Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
16-05-08
14:43
Δε λες παλι καλα, που δε ζουμε σε αλλη εποχη και χωρα και εχει το δικαιωμα απολυτης ελευθεριας εκφρασης χωρις να υφισταται λογοκρισια....Τώρα που «έκλεισε» (έστω προσωρινά) το Ασφαλιστικό, ας γράψω ένα προσωπικό επίλογο.
(μεταξυ μας....πλακα εχει..οι ιδεες του μας δινουν τροφη για προβληματισμο, συν του οτι μας δειχνουν ποσο "επικινδυνοι" μπορει να ειναι καποιοι..)
Κοιτα να δεις που το να διεκδικει ο νεος ειναι και κατακριτεο...και δη την οικονομικη εξασφαλιση των γηρατειων του...Μεχρι τωρα δε φωναζουν ολοι να κοιταμε μπροστα..το μελλον...και οχι μονο το παρον...?! Λεω εγω τωρα...Με ξαφνιάζει η «συνταξιο-λαγνεία» των Ελλήνων. Τρομάζω όταν βλέπω νέους, που μόλις άρχισαν να εργάζονται, να παθιάζονται για τη σύνταξη που θα πάρουν (αν ζουν) σε δεκαετίες. Ή να επιζητούν με κάθε μέσο την πρόωρη συνταξιοδότηση.
Καποιος πρεπει να ενημερωσει οσους ενστερνιζονται αυτη την αποψη, οτι πολλοι αφοτου "αφησουν" τη δουλεια τους βρισκουν τροπους να αξιοποιουν δημιουργικα τον ελευθερο χρονο τους...Που σημαινει οτι ασχολεισαι, φτιαχνεις και σαφως δεν εισαι "νεκρος"...(και καποιος θα επρεπε να πει στον συγγραφεα του κειμενου να χρησιμοποιει εισαγωγικα, ειδικα σε τετοιου ειδους χαρακτηρισμους, εαν δε θελει να παρεξηγειται θανασιμα)..Βλέπω τη σύνταξη σαν προθάλαμο του θανάτου. Πρώτα βγαίνεις από τη δουλειά, την παραγωγή, τη δημιουργία - και μετά από τη ζωή. Αλλά ήδη από τη στιγμή που δεν παράγεις, δεν ασχολείσαι, δεν φτιάχνεις, είσαι νεκρός.
Εαν καθεσαι αραχτος στον καναπε...ισως...Αλλα μηπως και αυτοι που ειναι σε τετοια φαση δεν εχουν σωματικες δυναμεις στα 70 τους για κατι αλλο εκτος απο αυτο..? Που και παλι ειναι βαριοι χαρακτηρισμοι αυτοι που χρησιμοποιει...Εδώ και πολλά χρόνια βρίσκομαι σε συντάξιμη ηλικία. Θα το θεωρούσα όμως προσωπική προσβολή να μου πει κάποιος ότι πρέπει να βγω στη σύνταξη. Θα είναι σαν να μου έλεγε πως είμαι ανίκανος, άχρηστος, ανύπαρκτος.
Καλα ειπε...."αλλοι".....Οι γενικοτητες ειναι περιττες, ειδικα χωρις να υπαρχουν στοιχεια...Θα μου πείτε: Εσένα σου αρέσει η δουλειά που κάνεις. Άλλοι τη νιώθουν σαν αγγαρεία. (Ποιοι άλλοι - σχεδόν όλοι. Η κακή σχέση του Έλληνα με τη δουλειά του τον κάνει να μη βλέπει την ώρα για σύνταξη.)
