12-09-23
14:03
Δεν καταντάει δύσκολο. Είναι δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις εν γένει και δη οι ερωτικές...Απλώς πιστεύω ότι ο καθένας ασχέτως παρελθόντος, αξίζει να θεραπευτεί και να προχωρήςει στη ζωή του, ακόμη και οσοι μας δυσκόλεψαν, κάποια στιγμή, και καλό θα ´ταν, ακόμη κι αν τελικά συνειδητοποιήσουμε ότι δεν ταιριάζουμε, να τους χειριζόμαστε έστω με μια στοιχειώδη ανθρωπιά. Γιατί κατανταει τόσο δύσκολο κάθε φορά, δεν καταλαβαίνω ποτέ..
Σε κάθε περίπτωση, ναι ανθρώπινα πρέπει να φερόμαστε (και όχι χειριζόμαστε...). Αλλά αυτό έχει να κάνει και με τον χαρακτήρα του καθενός...
11-09-23
12:24
Δεν "κατηγόρησα" κανέναν. Να ξεκινήσω από αυτό. Και πόσω μάλλον δε κάποιον/α που γι΄ άλλα πήγαινε (αγάπη...) και άλλα του ξημέρωσαν. Απ΄ την άλλη, δεν θεωρώ ότι είναι άμοιροι ευθυνών και όσοι "την πατάνε" (κι έχω υπάρξει μέσα σ΄ αυτούς...). Έχω καταλήξει, τώρα πια, να πιστεύω ότι η καλή μέρα απ΄ το πρωί φαίνεται. Εκτός αν έχουμε να κάνουμε μ΄ έναν/μια...ηθοποιό που παίζει τόσο καλό θέατρο, ικανό να μας ξεγελάσει (αλλά κι αν μας ξεγελάσει, πάλι δικό μας το φταίξιμο...εκτός αν αποχωρήσουμε ήρεμα κι ωραία, σαν το πάρουμε είδηση...)...
Τί θέλω να πω, εν ολίγοις ; Ότι δεν πρέπει να δίνουμε...χώρο, χρόνο, πρόσφορο έδαφος, ευκαιρίες, σε κάτι που, απ΄ την αρχή, φαίνεται ότι δεν μας κάνει / καλύπτει. Γιατί αν το κάνουμε, το μερίδιο ευθύνης το δικό μας μεγαλώνει. Και αυτά που θα τραβήξουμε, εν συνεχεία, το ίδιο. Αν μας καλύπτει, όμως, αλλάζουν τα πράγματα. Εκεί προσπαθείς, γιατί θέλεις να πετύχει...
Κι εγώ δε συμφωνώ με το "ό,τι δίνεις παίρνεις". Μπορεί να δίνεις περισσότερα και να λαμβάνεις λιγότερα. Και να το δέχεσαι. Μα μπορεί και το αντίθετο (να δίνεις λιγότερα και να παίρνεις περισσότερα...). Εξαρτάται και από τον άνθρωπο. Και το "πόσο πουλάει" τον εαυτό του...
Συμφωνώ, στα υπόλοιπα. Είναι ό,τι χειρότερο να προσπαθεί κάποιος/α να βγει κι από πάνω, ενώ φταίει. Είναι αυτό που λέω "εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι". Συμβαίνουν κι αυτά. Δυστυχώς...
Μα για να φτάσει κάποιος/α να μας κάνει το βίο αβίωτο, σημαίνει ότι εμείς το επιτρέψαμε...
Σίγουρα πολλά προβλήματα, μα και παρεξηγήσεις, μπορεί να αποφευχθούν - στην πορεία - αν με ωριμότητα και σοβαρότητα αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις εξ αρχής. Γι΄ αυτό λέω και ξαναλέω ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός...Καλή αρχή : επενδύεις / προσπαθείς, όλο αυτό να πετύχει. Κακή αρχή :...............
Γνώμη μου, αυτή. Μπορεί ν΄ ακούγομαι (μα και να είμαι...) "αυστηρή". Μα είμαι με τον εαυτό μου, πρώτα απ΄ όλα. Και ύστερα με τους άλλους...
Τί θέλω να πω, εν ολίγοις ; Ότι δεν πρέπει να δίνουμε...χώρο, χρόνο, πρόσφορο έδαφος, ευκαιρίες, σε κάτι που, απ΄ την αρχή, φαίνεται ότι δεν μας κάνει / καλύπτει. Γιατί αν το κάνουμε, το μερίδιο ευθύνης το δικό μας μεγαλώνει. Και αυτά που θα τραβήξουμε, εν συνεχεία, το ίδιο. Αν μας καλύπτει, όμως, αλλάζουν τα πράγματα. Εκεί προσπαθείς, γιατί θέλεις να πετύχει...
Κι εγώ δε συμφωνώ με το "ό,τι δίνεις παίρνεις". Μπορεί να δίνεις περισσότερα και να λαμβάνεις λιγότερα. Και να το δέχεσαι. Μα μπορεί και το αντίθετο (να δίνεις λιγότερα και να παίρνεις περισσότερα...). Εξαρτάται και από τον άνθρωπο. Και το "πόσο πουλάει" τον εαυτό του...
Συμφωνώ, στα υπόλοιπα. Είναι ό,τι χειρότερο να προσπαθεί κάποιος/α να βγει κι από πάνω, ενώ φταίει. Είναι αυτό που λέω "εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι". Συμβαίνουν κι αυτά. Δυστυχώς...
Μα για να φτάσει κάποιος/α να μας κάνει το βίο αβίωτο, σημαίνει ότι εμείς το επιτρέψαμε...
Σίγουρα πολλά προβλήματα, μα και παρεξηγήσεις, μπορεί να αποφευχθούν - στην πορεία - αν με ωριμότητα και σοβαρότητα αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις εξ αρχής. Γι΄ αυτό λέω και ξαναλέω ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός...Καλή αρχή : επενδύεις / προσπαθείς, όλο αυτό να πετύχει. Κακή αρχή :...............
Γνώμη μου, αυτή. Μπορεί ν΄ ακούγομαι (μα και να είμαι...) "αυστηρή". Μα είμαι με τον εαυτό μου, πρώτα απ΄ όλα. Και ύστερα με τους άλλους...
11-09-23
08:57
Σοφή κουβέντα...Είναι αλήθεια ότι αν περιφέρεσαι με ένα άδειο ποτήρι αναζητώντας να το γεμίσεις από άλλους, θα πιεις οτιδήποτε από οποιονδήποτε. Θα πιεις ακόμα και δηλητήριο αν σου πουν ότι είναι αγάπη.
Κι αν πέσεις πάνω σε κανένα τσακάλι, δε θα ξέρεις από που σου ΄ρθε ύστερα. Θα το φυσάς και δε θα κρυώνει...
Όλα από εμάς ξεκινάνε και σ΄ εμάς καταλήγουν. Αν σου πασάρουν δηλητήριο και το πάρεις γι΄ αγάπη ποιός θα φταίει ; Σίγουρα όχι αυτός που το έκανε...
