parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
17-11-11
16:14
Ο μοναδικός μικροτερός μου που έχω προσπαθήσει να κάνω κάτι με χώρισε γιατί "δεν τον θέλω αρκετά", δηλαδη δεν του στέλνω μυνηματα ολη μερα και δεν τον παιρνω τηλέφωνο συχνά.Αυτός από την πρώτη μερα μου έλεγε πως με αγαπάει και επαιρνε 10 τηλέφωνα και εστελνε και 20 sms τη μερα για να μου πει πόσο του λέιπω και πόσο με αγαπάει. Αν ημουν στη δουλειά ή αν κοιμόμουν και δεν απαντούσα, ρώταγε γιατί τον γράφω και γιατι δεν βρίσκω χρόνο για αυτόν. Ηθελα να τον χωρίσω στην βδομάδα είναι η αλήθεια αλλά δεν ήξερα πως και αυτό με βόλεψε. Ελα όμως που μετά επέστρεψε και μου είπε ότι "ήταν τεστ για να δει πόσο τον θέλω και απέτυχα γιατί δεν τον κυνήγησα". Θα μου πειτε γιατί ασχολιόμουν, αλλά εκείνο το διάστημα με ενδιέφερε πολύ περισσότερο το γεγονός ότι ήταν απίστευτα κούκλος, πολύ "προικισμένος", αθλητης και "με είχε βασίλισσα" από τον χαρακτήρα του. Αφού λοιπόν τελειωνει αυτό, ερχεται στη δουλειά μου μετά από μήνες (εγώ μόνη μου όλο τον καιρό) και λεει ότι έψαξε όλα τα *μαγαζιά του είδους* γιατί δεν ήξερε σε ποιό είμαι και ήθελε να με βρει. Μου λέει πως άλλαξε, σοβάρεψε και κατάλαβε ότι αυτά που έκανε ήταν βλακείες. Βλέποντας το πόσο προσπάθησε, λέω άντε να δώσουμε μια ευκαιρία γιατί αν όντως ισχύει το ότι αλλαξε, εχει όλο το πακέτο και είναι κελεπούρι. Συμφωνώ να βγούμε λοιπόν και τι βλέπω? Είναι αλλοί 6-7 εκεί, φιλοι και φιλες του, ολοι μου λένε ότι εχουν ακουσει τα καλυτερα και οτι με αγαπάει πολύ και τα σχετικά...Συγκινητικό μεν, αλλά τα χειρότερα ήρθαν μετά. Ο τρόπος συμπεριφοράς όλων είναι παιδαιρώδης μέχρι αηδίας. Δεν μπορώ να το περιγράψω, αλλά παρατηρήστε μια μεγάλη παρέα από γυμνασιόπαιδα σε καφετέρια και θα καταλάβετε τι εννοώ. Αφού λοιπον νιώθω άβολα, δεν έχω τι να πω και συνειδητοποιώ ότι τίποτα δεν άλλαξε, φευγω γιατί οντως είχα να παω στη δουλειά και για το υπόλοιπο διμηνο συστηματικά αγνοούσα τις ορδες επικοινωνίας του έρχονταν από το μέρος του. Ηταν λοιπόν απορριψη μέσω απάθειας. Ξέρω ότι δεν είναι ωραίο, αλλά δεν καταλάβαινε το "δεν ταιριάζουμε" που ήταν η αλήθεια και από το να του πω μια βλακεια, απλά δεν έλεγα τιποτα.
χαχα, φοβερή ιστορία!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.