fielda
Πολύ δραστήριο μέλος
Η fielda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 1,276 μηνύματα.
14-09-08
19:02
Οχι απαραιτητα. Και τα πηρουνια μια χαρα ειναι. Με κουταλια αργείς λιγο, αυτο ειναι αληθεια. .
Και για να απαντησω στο ερωτημα : ναι
Όταν το έγραφα ήμουν σίγουρη ότι κάποιος θα σχολίαζε τα μαχαίρια και θα έκανε λογοπαίγνιο με πηρούνια κτλ. Πολύ προβλέψιμος ρε παιδί μου
Το ναι σε ποιο ερώτημα απαντάει; Στο δικό μου ή στης kajira; Δηλαδή ναι, θα έκανες σοβαρή σχέση με κάποια που θα είχε παιδιά ή ναι, όταν δύο άνθρωποι χωρίζουν μετά είναι στα μαχαίρια;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fielda
Πολύ δραστήριο μέλος
Η fielda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 1,276 μηνύματα.
14-09-08
12:37
Δηλαδή όταν δύο άνθρωποι χωρίζουν μετά πρέπει να είναι στα μαχαίρια; Μόνο κακό θα μπορούσε να κάνει αυτό στα παιδιά. Απλά διαπίστωσαν ότι δεν ταιριάζουν ή ότι δεν είναι ευτυχισμένοι μαζί και αποφάσισαν να χωρίσουν. Πολλοί λόγοι μπορούν να οδηγήσουν ένα ζευγάρι στο χωρισμό και αυτό δε σημαίνει ότι από εκεί και πέρα θα είναι εχθροί.
Είναι πολύ υγιές να έχουν καλή σχέση οι γονείς μετά το διαζύγιο. Θα ήταν απίστευτα επίπονο για τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς τους να μαλώνουν και να τρέχουν στα δικαστήρια για να αποφασίσουν ποιες μέρες θα είναι με τον έναν και ποιες με τον άλλον. Απλά αποφάσισαν κάποια στιγμή ότι ήθελαν διαφορετικά πράγματα από τη ζωή τους και χώρισαν για να μπορέσουν να προχωρήσουν. Αν αυτό δεν μπορεί να το δεχτεί ο/η καινούριος/α σύντροφος είναι δικό του/της πρόβλημα, όχι του γονιού.
Είναι πολύ υγιές να έχουν καλή σχέση οι γονείς μετά το διαζύγιο. Θα ήταν απίστευτα επίπονο για τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς τους να μαλώνουν και να τρέχουν στα δικαστήρια για να αποφασίσουν ποιες μέρες θα είναι με τον έναν και ποιες με τον άλλον. Απλά αποφάσισαν κάποια στιγμή ότι ήθελαν διαφορετικά πράγματα από τη ζωή τους και χώρισαν για να μπορέσουν να προχωρήσουν. Αν αυτό δεν μπορεί να το δεχτεί ο/η καινούριος/α σύντροφος είναι δικό του/της πρόβλημα, όχι του γονιού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fielda
Πολύ δραστήριο μέλος
Η fielda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 1,276 μηνύματα.
24-08-08
11:41
Είναι λίγο δύσκολο να απαντήσω από τη στιγμή που δε μου έχει τύχει να γνωρίσω κάποιον με παιδί και δε γνωρίζω πώς είναι να έχεις παιδί. Δε βρίσκομαι δηλαδή σε καμία από τις δύο πλευρές. Παρόλα αυτά όμως θεωρώ ότι πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη μιας τέτοιας σχέσης παίζει και το πόσο διατεθημένος είναι ο άλλος να κάνει ένα τόσο σημαντικό βήμα και να με γνωρίσει στο παιδί του. Επίσης, μεγάλη σημασία έχει και η ηλικία του παιδιού. Αν είναι πολύ μικρό για παράδειγμα, ενδεχομένως δεν καταλαβαίνει πολλά πράγματα εκτός του ότι εγώ στην ουσία είμαι μία ξένη και όχι η μαμά του. Αν πάλι είναι μεγάλο τότε τα προβλήματα μπορεί να είναι πολλά, να μη θέλει το ίδιο το παιδί να πάρει κάποια άλλη τη θέση της μαμάς του και να υπάρχει πολύ αρνητικό κλίμα.
Το κυριότερο λοιπόν είναι πώς θα το χειριστεί ο άλλος για να γίνει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για το παιδί γιατί αυτό είναι που έχει περισσότερη σημασία. Όσον αφορά εμένα, δε νομίζω ότι θα με προβλημάτιζε ιδιαίτερα αν είχε παιδί ο άλλος. Περισσότερο θα με ένοιαζε πώς είναι απέναντί μου και τι σχέση θα είχα εγώ με αυτό το παιδί για να μπορέσω να προχωρήσω σε κάτι πιο σοβαρό.
Το κυριότερο λοιπόν είναι πώς θα το χειριστεί ο άλλος για να γίνει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για το παιδί γιατί αυτό είναι που έχει περισσότερη σημασία. Όσον αφορά εμένα, δε νομίζω ότι θα με προβλημάτιζε ιδιαίτερα αν είχε παιδί ο άλλος. Περισσότερο θα με ένοιαζε πώς είναι απέναντί μου και τι σχέση θα είχα εγώ με αυτό το παιδί για να μπορέσω να προχωρήσω σε κάτι πιο σοβαρό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.