parafernalia
Περιβόητο μέλος
Υπάρχουν τριών ειδών πιανίστες..
Οι εβραίοι
Οι ομοφυλόφιλοι
και οι..κακοί
Vladimir Horowitz
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Τα έγχορδα παρέχουν το σκηνικό, παίζοντας γαλήνια καθ' όλη τη διάρκεια του κομματιού σε σολ μείζονα. Χωρίς σχεδόν κανένα αντιληπτό ρυθμό ή μέτρο και χωρίς καθόλου την πέμπτη βαθμίδα που οδηγεί σε λύση (ο προσαγωγέας στην τονική), οι νότες συνεχίζουν αυτό που ο Άιβς ονόμασε την «ατελείωτη μελωδία» του – την απάντηση στο θόρυβο της αδυσώπητης απορίας και αναζήτησης, πάντα εκεί στο βάθος, στην ακινησία. Είναι η ηχητική αναπαράσταση της σιωπής των δρυίδων, όπου αχνοβατεί η αναζήτηση.
Η τρομπέτα θέτει την ερώτηση του αιώνιου ερωτήματος της ύπαρξης, ως ένα μοτίβο πέντε νότων, όμορφο και επιβλητικό, αν και ελαφρώς παράξενο. Οι πέντες αυτές νότες είναι εντελώς εκτός της σολ μείζονα, όλες μαζί θα έφτιαχναν μία ατονάλ οκτάτονη κλίμακα.
Τα φλάουτα, παίζοντας το ρόλο της ανθρωπότητας, αναζητούν μια απάντηση, πρώτα απαλά και αργά, μαζεύοντας κομμάτια από το κίνητρο της τρομπέτας και στη συνέχεια γρήγορα και μπερδεμένα.
Ο Άιβς απεικονίζει την απογοητευτική ανεπάρκεια της ξέφρενης και τελικά κενή αναζήτησης απαντήσεων με αυξανόμενη ρυθμική πυκνότητα, φθίνουσα ενότητα και τις πιο έντονες παραφωνίες.
Τελικά φαίνεται πως το ερώτημα μένει αναπάντητο όταν το κομμάτι ολοκληρώνεται με αυτό (το μοτίβο της τρομπέτας).
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Μην χολοσκάτε για το 2023, θα είναι χειρότερο, οπότε...απολαύστε την Τέχνη!
Keith Emerson - Tarkus
orchestrated by Takashi Yoshimatsu
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Είχα καταλάβει ότι ήταν σουίτα, ότι δεν ήταν Bach, ότι ήταν παλιά ηχογράφηση.
Τελικά ήταν Handel, σε μεταγραφή από τον αγαπημένο David Russell, ηχογράφηση του 1987.
Αναλογίλα, ακούγεται και η μικροανάσα του κιθαριστή, φοβερή αίσθηση χώρου αν το ακούς από καλό στερεοφωνικό, σαν να είναι live.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Έχω ακούσει αμέτρητες διασκευές του Serenade, αυτή είναι σίγουρα κορυφαία. Τι φραζάρισμα κάνει η τσελίστρια!
Anne Gastinel
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
On Mati: "I composed it in the aftermath of the tragic fire of 24 July 2018 that engulfed the tiny seaside village of Mati, in the Athens region, claiming so many lives, including whole families. The piece was initially written for the piano but I wasn’t happy with it. Another voice was needed. I approached Thanasis Polykandriotis who came on board to combine the sound of the bouzouki with that of the keyboard. The bouzouki is a folk instrument that fell out of favour for a long time in Greece before gaining the recognition it now enjoys. A type of lute with a very refined sound, its plucked notes contrast with, as well as complement, the sound of the piano’s hammered notes. Although Mati may seem somewhat detached from the other pieces on the album, it blends perfectly with the feelings I wanted to express overall." – Alain Lefèvre
Alain Lefèvre plays Mati – with Thanasis Polykandriotis (bouzouki)
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
(Εl amor y la muerte by E. Granados (Goyescas)
Τι κομματάρα θεέ μου...
