DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
“Είναι μια αιώνια αλήθεια ότι χωρίς τη μυστική, μαγική μας
φλόγα, τίποτε δε μπορεί να επιτευχθεί στην τέχνη μας. Ο αδαής
δε θα πιστέψει σε αυτήν, γιατί δεν την κατέχει και καθώς τη
στερείται, όλοι οι κόποι του είναι άχρηστοι. Χωρίς αυτή τη
φλόγα, τα πνεύματα δε μπορούν να συνδεθούν, κι ακόμη λιγότερο
μπορούν να επηρεαστούν από την υλική φλόγα…”.
Αγνωστος Αλχημιστής
“Αυτό που τόλμησα, το θέλησα και αυτό που θέλησα, θα κάνω!..”
Κάπταιν Αχαμπ
Θ έ λ η μ α ( T h e l e m a )
————————————-
Ολους μας βασανίζει κάποια αγωνία. Κάποια στιγμή στη διάρκεια
της ζωής μας ξεφυτρώνει μέσα στο κεφάλι μας και από τότε δε στα-
ματά να μας ενοχλεί. Είναι διαφορετική σε κάθε άνθρωπο, όπως
διαφορετικοί είναι και οι ίδιοι οι άνθρωποι, αλλά κανείς μας
δεν είναι ελεύθερος από αυτήν.
Είναι αυτή η “ανησυχία” που οδηγεί τους ανθρώπους σε δημιουργή-
ματα τόσο τεράστια όσο ο πολιτισμός που ζούμε, την απίστευτη εξέ-
λιξη της επιστήμης, τα μεγαθήρια των υλικών και πνευματικών κατα-
σκευών.
“Ηταν η φαντασίωση που πήρε μορφή σαν ιδέα”, ίσως επισημάνει
κάποιος σοφός… Οι ιδέες είναι φτιαγμένες από τίποτε, αλλά οι
άνθρωποι τις κάνουν πραγματικότητα είτε με το να τις μετασχημα-
τίσουν σε υλικά αποτελέσματα είτε με το να τις μεταφέρουν στον
παράξενο κόσμο της πληροφορίας. Αλλά ο μετασχηματισμός των ακα-
θόριστων φανταστικών μορφών σε ξεκάθαρες ιδέες δεν είναι εύκο-
λος, όπως ακριβώς δεν είναι εύκολο να “υλοποιήσουμε” την ιδέα
στην πραγματικότητα.
Η ενέργεια που απαιτείται για να γίνει αυτή η “υλοποίηση”,
είναι η “θέληση”. Δεν είναι όμως ξεκάθαρο αν η “Θέληση” είναι
απλώς ένα μέσο ή η ίδια η πηγή που δημιουργεί τις ιδέες…
Τα παραδείγματα των ανθρώπων που επηρέασαν την Ιστορία δεν
το ξεκαθαρίζουν απόλυτα. Τις περισσότερες φορές βλέπουμε πως οι
άνθρωποι αυτοί νιώθουν την πίεση μιας ανώτερης από αυτούς δύνα-
μης, σα να είναι με κάποιο τρόπο “δαιμονισμένοι” από την επιθυ-
μία τους να μετασχηματίσουν τα όνειρά τους σε πραγματικότητα.
Αλλά υπάρχουν και παραδείγματα ανθρώπων που μπορούν να
ελέγχουν τη Θέλησή τους με μυστηριακό τρόπο, σα να είναι γνώστες
κάποιου απόκρυφου μυστικού. Ανθρωποι που μπορούν να εκτελέσουν
οποιοδήποτε άθλο, για να φέρουν σε πέρας τις επιδιώξεις τους.
Η ύπαρξη αυτών των ανθρώπων, μας οδηγεί στην υποψία πως μάλλον
υπάρχει κάποιο μυστικό για τον έλεγχο και την ενδυνάμωση αυτής
της “Μαγικής Θέλησης”. Κάποιος τρόπος εκπαίδευσης του νού, με
σκοπό τη συγκέντρωση στο στόχο και την αδιαφορία για οποιοδήποτε
αποτρεπτικό παράγοντα.
Αν πραγματικά αυτή η γνώση είναι υπαρκτή, πρέπει να είναι ένα
από τα πιό απόκρυφα και φυλαγμένα μυστικά της ανθρωπότητας. Γιατί
η γνώση αυτή, θα έκανε οποιοδήποτε ουσιαστικά παντοδύναμο…
Ολοι μας έχουμε ακουστά για τον Μόμπυ Ντικ, την τεράστια λευκή
φάλαινα του ομώνυμου αριστουργηματικού μυθιστορήματος του Χέρμαν
Μέλβιλ. Ο Μόμπυ Ντικ είναι μέσα στο βιβλίο το άπιαστο όνειρο και
ο εφιάλτης κάθε φαλαινοθήρα. Ενα ζώο απίστευτης εξυπνάδας και
σκοτεινής δύναμης, που έχει σκοπό να γελοιοποιήσει και να κατα-
στρέψει κάθε κυνηγό της.
Ο Μόμπυ Ντικ, όπως και τα βαθύτερά μας όνειρα, είναι άπιαστος.
Οσοι τον κυνηγούν χάνονται στη σκοτεινή θάλασσα και πολλοί από
αυτούς καταλήγουν να τσακίζονται από τα τεράστια σαγόνια του.
Αργά ή γρήγορα όλοι οι κυνηγοί του εγκαταλείπουν τις προσπάθειες
και τον αποφεύγουν. “Είναι ένας δαίμονας…” ακούγεται συνέχεια
από τα στόματα των ηρώων του βιβλίου.
Ενας άνθρωπος όμως, είναι αποφασισμένος να τον εξολοθρεύσει.
Ο Κάπταιν Αχαμπ, η απίστευτη αυτή λογοτεχνική φιγούρα με το ψεύ-
τικο πόδι. Ο Αχαμπ έχει χάσει το πόδι του από τη φάλαινα και
θέλει να την εκδικηθεί. Η ζωή του έχει χάσει το νόημά της και
αφιερώνει όλη του την ύπαρξη στο σκοπό της εκδίκησης. Στο καράβι
όμως που διοικεί, δεύτερος σε εξουσία είναι ο Κάπταιν Στάρμπακ,
ένας φιλοσοφημένος φαλαινοθήρας, ο οποίος κυνηγά τις φάλαινες
για να ζήσει την οικογένειά του και έρχεται σε αντίθεση με τον
Αχαμπ και την εκδικητική του μανία.