07-09-23
12:19
Ωραία αυτά που παραπάνω ελέγχθησαν...
Μα μιας και ο τίτλος μάς ανήκει (εμείς τί θέλουμε...), θα πω κάτι που, αίφνης, μου ήρθε...
Θα επιθυμούσαμε, λοιπόν (αναγκαστικά χρησιμοποιώ πληθυντικό, μα δε μιλώ εξ ονόματος όλων, εννοείται - μα θα χαρώ κι αν το κάνω...), να συμβαδίζουν τα λόγια με τις πράξεις σας. Οι σκέψεις σας αυτές που γίνονται λόγια, να γίνονται και πράξεις. Διαφορετικά να μην λέγονται. Να μην ξεστομίζονται. Γιατί έτσι, μας δίνεται το δικαίωμα να περιμένουμε, να προσδοκούμε να τηρήσετε τα όσα λέτε..
Όταν λες μεγάλα λόγια, η/ο άλλη/ος περιμένει και μεγάλες πράξεις. Της/του δίνεις το δικαίωμα να τις περιμένει. Αν δεν μπορείς να τις τηρήσεις, μην λες τίποτα.
Γνωρίζω ότι αυτό δεν ισχύει μόνο για τους άντρες. Ισχύει για τους ανθρώπους, γενικότερα. Είναι κάτι που κι εμείς - ως γυναίκες - θα πρέπει να προσέχουμε...
Αλλά, νομίζω ότι, έχετε τα πρωτεία..."στα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα". Ότι μας ξεπερνάτε...
Όχι όλοι, φυσικά. Και ευτυχώς. Αλλά υπάρχουν πολλά "τέτοια φρούτα". Για κακή μας τύχη...
Μα μιας και ο τίτλος μάς ανήκει (εμείς τί θέλουμε...), θα πω κάτι που, αίφνης, μου ήρθε...
Θα επιθυμούσαμε, λοιπόν (αναγκαστικά χρησιμοποιώ πληθυντικό, μα δε μιλώ εξ ονόματος όλων, εννοείται - μα θα χαρώ κι αν το κάνω...), να συμβαδίζουν τα λόγια με τις πράξεις σας. Οι σκέψεις σας αυτές που γίνονται λόγια, να γίνονται και πράξεις. Διαφορετικά να μην λέγονται. Να μην ξεστομίζονται. Γιατί έτσι, μας δίνεται το δικαίωμα να περιμένουμε, να προσδοκούμε να τηρήσετε τα όσα λέτε..
Όταν λες μεγάλα λόγια, η/ο άλλη/ος περιμένει και μεγάλες πράξεις. Της/του δίνεις το δικαίωμα να τις περιμένει. Αν δεν μπορείς να τις τηρήσεις, μην λες τίποτα.
Γνωρίζω ότι αυτό δεν ισχύει μόνο για τους άντρες. Ισχύει για τους ανθρώπους, γενικότερα. Είναι κάτι που κι εμείς - ως γυναίκες - θα πρέπει να προσέχουμε...
Αλλά, νομίζω ότι, έχετε τα πρωτεία..."στα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα". Ότι μας ξεπερνάτε...
Όχι όλοι, φυσικά. Και ευτυχώς. Αλλά υπάρχουν πολλά "τέτοια φρούτα". Για κακή μας τύχη...
05-09-23
15:46
Για ποιό λόγο...τις κοιτάνε ; Θες να μου πεις ; Θέλουν σχέση μαζί τους ; "Βλέπουν" τον εαυτό τους σε μια μακροχρόνια σχέση με αυτές ;στις γυναίκες, ναι, το πιστεύω..
οι άντρες όμως, τα αγόρια βασικά, αυτό κοιτάνε.. ξέρεις πόσους φίλους έχω (σε μία σχολή που υποτίθεται είσαι και πιο καλλιεργημένος πνευματικά) που κοιτάνε μόνο αυτές τις χαζογκόμενες που είπα και πριν; Μόνο..
Παίζουν πολλά ρόλο. Και σε τί φάση είναι ο καθένας τους...Τί ζητάει, τη δεδομένη στιγμή...
Καλά είναι αυτά. Κι ευλογημένα. Κι αν καλύπτουν εσένα, μια χαρά...εμένα το γούστο μου έγκειται κυρίως στη μόρφωση και στην πνευματική ομορφιά του άλλου και σε γυναίκες και σε άντρες
05-09-23
15:33
Θα συμφωνήσω ότι είναι, κάπως, υποκειμενική. Κάποιος άνθρωπος μπορεί να μην είναι, αυτό που λέμε, όμορφος, μα να είναι...γοητευτικός, γλυκός, να εκπέμπει κάτι που σου αρέσει. Κάτι που σε γοητεύει...Η ομορφιά ούτως ή άλλως είναι κάτι υποκειμενικό και εμένα τα γούστα μου φαντάζουν "περίεργα" για πολλούς.. οπότε το "δεν βλέπεται" δεν το πιστεύω για κανέναν άνθρωπο..
Άρα, αφού τα γούστα σου είναι "περίεργα" - για πολλούς - σημαίνει ότι έχεις, πέραν αυτών που ανέφερες παραπάνω, και κάποια standards...
Συμφωνώ. Το είπα. Δεν φτάνει η ομορφιά. Δεν αρκεί. Για κανέναν μας, θεωρώ...Και ναι, είμαι απόλυτα ειλικρινής, αυτά τα τρία κοιτάζω κυρίως! Δεν πα να ναι ο άλλος Μπραντ Πιτ, τι να τον κάνεις αν είναι μόνο αυτό;
Κι εμένα αν με ρωτήσεις αν προτιμώ κάποιον όμορφο, μα που δεν με εξιτάρει...από κάποιον γοητευτικό που με τρελαίνει, όμως, τον δεύτερο θα προτιμήσω...
05-09-23
15:18
Ναι, το πιστεύω. Ειδικά θα τους ενδιέφεραν και το δυο : Εμφάνιση και μυαλό/προσωπικότητα...Σοβαρά πιστεύεις ότι τα αγόρια ηλικίας 18-25 νοιάζονται για το μυαλό ή την προσωπικότητα;
Εγώ δεν έχω διαπιστώσει κάτι τέτοιο
Επειδή, όμως, στις ηλικίες που αναφέρεις...τ΄ αγόρια "λειτουργούν" και με κάτι άλλο (που δεν μου επιτρέπεται να πω...), τα πράγματα λίγο μπερδεύονται...
Αν θέλουν κάτι περιστασιακό θα κοιτάξουν εμφάνιση. Αν θέλουν κάτι πιο μόνιμο, θα κοιτάξουν να συνδυάζεται εμφάνιση και μυαλό. Το ιδανικότερο, νομίζω. Και για εμάς αυτό δεν ισχύει ; Πού διαφέρουμε ;
05-09-23
15:09
Aς μην τους αδικούμε και τόσο...Ναι, γιατί όλοι οι άντρες κοιτάτε τις εμφανίσιμες (κατά τα δικά σας μέτρα) bimbo, ψεύτικες χαζογκόμενες..