Ισχυει βεβαια το οτι αρκετοι εχουν κακη σχεση με τη δουλεια τους...αλλα δεν βλεπω γιατι ακομα και αυτοι δεν πρεπει να εχουν το δικαιωμα "ξεκουρασης"...Αλλωστε τα αιτια αυτου του φαινομενου μπορει κανεις να τα εντοπισει στα συστηματα παιδειας που κατα καιρους ισχυαν στη χωρα μας..τα παλαιοτερα και το σημερινο, που τις περισσοτερες φορες κανεις κανει "ο,τι του κατσει" (βλ.συστημα πανελληνιων εξετασεων)
"Να καταληξεις"....ηχει λες και καποιος την κανει για τον αλλο κοσμο...πρεπει αλλαξει κοσμοθεωρια οσο ειναι νωρις...Εγώ επιμένω πως κάθε δουλειά είναι καλύτερη από το να καταλήξεις στο ευγηρίας, στο καφενείο ή στα παγκάκια του Ζαππείου.
Πολυ μιζερια βλεπει στα καφενεια και στα παγκακια οποιου κηπου ή αλσους...δεν ισχυει..νο νο νο.....
Ε ναι μωρε..στα 70 τους πια μετα απο 50 χρονια εργασιας κριμα ειναι να ξεκουραστουν...στα κατεργα ολοι....!!!...Και οποιος δε θελει να πεθανει της πεινας γιατι χωρις δουλεια δεν εχει μαμ...ω ρε τι παθαμε...Υποψιάζομαι πως η σύνταξη αποτελεί ιδεώδη συνθήκη για τον Έλληνα: Πληρώνεται χωρίς να εργάζεται. Γι' αυτό άλλωστε προσπαθούν όλοι να διοριστούν στο Δημόσιο. Είναι μία ανάλογη περίπτωση.
Παντως και εγω προτιμω να διοριστω στο Δημοσιο, απο το να εργαζομαι για τον καθε μακακα που εχει ως σκοπο να απομυζησει τα περισσοτερα δινοντας οσα λιγοτερα γινεται....(στην εκμεταλλευση αναφερομαι)
Και μετα θα τον αποκαλεσει κανεις μηδενιστη και θα προσβληθει κιολας, οταν εκεινος απο τη δικη του οπτικη γωνια προσβαλλει ενα ολοκληρο εθνος...ε δεν ειμαστε τοσο αθλιοι οσο ισχυριζεται..
Ε βεβαια..Και εμενα δε θα με ενδιεφερε η συνταξη....εαν μεχρι να πεθανω, εχω σωας τας φρενας και μπορω να γραφω...Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα για σύνταξη. Όσο για το υποχρεωτικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, το θεωρώ πληγή. Μία ζωή πληρώνεις και εσύ και ο εργοδότης σου ένα κάρο λεφτά, που ποτέ δεν παίρνεις πίσω: Γίνονται μισθοί κηφήνων, έξοδα γραφειοκρατίας, μίζες και δομημένα ομόλογα. Στη δική μου ιδανική πολιτεία ο εργαζόμενος θα ήταν ελεύθερος να διαχειρίζεται ο ίδιος αυτά τα χρήματα και να φτιάχνει το δικό του ασφαλιστικό πρόγραμμα. Να τα αποταμιεύει, να τα καταθέτει στην τράπεζα, σε ιδιωτική ασφάλιση - ή, αν προτιμάει, να τα ξοδεύει σαν αμέριμνος τζίτζικας.
Αλλα καλο θα ηταν να κοιταξει και λιγο πιο περα απο τη μυτη του..Θα βοηθησει στο να αντιληφθει οτι υπαρχουν πολλα αλλα επαγγελματα που μετα το περας καποιας ηλικιας δε καθιστασαι ικανος να συνεχισεις να τα εξασκεις..
Εγω παντως εμπιστευομαι περισσοτερο μια κρατικη υπηρεσια, παρα μια ιδιωτικη τραπεζα, εταιρεια ασφαλισης κ.ο.κ για την ασφαλιση μου..Και καθε αλλο παρα σημαδια αμεριμνου τζιτζικα εχει επιδειξει ο μεσος Ελληνας που προσπαθει καθημερινα να εξασφαλισει το παρον και ενα καλυτερο μελλον για τα παιδια του...
Αυτα τα ολιγα και καλησπερα σας...!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.