Ο αναγνώστης στη διάρκεια της ιστορίας γίνεται παιχνίδι στα
χέρια του συγγραφέα, καθώς διχάζεται από το θαυμασμό που τρέφει
για τον ηρωϊκό Αχαμπ και τη συμφωνία με τη συμβατική λογική του
Στάρμπακ.
Στο δραματικό τέλος όμως, κανένας από τους δύο δε δικαιώνεται
και, εκτός από τον αφηγητή που σώζεται από θαύμα (ή από τη δια-
βολική θέληση της λευκής φάλαινας να μάθουμε όλοι τα κατορθώμα-
τά της), το πλοίο των ηρώων βυθίζεται τσακισμένο. Ο Κάπταιν
Αχαμπ δεν καταφέρνει να σκοτώσει το Μόμπυ Ντικ, αλλά ούτε κι ο
Κάπταιν Στάρμπακ γυρίζει πίσω στο σπίτι και την οικογένειά του.
Ο Μόμπυ Ντικ, μένει ο Βασιλιάς της Θάλασσας και ένα δαιμονικό
άπιαστο όνειρο.
Ισως δεν υπάρχει πιο ικανοποιητική μεταφορά, για να μιλήσουμε
για την ανθρώπινη θέληση. Ολοι μέσα μας έχουμε έναν Αχαμπ, έναν
Στάρμπακ και ένα Μόμπυ Ντικ να μας βασανίζουν με τις αγωνίες
τους. Ο Μόμπυ Ντικ είναι τα βαθιά μας όνειρα που τα κυνηγάμε και
τα φοβόμαστε ταυτόχρονα, ο Αχαμπ είναι η θέλησή μας που δεν ησυ-
χάζει ποτέ και ο Στάρμπακ είναι η συμβατική λογική που μας καλεί
να ζήσουμε τη ζωή μας και να σταματήσουμε να κυνηγάμε λευκά
φαντάσματα.
Στη μοντέρνα ζωή της ασφάλειας και του συμβιβασμού, ο Στάρμπακ
είναι ο μόνιμος σύμβουλός μας. Μας υπενθυμίζει συνεχώς πως οι
πράξεις μας μόνο σκοπό έχουν την επιβίωση, το κέρδος της οικογέ-
νειάς μας και πως κάθε μας επιμονή είναι μια βλάσφημη προσβολή
απέναντι στο Σύμπαν. Είμαστε μικρόβια.
Ο Στάρμπακ (παρά το επικό όνομά του) ψάχνει μόνο για το απλό
καθημερινό κέρδος, αλλά είναι υπερβολικά ανθρώπινος, γιατί μέσα
στη σκέψη του χωράνε τα πάντα, οι φίλοι του, η απλή και όμορφη
ζωή, η χαρά του να είσαι ζωντανός, το βλέμμα της αγαπημένης του
γυναίκας και η τιμή του να έχεις αξιώματα και ηθική. Μπορεί να
γίνει σκληρός, για να μας διδάξει κάποιο μάθημα, αλλά θα κάνει
πολλές φορές πίσω, για να μην καταπατήσει τις πεποιθήσεις του.
Ετσι γίνεται και στην ιστορία του Μόμπυ Ντικ. Είναι αντίθετος
με τον Αχαμπ, μέχρι του σημείου να αποφασίσει να τον δολοφονήσει
για να καταλάβει το πλοίο και να γυρίσει πίσω, αλλά τελικά δεν
το κάνει ποτέ. Εκλιπαρεί για τη λογική, να δούμε τα πράγματα από
τη δική του σκοπιά, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να σηκώσει το ξίφος
για να μας επιβληθεί.
Δεν γίνεται να μην τον συμπαθήσουμε: είναι η ανθρώπινη σκέψη
με όλη της την απλοϊκή ευγένεια. Αυτή η σκέψη όμως δεν καταλα-
βαίνει από όνειρα. Δε μπορεί να μεθύσει από το ποτό των κυνηγών
και τη μαγεία της αναζήτησης. Κάθε εμπόδιο το βλέπει σα σημαντι-
κό λόγο για να εγκαταλείψει τους στόχους της. Μας παρασύρει
μακριά από το όνειρο και μας πείθει πως πρόκειται για ένα ψέμα
ή επιστρατεύει ακόμα και δικά της ψέματα, για να μας κάνει να
εγκαταλείψουμε κάθε προσπάθεια. Αλλά είναι ο δεύτερος καπετάνιος
στο όχημά μας…..
Ο Αχαμπ είναι κάτι ξεχωριστό. Αν και αναγνωρισμένος σαν ο
καπετάνιος του καραβιού-εαυτού, κρύβεται μέσα στην καμπίνα του,
δε βγαίνει έξω, κι έτσι δεν τον βλέπουμε συχνά. Ούτως ή άλλως
δεν τον ενδιαφέρουν οι κοινωνικές εκδηλώσεις. Η σκέψη του δεν
είναι πολυδιάστατη και στολισμένη. Αδιαφορεί για τις καθημερι-
νότητες και δε δίνει σημασία παρά σε ελάχιστα πράγματα. Αλλά
είναι εκεί μέσα και περιμένει.
Ακούμε την πένα του να γρατσουνάει κάποιο χαρτί στο οποίο
σχεδιάζει τις κινήσεις του. Κάποιες φορές ακούμε τη φωνή του να
ψιθυρίζει την αγωνία του να συναντήσει το όνειρο ή τον εφιάλτη
του. Κι όταν τελικά βγεί, μένουμε άφωνοι από τη μαγεία και τον
ηρωϊσμό του. Μένουμε άφωνοι από τη δύναμη που δίνει και το όραμα
που ξεδιπλώνει μπροστά μας, κι ας αρνείται να συμμετάσχει ο
Κάπταιν Στάρμπακ…
Είναι όμως σκληρός και απάνθρωπος, δε δίνει δεκάρα για τα
ανταλλάγματα που θα χρειαστούν για να πετύχει το σκοπό του. Είναι
ικανός να χρησιμοποιήσει κάθε τρόπο, κάθε ηθική ή ανήθικη μέθοδο
για να πετύχει. Θα ξεχάσει φίλους, οικογένεια, μέχρι και την ίδια
του τη ζωή για να πλησιάσει στο όνειρό του.