Ποτέ κανένας κάτω των 35 δεν θα κοιτάξει γυναίκα δυναμική και με προσωπικότητα
Ναι, θα το δεις και το ωραίο το κορμί, θα το θαυμάσεις. Αλλά αν το μυαλό δεν..."δεν κατοικείται", δεν θα υπάρξει συνέχεια (και αυτό ισχύει και για τα δύο φύλα...)...
Εκτός αν το έχουν και οι δυο..."ακατοίκητο". Iq φουντουκιού, δηλαδή. Εκεί αλλάζουν τα πράγματα...
04-09-23
11:37
Έλα τώρα...μην γίνεσαι τόσο "σκληρός". Μαλάκωσε...Ωραία τα λές αλλα Εμένα πάλι μου φαίνεται πολύ "βαριά" νοοτροπία αυτή δεδομένου οτι είσαι ενα παιδί 22 χρονων ένας νεαρός πάνω στις κάψες του και δεν ειναι δά και τοσο περίπλοκο να βρεί μια που να του αρέσει και να ξεκινήσουν αλλα οκ κάποιοι το κάνουν κάποιοι άλλοι όχι. Επ[ιλογές ειναι αυτά. Απλά αν περάσουν τα χρόνια μην αναρωτιέσαι μετά ή οτι δεν βρισκεις πλέον σοβαρή. Οι σοβαρές στις μεγάλες ηλικίες εχουν κατα μεγάλο ποσοστό αποκατασταθεί δεν θα κατσουν να περιμένουν εσένα ουτε να παίζουν στα dating με το κάθε άσχετο μέχρι εσυ να αποκατασταθείς επαγγελματικά.
Αφού είσαι ψυχούλα, κατά βάθος...
Όλοι/ες θα τον βρουν το δρόμο τους. Όπως κι εμείς τον βρήκαμε. Και κάναμε κι εμείς τα λάθη μας, έτσι ; Κι όχι ένα και δύο...
04-09-23
11:28
Καταλαβαίνω πως το εννοείς, το παραπάνω. Κατανοώ και τους προβληματισμούς που κρύβονται "από πίσω" (πώς μπορούν όλα να συνδυαστούν με τέτοια ωράρια, π.χ...).Κάτσε ρε συ...υπάρχουν όντως δουλειές που τρώνε χρόνο...
πχ Ορκωτός Ελεγκτής δεν γίνεσαι με 8ωρακι στο γραφείο...ξέρω παιδιά σε BIG4 που δουλεύουν 8ωρο και μετά σπίτι έχει διάβασμα για τις πιστοποιήσεις...και αυτό για περίπου 8 χρόνια...Και το 8ωρο είναι στην αρχή...μετά έχει τύχει σε φίλο να φύγει από το γραφείο 1.20 πμ...
Μα σαν έρθει...η κατάλληλη στο δρόμο σου, ας πούμε, προσαρμόζεις τη ζωή σου ανάλογα (κλεμμένο αυτό, αλλά εδώ ταιριάζει ταμάμ...). Και...στην κατάλληλη αυτό θα προκύψει αβίαστα. Αλλοίμονο αν σταθεί η δουλειά - η όποια δουλειά - εμπόδιο στον έρωτα...
Προσαρμόζεις τη ζωή σου ανάλογα, λοιπόν. Γιατί το θες κι εσύ, πάνω απ΄ όλα. Το επιδιώκεις.
Σαν φτάσει εκείνη η ώρα (η ευλογημένη...), θα το δεις και θα το νιώσεις. Και θα καταλάβεις πως όλα συνδυάζονται, όσο δύσκολο κι αν φαντάζει...
04-09-23
09:56
Συμφωνώ απόλυτα. Με κάλυψες, πλήρως.θα γίνουμε e-buddies απο το ίντερνετ να έχουμε φτασει να ξέρουμε τα πάντα ο ενας για τον άλλον και να μην έχουμε πιει ουτε εναν καφέ απο κοντά ; αυτά δεν ειναι λογικές καταστάσεις.
Καθόλου λογικές καταστάσεις αυτές. Ίσα ίσα πολύ πολύ περίεργες...
Και γιατί το λέω αυτό ; Γιατί υπάρχουν περιπτώσεις (τα ξέρεις κι εσύ, σίγουρα τα έχεις ακούσει...), που κοντεύουν να κάνουν παιδί διαδικτυακά κι ακόμα δεν έχουν συναντηθεί...
Άσε. Το τί γίνεται, δε λέγεται. Υπάρχουν, όμως, και τέτοιες παράλογες περιπτώσεις. Εύχομαι μόνο να είναι λίγες. Έτσι θέλω να πιστεύω...
Πάλι συμφωνώ απόλυτα...Οπότε οχι εγω δεν ψήνομαι για τέτοια σχήματα, δεν έχουν να μου δώσουν κάτι. Πολλες κ πολλοί δεν εχουν να σκοτώσουν χρονο κ τον σκοτώνουν έτσι. Δεν θελω να ειμαι μέσα σε αυτο το τρυπάκι. Χανω στιγμές εκτος Ίντερνετ.
Δεν μπορούσα να φανταστώ, ποτέ, ότι υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις. Που κάποιοι/ες απλά θέλουν να σκοτώσουν το χρόνο τους και πουλάνε...παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι άνθρωπος μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο. Γιατί αυτό, στα μάτια τα δικά μου, είναι ξεκάθαρη κοροϊδία...
Τί να πω...
04-09-23
09:27
Ναι. Είσαι του...μπαμ - μπαμ εσύ. Συνοπτικές διαδικασίες : κάτι σαν "φύγε εσύ, έλα εσύ"...Βαριά δύο βδομάδες. Και κινητό μέσα στην πρώτη εβδομάδα.
ένας απλός καφές αρχικά, είναι μην το κάνουμε τόσο περίπλοκο.
37 είμαι λογικά θα έψαχνα κάποια απο 28 κ πάνω. Οπότε δεν θα καθόταν ουτε αυτη να το κουράσει τόσο αν δεν ειχε άλλες εξαρτήσεις.
Και αυτος είναι και ο λόγος που τα χω κόψει πλέον αυτα ακομη και αν χωρίσω δεν θα ασχολούμαι. Γιατι δεν θέλω να μπω σε τέτοιες διαδικασίες, να περιμενω τωρα κανα μήνα για να βγουμε για κανα καφέ να δω απο κοντά αν ταιριάζουμε. Μπα δεν μ κάνει.
Δεν ξέρω. Μπορεί να έχεις και δίκιο. Γλιτώνεις και χρόνο έτσι.
Απ΄ την άλλη...το θέλει και λίγο το μπούρου - μπούρου το κορίτσι, βρε Devil, πριν βγείτε. Θέλει λίγο τα ωραία τα λογάκια, τα ρομαντικά, τα έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα...
