Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,664 μηνύματα.
24-10-20
13:36
Θεωρώ ότι οι γάτες, καθώς είναι ανεξάρτητες, δεν χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή εκτός από τα βασικά (τροφή, νερό, άμμος κτλ.) σε αντίθεση με τους σκύλους που είναι δύσκολο να τους αφήσεις μόνους τους στο σπίτι χωρίς να κάνουν ζημιές, χρειάζονται καθημερινές βόλτες (εκτός αν έχεις κήπο) και τα έξοδα σε γενικές γραμμές είναι μεγαλύτερα (εκπαίδευση, παραπάνω εμβόλια). Τώρα, το καθένα έχει τα θετικά και τα αρνητικά του... Ένας σκύλος έχει συχνά περισσότερη όρεξη για παιχνίδι και υψηλά επίπεδα ενέργειας που σημαίνει ότι σπάνια δεν είναι ευχάριστα μαζί του αλλά μπορεί να είναι πολύ απαιτητική η φροντίδα του που μερικοί καταλαβαίνουν αργά συνήθως ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν. Εκτός αυτού, υπάρχει και το γάβγισμα, που βέβαια εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον χαρακτήρα, την εκπαίδευση και την ράτσα αλλά όπως και να έχει παραμένει γάβγισμα, και πολλούς τους ενοχλεί. Η γάτα από την άλλη έχει πιο ήρεμη συμπεριφορά, χαμηλών τόνων, καλύτερη για άτομα που δεν έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο ή προτιμούν να κάθονται σπίτι και να χουχουλιάζουν στο κρεβάτι μαζί τους. Τα επίπεδα ενέργειας του κάθε ανθρώπου επίσης παίζουν μεγάλο ρόλο στο ποιο από τα δύο ταιριάζει περισσότερο στον καθένα. Κάποιος με σχετικά χαμηλά επίπεδα ενέργειας θα ταίριαζε περισσότερο με μία γάτα που δεν βαριέται εύκολα και τα βγάζει πέρα και χωρίς αυτόν. Προσωπικά ποτέ δεν είχα γάτα, αλλά ίσως σε λίγα χρόνια από τώρα αποκτήσω μία. Έχω όμως έναν σκύλο που για εμένα είναι η καλύτερη συντροφιά και με έχει βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό ψυχολογικά εδώ και έναν χρόνο που την έχω.
View attachment 71796
Οπότε, για την ώρα, θα πω ότι προτιμώ τους σκύλους χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μου αρέσουν οι γάτες, ίσα ίσα τις θαυμάζω για την ανεξαρτησία τους και την γενικότερη συμπεριφορά τους.
Να συμπληρώσω σχετικά με το χαρακτήρα του ιδιοκτήτη, πως οι σκύλοι ταιριάζουν περισσότερο σε κοινωνικά άτομα, αφού καθώς θα τους πηγαίνουν βόλτα συνήθως τυχαίνει να συνομιλούν με άλλα άτομα, αφού βέβαια έχει προηγηθεί η αναγνώριση μεταξύ των κατοικιδίων τους.
Ενώ οι γάτες ενδείκνυνται και είθισται να επιλέγονται από μοναχικούς ανθρώπους.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,664 μηνύματα.
10-10-20
10:44
"Ανάμεσα στους σκύλους και τις γάτες η βεβαιότητα της επιλογής μου είναι τόσο μεγάλη που δε θα μου περνούσε ποτέ από το μυαλό να συγκρίνω τα δύο. Δεν έχω κάποια ενεργή απέχθεια για τα σκυλιά, περισσότερη απ’ όση έχω για τους πιθήκους, τους ανθρώπους, τους εμπόρους, τις αγελάδες, τα πρόβατα ή τους πτεροδάκτυλους. Αλλά για τις γάτες έχω διατηρήσει έναν ιδιαίτερο σεβασμό και τρυφερότητα από τις πρώτες μέρες ακόμα της νηπιακής μου ηλικίας. Στην αψεγάδιαστη χάρη τους και την ανώτερη αυτάρκειά τους αντικρίζω ένα σύμβολο της τέλειας ομορφιάς και της απρόσωπης πραότητας του ίδιου του σύμπαντος, αντικειμενικά θεωρούμενου, και στην ατμόσφαιρα του σιωπηλού μυστηρίου τους εδρεύουν, όσον αφορά εμένα, όλο το θαύμα και η γοητεία του αγνώστου. Ο σκύλος απευθύνεται στα φτηνά και απλοϊκά συναισθήματα∙ η γάτα, στις βαθύτερες πηγές της φαντασίας και της κοσμικής αντίληψης του ανθρώπινου μυαλού. Δεν είναι τυχαίο που οι στοχαστικοί Αιγύπτιοι μαζί με τέτοια κατοπινά ποιητικά πνεύματα όπως ο Πόου, ο Γκωτιέ, ο Μπωντλαίρ, και ο Σουίνμπερν, ήταν όλοι ειλικρινείς λάτρεις της λυγερόκορμης γερόγατας.