Είναι ο πραγματικός Μάγος που χειρίζεται τη δύναμη της ψυχής,
αλλά είναι και ένας δαίμονας, ίσως ίδιος με το δαίμονα που κυνη-
γά… Στην ιστορία του Μόμπυ Ντικ, το ξύλινο πόδι του Αχαμπ δεν
είναι ξύλινο. Είναι φτιαγμένο από κόκαλο φάλαινας. Ο Αχαμπ είναι
κατά κάποιο τρόπο συγγενής του Μόμπυ Ντικ. Κάτι παράξενο μιλάει
μέσα του, κάτι που κρύβεται στο βυθό των ωκεανών ή το σκοτάδι
του κενού….
Τι είναι ο Μόμπυ Ντικ, με την ίδια λογική; Είναι ίσως μια από
τις πιο σκοτεινές υπόνοιες που δημιουργούνται καθώς προσπαθούμε
να καταλάβουμε την ανθρώπινη ψυχή. Κάτι ξένο, που όμως είναι
μέρος μας. Κάτι που μας μιλάει τις στιγμές που αναδύονται από
μέσα μας οι άγνωστές μας πτυχές.
Ο Μίστερ Χαϊντ με τις απίστευτες ικανότητες, την τεράστια
γοητεία αλλά και τα ασυγκράτητα πάθη, έχει σύμβουλό του αυτό το
σκοτεινό όν. Ο Δρ.Τζέκυλ και ο Κάπταιν Στάρμπακ μπορούν τότε
απλώς να αναφωνήσουν: “είναι ο διάβολος, που μπήκε μέσα του!”…
Αλλά ταυτόχρονα, είναι και ο Προμηθέας που έφερε τη φωτιά στους
ανθρώπους και μας ξεχώρισε από τα ζώα. Είναι ο Λεβιάθαν, το
μεγαλύτερο κτήνος, αλλά και ο Θεός ο ίδιος που μας κάνει και
δακρύζουμε αντικρίζοντας τα άστρα, αυτά τα φωτάκια που φιλοξε-
νούν τα όνειρά μας. Κάτι θεϊκό σύμφωνα με πολλούς ερευνητές.
Αν ψάξουμε στις ιστορίες των ανθρώπων που έζησαν και πέθαναν
με τα οράματά τους, θα ανακαλύψουμε πως είναι κάθε φορά μορφές
όχι πολύ διαφορετικές από το πρότυπο του Κάπταιν Αχαμπ. Φιγού-
ρες σχεδόν μη ανθρώπινες, συγγενείς με υπερανθρώπους ή διαβό-
λους.
Ο Μέγας Αλέξανδρος, που οδήγησε μια μικρή στρατιά στα πέρατα
του κόσμου και έλυσε τον άλυτο Γόρδιο Δεσμό με την κόψη του
σπαθιού του και έφτασε να θεωρείται Θεός.
Ο Χριστόφορος Κολόμβος, που φημολογείται πως είχε τόσο υπερβο-
λικό εγωϊσμό, που όταν ήταν μικρός προτιμούσε να καεί παρά να
αφήσει το πυρακτωμένο ταψί της μητέρας του, για να μη φανεί
πως πονούσε.
Ο Λώρενς της Αραβίας, που για να αποδείξει την αφοσίωση στο
σκοπό του έβαζε φωτιά στα χέρια του και διέσχισε την αδιάβατη
έρημο για να επιτεθεί στα τουρκικα φυλάκια.
Ο Αδόλφος Χίτλερ[1], που με το πάθος της φωνής του και μόνο
έκανε ένα μορφωμένο και πολιτισμένο έθνος να τολμήσει να πολε-
μήσει εναντίον όλου του κόσμου και να διαπράξει απάνθρωπα
εγκλήματα.
Ακόμα και ο Χριστός θα μπορούσε να είναι μια τέτοια περίπτωση,
υπό το πρίσμα αυτό. Ενας άνθρωπος τόσο αποφασισμένος να προωθή-
σει το ιδεώδες της αγάπης και της πανανθρώπινης αδελφοσύνης,
που δέχτηκε να πεθάνει για να αποδείξει πως ακόμα και ο θάνατος
είναι ανίσχυρος απέναντι στη Θέληση και στα Ονειρα….
Για κάποιο παράξενο λόγο έχει επικρατήσει σήμερα να πιστεύουμε
πως η πολύ ισχυρή θέληση δεν είναι δύναμη, αλλά έχει πάντα σαν
αιτία κάποιο ψυχο-παθολογικό πρόβλημα.
Τέτοια παραδείγματα στο σύγχρονο κινηματογράφο ειδικά, είναι
πολλά. Συνήθως ο “κακός” στις ταινίες μυστηρίου και αστυνομικής
πλοκής είναι ένας άνθρωπος που έχει απίστευτη θέληση, αλλά κα-
νένα φραγμό και ξεπερνά με τη θέλησή του όλα τα εμπόδια που θα
στήσουν εναντίον του οι πρωταγωνιστές.
Ο μοντέρνος κινηματογράφος βέβαια, απευθύνεται σε καθημερι-
νούς ανθρώπους. Γιʼαυτό το λόγο τα σενάρια είναι με τέτοιο τρό-
πο φτιαγμένα, ώστε ο ήρωας να ταυτίζεται με το θεατή.
Αντίθετα, ο “κακός” είναι ένας άνθρωπος φιλοσοφημένος, με
“διαφορετική” αντίληψη, οπαδός κάποιας παράξενης θεωρίας, δια-
βάζει πολλά και περίεργα βιβλία και είναι εκπαιδευμένος στις
πρακτικές κάποιας σκοτεινής τέχνης. Εννοείται πως είναι και
τρελός, μονομανής και εγωϊστής… Δεν είναι όμως παράξενο που
πολλές φορές τον συμπαθούμε περισσότερο από τον πρωταγωνιστή;
Πρώτη φορά στη λογοτεχνία, αυτό το πρότυπο παρουσιάζεται
με τη μορφή του “τρελού επιστήμονα”, στο ʽΦρανκενσταϊνʼ της
Μαίρη Σέλλεϋ.