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
exceptional
μόνο με κάτι τέτοιο μπορεί να συγκριθεί...
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Πώπω εκτελεσάρα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
https://www.youtube.com/watch?v=KeL3IozHAko
https://www.youtube.com/watch?v=KeL3IozHAko
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ήμουνα Αγγλία για μεταπτυχιακό και έπεσα πάνω του σε ένα Launch Time Concert. Η σοπράνο ήταν φοβερή, είχε μια σέξυ βραχνάδα που σε τσίτωνε!
Άκουσα καμιά 10ριά εκτελέσεις αλλά καμία δεν με άγγιξε όσο αυτή η "παλιά" της Isobel Baillie :
Προσέξτε πως η μουσική αλλάζει μαζί με τους στίχους (γύρω στο 4').
D. 965 (op. posth 129; October 1828 )
Wilhelm Mϋller & Helmine von Chézy
I stand on the highest cliff,
Looking down into the deep valley,
Singing:
Far across the deep dark vale
Rings out the echo
Of the cliffs.
The further I call
The clearer the echo
Below.
My loved one is so far from me,
And that is why I long for her so
Across the water.
I am so torn with grief,
My joy is quite gone,
There is no hope for me on earth,
I am so lonely here.
The song of the wood sounds so plaintive,
So plaintive it sounds in the night,
Our hearts bear it up to heaven
With miraculous power.
Spring is coming,
My friend, the Spring,
Now I am set
For wandering…
Music: Franz Schubert (Lieder for soprano, clarinet and piano)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ούτε θεωρώ ότι βρήκα το αριστούργημα της ζωής μου όπως λες με μια δόση ειρωνίας, αλλά ένα από τα αριστουργήματα. Ούτε σου είπα ότι αφόρισες τον Χατζιδάκι.
[off-topic] Αυτό έχει "ψυχολογικό" ενδιαφέρον. Από που συμπεραίνεις ότι ειρωνεύομαι; Θα πρότεινα να ανοίξουν οι διαχειριστές ένα θρεντ με τίτλο: "Τα κρυφά νοήματα στα forum του e-steki" για να καταλάβουμε αν πρέπει να μυρίζουμε τα νύχια μας σε ότι κι αν λέμε ή μας λένε. Μπορώ να σε νιώσω όμως. Στον έναν μήνα που συμμετέχω σε καθημερινή βάση, βρέθηκα ουκ ολίγες φορές στον τοίχο και τις περισσότερες χωρίς να καταλάβω το γιατί.
Αλλά όταν χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι διαχειριστές τέτοιου είδους πρακτικές, τι να περιμένεις μετά; Δεν μπορεί ένα forum να προσομοιώσει έναν αληθινό διάλογο. Και ούτε έχω την όρεξη να ψειρίζω το κόμμα και την τελεία, μήπως παρεξηγηθώ.
Χαλαρουίτα....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Συγνώμη, αλλά μιλάμε για το ίδιο πράγμα ? Το έχεις ακούσει το Χαμόγελο της Τσιοκόντα ή διαφωνούμε απλά για να διαφωνούμε ? Από πότε έχει στίχους αυτό το έργο ? Μετά τη σιωπή, η μουσική έρχεται να εκφράσει τα ανέκφραστα σ'αυτό το έργο του.
Μα δεν "διαφωνώ" με κανένα στο e-steki! Μετά από όσα έγραψα, θεωρείς ότι είμαι τόσο στενόμυαλος να αφορίσω ένα Χατζιδάκη;
Το μόνο που είπα, είναι ότι υπερβάλλεις. Δεν μπορείς να συγκρίνεις τον Χατζιδάκη με Αλμπινόνι, Μότσαρτ και Βιβάλντι. Δεν μπορείς καν να τον συγκρίνεις με τον αείμνηστο Μανώλη Καλομοίρη, τον εισηγητή της Ελληνικής Εθνικής Σχολής! Και φυσικά, ούτε λόγος για έναν Χενάκη π.χ., έναν απ' τους μεγαλύτερους μεταμοντέρνους συνθέτες όλης της ανθρωπότητας.