04-09-23
09:03
Εντάξει...κι έτσι είναι κάπως υπερβολικό. Χρειάζεται κι ένα "παιχνίδι", στην αρχή, να γνωρίσεις τον άλλον/η. Να δεις τί καπνό φουμάρει...Μπορεί γνωρίζοντάς τον/την καλλίτερα να δεις πράγματα που θα σε αποτρέψουν από το να βγείτε. Θεωρώ ότι είναι λογικό να προϋπάρχει ένα εύλογο χρονικό διάστημα γνωριμίας. Να δείτε αν νιώθετε ωραία ο ένας με τον άλλον/η, βρε αδερφέ. Αρκεί να μην χρονίσει όλο αυτό. Σ΄αυτό θα συμφωνήσω...Καταρχας εγω στη φάση που ειμαι τώρα δεν θα καθόμουν ουτε μια βδομάδα να παίξω με την αλλη μεσα απο πλατφόρμες με μηνύματα. Θα βαριόμουν. Το να βγείς για έναν καφέ το θεωρώ το πιο απλό πράγμα κ όποτε βλέπω τύπισες ή τυπους που το κάνουν δύσκολο θεωρώ οτι απλά δεν θέλουν τη παρέα μου οποτε κοβω και εγώ.
Οποτε την επομενη φορά που θα πεις σε κάποια "Δωσε μ το κινητο σου να σε πάρω τηλεφωνο να πάμε για ενα ποτό" και σου απαντήσει "πάρε το ινστα μου" πες της δεν έχω ίνστα. Τα λέμε.
Αλλά μια εβδομάδα ; Εσύ ειδικά, Θα ΄χεις πιει καφέ με τη μισή Ελλάδα τότε...
Δεν μπορεί, δε γίνεται. Θεωρώ ότι είσαι πιο επιλεκτικός...
03-09-23
23:41
Κάτσε, ρε φίλε...Τα αυτονοητα θα συζητάμε τωρα....
Δεν έχουμε όλοι τις γνώσεις σου...
Αν εσύ τα ξέρεις όλα, τα έχεις ζήσει...άσε κι εμάς τα φουκαριάρικα ν΄ ανοίξουμε τα στραβά μας...
03-09-23
23:39
Με πέθανες τώρα !!!Να στη λύσω την απορία.
Καταρχάς ξεχνάμε τι λένε οι άνθρωποι.
Ακόμα και να σου πει ο άλλος "εγω κοιταω την ψυχή σου πανω απ ολα", να εισαι σιγουρη οτι το ματι στον κωλο θα πέσει πρώτα.
Ομοίως και για τις υποσχέσεις, τις καταθέσεις ψυχής, και δη τους "βομβαρδισμούς αγάπης" που τους κάνουν συνήθως οι BPD (Borderline Personality Disorder) κι ακόμα περισσότερο οι Νάρκισσοι.
Οι Νάρκισσοι εντωμεταξυ δεν ειναι οι ωραιοπαθείς όπως μας έχουν μάθει. Είναι άτομα με στοιχεια κοινωνιοπάθειας ή και ψυχοπάθειας, Σκοτεινη Τριας και δε συμμαζεύεται, που σε ποτίζουν με αγάπη και στοργή και οτι είσαι ο πιο ξεχωριστός άνθρωπος πανω στη Γη, μόνο και μόνο για να είναι μεγαλύτερη η πτώση όταν θα σε γκρεμίσουν. Γιατί μετα απο αυτο το φοβερό ανέβασμα, αυτό κάνουν, σε ρίχνουν.
Άρα δεν είναι τίποτα απο αυτα τα 4 που είπες. Είναι άτομα με ψυχολογικά προβλήματα. Και οι αναφορές σε πρώην εναλλάξ με τη στοργή, είναι αυτός ο κύκλος "Σε ανεβάζω - σε γκρεμίζω"
Δημιουργείται μια εξαρτητική σχέση λοιπόν όπου εσύ είσαι η τροφή του Νάρκισσου, ουσιαστικά το Narcissistic Supply μέχρι να σε στραγγίξει τελείως και να πάει στην επόμενη και να κάνει πάλι τα ίδια.
Συνήθως δε επιστρέφουν μετα απο καιρο για να κανουν το γνωστο ως "Hoovering" (ναι απο τη σκουπα), οταν δεν εχουν απο αλλου προσφορά, έρχονται και σε ξαναμαζεύουν ώστε να νιωσεις παλι οτι μονο απο αυτούς εξαρταται η ποθητότητά σου ως άτομο και να ξανα-κολλήσεις πάνω τους, για να ξαναρχισουν παλι να τραβανε ενεργεια απο σενα ετσι.
Είπες όλα αυτά που είχα κατά νου, αλλά δεν ήθελα να πιστέψω ότι έτσι είναι...
Βρε τί γίνεται στον κόσμο. Βρε τί φρούτα υπάρχουν...
03-09-23
23:35
Δεν θα το έκανα. Οπότε δεν μπορώ να ξέρω. Γι΄ αυτό ρωτώ να μάθω. Γι΄ αυτό είμαι περίεργη, για το συγκεκριμένο θέμα και δεν μου κάθεται καλά...Σκέψου εσυ αν μιλούσες σε νυν για πρώην γιατί θα το έκανες; και εξαρτάται τι θα πεις και σε ποια συχνότητα,δεν έχουν όλα την ίδια βαρύτητα. Πχ άλλο να πεις πως σου μαύρισε την ψυχή ο ακατανομαστος πρώην και να εκθέσεις τους λόγους ( σημειωτέον οι λόγοι μαυρίσματος μπορεί να επηρεάζουν το πως αντιδράς στη νέα σχέση) και άλλο να λες τι γαμάτα περνούσες με πρώην και να εκθειαζεις τα δώρα που σου έπαιρνε.
Δεν βρίσκω κανένα νόημα στις αναφορές σε πρώην. Και για κανέναν λόγο. Άντε, ανθρώπινα ίσως και πάνω στην κουβέντα, να πεις και κάτι. Να κάνεις μια αναφορά, βρε αδερφέ. Αλλά ανθρώπινα. Με μέτρο...
Το θέμα είναι ότι κάποιοι δεν έχουν μέτρο. Και εκεί είναι που...φεύγεις μακριά...
03-09-23
23:30
Έτσι είναι. Όπως τα λες. Απλά προσπαθώ να σας καταλάβω. Εσάς ( όχι εσένα, έτσι ; ) που φέρεστε μ΄ αυτόν τον τρόπο...ότι και να ισχύει απο αυτά ειναι κατά σου.
1) Αυτονοητο κατά
2) Τι θα πει δοκιμάζει... δεν ειμαστε 20 χρονων να παιζουμε.
3) Αυτονόητο κατά
4) Το ίδιο
οποτε τον πιάνεις / την πιάνεις και της λές άκου... δεν θα ήθελα να ακουσω ξανα για τον πρώην σου δεν με ενδιαφέρει και ΔΕΝ ΟΦΕΛΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΠΟΥ (Ατακα Ντεβιλ στην υπογραφή ταιριάζει παντού) οπότε μην μου ξαναπείς για αυτον πραγματικα δεν με απασχολει κ θα έπρεπε ουτε εσένα.