Η συγγραφέας παρουσιάζει τον Δρ.Φρανκενσταϊν σα μια φιγούρα
με ανώτερη σκέψη και όνειρα, με αγωνίες και σκέψη ανάλογη με
τους τραγικούς ήρωες των αρχαίων ελληνικών δραμάτων.
Δε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι πρόκειται για τον “κακό” ή
για κάποιο ρηχό σεναριακό χαρακτήρα, αλλά για μια φιγούρα κλει-
δί. Το πρότυπο όμως του “τρελού επιστήμονα”, εξελίχθηκε στη
μετέπειτα λογοτεχνία, παίρνοντας το Φρανκενσταϊν σαν παράδει-
γμα…
Ο πολιτισμός, η τέχνη, καθώς και κάθε κατάκτηση του ανθρώπου
που είχε σαν αποτέλεσμα την καλυτέρευση της ζωής του, είναι
βασισμένα στο γεγονός πως κάποιοι βάδισαν ενάντια στις δυσκο-
λίες και την απόρριψη από τους ανθρώπους που δεν ήθελαν αυτές
τις αλλαγές.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι “ψυχοπαθείς”, αλλά οδηγημένοι
από υψηλά κίνητρα και γεμάτοι από τη θέληση της καλυτέρευσης
του ανθρωπινου είδους.
Πώς όμως θα ξεχωρίσουμε, για να προστατευτούμε, την υγιή θέ-
ληση από την αρρωστημένη; Δυστυχώς, τίποτε δε μπορεί να μας
προφυλάξει από την ισχυρή θέληση, είτε αυτή είναι σκοτεινή
είτε φωτεινή, αν εμείς δεν έχουμε ανάλογη δύναμη.
Οπως λέει και ο κινηματογραφικός Τζεντάι, Όμπιγουαν Κενόμπι,
στον ʽΠόλεμο των Αστρωνʼ: “Η Δύναμη έχει μεγάλο αντίκτυπο στον
αδύναμο νού….”. Ο μόνος τρόπος να προστατευθούμε είναι να
αποκτήσουμε και εμείς μια αντίστοιχα ισχυρή θέληση…
Ο Άλιστερ Κρόουλυ ήταν (και είναι βέβαια) ένας από τους πιο
γνωστούς αποκρυφιστές του καιρού του, ένας άνθρωπος που προκα-
λούσε τα πιο αντιφατικά συναισθήματα και ξεσήκωνε τα μεγαλύτερα
ερωτηματικά.
Είχε χιλιάδες ταλέντα και γνώσεις, και δε δίσταζε καθόλου
να τα χρησιμοποιήσει. Ηταν απίστευτος ρήτορας, ονομαστός γυναι-
κάς, μεγάλος σκακιστής, άφοβος ορειβάτης, μεγάλος και πολυγρα-
φότατος συγγραφέας, κεφαλή σε μια ντουζίνα αποκρυφιστικές οργα-
νώσεις με μέλη τα πιο διάσημα μυαλά της εποχής εκείνης, ποιη-
τής, αθλητής, ταξιδεμένος σε κάθε γωνιά του κόσμου και είχε
εντρυφήσει σε κάθε απόκρυφη γνώση.
Προσπαθούσε να μεταδώσει την πιο ριζοσπαστική αντίληψη της
εποχής του, κόντρα σε κάθε αριστοκρατικό και μη ελεύθερο τρό-
πο σκέψης και ταυτόχρονα προκαλούσε θύελλες αντιδράσεων με το
να ονομάζει τον εαυτό του “666, Το Μέγα Θηρίον”.
Ας μην ξεχνάμε πως στην εποχή του, η λεγόμενη “χριστιανική
ηθική” ήταν τόσο σκληρή και απάνθρωπη, που έστεκε εμπόδιο σε
κάθε προσπάθεια νεωτερισμού και ελεύθερης σκέψης.
Κάθε άνθρωπος που ήθελε να δηλώσει την αντίθεσή του σʼαυτήν
χαρακτηριζόταν αμέσως (όπως και σήμερα, αλλά με μεγαλύτερο
μένος) σατανιστής, αντίχριστος, άθεος και άλλα τέτοια συμπα-
θητικά, μέχρι του σημείου ακόμα και να μη δέχονται να τον
θάψουν ή να βαπτίσουν τα παιδιά του.
Ο Κρόουλυ διασκέδαζε με τους αφορισμούς αυτούς και φρόντισε
να τους δυναμώσει, για κάποιους δικούς του λόγους….
Εχουν περάσει σχεδόν εκατό χρόνια από την ημέρα που ο
Κρόουλυ κατέληξε πως “Κάθε Ανδρας και Γυναίκα είναι ένα Αστρο”.
Τί ήθελε άραγε να πεί αυτός ο ευφυέστατος αλλά και σκοτεινός
άνθρωπος;
Ο Κρόουλυ κάποια μέρα παρουσίασε στο κοινό ένα βιβλίο με
τίτλο “Το Βιβλίο του Νόμου” (Liber Al Vel Legis) μέσω του
οποίου ισχυριζόταν πως κάποια οντότητα με το όνομα ANKH-F-N-
KHONSU προσπαθούσε να μεταδώσει στους ανθρώπους τον τελειωτικό
και απόλυτο νόμο του σύμπαντος. “Η αγάπη είναι ο νόμος, η αγά-
πη κάτω από τη Θέληση!” ή “Κάνε αυτό που θέλεις είναι όλος ο
νόμος”.
Ετσι, ξεκίνησε ένα παράξενο ρεύμα του 20ου αιώνα: το “Θέλημα”
(Thelema). Χιλιάδες αντιρρήσεις και συζητήσεις ξεδιπλώθηκαν
για αυτές τις ιδέες, γιατί ο Κρόουλυ, όπως είπαμε, δεν ήταν
από τους ανθρώπους που μπορούσαν να αγνοηθούν.
