αναφέρομαι σε ταξίδια εντός Ελλάδος, εδώ όλα είναι πιο εύκολα). Το θέμα είναι κατά πόσο μπορείς να τα εντάξεις αυτά σε ένα ισορροπημένο πρόγραμμα που να σου επιτρέπει να δρας λειτουργικά στην καθημερινότητά σου και να είσαι υγιής.
Κι εδώ να αναφέρω το πόσο με εντυπωσιάζει το διατροφολόγιο των Γάλλων/Γαλλίδων, που κάθε 2/3 μέρες θα φάνε ένα κρουασάν βουτύρου το πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά και, γενικά, είναι όλοι/ες γυμνασμένοι/ες, πάνε παντού οριακά με τα πόδια (15χλμ./μέρα μέσα στο νερό) και απ' όσα ξέρω από άτομα του ευρύτερου περιβάλλοντός μου έχουν συνήθως και καλές εξετάσεις. Αυτά τα άτομα δεν στερούνται τίποτα, απλώς το εντάσσουν με τέτοιο τρόπο στην καθημερινότητά τους και στην άσκησή τους που δεν τους φαίνεται. Και τρώνε 12 φρούτα/λαχανικά διαφορετικά κάθε μέρα, πολύ λίγο τυρί (και όχι κάθε μέρα), πολύ προσεχτικά μαγειρεμένα πιάτα, με σωστή αναλογία πρωτεΐνης/καλού υδατάνθρακα (κίνοα, ρύζι, φαγόπυρο)/λαχανικού βρασμένου συν σαλάτα σε κάθε γεύμα. Όταν μου δίνεται η ευκαιρία παρατηρώ τις συνήθειές τους και εντυπωσιάζομαι. Κάτι αντίστοιχο θέλω κι εγώ να κάνω για να αντέξει σε βάθος χρόνου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γενικά η λογική της στέρησης ειδικά όταν γίνεται ψυχαναγκασμός είναι κακή. Δηλαδή είναι καταστροφικό να θες να φας κάτι "όχι υγιεινό" γιατί σε έπιασε λιγούρα μια μέρα και μετά να το σκέφτεσαι σε στιλ ω θεοί τι έκανα το τέλος του κόσμου έρχεται (υπερβολή αλλά οι εμμονές εκεί οδηγούν). Μπορείς σίγουρα να κάνεις καλή διατροφή αλλά σε μικρές ποσότητες να μην αποκλείεις μερικά φαγητά που είναι εκτός αυτής της διατροφής εφόσον δεν έχεις κανένα τρομερό πρόβλημα που να σε απαγορεύει τελείως να τα φας. Και πολύ σημαντικό αυτό που λες δεν σημαίνει ότι επειδή θες να μπεις σε μια πιο υγιεινή λογική διατροφής θες να γίνεις μποντιμπιλντερας γιατί υπάρχει κόσμος εδώ μέσα που κοπανιεται για τις παραλίες και άλλες τέτοιες πίπες. Πάντως για να έκανες πρωταθλητισμό φαντάζομαι θα έχεις μια ιδέα παραπάνω από άλλα άτομα σχετικά με καλή διατροφή.
Βασικά αυτό αυτό ακριβώς που λες θέλω να αποφύγω, την υπερβολή, και να μπω σε μια πιο υγιεινή διατροφή και να μην κουράζομαι βασικά, να μην πιάνομαι (γιατί, όλη μέρα στις βιβλιοθήκες και στο λάπτοπ, πιάνεσαι, δεν είναι δουλειά που να σου επιτρέπει να κινείσαι) και να κινούμαι για να μπορώ να ανταπεξέλθω στην καθημερινότητα χωρίς να πονάει πχ ο αυχένας μου άπειρα και χωρίς να στερούμαι. Η γιόγκα με βοήθησε πολύ σε αυτό. Σχετικά με τη διατροφή, ούτως ή άλλως μαγειρεύω πολύ πολύ προσεχτικά, χωρίς λάδι καμένο (μόνο ωμό), χωρίς πολύ αλάτι, χωρίς λίπη, μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου η λογική της μεσογειακής διατροφής, των καλών πρώτων υλικών, των μη επεξεργασμένων τροφών και της ισορροπίας ήταν πάνω απ' όλα (και βασικά αυτά έτρωγα και μικρή, που είχα 3ωρες προπονήσεις κάθε μέρα) και γι' αυτό δε θέλω και να στερούμαι, θέλω να τρώω όσα μου αρέσουν, να απολαμβάνω και να είμαι υγιής. Οπότε και τώρα ό,τι "γλυκό" τρώω (μαρμελάδες, banana bread) έχει φτιαχτεί με άπειρη προσοχή, με χειρουργική ακρίβεια, με φράουλες απ' το μπαχτσέ στο χωριό, με μέλι γνωστών και πάει λέγοντας. Τώρα για τις παραλίες, δε με νοιάζει καθόλου, εγώ για να κολυμπήσω πάω και να χαλαρώσω, ποσώς με ενδιαφέρει το πώς θα φαίνεται το σώμα μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ωραίος ο γιατρός σου. Φάε τη μαρμελάδα τίγκα στη ζάχαρη αλλά μη φας φιστικοβουτυρο γιατι είναι λιπαρό.