Αν συνεχιζει... διακοπτεις.
Μόνο διακόπτεις ; Κατεβάζεις διακόπτες επιτόπου !!!
Το κάνουν. Πίστεψέ με. Ευτυχώς λίγοι. Γι΄ αυτό είπα (και το πιστεύω, ακράδαντα...) ότι έχει να κάνει με τον άνθρωπο και όχι με το φύλο...Δεν το έχω ακούσει για άντρες , αλλά ως γυναίκα σαφώς θα ξέρεις καλύτερα σε αυτό το κομμάτι εαν το κάνουν και οι άντρες . Θεώρησα οτι δεν το κάνουν τόσο αλλά για πιο ανέντιμους λόγους . Δεν ξέρω ούτε και εγώ απο που πηγάζει αυτή η συμπεριφορά , το σίγουρο είναι πως πρόκειται για κάτι πολύ ενοχλητικό και για τα δύο φύλα . Όταν βγαίνεις με τον άλλο για να τον γνωρίσεις , δεν μπορείς να μιλάς για προηγούμενες σχέσεις σου . Είναι σαν να του δείχνεις οτι δεν ενδιαφέρεσαι για εκείνον .
Με βρίσκεις απολύτως σύμφωνη...Είναι όλα ακριβώς , μα ακριβώς όπως τα λες . Και αυτό είναι και το πιο υγιές .
Υπάρχουν δύο σημαντικά προβλήματα λοιπόν :
Το πρώτο είναι οτι όλοι μας έχουμε τεράστια πληθώρα επιλογών . Το να έχεις πολλές επιλογές δεν είναι κακό , αλλά όταν έχεις υπερβολικά πολλές μπερδεύεσαι , δεν μπορείς να εστιάσεις . Αυτό στις σχέσεις είναι το κλασικό οτι με την πρώτη διαφωνία χωρίζεις χωρίς να προσπαθήσεις να βρεις καν μια άκρη ή να το συζητήσεις λίγο , γιατί ξέρεις οτι μπορείς να πας στον επόμενο που ενδεχομένως να είναι λίγο καλύτερος . Μακροπρόθεσμα βέβαια αυτό δεν μπορεί να δουλέψει γιατί κάποια στιγμή αντιλαμβάνεσαι οτι δεν μπορείς να βρεις σύντροφο που θα έχετε μια σχέση ακριβώς όπως την θες , η οποία θα είναι και ακατέργαστη μάλιστα .
Το δεύτερο είναι οτι έχουμε υπερβολικές επιλογές και στην επικοινωνία όπως αναφέρεις . Όταν μπορείς να είσαι σε μόνιμη σύνδεση με τον άλλο , τρελένεσαι . Κάθε στιγμή έχεις το νου σου στο κινητό . Δεν μπορείς να απολαύσεις μια ταινία ή μια έξοδο . Δεν υπάρχει επαρκής ποιοτικός χρόνος με τον εαυτό σου αλλά ούτε και χρόνος για να επεξεργαστείς τα όσα ειπώθηκαν μέσα στην ημέρα .
Το συμπέρασμα είναι οτι ο άνθρωπος όταν πλημμυρίζεται απο πληροφορία και επιλογές , κλατάρει . Πρέπει να βάζουμε μόνοι μας ένα φίλτρο λοιπόν και να περιοριζόμαστε . Τώρα είμαι με την x κοπέλα . Τώρα κάνω την y δουλειά . Τώρα βλέπω ταινία/είμαι έξω , δεν κοιτάω κινητό . Εαν δεν το κάνουμε αυτό , στο τέλος τρελενόμαστε.
Και θα το πάω κι ένα βήμα παραπέρα : Δεν είναι ωραίο (ίσως και όχι και τόσο σωστό...) να είσαι διαθέσιμος/η ανά πάσα στιγμή...
Όπως λες : Τώρα δουλεύω, τώρα δεν μπορώ να μιλήσω, το βράδυ θα βγω μ΄ ένα φίλο/η...
Οριοθετείς, βάζεις τα όριά σου. Και αυτό, κατ΄ εμέ, είναι πιο υγιές...απ΄ το να είσαι 20 ώρες το 24ωρο με τον άλλον/η (στις αρχές της σχέσης έτσι ; μην παρεξηγηθώ...). Η τόση καθημερινή τριβή, για τόσες πολλές ώρες, ναι μεν μπορεί να φαίνεται (μα και να είναι...) ωραία και να την θέλουμε, σαν τρελοί, αλλά δημιουργεί και παρατράγουδα (υπεραναλύσεις, παρεξηγήσεις, καθόλου διαθέσιμο χρόνο για τον εαυτό μας κ.λπ., κ.λπ.)...
03-09-23
23:17
Βρε τί ωραία που τα λες !!! Έτσι είναι...Καθόλου άβυσσος. Είναι τα μοτίβα που σου έλεγα πριν. Η πρώην είναι στο βάθρο και εσυ ζυγίζεσαι και μετριέσαι εν συγκρίσει με την πρώην.
Συμβαίνει και εντός σχέσεων.
Μα σε θέλω, μα σε λατρεύω, μα μια ζωη μαζί, πεθαίνω για σενα, ξαφνικά τσουπ "ο πρώην μου έκανε οταν τα χαμε ενα δωρο, εσυ δε θα μου κάνεις;"
Τι είπες μωρή φλοκομπουκωμένη; Τράβα να στο κάνει ο πρώην το δώρο.
Ή αυτα τα πούστικα για να ζηλεύει ο άλλος "ο πρώην μου που τον είδα τυχαια στο δρόμο, μου ζητησε να παμε για καφέ"
Ναι μωράκι μου, λεφτά να πάρεις να πληρώσεις τον καφέ σας και παρε και τον πούλο και ξοφλήσαμε.
Καθόλου μα καθόλου άβυσσος.
Τζόκερ. Το είδες; Τον έπαιξες!
Μα για λύσε μου μια απορία, όμως. Γιατί δεν το καταλαβαίνω αυτό. Μου χτυπάνε καμπανάκια (καμπάνες, καλλίτερα...)...
Είσαι σε μια σχέση, έτσι ; Στην αρχή της...και ο άλλος/η δείχνει τρελόν ενδιαφέρον. Δείχνει ότι σε θέλει πολύ, βρε παιδί μου. Καίγεται, πώς το λένε. Οπότε δεν τίθεται θέμα αν σε θέλει ή όχι...
Απ΄ την άλλη, οι αναφορές σε πρώην πάνε σύννεφο. Και όπως πολύ σωστά είπε και η @yorkie, αυτό από μόνο του δείχνει ότι δε σε θέλει πραγματικά...
Οπότε το ένα αναιρεί το άλλο...
Τί ισχύει ;
1) Παίζει
2) Δοκιμάζει αντοχές και ψυχραιμία (λέω εγώ τώρα...)
