03-01-09
01:45
Επαναφέρω το ερώτημα περί θεραπείας ρινορραγιών ατόμου με διαταραχές πήξης.Ερώτηση : αναφέρθηκε ότι κάποιος θεραπεύτηκε από ουρολοίμωξη. Απ ότι ξέρω το escherichia coli είναι ένας απ τους παράγοντες, το οποίο φυσιολογικά ζει στο εντερο. δλδ... τί έκανε ο ομοιοπαθητικός; Τί χορήγησε; Δεν έχουμε καμία αναφορά με λεπτομερή τη διαδικασία ίασης;
Η απάντηση είναι: χορήγηση αντιπηκτικού δυναμοποιημένου (αραιωμένου) μερικές εκατομμύρια φορές. Συνεπώς: θεωρητικά, ομοιοπαθητική. Στην πράξη, placebo.
Ακολουθεί παράδειγμα, κατόπιν εντατικής μελέτης.
Ενεργή ουσία σε χάπι για πόνους και κράμπες στα άκρα:
Ledum Palustre 6x HPUS
(το είδα στη συσκευασία επί τούτου)
Το Ledum Palustre είναι ένα είδος τσαγιού (Marsh Labrador tea). Το φυτό αυτό περιέχει ουσίες που υπάγονται στην τάξη των τερπενίων, είναι δηλητήρια και επηρεάζουν το ΚΝΣ, προκαλώντας σε μεγάλες δόσεις ζαλάδες, ναυτία, σπασμούς. Άρα ουσιαστικά η δράση του φαρμάκου βασίζεται στα τερπένια. Υπάρχει μια εφαρμογή της ομοιοπαθητικής φιλοσοφίας (κράμπες-ουσία που προκαλεί σπασμούς). Όμως, η αραίωση οφείλει να είναι τόση ώστε οι ουσίες να μην επηρεάζουν τον οργανισμό σε βαθμό που να γίνονται εμφανείς οι επιπτώσεις τους. Ανάλογη είναι και η θεραπευτική τους ισχύ, σχηματίζοντας μια λογική αναλογία. Και είναι προφανές πως η ενεργή ουσία είναι σε μικρή συγκέντρωση, ειδάλλως θα παίρναμε τον ασθενή στα χέρια με απώλεια συνείδησης και προσβεβλημένο ΚΝΣ.
Ομολογώ πως βλέπω μια κακή λογική συνέπεια στην ομοιοπαθητική από τη βάση της φιλοσοφίας της. Υπάρχει μια βάση περί ομοιοπαθητικής αντιμετώπισης του πόνου, αν το στηρίξω στην κατανομή προτεραιοτήτων του πόνου (πονάει το χέρι σου, αλλά αν πονέσει περισσότερο το κεφάλι σου, ο πόνος στο χέρι θα αμβλυνθεί). Αλλά μέχρι εκεί, να γενικεύσω αυτή τη φιλοσοφία αδυνατώ. Δε δογματίζω, πάραυτα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.