Το κατεστημένο αίσθημα ήταν τότε πως οι άνθρωποι χωρίζονταν
σε ποιότητες ανάλογα με την ευγένεια της καταγωγής τους. Οι
απόψεις του Κρόουλυ ήταν απίστευτα προχωρημένες για την βικτο-
ριανή Αγγλία και γιʼαυτό το λόγο ίσως, ο Κρόουλυ δεν κυνήγησε
την πλατιά τους αποδοχή, αλλά τις κράτησε σαν τα διδάγματα της
εσωτερικής οργάνωσης του Ο.Τ.Ο. (Ordo Templi Orientis) και
των “Θελημιτών” και άφησε πολλούς να τον θεωρούν ένα παρανοϊκο
σατανιστή, πράγμα που, αντίθετα με τα φαινόμενα, δεν ήταν.
Σήμερα, λιγότερο από έναν αιώνα μετά, η προσωπική ελευθερία
θεωρείται το μεγαλύτερο αγαθό. Κάθε άνθρωπος είναι ένα άστρο,
και όπως τα άστρα είναι δισεκατομμύρια αλλά ταξιδεύουν μέσα
στο σύμπαν χωρίς να συγκρούονται και να αλληλοκαταστρέφονται,
έτσι είναι το ιδεώδες να ζούν και οι άνθρωποι.
Ο Κρόουλυ όμως δεν μιλούσε απλά για πολιτική ελευθερία ή
κάποια μορφή νέου πολιτεύματος. Γιʼαυτό το λόγο, έδωσε ακόμα
έναν ορισμό στο νόμο του. “Η λέξη για το νόμο είναι Θ-Ε-Λ-Η-
Μ-Α”. αναφέρει μέσα στο βιβλίο αυτό και ξεκαθαρίζει, πως μιλά
για το Θέλημα, την “Μαγική Θέληση”, για την ύψιστη ενέργεια
των Μάγων.
“Η Μαγεία, είναι η επιστήμη και η τέχνη του να προκαλείς
αλλαγή, σε συμφωνία με τη Θέληση”. Η Θέληση είναι η μοναδική
κινητήρια δύναμη και κάθε τρόπος εκπλήρωσής της είναι απλώς
ένα “μέσο”.
Μπορεί να μας φαίνεται κάτι απλό, αλλά είναι ίσως η πρώτη
φορά που η ανθρώπινη σκέψη αντιλαμβάνεται τόσο ξεκάθαρα το
νόημα οποιασδήποτε δράσης και δε μπερδεύεται με τη “μέθοδο”.
Θα μπορούσαμε βέβαια να πούμε πως είναι η εξέλιξη του
ιησουίτικου συνθήματος “Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”, αλλά με
τόσο μεγαλύτερο βάθος, που η συγγένεια των δύο αυτών ιδεών
χάνεται. Ο Κρόουλυ δε μιλάει για εξουσία, πολιτική και τρό-
πους χειρισμού καταστάσεων, αλλά μιλά για την ίδια τη φύση
της πραγματικότητας, της ανθρώπινης σκέψης, του νοήματος της
ύπαρξης.
Μας αποκαλύπτει πως οτιδήποτε γύρω μας είναι προϊον της
βαθύτερης και ισχυρότερης Μαγείας, της Μαγικής Θέλησης. Για
να το πούμε και με άλλο τρόπο, μας αποκαλύπτει το μυστικό των
Μάγων. Ο Μάγος οραματίζεται την επιθυμία του, την ξεκαθαρίζει
στον εαυτό του και αφού την “γεννά” μέσα του, την αγαπά πραγμα-
τικά σαν πνευματικό παιδί του και της εμφυσά ζωή με κάθε τρόπο
και με όλη του την ύπαρξη. Αυτή μπορεί να πάρει κάποιο χρόνο
για να “επωαθεί”, αλλά τίποτε μετά δε θα την σταματήσει. Ο
τροχός του σύμπαντος θα αρχίσει να γυρνά…
Αντίθετα, τις περισσότερες φορές, από την κλασική φράση
του Πάουλο Κουέλιο που ισχυρίζεται πως το σύμπαν συνωμοτεί
μαζί μας για την εκπλήρωση των ονείρων μας, το σύμπαν αντι-
δρά και παρουσιάζει “αντισώματα”, που προσπαθούν να μας απο-
τρέψουν.
Πολλές φορές η κατεστημένη πραγματικότητα αντιδρά στα όνειρά
μας και προσπαθεί να τα εξαφανίσει. Ετσι, απαιτείται από τον
επίδοξο “Μάγο” να έχει ξεκαθαρίσει τη Θέλησή του και να την
έχει προετοιμάσει κατάλληλα για τις μάχες που θα ακολουθήσουν
το ξεκίνημα του κοσμικού τροχού…
Τα ανθρώπινα όντα, αντίθετα από τα ζώα, αντιμετωπίζουν στη
προσπάθειά τους να ενεργοποιήσουν τη θέλησή τους ένα τρομακτικά
μεγάλο πρόβλημα.
Ο άνθρωπος σα σύνολο στοιχείων και ενεργειών είναι ένα απί-
στευτα πολύπλοκο όν, το οποίο σκέφτεται χρησιμοποιώντας ένα
πολύπλοκο σύστημα επικοινωνίας.
Η σκέψη μας δεν είναι “σχέδιο δράσης”, αλλά καθώς χρησιμο-
ποιούμε σαν όργανό της το λόγο, ο οποίος βασίζεται στο συμβο-
λισμό και είναι ένας συμβιβασμός εννοιών με ηχητικά σήματα,
μπερδεύουμε πολλές φορές τα αντικείμενα των σκέψεών μας με τα
συμβολικά αντίστοιχά τους και καταλήγουμε να σκεφτόμαστε γενι-
κότητες και αφηρημένες έννοιες και όχι τα αντικείμενα των επι-
διώξεών μας.
Αυτό είναι ξεκάθαρο, αν αναλογιστούμε το παράδειγμα ενός
οδηγού. Αν ο οδηγός θέλοντας να πάρει μια στροφή σε κάποιο
δρόμο αναλογιστεί ταυτόχρονα την επικινδυνότητα του δρόμου,
το λεπτό χειρισμό που πρέπει να κάνει στο τιμόνι, το ποσοστό
των τροχαίων δυστυχημάτων, την ορμή και την επιτάχυνση της
μάζας του αυτοκινήτου και την ακριβή δύναμη με την οποία θα
τραβήξει το τιμόνι και θα πατήσει ταυτόχρονα το γκάζι, είναι
σίγουρο πως ο οδηγός θα βγεί από το δρόμο ή θα πατήσει έντρομος
το φρένο κοκαλώνοντας το αυτοκίνητο. Αλλά η στροφή τελικά
είναι απλή, όταν την εκτελείς, ενώ είναι πολύπλοκη, όταν την
αναλύεις.
