Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
27-08-08
10:44
Αρα, νομίζω ότι μαλλον είναι θέμα του άντρα αφενός να κανει σαφές εξ αρχής το "ποτέ χωρίς τα παιδιά μου" όσο και στην συνέχεια στην ιδιαίτερη εκτιμηση, να προστατεύσει τα παιδιά του και να μην τους πουλήσει μια συντροφο σαν τέλεια πρίν αυτή να το έχει αποδείξει.
καλά κι άγια όλα αυτά αλλά έχω απορίες :
1. Ο/Η νέα σύντροφος δλδ πρέπει να είναι "τέλεια" και "γεννημένος-η μάνα/πατέρας" ? Ειδικά αν δεν έχει ο/η ίδιος-α παιδιά πόσο εφικτό είναι αυτό?
2. Αν γνωρίζεις στα παιδιά την σχέση και αυτή πιθανά δεν πάει καλά, όχι γιατί είναι "καθίκι" ο άλλος αλλά γιατί ... τελικά δεν ταιριάξατε (όπως συμβαίνει σε τόσες και τόσες σχέσεις χωρίς να είναι κακός ο ένας ή ο άλλος), πώς είναι δυνατόν να τα προστατέψεις?
Δεν τα λέω με κακία πραγματικά δεν καταλαβαίνω...
Ίσως για αυτό κιόλας θα απέφευγα (ε καλά άμα με χτύπαγε ο έρωτας στο δόξα πατρί δεν ξέρω τι θα έκανα) όσο μπορούσα να σχετιστώ με κάποιον που έχει ήδη παιδιά. Τουλάχιστον στην ηλικία που είμαι, ακόμα και αν τον έβλεπα σοβαρά δεν θα ήξερα πως να διαχειριστώ το ζήτημα "οικογένεια από προηγούμενο γάμο".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
27-08-08
06:21
Όταν μιλάμε για πολύ μικρά παιδιά, τότε ναι, χρειάζεται αυτού του είδους η προστασία. Όταν όμως τα παιδιά είναι μεγαλύτερα(πάνω από 11-12 ετών) το να τους αποκρύπτεις κομμάτια της ζωής σου και μάλιστα τόσο σημαντικά μπορεί να φέρει πολύ αρνητικά αποτελέσματα, μια που τα παιδιά καταλαβαίνουν πολλά. Πολύ περισσότερα απ' όσα συνήθως νομίζουμε πως καταλαβαίνουν.
Κινδυνεύεις να χάσεις την εμπιστοσύνη τους και την εκτίμησή τους.
ερώτηση: πιστεύεις ότι, δλδ, ένα παιδί σε αυτές τουλ τις ηλικίες (10-11-12-13) μπορεί να δεχτεί ότι η μαμά του/ο μπαμπάς του είναι "κανονικοί" άνθρωποι και ότι μπορεί για 2 χρόνια να είναι ο κ. Γιάννης, μετά κανείς, μετά ο κ. Κώστας (και μετά ο κ. Ανδρέας που θα είναι για πάντα πιθανόν). Την άποψη σου ζητάω, δεν έχω καμία εμπείρια προσωπική με το θέμα (φτου φτου οι γονείς μου ακόμα μαζί είναι κ εγώ παιδιά δεν έχω). Εννοώ, δεν είναι ψυχοφθόρο για το παιδί?
Το λέω, γιατί ένα επιχείρημα που ακούω-και εδώ μέσα- είναι ότι τα όποια ψέμματα ή απόκρυψη της σχέσης, υποτίθεται ότι γίνονται για να είναι "σταθερό το περιβάλλον που μεγαλώνει το παιδί", "να μην πρέπει το παιδί να υποστεί τις επιπτώσεις των δικών μου επιλογών" κοκ.
Άποψη ζητάω (μιας και φάνηκες πρόθυμη να τη δώσεις), δεν κρίνω, απλώς πραγματικά δεν μπορώ να μπω στη λογική και να το σκεφτώ από όλες τις μεριές (που σίγουρα ένας συνειδητοποιημένος γονιός θα το έχει κάνει)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.