Φυσικά, η προτίμηση κάποιου στο θέμα των γατιών και των σκυλιών εξαρτάται ολοκληρωτικά από την ιδιοσυγκρασία και την οπτική του. Ο σκύλος μού φαίνεται πως είναι ο αγαπημένος των επιπόλαιων, συναισθηματικών και ευσυγκίνητων ανθρώπων∙ ανθρώπων που αισθάνονται περισσότερο από όσο σκέφτονται, που προσδίδουν σπουδαιότητα στο ανθρώπινο είδος και στα δημοφιλή, συμβατικά και απλοϊκά συναισθήματα και που βρίσκουν τη μεγαλύτερη παρηγοριά τους στους δουλοπρεπείς και εξαρτημένους συναισθηματικούς δεσμούς της αγελαίας κοινωνίας. Τέτοιοι άνθρωποι ζουν σε έναν κόσμο περιορισμένης φαντασίας, δεχόμενοι άκριτα τις κοινές, παραδοσιακές αξίες και πάντα προτιμούν να ικανοποιούν τις αφελείς πεποιθήσεις, συναισθήματα και προκαταλήψεις τους, από το να χαίρονται μια καθαρά αισθητική και φιλοσοφική απόλαυση που απορρέει από την ορθή κρίση, το στοχασμό και την αναγνώριση της απέριττης, απόλυτης ομορφιάς.
Αυτό δε σημαίνει ότι τα πιο ευτελή χαρακτηριστικά δεν απαντώνται επίσης στην αγάπη για τις γάτες ενός μέσου γατόφιλου, απλώς δείχνει ότι στην αιλουροφιλία υπάρχει μια βάση αληθινού αισθητισμού, την οποία η κυνοφιλία δε διαθέτει. Ο αληθινός γατόφιλος είναι κάποιος που απαιτεί μια διαυγέστερη εναρμόνιση με το σύμπαν απ’ αυτή που οι συνηθισμένες, ευρέως γνωστές κοινοτοπίες, προσφέρουν∙ κάποιος που αρνείται να «καταπιεί» τη συναισθηματική αντίληψη πως όλοι οι καλοί άνθρωποι αγαπούν τα σκυλιά, τα παιδιά και τα άλογα ενώ όλοι οι κακοί τα αντιπαθούν και αντιπαθιούνται από αυτά. Είναι απρόθυμος να θέσει τον εαυτό του και τα ακατέργαστα συναισθήματά του σαν μέτρο οικουμενικών αξιών ή να επιτρέψει σε ρηχές ηθικές αντιλήψεις να στρεβλώσουν την κρίση του. Με μια λέξη προτιμά να θαυμάζει και να σέβεται παρά να υπερενθουσιάζεται και να ξετρελαίνεται. Και δεν ενδίδει στην παρανόηση πως η άσκοπη κοινωνικότητα και φιλικότητα ή η δουλική αφοσίωση και υπακοή, συνιστούν οτιδήποτε εγγενώς αξιοθαύμαστο ή εξυψωτικό. Οι κυνόφιλοι βασίζουν την επιχειρηματολογία τους σ’ αυτά τα κοινότοπα, δουλοπρεπή και χονδροειδή προσόντα και φαιδρώς κρίνουν την εξυπνάδα ενός κατοικίδιου από το βαθμό της συμμόρφωσής του με τις δικές τους επιθυμίες. Οι γατόφιλοι ξεφεύγουν από αυτή την ψευδαίσθηση, αποκηρύσσουν την ιδέα ότι η υποταγμένη δουλικότητα και η προσκολλημένη συντροφικότητα στον άνθρωπο είναι υπέρτατες αρετές και μένουν ελεύθεροι να λατρέψουν την αριστοκρατική ανεξαρτησία, τον αυτοσεβασμό και την ανεξάρτητη προσωπικότητα, ενωμένα με την υπέρτατη χάρη και ομορφιά, που αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ψύχραιμου, λυγερού, κυνικού και ακατάκτητου άρχοντα των στεγών ".
