chester20080
Περιβόητο μέλος
Ο Μπάμπης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ.. Έχει γράψει 5,644 μηνύματα.
27-04-24
20:36
δεν ειναι τα παντα τα λεφτα στη ζωη αυτηΔεν πειράζει μην πας στις ΗΠΑ, άσε να πάνε άλλοι να παίρνουν $100.000 ++ το χρόνο και κάτσε εσύ στην Ευρώπη με το 1/3 των χρημάτων και με μηδενική ανάπτυξη.
ειναι τι ψαχνει ο καθενας
μια ηρεμη ζωη
ευτυχια
υλισμο
λεφτα
δοξα
φημη
καριερα
κλπ
chester20080
Περιβόητο μέλος
Ο Μπάμπης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ.. Έχει γράψει 5,644 μηνύματα.
26-12-23
16:45
@Devil @Katia@ @Volkswagen Fan
Οσον αφορά τους γονείς που λετε, δεν ειναι μονο το μενω Ελλαδα για την οικογενεια ετσι απλα.
Αν πχ οι γονεις σας εχουν προβληματα υγειας, αν ειναι χωρισμενοι κλπ
Θα φευγατε το ιδιο ευκολα; Μην τα παραβλεπετε αυτα, δεν ειναι μονο το "παιδι μου θελω να σε εχω εδω τι θα απογινω", αλλά υπαρχουν καποιες φορες οντως πρακτικα προβληματα που σε εμποδιζουν απο το να φυγεις και να ριξεις πισω μαυρη πετρα, ειδικα για εκτος ευρωπης που λετε.
Συμφωνω πως δεν σπουδασαμε τοσα χρονια για να γηροκομησουμε τους γονεις μας και να μας κρατανε πισω στη ζωη μας, σιγουρα πρεπει κι εμεις να κανουμε τα δικα μας, να χαραξουμε τη δικη μας πορεια και να ζησουμε, αλλά δεν ειναι τοσο απλο το θεμα.
Στην καλη περιπτωση που οι γονεις ειναι μαζι εχουν ο ενας τον αλλον να γερασουν μαζι και ειναι λιγο πολυ υγιεις οι ανθρωποι, και σε παιρνει οικονονικα, τοτε ναι σαφως ειναι πολυ πιο ευκολο να πας οπου θελεις. Ακομα και τη βοηθεια τους να εχεις και στηριξη. Πχ οπως λεει η @Katia@ για τη φιλη της, η μαμα της φιλης της να παει Νορβηγια να κρατησει το παιδι της για μερικες βδομαδες ακομα και αυτο γινεται. Στην δυσκολη περιπτωση ομως που ανεφερα - η οποια ειναι πιο συνηθης κατασταση σε μια οικογενεια απ'ο,τι πιστευετε ή δεν φανταζοσαστε - αυτο δεν γινεται. Και αυτο θα ειναι ακομα πιο εντονο οσο γηρασκουν οι γονεις. Πχ καποιοι που τωρα ειναι 20-25 χρονων μπορει να εχουν γονεις ανω των 60-65. Αν πας μεχρι τα 40-45+ σου εξωτερικο, σε 20 χρονια που θα επιστρεψεις μπορεις να μην ζουνε καν. Ξερω οτι ειναι καπως διφορουμενο, αλλά πχ εγω θα ειχα τυψεις που δεν θα ημουνα εκει για αυτους και πεθάνανε μόνοι τους ή που δεν περασα περισσοτερο χρονο μαζι τους.
Και προφανως δε λεω να τους γηροκομησουμε ολη μας τη ζωη και να μενουμε στο πατρικο μας. Μια μεση λυση ειναι να παμε στις βασικες μεγαλουπολεις της Ελλαδας (Αθηνα, Θεσσαλονικη κλπ) και οπου και να βρισκονται ειμαστε σε αποσταση μερικων ωρων. Αυτα για το εσωτερικο. Από εκεί και πέρα, ο καθένας ζυγίζει τις καταστάσεις, ανάλογα με το πώς είναι οικογενειακά, και αποφασίζει αν θα μείνει Ελλάδα ή αν θα βγει εξωτερικό, εντός Ευρώπης ή και πιο μακριά.
Οσον αφορά τους γονείς που λετε, δεν ειναι μονο το μενω Ελλαδα για την οικογενεια ετσι απλα.
Αν πχ οι γονεις σας εχουν προβληματα υγειας, αν ειναι χωρισμενοι κλπ
Θα φευγατε το ιδιο ευκολα; Μην τα παραβλεπετε αυτα, δεν ειναι μονο το "παιδι μου θελω να σε εχω εδω τι θα απογινω", αλλά υπαρχουν καποιες φορες οντως πρακτικα προβληματα που σε εμποδιζουν απο το να φυγεις και να ριξεις πισω μαυρη πετρα, ειδικα για εκτος ευρωπης που λετε.
Συμφωνω πως δεν σπουδασαμε τοσα χρονια για να γηροκομησουμε τους γονεις μας και να μας κρατανε πισω στη ζωη μας, σιγουρα πρεπει κι εμεις να κανουμε τα δικα μας, να χαραξουμε τη δικη μας πορεια και να ζησουμε, αλλά δεν ειναι τοσο απλο το θεμα.