Όταν γράφω "σπιτική μαρμελάδα", φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις με τη μία όλα τα συστατικά που έβαλα και ειδικά το αν έβαλα φουλ ζάχαρη, μισή ζάχαρη, άσπρη ή καστανή ή κάτι άλλο. Μπορείς να μου πεις κι εμένα πώς να μαντεύω; Θα με γλιτώσει από πολύ κόπο και χρόνο, ειδικά όταν θα θέλω να κρίνω διατροφικές επιλογές που εγκρίνει ειδικός έχοντας γνώση του ιστορικού του/της εκάστοτε ασθενή. Επίσης, γιατί υποθέτουμε ότι η οντότητα "γιατρός" είναι αναγκαστικά άντρας, κάθε φορά; Απορώ. Δε θα έβλαπτε η χρήση του "-@" ή τουλάχιστον ένα "ο/η".
Τώρα είδα πως το επεξεργάστηκες, οπότε ας επεξεργαστώ κι εγώ, μην αφήσω μόνη της την ειρωνεία. Κατανοώ ότι πρέπει να κόψεις κάτι, να θυσιάσεις κάτι και το κατανοώ από πολύ μικρή ηλικία γιατί είμαι παιδί που έκανε πρωταθλητισμό. Και που όταν τον σταμάτησε και έπαψε να κινείται και άρχισε να τρώει σα φοιτήτρια έβαλε λίπος. Και που μπορεί να επανέλθει στα φυσιολογικά του αλλά δίχως να στερηθεί γιατί όσες φορές στερήθηκε, ό,τι έχασε, το ξαναέβαλε και οι αυξομειώσεις +/– 10 κιλών συνέχεια δεν είναι καλές για την υγεία, όχι για το σώμα, εγώ φαίνομαι λεπτή/κανονική πάντοτε. Είμαι λίγο συγκεκριμένη περίπτωση, γι' αυτό σου γράφω ότι μη γνωρίζοντας ιστορικό δεν μπορείς να κρίνεις.
Ούτε νοοτροπία της αποτυχίας έχω, ούτε τίποτα, θέλω υγιής να είμαι, όχι να κάνω body building. Και αυτό, για να συμβεί σε βάθος χρόνου, τουλάχιστον στο δικό μου οργανισμό, δεν πρέπει να αποκλείει πράγματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Φυσικά και μπορεί. Αποφάσισε σε τι ποσότητα θες να λαμβάνεις το κάθε macronutrient ημερισίως(υδατάνθρακα-πρωτεΐνη-λιπαρά) και προσάρμοσε το πόσο φυστικοβούτυρο θα τρως αναλόγως. Γιατί να το στερηθείς εφόσον σου αρέσει και είναι και σπιτικό;
Ευχαριστώ πολύ! Θα το δοκιμάσω, να τα συνδυάσω!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εγώ πάντως το πολύ 7:30 τρώω το τελευταίο γεύμα της ημέρας. Αν νιώθω οτι πεινάω αργότερα μασουλάω μια φρυγανιά και πέφτω για ύπνο.
Μακάρι να μπορούσα να το κάνω κι εγώ αυτό, αλλά πεινάω τα βράδια!
Λοιπόν, αφέθηκα πολύ τους τελευταίους μήνες και έβαλα 5 κιλά. Βασικά δε με ενοχλούν τα κιλά αυτά καθεαυτά γιατί ούτως ή άλλως και που έβαλα στα κανονικά μου είμαι, είχα σκελετωθεί πριν τα βάλω, απλώς δε θέλω να έχω λίπος, προσπαθώ να το κάψω. Κάνω γιόγκα κάθε μέρα εδώ και χρόνια, πριν κάνα μήνα ξεκίνησα και πιλάτες, cardio, άλλες ασκήσεις προκειμένου να φύγει το λίπος και να ενδυναμωθούν οι μύες.
Σήμερα το πρωί ήπια ένα smoothie-γρανίτα ( συνταγή για 2 άτομα: μισή χούφτα παγωμένες φράουλες, μία μπανάνα, 2 κουταλιές/σούπας γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά, 2 κουταλιές/σούπας βρώμη ολικής, ελάχιστο νερό, κανέλα) κι έφαγα ένα πολύ λεπτό κομμάτι banana bread (χωρίς ζάχαρη, χωρίς συντηρητικά, σπιτικό, καλό ), ήπια καφέ (φρέντο καπουτσίνο, χωρίς ζάχαρη), το μεσημέρι έφαγα ένα μικρό πιάτο τουρλού και σαλάτα με μία πολύ μικρή φέτα ψωμί, τώρα θα κάνω γυμναστική και μετά θα πιω ενα τσάι και θα φάω κανένα φρούτο, μπορεί και ένα μπισκότο ολικής, το βράδυ θα φάω avocado toast με αυγό. Είμαι γλυκαντζού, οπότε προσπαθώ να τα περιορίσω πολύ πολύ σταδιακά (και πάλι θα τρώω 1-2 φορές τη βδομάδα, μαύρη σοκολάτα ή κάτι σπιτικό χωρίς συντηρητικά).
Έχω μία ερώτηση: κάνω σπιτικό φυστικοβούτυρο, το οποίο και λατρεύω. Μέσα βάζω μόνο φυστίκια, ελαιόλαδο και λίγο μέλι. Επειδή ξέρω πως έχει λιπαρά, η ερώτησή μου είναι αν μπορεί να συνδυαστεί με προσπάθεια απώλειας λίπους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.