3) Δε σε θέλει πραγματικά
4) Όλα τα παραπάνω μαζί κι άλλα τόσα...
03-09-23
23:00
Πόσο αλήθεια !!! Και πόσο προφανές ότι, μάλλον, κάτι τέτοιο ισχύει...Αυτό το θεωρώ ψιλοαπιθανο...
Κατ εμε είναι μια ευγενική χυλόπιτα, να δείξει και καλά ότι δεν είσαι ο τύπος που της αρέσει ή ότι μπορεί και να σαι αλλά είναι «αλλού».
Σε άτομο που το βλέπεις ερωτικά δεν αναφέρεις κάτι γκομενικο. Δεν είναι θέσφατο προφανώς, αλλά συνήθως έτσι συμβαίνει.
Που να δεις περιπτώσεις (έχω ακούσει και ζήσει κι εγώ διάφορα...) που προσπαθεί ο άλλος/η που "μοιράζεται" μαζί σου τα πρώην γκομενικά του να σε βγάλει και τρελό/η σαν...τσινάς, ας πούμε. Σαν δεν το καταπίνεις. Σαν δεν σου αρέσουν τέτοιου είδους αναφορές και συμπεριφορές, αντίστοιχα...
Άβυσσος το μυαλό κάποιων ανθρώπων...
03-09-23
22:49
Δεν είναι γυναικείο χαρακτηριστικό αυτό, θεωρώ. Έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Το κάνετε κι εσείς. Ευτυχώς (θέλω να πιστεύω...), δεν το κάνετε πολλοί. Κάποιοι έχουν τσίπα, σεβασμό και φιλότιμο...Καλά μερικές το κάνουν και απο μόνες τους αυτό ( αναφέρουν τους πρώην τους ) και με πόσους και ποιους έχουν πάει . Απο αυτές απομακρύνεσαι 100 km γιατί καταλαβαίνεις οτι έχουν πρόβλημα . Δεν υπάρχει πιο ξενέρωτο πράγμα απο γκόμενα που πάνω στο φλερτ αναφέρεται σε πρώην .
Επειδή είμαστε στο κατάλληλο θρεντ, λοιπόν, να πω ότι οι γυναίκες δε θέλουν να τους λέτε για τις πρώην σας. Πόσω μάλλον δε να τους δίνετε και λεπτομέρειες. Να το χοντρύνω κι άλλο λίγο ; Έχω ακούσει περιπτώσεις που στην αρχή της σχέσης (στα ωραία...), ο άντρας ανέφερε μέχρι και πότε έπαιρνε μηνύματα από την πρώην του, παρόλο που είχαν χωρίσει. Για ποιό λόγο το έκανε ή το κάνουν, όσοι το κάνουν ; Δεν ξέρω. Πάντως υπάρχει πρόβλημα. Τεράστιο. Και περισσότερο στο μυαλό αυτού/αυτής που κάνει κάτι τέτοιο...
Αφήστε, λοιπόν. Υπάρχουν "περιπτωσάρες", εκεί έξω. Είτε άντρες, είτε γυναίκες. Θέλω να ελπίζω - όπως προείπα - ότι δεν είναι πολλοί...
Θα συμφωνήσω, απόλυτα. Πολλή υπερανάλυση και πολύ μπλα μπλα...Δεν μιλούσα σοβαρά και εγώ .
Αλλά και δεν διαφωνώ και μαζί σου . Λατρεύω την απλότητα . Σήμερα τόσο άντρες όσο και γυναίκες υπεραναλύουν τα πάντα τόσο πολύ...Η ανάλυση δεν είναι ποτέ κακιά . Η υπερανάλυση είναι .
Κάποτε - τα πιο παλιά χρόνια - θεωρώ ότι τα πράγματα ήταν πιο απλά. Θα μου επιτρέψετε να πω και πιο όμορφα. Δεν είχαμε την πολυτέλεια για ώρες στα τηλέφωνα, στο viber, στο email, στα μηνύματα. Ναι, μιλούσαμε στο τηλέφωνο κι εμείς. Ώρες...Αλλά σαν χωρίζαμε, κοιμόμασταν ή έκανε ο καθένας ό,τι ήθελε. Τέρμα η επικοινωνία...απείχαμε, κάποιες ώρες, ο ένας απ΄ τον άλλον. Και αυτό είχε - τώρα που το σκέφτομαι - και τα καλά του...
Τώρα πια...λες καληνύχτα με τον άλλον/η στο τηλέφωνο ή σαν χωρίζετε από κοντά και στο 10λεπτο ξανασυναντιέστε στο viber. Λόγια, λόγια, λόγια...αναλύσεις, επί αναλύσεων : "τί είπες, τώρα ;", "γιατί το είπες αυτό ;", "το εννοούσες, πραγματικά ;". Και άντε να πείσεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Συζητήσεις ατέρμονες που θα οδηγήσουν, με μαθηματική ακρίβεια, σε παρεξηγήσεις...
¨Το πολύ μαζί σκοτώνει", όπως λέει και το τραγούδι...
Κάπως με "φοβίζει", αυτό που λες. Κάπως με κάνει να νιώθω περίεργα...Οι άνθρωποι έχουν μοτιβα, στο πως συμπεριφέρονται στις σχέσεις τους. Ακόμα και στο πως την πέφτουν έχουν δικό τους μοτίβο. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο, αλλά συνήθως απέναντι σε όλους είμαστε οι ίδιοι.
Μαθηματικά. Μοτίβα. Ψάχνεις γι αυτά. Αναγκαστικά. Μαθαίνεις για το παρελθόν, ρωτάς, αναζητάς, δεν γίνεται αλλιώς. Τι; Γιατί; Γιατί δεν; Πως; κλπ.
Δηλαδή δεν υπάρχει αυθορμητισμός ; Έτσι όπως το παρουσιάζεις, δε μου φαίνεται ως ενδιαφέρον να μάθεις τον άλλον/η, μα ως στρατηγική...
Δε λέω ότι έχεις δίκιο ή άδικο. Ότι είναι σωστό ή λάθος ό,τι περιγράφεις. Αλλά του λείπει ο αυθορμητισμός...
Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι όλα βάσει σχεδίου. Και ότι λειτουργούμε και αυθόρμητα. Γιατί αν είναι έτσι όπως τα λες...ζήτω που καήκαμε...
Κάθε πέρσι και καλύτερα, θα πω...
03-09-23
19:43
Μάλλον, εμείς οι από πάνω (κάποιοι από εμάς, έστω...), είμαστε εκτός θέματος. Εσείς είστε εντός...disclaimer: πιάστηκα απο αυτό και το σχολίασα μεμονωμένα δεν ξερω αν είναι εκτός θέματος με άλλη συζήτηση που προϋπήρχε καθώς δεν τα διάβασα
Μ' άλλοι μάς έφεραν εδώ...Στην κουβεντούλα ήμασταν...