Το ίδιο συμβαίνει με οποιαδήποτε ανθρώπινη ενέργεια, προτού
αυτή γίνει εμπειρία. “Σα μπείς στο χορό, χορεύεις” λένε οι
μεγαλύτεροι σε ηλικία, εννοώντας πως μόνο με την πράξη αυτή
καθʼαυτή γίνεται κτήμα μας κάποια ικανότητα.
Αρα, το πρώτο εμπόδιο στην εξάσκηση της θέλησης είναι η
συνήθεια του μυαλού να παρεμβαίνει και να απαιτεί να εγκρίνει
πρώτα αυτό την επιδίωξή μας. Η σκέψη μπορεί να είναι καλός
σύμβουλος ασφάλειας, παρόλα αυτά είναι ανήμπορη να επικοινω-
νήσει με τις βαθύτερες και άγνωστές μας δυνατότητες.
Αντίθετα, μοιάζει να προκαλεί κάποια μορφή τεχνητής και
ανύπαρκτης ανικανότητας. Για παράδειγμα, είναι πολύ απλό να
πάνω σε ένα σανίδι πλάτους 30 εκατοστών, όταν αυτό βρίσκεται
στο έδαφος, χωρίς να χάσετε ούτε στιγμή την ισορροπία σας.
Αλλά το ίδιο ακριβώς σανίδι σε ύψος 30 μέτρων πολύ λίγοι
άνθρωποι θα τολμούσαν να το διασχίσουν.
Ετσι, οι φιλόσοφοι και οι μάγοι κατέληξαν σε ένα κοινό
συμπέρασμα: όταν ο νούς βρίσκεται σε κατάσταση λογικής, δεν
είναι ικανός να ενεργοποιήσει το σύνολο της ανθρώπινης ικανό-
τητας. Αντίθετα, θολώνει από ένα είδος ασταμάτητου θορύβου
από σκέψεις που ξεπηδούν ανεξέλεγκτα.
Ο Τολτέκος Μάγος, Δον Χουάν, δίδασκε στον Κάρλος Καστανέντα
πως ένα μεγάλο ποσοστό της ενέργειας ενός ανθρώπου χάνεται
συνεχώς, εξαιτίας του “εσωτερικού διαλόγου” που έχει ο άνθρω-
πος με τον εαυτό του και με την αυτοεκτίμηση-αυτολύπηση που
γίνεται συνεχώς μέσα στη σκέψη του.
Ο τρόπος που διδάσκει ο Δον Χουάν για την διόρθωση αυτής
της διαρροής είναι αρκετά πολύπλοκος για να αναλυθεί μέσα στο
κείμενο αυτό, αλλά η βασική παρατήρηση του Δον Χουάν είναι πως
ο άνθρωπος δεν έχει αρκετή συγκέντρωση της προσοχής του,
εξαιτίας αυτού του αδιάκοπου θορύβου, και πως η πραγματική
θέληση χάνεται εξαιτίας της “αυτολύπησης”.
Κάποιες από τις τεχνικές που προτείνει για την καταπολέμηση
αυτού του θορύβου είναι το σπάσιμο των συνηθειών με την αλλαγή
των καθημερινών ρουτινων σε μια τυχαία βάση και η παράξενη
πρακτική της “μη-δράσης”, που απαιτεί την παρατήρηση των σκιών
των πραγμάτων, των κενών ανάμεσα στα αντικείμενα και άλλων
πραγμάτων που συνήθως περνούν απαρατήρητα. Θεωρεί πως όταν η
θέληση αποκοπεί με αυτές τις τεχνικές από τις στείρες συνή-
θειες, είναι ελεύθερη να εκφραστεί ξανά και να δράσει δημιου-
ργικά. Ταυτόχρονα αυτή είναι και η βάση της “φώτισης” του Ζέν.
Σαν ισχυρότερο τρόπο όμως, για να εκφραστεί η πραγματική
θέληση του ανθρώπου, ο Δον Χουάν προτείνει να εξασκηθεί “το
σβήσιμο της προσωπικής του ιστορίας” και εννοεί το χάσιμο
της αυτοεκτίμησης με την ανάληψη της ευθύνης για οποιαδήποτε
πράξη και τη συνεχή υπενθύμιση στον εαυτό πως θα πεθάνει.
Μπορεί αυτό να είναι μεν μια άλλι συνήθεια, αλλά σύμφωνα με
τον Δον Χουάν είναι μια πιο ξεκάθαρη θέση για την προσωπική
δράση και επιτρέπει μεγαλύτερη ελευθερία.
Βέβαια, ο δον Χουάνεξοπλίζει το μαθητή του με μια σειρά
πολλών ακόμα τεχνικών για να ανασύρει την πραγματική Θέληση,
αλλά ο Καστανέντα προτρέπει όλους τους αναγνώστες να ακολου-
θήσουν την τεχνική του “σβησίματος της προσωπικής ιστορίας”,
σαν την πιο πλήρη και δυνατή.
Ο Κρόουλυ θεωρεί πως το “υπερτροφικό όργανο της σκέψης”, όπως
ονόμαζε τον εγκέφαλο, προσφέρει μεγαλύτερη άποψη των καταστά-
σεων, αλλά μας απομακρύνει από την πραγματική Θέληση. Η πραγμα-
τική Θέληση όμως, η “Μαγική Θέληση”, είναι το όργανο με το
οποίο ενεργοποιούμε το υπερφυσικό μέρος της ύπαρξής μας.
Ετσι, πρέπει να εκπαιδεύσουμε πρώτα τη συνηθισμένη μας θέληση
με το να πετύχουμε την “ενότητα της επιθυμίας” και να κατακτή-
σουμε τη Μαγική Θέληση σταματώντας τελείως τη λειτουργία του
λογικού Νού. Ξεκαθαρίζει πως ο λογικός Νούς είναι το σύνολο
των συνηθειών, των παθών και των πιστεύω και πως οι μάγοι έχουν
αναπτύξει τεχνικές για να διαχωρίζουν την θέληση από τέτοιες
διαταραχές.