Απόσπασμα από το χιουμοριστικό δοκίμιο του H.P.Lovecraft "Γάτες Και Σκύλοι (Cats And Dogs)
Πηγή
Φυσικά, η προτίμηση κάποιου στο θέμα των γατιών και των σκυλιών εξαρτάται ολοκληρωτικά από την ιδιοσυγκρασία και την οπτική του. Ο σκύλος μού φαίνεται πως είναι ο αγαπημένος των επιπόλαιων, συναισθηματικών και ευσυγκίνητων ανθρώπων∙ ανθρώπων που αισθάνονται περισσότερο από όσο σκέφτονται, που προσδίδουν σπουδαιότητα στο ανθρώπινο είδος και στα δημοφιλή, συμβατικά και απλοϊκά συναισθήματα και που βρίσκουν τη μεγαλύτερη παρηγοριά τους στους δουλοπρεπείς και εξαρτημένους συναισθηματικούς δεσμούς της αγελαίας κοινωνίας. Τέτοιοι άνθρωποι ζουν σε έναν κόσμο περιορισμένης φαντασίας, δεχόμενοι άκριτα τις κοινές, παραδοσιακές αξίες και πάντα προτιμούν να ικανοποιούν τις αφελείς πεποιθήσεις, συναισθήματα και προκαταλήψεις τους, από το να χαίρονται μια καθαρά αισθητική και φιλοσοφική απόλαυση που απορρέει από την ορθή κρίση, το στοχασμό και την αναγνώριση της απέριττης, απόλυτης ομορφιάς.
Αυτό δε σημαίνει ότι τα πιο ευτελή χαρακτηριστικά δεν απαντώνται επίσης στην αγάπη για τις γάτες ενός μέσου γατόφιλου, απλώς δείχνει ότι στην αιλουροφιλία υπάρχει μια βάση αληθινού αισθητισμού, την οποία η κυνοφιλία δε διαθέτει. Ο αληθινός γατόφιλος είναι κάποιος που απαιτεί μια διαυγέστερη εναρμόνιση με το σύμπαν απ’ αυτή που οι συνηθισμένες, ευρέως γνωστές κοινοτοπίες, προσφέρουν∙ κάποιος που αρνείται να «καταπιεί» τη συναισθηματική αντίληψη πως όλοι οι καλοί άνθρωποι αγαπούν τα σκυλιά, τα παιδιά και τα άλογα ενώ όλοι οι κακοί τα αντιπαθούν και αντιπαθιούνται από αυτά. Είναι απρόθυμος να θέσει τον εαυτό του και τα ακατέργαστα συναισθήματά του σαν μέτρο οικουμενικών αξιών ή να επιτρέψει σε ρηχές ηθικές αντιλήψεις να στρεβλώσουν την κρίση του. Με μια λέξη προτιμά να θαυμάζει και να σέβεται παρά να υπερενθουσιάζεται και να ξετρελαίνεται. Και δεν ενδίδει στην παρανόηση πως η άσκοπη κοινωνικότητα και φιλικότητα ή η δουλική αφοσίωση και υπακοή, συνιστούν οτιδήποτε εγγενώς αξιοθαύμαστο ή εξυψωτικό. Οι κυνόφιλοι βασίζουν την επιχειρηματολογία τους σ’ αυτά τα κοινότοπα, δουλοπρεπή και χονδροειδή προσόντα και φαιδρώς κρίνουν την εξυπνάδα ενός κατοικίδιου από το βαθμό της συμμόρφωσής του με τις δικές τους επιθυμίες. Οι γατόφιλοι ξεφεύγουν από αυτή την ψευδαίσθηση, αποκηρύσσουν την ιδέα ότι η υποταγμένη δουλικότητα και η προσκολλημένη συντροφικότητα στον άνθρωπο είναι υπέρτατες αρετές και μένουν ελεύθεροι να λατρέψουν την αριστοκρατική ανεξαρτησία, τον αυτοσεβασμό και την ανεξάρτητη προσωπικότητα, ενωμένα με την υπέρτατη χάρη και ομορφιά, που αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ψύχραιμου, λυγερού, κυνικού και ακατάκτητου άρχοντα των στεγών ".
Απόσπασμα από το χιουμοριστικό δοκίμιο του H.P.Lovecraft "Γάτες Και Σκύλοι (Cats And Dogs)
Πηγή