Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
03-07-08
23:33
Αργότερα συνειδητοποίησα πως χρειάζεται και βοηθάει η αλληλεπίδραση με τους άλλους.
Ειδικά όταν καταλαβαίνεις πως οι άνθρωποι λίγο-πολύ μοιράζονται τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανησυχίες. Μόνο και μόνο που θα βγει από τα χείλη σου το πρόβλημα και θα εκφραστεί με λέξεις, φτάνει για να σε κάνει να σκεφτείς διαφορετικά. Η αυτοεξομολόγηση είναι λίγο σαν ...ας μου επιτραπεί η έκφραση: Αυνανισμός. Σε ικανοποιεί αλλά δε σου δίνει αυτό το αίσθημα πληρότητας που έχεις ανάγκη. Ο τρίτος είναι ευκολότερο να κρατήσει τις απαιτούμενες αποστάσεις και να δει με περισσότερη ψυχραιμία το όποιο θέμα. Είτε αυτός είναι κάποιος ειδικός, είτε γκουρού και πνευματικός, είτε φίλος.
Επειδη το συγκεκριμενο θεμα εχει να κανει αυστηρα με εμας του ιδιους , το μονο που μπορω να πω, ειναι οτι ο εαυτος μου ειναι ο αυστηροτερος κριτης και το πιο βασικο για μενα ειναι οτι δεν μπορω να του κρυφτω...Αυτη την αισθηση της μη πληροτητας που αναφερεις δεν την εχω νοιωσει...
Και τολμω να πω οτι σιγουρα δεν ειμαι η μοναδικη που συμπεριφερεται και νοιωθει ακριβως ετσι....
Για να μην αναφερω οτι οσοι(οι τριτοι) ειναι εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λενε, ενω ο αμεσα ενδιαφερομενος γνωριζει το καθε τι πολυ καλυτερα....
Κια νομιζω οτι μιλαμε παντα για ισορροπημενους ανθρωπους και οχι με προβληματα ψυχολογικα...Οταν εχουμε μαθει να αγαπαμε τον εαυτο μας, ξερουμε και ποιο ειναι το καλυτερο και ποιο το χειροτερο για μας, καλυτερα απο τον καθενα....Ασχετα με το εαν εθελοτυφλουμε πολλες φορες, οπου και αυτο το αντιλαμβανομαστε οταν το κανουμε...
Ενιγουει...αυτο το θεμα εχει να κανει καθαρα με τι νοιωθει πως εχει αναγκη ο καθενας....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
03-07-08
00:18
Ο εαυτός μου, ο εαυτός μου, ο εαυτός μου. Ο μόνος μου ακροατής κι ο υπέρτατος κριτής μου. Καλή η αυτάρκεια, όμως αυτό που διαβάζω μου φαίνεται από υπεράνθρωπο μέχρι απάνθρωπο.
Είναι δυνατόν να μη νιώθει κανείς την ανάγκη να μιλήσει σε κάποιον γι' αυτά που κουβαλάει μες στην ψυχή του;
Να "αδειασω", δεν το εχω νοιωσει καμμια φορα εδω και παρα πολλα χρονια....Χωρις να λεω οτι κραταω τα παντα για τον εαυτο μου...Απλα παρατηρω οτι κραταω πολλα για μενα και μονο και μεχρι τωρα αποδιδει πολυ καλα...Δεν εχω αισθανθει αυτην την αναγκη που αναφερεις....
Αλλωστε οταν καποιος εξομολογειται πραγματα σε καποιον, φανταζομαι οτι δεν περιμενει να τον κρινουν...παρα μονο να τον ακουσουν....γιατι πραγματικα ο χειροτερος κριτης μας, ειναι ο ιδιος μας ο εαυτος, οταν πεφτουμε το βραδυ στο κρεββατι πριν μας παρει ο υπνος...
Το σιγουρο ειναι οτι δεν ειναι κατι το υπερανθρωπο ή απανθρωπο....εχω βρει τις ισορροπιες μου..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
02-07-08
14:26
Πολυ συντομα να παρατηρησω οτι ειναι κατι που ποτε δε θα εκανα...
Δε με αφορα καθολου εαν καποιοι το θεωρουν λυτρωτικο ή καποιοι αλλοι πιστευουν οτι ειναι της μοδος...
Η κουβεντα που κανω με τον εαυτο μου ειναι ο,τι καλυτερο...
Δε με "φοβαμαι", δε μου "κρυβομαι", δε με "ντρεπομαι" και εν ολιγοις τα βρισκουμε μεταξυ μας....
Αυτο μου ειναι περα απο αρκετο...
Δε με αφορα καθολου εαν καποιοι το θεωρουν λυτρωτικο ή καποιοι αλλοι πιστευουν οτι ειναι της μοδος...
Η κουβεντα που κανω με τον εαυτο μου ειναι ο,τι καλυτερο...
Δε με "φοβαμαι", δε μου "κρυβομαι", δε με "ντρεπομαι" και εν ολιγοις τα βρισκουμε μεταξυ μας....
Αυτο μου ειναι περα απο αρκετο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.