Ο ίδιος πρότεινε τη μέθοδο της υιοθέτησης των “αυταρχικών
απόψεων” και τη μέθοδο της εξισορρόπησης, στην οποία το μυαλό
έχει εκπαιδευτεί να καλεί αμέσως την αντίθετη σκέψη σε οποια-
δήποτε αυθαίρετη σκέψη εμφανιστεί στο νού.
Ο Κρόουλυ υποθέτει και πως θα ήταν ευεργετικό το σπάσιμο
οποιασδήποτε συνήθειας, γιατί είναι απελευθέρωση από μια μορφή
ύπουλης τυραννίας.
Ο σκοπός της εκπαίδευσης της Θέλησης είναι η πρόοδος σε
σημείο που ο νούς να μπορεί να σιγήσει ακούσια, για να επιτρέ-
ψει την πλήρη δύναμη της Θέλησης να εκφραστεί. Η έκφραση έστω
και της καθημερινής Θέλησης προσφέρει μια αίσθηση κατεύθυνσης
προς την πραγματική “Μαγική Θέληση”……..
Είναι ξεκάθαρο πως υπάρχουν μέσα σε όλα αυτά πολλά ερωτη-
ματικά που ξεπηδούν, μα μένουν αναπάντητα…
Αν ο πολιτισμός των εργαλείων και των κατασκευών είναι το έργο
της Μαγείας των Χεριών και ο πολιτισμός της λογοτεχνίας, της
ιστορίας και των μύθων είναι το έργο της Μαγείας των Λέξεων,
τί είναι αυτό που στέκεται κρυφό ή θα συμβεί στο μέλλον και
θα είναι το έργο της Μαγείας της Θέλησης;…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Παρʼ όλʼ αυτά, κατά τις μελέτες μου σχετικά με τη ζωή του Crowley, κατέληξα στην υπόθεση ότι μπορεί να υπάρχει μια ανώτερη επιδίωξη για την αρνητική του αυτή συμπεριφορά. Ο λόγος; Για να εξασφαλίσει πως ο κόσμος θα τον θυμάται για πάντα ως ένα κοινό θνητό, με τις αδυναμίες του και να είναι βέβαιος ότι κανείς δε θα συνέχεε τον άνθρωπο με το μήνυμα.
Aυτή η άποψη του αδελφού Osiris, είναι ευρέως διαδεδομένη. Την ίδια άποψη εκφράζει και ο Ibn Aratar στο blog fire of fohat, ζητώντας μάλιστα συγνώμη για παλιότερες κρίσεις του για το πρόσωπο του Crowley. Οφείλω κι εγώ να πω ότι ήμουν πολύ απόλυτος σε κάποια φάση με τον Crowley , αν και έχω ακούσει αυτή την άποψη του Osiris κι από αρκετούς άλλους, δεν έχω διαβάσει τα ντοκουμέντα που τεκμηριώνουν την άποψη αυτή. Απ'την άλλη μου έχει δοθεί η εντύπωση ότι το Θέλημα ως οργανωμένη διδασκαλία (μέσα από σχολές, κολλέγια, οργανώσεις κλπ), απέχει μακράν από την πράξη του Crowley. Σαν να έχουν αποσπάσει και αφομοιώσει το φιλοσοφικό κομμάτι κυρίως και πολύ λιγότερο τις πρακτικές. Οπότε μάλλον πρέπει να διαχωρίζει κανείς τον Crowley από κάθε κολλέγιο που είτε θέλει είτε όχι λειτουργεί και σύμφωνα με τους νόμους του μάρκετινγκ (μην ξεχνάμε ότι οι εποχή που ζούμε δεν μπορεί να αφήσει ανόθευτο τίποτα). Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Σε κάθε Εσωτερική Σχολή υπάρχουν πολλές τάσεις και οι Σχολές έχουν διασπαστεί πάμπολες φορές (θυμίζω τι συνέβη με την Θεοσοφική Εταιρεία της Μπλαβάτσκυ που σηκώθηκε και έφυγε η Μπέιλι ή τις "αποστασίες" του Μάθερς από την Χρυσή Αυγή επειδή θεωρούσε ότι δεν ασχολούνταν με την μαγεία αρκετά και το'χαν ρίξει σε θεωρητικολογίες - κατόπιν αποβλήθηκε κι αυτός και ο Crowley κι από το δεύτερο τάγμα). Οπότε πολύ δύσκολα διαχωρίζεις τάσεις και αληθινές προθέσεις, και οι διδασκαλίες τελικά χάνονται μέσα σε προσωπικά ή ομαδικά συμφέροντα μέσα σε έναν κυκεώνα συγκρούσεων για προσωπικές αντιπαλότητες.
Παραθέτω την άποψη του Ibn Aratar στο blog του fire of fohat
Μια παρεξηγημένη προσωπικότητα
....Δεν ήταν κατανοητός και προσποιήθηκε τη σκοτεινή προσωπικότητα, το Μαύρο Μάγο, το Θηρίο της Αποκάλυψης ώστε να ανέλθει απερίσπαστος στις σφαίρες που αγαπούσε. Τηρουμένων των αναλογιών, θα μπορούσα να παρομοιάσω τέτοιες προσωπικότητες με τους Κατά Χριστόν Σαλούς της χριστιανικής παράδοσης...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Και ήθελα να ανταφιερώσω ένα τραγουδάκι για τον
DrStrangelove
μα τα δάχτυλά μου με προδίδουν, οπότε θα πω μόλις το ένα δίστιχο:
βάρα με, με το στιλέτο
κι όσο αίμα βγάλω, πιέ το
Νυχτεζ.
