Τσιγάρα σέρτικα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,184 μηνύματα.
30-06-23
19:37
ω χριστέ μου πατάτα. Του τομαριού μου εννοείται. Παρά την εντελώς κατόπιν εορτής απόπειρα μπαλώματος. Δεδομένου πως η αγαπητή τούβλο υποδύεται τόσο πειστικά την μακρόθυμη ανίερη τράγα.Ωωωω...σας ευχαριστώ, θερμά...
Αφήστε που έμαθα (γιατί δεν το ήξερα...) ότι το λ7 είναι...τα λεφτά. Κάτι μάθαμε και σήμερα...Και είστε υπεύθυνος...
( την συμβολη γνωστου και εξαιρετέου -σχεδόν- φορουμοευθυνόφοβου στην κλασική σας παιδεία :ρ ας μην σχολιάσω αχαχχ)
Τσιγάρα σέρτικα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,184 μηνύματα.
30-06-23
19:28
όχι, όχι! Διαφωνώ, εν γνώσει κάθε κινδύνου καρούμπαλου. Τα λ7 όλα ήταν η αρχική, αυθόρμητη -οκ, όσο εφικτή, του χώρου επιτρέποντος- απάντηση του θιγόμενου οικοδομικού υλικούΧαχαχαχαχα...κι εγώ συγγνώμη, αλλά αυτό ήταν όλα τα λεφτά...
Τσιγάρα σέρτικα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,184 μηνύματα.
30-06-23
18:01
μα την αλήθεια το δέχομαι!!! Αχαχαχχεπειδή ήταν σοφή κουβέντα
(θα προσέθετα πως το ενστερνίζομαι και δη ένθερμα, όμως είναι επώδυνα γνωστές οι παρεξηγήσεις στο νετ όπου μιά λίιιιγο υπερβολικούτσικη κουβέντα με απόλυτα καλή διάθεση και ιδίως με χαμόγελο, ερμηνεύεται σαν ειρωνεία)
Τσιγάρα σέρτικα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,184 μηνύματα.
30-06-23
17:49
Τουλάχιστο τη χαρήκατε μερικά χρόνια!
Το άλλο καρκίνωμα δεν ήρθε; Τα σκάφη;
Νομίζω δυο καρκινωματα υπάρχουν στις όμορφες παραλίες: οι ομπρέλες (απ έξω) και τα σκάφη (από μέσα).
Εμένα προσωπικά με στενοχωρούν περισσότερο τα σκάφη, που φτάνουν πολύ έξω. Κανονικά υπάρχει νομοθεσία, που τους επιτρεπει να φτανουν μέχρι κάποιο βάθος και κάποια μετρα απ τον αιγιαλό.
Αλλά κανείς δεν τα κρατά. Πρέπει να τσακώνεσαι
Όπως θεωρεί κανείς το χειρότερο. Όχι πως υποτιμώ τα αναφερθέντα. Αλλά να κατεβαίνεις μετά από χρόνια σε μιά παραλία όπου για να μην ανάψεις τους δίσκους στην R GS κατέβαινες με δευτέρα-πρώτη εναλλάξΤουλάχιστο τη χαρήκατε μερικά χρόνια!
Το άλλο καρκίνωμα δεν ήρθε; Τα σκάφη;
Νομίζω δυο καρκινωματα υπάρχουν στις όμορφες παραλίες: οι ομπρέλες (απ έξω) και τα σκάφη (από μέσα).
Εμένα προσωπικά με στενοχωρούν περισσότερο τα σκάφη, που φτάνουν πολύ έξω. Κανονικά υπάρχει νομοθεσία, που τους επιτρεπει να φτανουν μέχρι κάποιο βάθος και κάποια μετρα απ τον αιγιαλό.
Αλλά κανείς δεν τα κρατά. Πρέπει να τσακώνεσαι!
(δικάβαλο με μπαγκάζι φουλ) και έβρισκες μιά τροπική παραλία με μόνο μιά παράγκα για τα απολύτως απαραίτητα (όμως φοβερά κοκτέιλσ με ρούμι μαύρο) με ντηζελογεννήτρια και πλέον τα τετρακίνητα να παρκάρουν δίπλα στην ψάθα σου και απ΄ τα ντεσιμπέλ των σαμπ να τρεμουλιάζει το νοσταλγικό εντόσθιο...