Στην καλη περιπτωση που οι γονεις ειναι μαζι εχουν ο ενας τον αλλον να γερασουν μαζι και ειναι λιγο πολυ υγιεις οι ανθρωποι, και σε παιρνει οικονονικα, τοτε ναι σαφως ειναι πολυ πιο ευκολο να πας οπου θελεις. Ακομα και τη βοηθεια τους να εχεις και στηριξη. Πχ οπως λεει η @Katia@ για τη φιλη της, η μαμα της φιλης της να παει Νορβηγια να κρατησει το παιδι της για μερικες βδομαδες ακομα και αυτο γινεται. Στην δυσκολη περιπτωση ομως που ανεφερα - η οποια ειναι πιο συνηθης κατασταση σε μια οικογενεια απ'ο,τι πιστευετε ή δεν φανταζοσαστε - αυτο δεν γινεται. Και αυτο θα ειναι ακομα πιο εντονο οσο γηρασκουν οι γονεις. Πχ καποιοι που τωρα ειναι 20-25 χρονων μπορει να εχουν γονεις ανω των 60-65. Αν πας μεχρι τα 40-45+ σου εξωτερικο, σε 20 χρονια που θα επιστρεψεις μπορεις να μην ζουνε καν. Ξερω οτι ειναι καπως διφορουμενο, αλλά πχ εγω θα ειχα τυψεις που δεν θα ημουνα εκει για αυτους και πεθάνανε μόνοι τους ή που δεν περασα περισσοτερο χρονο μαζι τους.
Και προφανως δε λεω να τους γηροκομησουμε ολη μας τη ζωη και να μενουμε στο πατρικο μας. Μια μεση λυση ειναι να παμε στις βασικες μεγαλουπολεις της Ελλαδας (Αθηνα, Θεσσαλονικη κλπ) και οπου και να βρισκονται ειμαστε σε αποσταση μερικων ωρων. Αυτα για το εσωτερικο. Από εκεί και πέρα, ο καθένας ζυγίζει τις καταστάσεις, ανάλογα με το πώς είναι οικογενειακά, και αποφασίζει αν θα μείνει Ελλάδα ή αν θα βγει εξωτερικό, εντός Ευρώπης ή και πιο μακριά.
chester20080
Περιβόητο μέλος
Ο Μπάμπης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ.. Έχει γράψει 5,644 μηνύματα.
22-05-22
15:41
παιδιά να κάνω μια ερωτηση, ολα καλα με μισθους ζωη κλπ στο εξωτερικο, να παμε για το κατι καλυτερο..
αλλά πώς διαχειριζεστε τη ζωη που αφηνετε πισω;
Δεν ειστε μονοι σας, εχετε μια οικογενεια στην ελλαδα, γονεις που μπορει να ειναι αρρωστοι και να σας χρειαζονται. Ισως καποια σοβαρη σχεση. Παππουδες, καλους φιλους, οτιδηποτε.
Ολα αυτα τα εχετε λαβει υποψιν σας στη συζητηση εδω στο thread?
Δεν ειναι ιδανικες οι συνθηκες και ουτοπικες, μιλαμε με ρεαλιστικα σεναρια. Ναι ιδανικα αν δεν ειχα τιποτα αλλο στο κεφαλι μου, θα εκοβα περα και οπου με εβγαζε και θα κοιτουσα τον εαυτο μου, αμερικη, αυστραλια, σουηδια, ο,τι θελετε, να κανω την καλη ζωη και να παιρνω τα χιλιαρικα.
Αλλά δεν ειμαι πλεον βεβαιος για το αν θα με γεμιζε αυτο, αν θα με εκανε ευτυχισμενο, ενω ξερω οτι αφηνω ατομα δικα μου πισω που με χρειαζονται.
Σας απασχολουν αυτα ή μονο εγω ειμαι;
αλλά πώς διαχειριζεστε τη ζωη που αφηνετε πισω;
Δεν ειστε μονοι σας, εχετε μια οικογενεια στην ελλαδα, γονεις που μπορει να ειναι αρρωστοι και να σας χρειαζονται. Ισως καποια σοβαρη σχεση. Παππουδες, καλους φιλους, οτιδηποτε.
Ολα αυτα τα εχετε λαβει υποψιν σας στη συζητηση εδω στο thread?
Δεν ειναι ιδανικες οι συνθηκες και ουτοπικες, μιλαμε με ρεαλιστικα σεναρια. Ναι ιδανικα αν δεν ειχα τιποτα αλλο στο κεφαλι μου, θα εκοβα περα και οπου με εβγαζε και θα κοιτουσα τον εαυτο μου, αμερικη, αυστραλια, σουηδια, ο,τι θελετε, να κανω την καλη ζωη και να παιρνω τα χιλιαρικα.
Αλλά δεν ειμαι πλεον βεβαιος για το αν θα με γεμιζε αυτο, αν θα με εκανε ευτυχισμενο, ενω ξερω οτι αφηνω ατομα δικα μου πισω που με χρειαζονται.
Σας απασχολουν αυτα ή μονο εγω ειμαι;
chester20080
Περιβόητο μέλος
Ο Μπάμπης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ.. Έχει γράψει 5,644 μηνύματα.
09-08-21
16:07
Εγώ το σκέφτομαι το εξωτερικό από την πλευρά της οικογένειας. Δηλαδή να είμαι Ελλάδα κοντά σχετικά στους δικούς μου για να τους φροντίζω στο μέλλον. Όλοι όσοι λέτε εύκολα δίχως σκέψη ότι θα φύγετε έξω ή όσοι όντως το έχετε κάνει, έχετε σταθερές υγιείς οικογένειες που αφήνετε πίσω? Δε σας απασχόλησε καθόλου το θέμα αυτό? Για παράδειγμα όταν παίζουν μονογονεϊκές οικογένειες ή θέματα υγείας εκεί είναι δύσκολο να πεις κοιτάζω τον εαυτό μου και πάω έξω.