Ευσεβείς πόθοι. Κι εσείς του Μαρκήσιου είστε ; Δεν έχω σχέση με στιλέτα. Παιδιόθεν έπαιζα με αυτοκινητάκια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Και εγω είχα μια υπερφυσική εμπειρία μέσα στον Οκτώβρη
έλαβα την ίδια πληρωμή δύο φορές
Τώρα οι στενόμυαλοι είναι πιο
μπροστά απʼ τους ποιητές
στην τρέλα
αν έχουν τρέλα
τα τραγούδια της ζωής γεννιούνται
στην τι βι τα απογεύματα
αρτίστες απαντούν
σε ερωτήματα
προς θεού μη θέτεις άλλα ερωτήματα
το αυτονόητο είναι άκρο
και το άκρο αυτονόητο-
η ευτυχία είναι μαζική
ή τίποτα
καθώς και η δυστυχία
δεν χωράει στο τίποτα
συγκεντρώσου επιτέλους
ένας κόσμος προσμένει
να κατεθέσεις τη ψυχή σου
σε μια δημοκρατία που
σημαίνει να έχουν όλοι λεφτά
μα οι ποιητές στον οργιώδη αυτό χορό
δεν βάζουν ψηλοτάκουνα
έρχονται
με μια πένα που αφήνει
ρυτίδες θανάτου τα γράμματα
στο πρόσωπο της ζωής
που δεν καβλώνει
δεν σκιρτά και δεν δοξάζει
μα είναι δήθεν η αλήθεια όντας
απόλυτη κενή πειοψηφία
Γιάννης Λειβαδάς,
από τους Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας,
εκδόσεις Μελάνι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
https://www.hermetic.com/crowley/
The book of Law
Και παρακάτω ένα απόσπασμα από βιβλίο 77
εκδοθέν υπό του τάγματος Ο.Τ.Ο (Οdo Templis Orientis)
[FONT="]1.[/FONT][FONT="]Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ζει κατά τον δικό του νόμο --[/FONT]
[FONT="]να ζει με τον τρόπο που θέλει να το κάνει:[/FONT]
[FONT="]να εργάζεται όπως θέλει:[/FONT]
[FONT="]να παίζει όπως θέλει:[/FONT]
[FONT="]να αναπαύεται όπως θέλει:[/FONT]
[FONT="]να πεθαίνει όταν και όπως θέλει.[/FONT]
[FONT="]2.[/FONT][FONT="]Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να τρώει ότι θέλει:[/FONT]
[FONT="]να πίνει ότι θέλει:[/FONT]
[FONT="]να κατοικεί όπου θέλει:[/FONT]
[FONT="]να κινείται όπως θέλει πάνω στο πρόσωπο της γης.[/FONT]
[FONT="]3.[/FONT][FONT="]Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να σκέπτεται ότι θέλει:[/FONT]
[FONT="]να λέει ότι θέλει:[/FONT]
[FONT="]να γράφει ότι θέλει:[/FONT]
[FONT="]να σχεδιάζει, να ζωγραφίζει, να σκαλίζει, να χαράσσει, να φτιάχνει, να χτίζει όπως θέλει:[/FONT]
[FONT="]να ντύνεται όπως θέλει.[/FONT]
[FONT="]4.[/FONT][FONT="]Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αγαπά όπως θέλει:[/FONT]
[FONT="]«λάβε την δική σου εκπλήρωση και θέληση της αγάπης όπως θέλεις,[/FONT]
[FONT="]όταν, όπου και με όποιον θέλεις.» --[/FONT][FONT="]AL[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]I[/FONT][FONT="]. 51[/FONT]
[FONT="]5.[/FONT][FONT="]Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να εξουδετερώσει εκείνους που θα καταπατούσαν αυτά τα δικαιώματα.[/FONT]
[FONT="]«οι σκλάβοι θα υπηρετήσουν.» --[/FONT][FONT="]AL[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]II[/FONT][FONT="].58[/FONT]
[FONT="]«Αγάπη είναι ο νόμος, αγάπη υπό το θέλημα.» --[/FONT][FONT="]AL[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]I[/FONT][FONT="]. 57
ΥΓ Το βιβλίο το ήξερα ως 777. Γιατί το γράφει 77 ; Και κάτι ακόμα. Αυτή η ιστορία με το 1111...κοιτάζοντας τα μηνύματά μου, ο Chaos που πρώτος παρατήρησε τα 1111 μυνήματά μου, μου επισήμανε ότι τώρα αναγράφονται χίλιαδιακόσια τόσα από χθες ;;;?? Πώς είναι δυνατόν αυτό ;
[/FONT]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
ΥΓ: Μόλις πρόσεξα πως ο Δόκτωρ έχει 1110 μηνύματα. Το επόμενό σου μήνυμα φίλε Δόκτορα, θα έχει συμβολική σημασία. Δώσε προσοχή στο τι θα γράψεις...
Ξένο θεωρώ τον εαυτό μου με κάθε θέμα που ακόμα δεν το κατέχω άριστα σε γνωστικό επίπεδο, αν και σε βιωματικό μάλλον τα πάω πολύ καλύτερα απ'τον καθένα. Το "Γνωρίζω" γενικά στη ζωή μου τα τελευταία χρόνια όλο και αποφεύγω να το χρησιμοποιώ ως λέξη. Για το Θέλημα έχω άποψη, αλλά όχι ολοκληρωμένα διαμορφωμένη, οπότε τί να γράφω ; Kεντρίζω και λίγο με τον τρόπο μου τα πράγματα για να παίρνω απαντήσεις από άλλους γνώστες και να επιβεβαιώνω ότι οι δικές μου πληροφορίες από την "άλλη όχθη" (το Υπερβατικό) είναι σωστές. Η τελευταία μου υπερβατική πληροφορία π.χ. ήρθε την 1η Οκτωβρίου 8.16 μμ (ήταν τόσο σημαντική που σημείωσα την ώρα όπως βλέπεις ). Για τα υπερβατικά μου βιώματα είναι μια επιλογή τελευταία να μην ανοίγομαι γιατί κυκλοφορούν και ψυχίατροι στο site. Το χρήμα που προαναφέρθηκε πάντως νοθεύει κάθε αυθεντικό μυστικιστικό, και όποτε νοιώθω ότι κινδυνεύω από μια τέτοια απαράδεκτη νοθεία, την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια. Προς το παρόν δεν έχω διαπιστώσει μια τέτοια νοθεία εδώ.
Καλά κουράγια και καθαρά μυαλά. Και ανοιχτά μυαλά.
YΓ Το 1111 γνωρίζω με τι σχετίζεται. 'Ισως να δένει συγχρονικά και με το τελευταίο πρωτομηνιάτικο μήνυμα από το "πλοίο των ονείρων" μου και τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας που προμήνυε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.