03-09-23
16:57
Αυτό λέω κι εγώ. Συνηθίζω να λέω, μάλιστα, και τη φράση (που πιστεύω απόλυτα...) ότι "ο ερωτευμένος/η δε βλέπει, μα παραβλέπει...". Η αλήθεια είναι εκεί, μπροστά του κι αυτός βλέπει ό,τι θέλει να δει και όχι ό,τι ισχύει στην πραγματικότητα. Κι αυτό, σε κάποιες περιπτώσεις, έχει κόστος. Και σε κάποιες μάλιστα, και πάρα πολύ μεγάλο...Ολόσωστο αυτό που λες, αλλά είναι απίθανο (έως αδύνατο) να πρυτανεύσει η λογική όταν κάποιος είναι ερωτευμένος. Παραβλέπει πολλά....Κι ύστερα είναι πολύ αργά..
Όχι...παραθυράκι, Αλέξα μου. Πόρτα. Πόρτα μεγάλη (σαν αυτό που λένε...πόρτα μεγάλη θα διαβείς). Αν παρομοιάσουμε τον άνθρωπο μ΄ ένα σπίτι (ενώ βρίσκεται σε σχέση ή είναι στην αρχή αυτής...), όλα τα παραθύρια ας είναι το συναίσθημα (που κατακλύζει ολάκερο το σπίτι...ολάκερο το είναι, εν προκειμένω...), μα η κεντρική - μεγάλη - πόρτα ας είναι η λογική.Οπότε καλό είναι να αφήνουμε και ένα παραθυράκι στη λογική και να βάλουμε το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου μας να σκεφτεί:
Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος; Ταιριάζουν οι αρχές μας, οι στόχοι μας για το μέλλον; Πώς διαχειρίζεται τις διαφωνίες (που μοιραία θα προκύψουν στο μέλλον) μεταξύ του ζευγαριού;
Πώς συμπεριφέρεται στους γύρω του;
Όλα αυτά καλά και άγια που λες. Μα είναι για το μετά, για την πορεία της σχέσης. Καλό είναι, λοιπόν, στην αρχή...πριν μια σχέση προχωρήσει και το συναίσθημα φουντώσει (κι εκεί ξεκινάνε τα σκούρα...), να εξετάζουμε με καθαρό μυαλό και λογική το κάθε τί που...τινάζει τη λογική μας στον αέρα. Να δίνουμε σημασία στο κάθε τί που μας τρελαίνει. Να υπολογίζουμε το ένστικτο και τη διαίσθησή μας και να μην τα αγνοούμε. Έτσι, θα σωθούμε εμείς πρωτίστως, μα θα σωθούν κι άλλοι στην πορεία (παιδιά, π.χ....)...
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αυτό κι αν είναι μεγάλη κουβέντα...Έτσι έχει μάθει να λυνει τα προβλήματά του, με εξαπατηση.
Και με κάνει ν΄ αναρωτιέμαι...τί διάβολο γίνεται με κάποιους ανθρώπους ; Που δείχνουν κάτι άλλο, ενώ είναι κάτι άλλο ; Πόσους ρόλους, τελικά, μπορεί ένας άνθρωπος να παίξει ; Και γιατί να κάνει κάτι τέτοιο ; Ποιός ο λόγος να προσποιείται κάποιος/α κάτι που δεν είναι ;
Άσε. Έχω πολλή δουλειά, σε κάτι τέτοια. Τα γράφω, τα κατανοώ στη θεωρία, μα στην πράξη χωλαίνω...
03-09-23
16:39
Προφανώς γνωρίζεις ότι δεν αναφέρομαι σ΄ εσένα (έχω κάνει τις πατάτες μου και τις ξέρεις κι εσύ...), μα μιλώ γενικά...Δεν εξετάζω αυτό, αλλά και να το εξέταζα δεν θα διαφωνούσα.
Αυτό που ήθελα να πω και να φωνάξω ν΄ ακουστεί όσο πιο γίνεται πιο "δυνατά" (μακάρι να μπορούσα να το κάνω με ντουντούκα, για να μην την πατάνε κι άλλοι...), είναι να δίνουμε σημασία στα όποια "αρνητικά σημάδια" εξαρχής και να μην τα παραβλέπουμε. Εκεί θέλω να καταλήξω...
Να πρυτανεύει η λογική και να συμπορεύεται με το συναίσθημα. Ποτέ το ένα χωρίς το άλλο. Ποτέ συναίσθημα δίχως λογική. Γιατί τότε ο άνθρωπος γίνεται αδύναμος. Βρίσκεται στο έλεος της λογικής που δεν έχει...
03-09-23
16:26
Αν πει η κοπέλα κάτι τέτοιο "με το καλημέρα" και φύγει κι αυτός "με το καλημέρα", είναι ωραίος...Εδω ομως η κοπέλα που θα παει σε εναν ανυποπτο και θα του πει με το καλημερα στα 29 της "δε με αφήνουν οι γονείς μου να βγω μετα τις 9 αν δεν με παντρευτείς"
φταίνε οι γονείς πρωτιστως και δευτερευόντως η άλλη που καθεται ενηλικη σα δεντρο και τα τρωει.
Τι θα κανει το παλικαρι, θα κατσει να φαει την οπισθοδρομικη μαλακία των γονιων για να βρει ταίρι;
Θα φυγει!
Το "μερίδιο ευθύνης" (το δικό του, έστω και μικρό...), θα είναι σαν δεν φύγει..."με το καλημέρα". Γιατί ; Γιατί ενώ "είδε" ότι υπάρχει - τεράστιο - θέμα παρέμεινε στη σχέση. Για όσο...
03-09-23
16:08
Μερικοί άνθρωποι δεν πρέπει να κάνουν σχέση, να λες. Και το πιστεύω, απόλυτα, αυτό που λέω.Μερικοί άνθρωποι δεν πρέπει να κάνουν παιδιά.
Και άντε, αυτοί είναι έτσι όπως είναι. Γιατί να παίρνουν στο λαιμό τους κι άλλους ;
Μεγάλες συζητήσεις αυτές...
29-07-23
18:50
Όχι, κι εσύ...όχι. Αρνούμαι να το δεχθώ. Μου φαίνεσαι από τα πολύ φυσιολογικά και λογικά άτομα που κυκλοφορούν εδώ μέσα (και δεν είναι και πολλά, η αλήθεια είναι...)...Δεν κατάλαβα εαν το ξύλο αφορά στο ερωτικό κομμάτι ή κανονικό .
Όχι θα πω και φεύγω...και γεια...
29-07-23
18:38
Όπως ;Έλα τώρα μην το λες τρελή κατάσταση , πλέον χρησιμοποιείται άλλη λεξούλα πιο απαλή .
Με πιάνεις αδιάβαστη, όντως...
Θα ήταν too much να μου πεις, την άλλη λεξούλα ; Την πιο απαλή ;
Περίμενε, μισό...ξεκινά μήπως...από τρ ;
29-07-23
18:10
Kαι μόνο που "άλλαξες δρόμο", στην όλη - τρελή - κατάσταση...από εμένα ένα μεγάλο μπράβο...Ξέχασες το μούσι και τα τατουάζ .