Ίσως εσύ που το έχεις ακούσει το 'Χαμόγελο της Τσιοκόντα' να βρήκες το αριστούργημα της ζωής σου και πρέπει να αισθάνεσαι τυχερός γι' αυτό. Αλλά όταν έγραφε ο Χατζιδάκης αυτό το έργο ήταν ήδη μύστης μιας τεράστιας κληρονομιάς.
Και το ξαναλέω, ο ίδιος το έλεγε: "Δεν είμαι παρά ένας τραγουδοποιός"!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Χατζιδάκις δεν ήταν αυτά τα σαχλά τραγούδια για τον ελληνικό κινηματογράφο αλλά πολύ περισσότερα πράγματα στην ώριμη φάση του. 'Εχει περάσει πια για μένα στην κλασσική μουσική εξίσου με τον Αλμπινόνι, τον Μότσαρτ και τον Βιβάλντι.
Υπερβάλεις, τα μέγιστα. Ο ίδιος ο Χατζιδάκης αν ζούσε δεν θα συμφωνούσε διόλου μαζί σου. Έλεγε και ξανάλεγε: "Εγώ δεν είμαι παρά ένας τραγουδοποιός"! Γι' αυτή την ταπεινότητα τον αγάπησε και τον αναγνώρισε ο κόσμος. Αφουγκράστηκε την παγκόσμια κληρονομιά της κλασικής μουσικής και την χρησιμοποίησε σοφά.
Όταν έγραφε ο Μότσαρτ και ο Μπετόβεν δεν ήξεραν τι σημαίνει "κλασσική μουσική". Αυτό τον όρο τους τον χάρισε η ιστορία. Και εδώ είναι η ειδοποιός διαφορά. Η μουσική αυτή δεν έχει ανάγκη τον στίχο για να επιβληθεί. Χρησιμοποιεί τη φωνή σε μερικές περιπτώσεις, πάντα ως ισότιμο μουσικό όργανο, για να φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά της, να τους παροτρύνει να "τραγουδήσουν" μαζί της!
Εκφράζει ανέγγιχτη, χωρίς προσμείξεις. Και μένει στην ιστορία γιατί ενάγει την συμπαντική αρμονία: "Μετά τη σιωπή, η μουσική έρχεται να εκφράσει τα ανέκφραστα"!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Με έκανε να σκεφτώ το δικό μου TOP 10 κλασσικής μουσικής. Κομμάτια που έχουν παίξει ξεχωριστό ρόλο στη ζωή μου...
1. Der Hirt auf dem Felsen (The Shepherd on the cliffs)
Λιντ του Franz Schubert για σοπράνο, πιάνο και κλαρινέτο σε ποίηση Wilhelm Mϋller και Helmine von Chézy. Το είχα ακούσει στην Αγγλία όταν σπούδαζα, live σε launch-time concert και μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο!
2. Cello Concerto in A Minor, Op. 33 – Camille Saint-Saëns
My dissertation! Το διασκεύασα για κιθάρα και ορχήστρα και φυσικά....δεν κατάφερα να το παίξω ποτέ. Όποιος πιστός, του δίνω την πολυσέλιδη παρτιτούρα (σε Finale παρακαλώ) τσάμπα!
3. Tombeau ʽles Regretsʼ – Saint-Colombe για viola-da-gamba.
Θα ήθελα να παιχθεί στο τάφο μου απάνω! Ο Colombe υπήρξε δάσκαλος του Marin Marais. Το κομμάτι πρωτακούστηκε στο δίσκο ʽThe Greatest Masterworksʼ από το συγκρότημα ʽSpectre de la Roseʼ. Όλο το CD ήταν soundtrack της ταινίας «H ζωή του Marais» όπου πρωταγωνίστησε ο Ζεράρ ντε Παρτιέ. Το συγκεκριμένο κομμάτι παιζότανε απʼ το δάσκαλο όταν επιθυμούσε να δει το φάντασμα της νεκρής γυναίκας του. Η μουσική που ξυπνάει τους νεκρούς! Και παίχτηκε ξανά από τον μαθητή λίγο μετά την πτώση της αγαπημένης του απʼ το μπαλκόνι με τα ζουμπούλια....