Θλίψη γμτ
(κυρία Τούβλο συγγώμη. Δεν ξέρω γιατί η παράθεση διπλασιάστηκε)
Τσιγάρα σέρτικα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,184 μηνύματα.
24-06-23
13:08
για έως 3 ώρες απόσταση από το κωλοχωριό μιλάμε μωρέ. Με μιά διανυκτέρευση. Άντε δύο στα μεράκια μαςΣωστά, θα τους χάναμε έτσι κι αλλιώς.
Όμως δεν νομίζεις, όσο πιο αργά γίνεται να καθυστερήσουμε αυτή τη διαδικασία, τόσο το καλύτερο;
Δυστυχώς οι παραδεισένιοι τόποι, στον πλανήτη γη τουλάχιστον, είναι πάντοτε εφήμεροι..
Τσιγάρα σέρτικα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,184 μηνύματα.
24-06-23
12:55
καταλαβαίνω νομίζω. Αλλά ίσως χάναμε τους ιδιωτικούς παρθένους παραδείσους μας έτσι κι αλλιώς. Πχ Γιαννίσκαρι ανάμεσα Άραξο και Καλογριά. Ή ανώνυμοι κολπίσκοι με δύσκολη κάθοδο με ψευτοεντούρο στα καθόλου δημοφιλή νότια Κύμης. Και δύο ακόμα μέρη στα ανατολικά Εύβοιας που όμως δεν θέλω ακόμα να κάψωΔεν ζούμε και σε έναν αγγελικό κόσμο ξέρεις.. (το ξέρεις).
Θα σου πω μια ιστορία (συνηθισμένη):
Κάποτε, πριν χρόνια, είχαμε βρει με την παρέα μου ένα μικρό παραδεισένιο κολπίσκο κάπου στης ακτές της Μεσσηνίας (ούτε καν Αττική), οπου μας άρεσε να πηγαίνουμε συχνά για κολύμπι και αράζαμε εκεί όλη μέρα σχεδόν. Χρόνο με το χρόνο, και από παρέα σε παρέα μαθεύτηκε, το μέρος έπαψε να είναι τόσο σπάνιο και άρχισε ο κόσμος να αυξάνεται.
Ύστερα πλάκωσαν οι σκηνούχοι. Που δεν ήταν απλά μια σκηνή, αλλά ολόκληρα τετραγωνικά καταλάμβαναν με καρέκλες, τραπεζάκια, αιώρες που έστηναν στα γύρω δέντρα, και άλλους συναφείς εξοπλισμούς.
Συνεχίσαμε όμως απτόητοι να πηγαίνουμε στην ίδια παραλία, αν και δύσκολα πλέον βρίσκαμε ίσκιο να καθήσουμε, όλοι κατειλημμένοι. Τα νερά όμως της θάλασσας διάφανα, κατακάθαρα.
Αυτά μέχρι πέρυσι. Είχαμε να πατήσουμε 2 χρόνια και φτάνοντας (μετά δυσκολίας, αφού τα τροχοφόρα έφταναν μέχρι σχεδόν την ακτή) ήταν για να δούμε ξαφνικά το θέαμα, όλη η περιοχή να έχει καταληφθεί από τις γνωστές πλαστικές ξαπλώστρες με τις ομπρελίτσες και το δυνατό ντάμπα-ντούμπα του μπιτσόμπαρου που την είχε οκειοποιηθεί (νόμιμα ή όχι, δεν έχει σημασία).
Κι έλα να μου ξαναπείς για (ουτοπικά) συναισθήματα μοιράσματος, γενναιοδωρίας κλπ.
Τσιγάρα σέρτικα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,184 μηνύματα.
24-06-23
12:02
τέτοιοι παρτάκηδες, υστερόβουλοι, παλιοχαραχτήρες και καθικάκια που είμαστε ναι!!!Λογικό δεν είναι;
Τσιγάρα σέρτικα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,184 μηνύματα.
24-06-23
11:37
όχι ακριβως Χιμ. Αν κρίνω από τα τετριμμένα πασίγνωστα και άρα καμμένα μέρη που προτάθηκαν. Που και αυτά λίγα αναλογικάΕίναι σαν αυτούς που βρίσκουν τρόπους να βγάλουν gold σε online games και πάνε και γράφουν tutorial πώς να βγάλουν κι οι άλλοι gold. Μάντεψε ηλίθιε, αν το κάνουν όλοι δε θα βγάζεις πια gold!
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.