Αλλά...αυτή είσαι .
29-07-23
11:40
Είναι και δεν είναι έτσι, όπως το λες. Ίσως και να μπορείς, να προσπαθήσεις - έστω - κι ας έχεις πολύ σοβαρό πρόβλημα μετά. Και κάποιες μπορεί ν΄ αντιδρούν έτσι...Βασικη διαφορα, και ισως βοηθησει να καταλαβετε καλυτερα οποιον εχετε διπλα σας. Οταν ερχεται εκεινη η ωρα που σου εχει κανει τη μητρα ντεφι και θες να του σπασεις το κεφαλι, δεν το κανεις γιατι μεταξυ αλλων δεν μπορεις, οχι χωρις να εχεις πολυ σοβαρο προβλημα μετα.
Εγώ ανήκω σ εκείνες που το "θέλω" τους στριφογύρισε στο μυαλό τους. Έτσι...πέρασε σαν αστραπή. Όπως, ακριβώς, περνάνε τα τρένα...Που δεν τα σταματάς. Γιατί, αλίμονο, κι αν το κάνεις...
Κι αλίμονο αν δεν οριοθετούμε τον εαυτό μας. Αν φερόμαστε σαν σε ζούγκλα. Γι΄ αυτό και τονίζω τί μπορεί να πέρασε απ΄ το μυαλό μας (κάποια φορά, κάπου, κάποτε...) και άλλο τί επιλέγουμε (γιατί επιλογή είναι...) να κάνουμε. Αν δεν είναι στο dna σου, στον κώδικα ηθικής σου, τέτοιες συμπεριφορές...δεν τις υιοθετείς. Τέλος.
Το μόνο που έκανα ήταν να πω τί από το μυαλό μάς πέρασε (κάποια φορά, κάπου, κάποτε...). Αυτό και μόνο...
Σαφές.-Στην αντιθετη περιπτωση γιατι κανενας ανθρωπος δεν ειναι υπερανω σπασιμου αρχιδιων, οταν του τα εχεις κανει μπαλονια λοιπον και θελει να σου σπασει το κεφαλι ο μονος λογος που δεν το κανει ειναι γιατι δεν θελει να σε βλαψει.
29-07-23
09:01
Mπουκέτο ή "μπουκέτο" ; Αν και λίγη σημασία έχει. Είτε πέσουν κλωτσομπουνίδια, είτε βάζα εκσφενδονίζονται, το σκηνικό παύει να είναι πολιτισμένο. Οπότε, λίγη σημασία έχουν...τα μέσα...... ο αναμάρτητος ημών τε και υμών, πρώτος βαλέτω το μπουκέτο;
Κι όλα αυτά...γιατί τόλμησαν δυο γυναίκες (η @glayki κι εγώ...) να ψελλίσουν τ΄ "όνειρο" πολλών γυναικών. Τουλάχιστον για μια φορά στη ζωή τους...
Και το πήρατε και το τεντώσατε και το τραβήξατε και πάτε (όχι εσείς, γενικά μιλώ...) να το κάνετε σεντόνι...
Δεν έχει ζουμί η υπόθεση. Είναι μια αλήθεια, μια πραγματικότητα, είτε την αποδέχεστε, είτε όχι...
Ναι. Στη ζωή μια γυναίκας έχει τύχει - ή θα τύχει - να θέλει να "πλακώσει" κάποιον...
Αυτό. Απλό, κατανοητό, αληθές...Χρειάζεται να επισημάνω ότι άλλο τί, τυχόν, θα θελήσει κι άλλο τί θα κάνει στην πραγματικότητα ; Νομίζω πώς μεγάλοι άνθρωποι είμαστε και δε χρειάζονται τέτοιες αποσαφηνίσεις...
28-07-23
18:13
Aν μη τί άλλο είσαι ευγενικός (γιατί παρακάτω από σένα, αηδιάζεις...για μένα μιλώ). Οπότε μία απάντηση είναι, σχεδόν, μονόδρομος...Άνδρας να εξέφραζε τις από πάνω 'σκεψεις' με τις πέτρες θα τον παίρνανε τώρα...
Δεν έχεις άδικο, σ΄ αυτό που λες. Αλλά λίγη σημασία έχει. Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει...
Αρκεί να μην παίρνουμε και τα πάντα τοις μετρητοίς. Άλλωστε, πόσοι στη ζωή μας (και στη δική σου και στη δική μου και στου καθενός...) δε θ΄ άξιζαν, αυτό που λέμε...ένα γερό χέρι ξύλο ; Το δώσαμε ή θα το δώσουμε ; Όχι...Θα το θέλαμε ; Ίσως, να μας πέρασε απ΄ το μυαλό...
Σε κάθε περίπτωση, ξέρεις τί λένε για τον αναμάρτητο...
28-07-23
13:19
Κάποια πράγματα, χάνουν τη γοητεία τους, μα και την αξία τους, σαν υπεραναλύονται...
'Όνειρο' πολλών γυναικών, αυτό που παραπάνω ελέχθη. Σε αυτό μένω...
Καλή σας συνέχεια
'Όνειρο' πολλών γυναικών, αυτό που παραπάνω ελέχθη. Σε αυτό μένω...
Καλή σας συνέχεια
28-07-23
12:44
Αφήστε εμάς να γνωρίζουμε αν το παρατραβάμε ή όχι...ε, οκ, μην το παρατραβάμε κιόλας και καταλήξετε στο μπέρντι_σίτυ_νιαμ_νιαμ. Απλά για την εκτόνωση. Και οι δύο ωφελούνται εξάλλου από την -αλγεινή- νηνεμία μετά
Άλλωστε, άλλο τί θα θέλαμε και άλλο τί θα κάνουμε...
Και σε κάθε περίπτωση, είμαι απ΄ αυτές που υποστηρίζουν ότι ούτε με...βαμβάκι δεν ακουμπάμε τον άλλον/η. Αλλά στα όνειρα...ναι, τρώτε ένα πολύ καλό - και γερό - χέρι ξύλο. Όταν απαιτείται...
28-07-23
12:29
Ο λόγος που δεν πόσταρα κάτι σ΄ αυτό το θέμα (αν και μια, δυο φορές μπήκα στον πειρασμό...), είναι γιατί έβλεπα να έχει ξεφύγει...απ΄ το αρχικό του νόημα : Τί θέλουν οι γυναίκες, δηλαδή...
Για πρώτη φορά, εδώ και πολλά posts..."είδα" μια αληθινή επιθυμία των γυναικών. Ειπωμένη απ΄ το στόμα ενός άντρα...
Και είπα να...προσυπογράψω. Με τη διαφορά όχι ένα, αλλά δύο !!! Και τρία, μην πω...
Για πρώτη φορά, εδώ και πολλά posts..."είδα" μια αληθινή επιθυμία των γυναικών. Ειπωμένη απ΄ το στόμα ενός άντρα...
Και είπα να...προσυπογράψω. Με τη διαφορά όχι ένα, αλλά δύο !!! Και τρία, μην πω...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.