4. Η Overture από οπερέτα Tanhauser του Wagner. Για μένα ένα επικό αριστούργημα που περιγράφει τον ψυχικό κόσμο του πολεμιστή λίγο πριν χαθεί στη μάχη.
5. Καπρίτσιο No. 24 του Nicolo Paganini. Έχετε δει την ταινία με τη ζωή του; Λένε πως αυτό όπως και πολλά άλλα το εμπνεύστηκε όταν ήταν στη φυλακή (εκεί γνώρισε το διάβολο…μπρρρρ). Τον μπουζουριάσανε γιατί έπνιξε απʼ το πάθος την ερωμένη του όταν του έσπασε το βιολί του!
6. Gnossienne No. 1 – Eric Satie. Τον ανακάλυψα σε ώριμη ηλικία και είχε τονώσει για ένα διάστημα τα ακούσματά μου. Του χρωστάω λοιπόν. Ήταν βασικός εισηγητής του ντανταϊσμού και του μινιμαλισμού.
7. LOVELAND (Tema de la 3,a Sinfonia) – J. Brahms. Με αυτό το θρεντ ξαναγίνομαι παιδάκι! Το άκουσα σε ηλικία 6 χρονών σε διασκευή για κιθάρα. Μου είχαν κάνει δώρο μια κασέτα (ʽRomance Anonimoʼ με έναν σχεδόν άγνωστο κιθαριστή τον Manuel Cubedo). Την άκουγα, την ξανάκουγα και τώρα αυτή τη στιγμή, αυτήν ακούω. Αχ, να έβαζα αυτό ή το ʽCancion del Fuego Fatuoʼ του Manuel de Falla; Τέσπα....10 είπαμε!
Τα τελευταία 3 τα άφησα για την κιθάρα. Αλλά τι να πρωτογράψω; Όλα είναι υπέροχα....
8. A l'aube du dernier - Francis Kleynjans (σε μνημειώδη εκτέλεση του Roberto Aussel). Ποτέ άλλοτε δεν είχα ακούσει κομμάτι κιθάρας σαν κι αυτό και είχα πάθει την πλάκα μου. Είναι κλιμακωτό σε τρεις φάσεις. Aube – Η μέρα στο κελί. Attente – Το ρολόι χτυπάει. Η πόρτα του κελιού τρίζει και η προετοιμασία θανάτου ξεκινά. Jour – Ο κρατούμενος θυμάται τη ζωή του. Όλα περνάνε στο μυαλό του σαν μια ταινία μέχρι που...Ξξξξξξξτςςςςς, η γκιλοτίνα!
9. Usher Waltz – Nikita Koshkin. Να συνεχίσουμε στο ίδιο ύφος. Το κομμάτι είναι εμπνευσμένο απʼ το: ʽΟι τελευταίες στιγμές της δυναστείας των Usherʼ του Edgar Alan Poe. Θα έλεγα ότι αποδίδει εξαιρετικά τον χορό του Usher καθώς πίνει κρασί απʼ το κρανίο της αδερφής – ερωμένης του!
10. Capricho Diabolico - Mario Castelnuovo Tedesco. Σε εκτέλεση φυσικά απʼ τον πατέρα της κιθάρας Andres Segovia. Ένα κομμάτι σταθμός στην ιστορία της κιθάρας. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι αποκλειστικά αφιερωμένο απʼ τον συνθέτη στον Nicolo Paganini (Hommagio a Paganini). Και στο τέλος....ακούγεται η Coda απʼ την καμπανέλα του!
Sorry, αν σας κούρασα. Merci, για τη φιλοξενία!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.